Zus kleedt aan...

Vandaag onder werktijd kreeg ik een smsje van een van mijn zussen. Niet om te vragen hoe het ging of om te vragen wanneer ze weer eens kon komen eten. Nee het smsje was zakelijk en kort er was uitverkooptijd aangebroken in de winkel waar ze werkt, ze werkt namelijk in een kledingzaak, een merkkledingzaak wel te verstaan. En om een beetje reclame te maken zeg ik MC Gregor. Wat kleding betreft waai ik met alle winden mee (behalve Lonsdale) het is eigelijk maar net waar een van mijn zussen werkzaam is. Alleen heb ik hartelijk bedankt voor de aanbiedingen in de tijd dat mijn jongste zus bij de Wibra werkte. Maar goed het smsje was duidelijk namelijk veel voor weinig en weg is pech. Dus werkte ik als een idioot door om sneller door de tijd te komen om zo snel mogelijk in de betreffende winkel mijn slag te kunnen slaan. Natuurlijk ging de tijd zoals die ging, en natuurlijk waren er mensen die vlak voor mijn vrij zijn weer van alles moesten. Maar uiteindelijk kwam ik dan toch in de winkel terecht.

Nadat eerder die dag mijn pa zich had verstrikt in de (verkoop)web van mijn zus was ik duidelijk aan de beurt. Ik geloof dat ik dik een uur bezig ben geweest om dingen te passen en te checken, en natuurlijk stond alles volgens mijn zus. Die heeft een hele goeie smaak, en weet ook precies wat de vrouw van nu mooi vindt staan bij de man van vandaag zoals ik. Dus kan je stellen dat ik het niet beter had kunnen treffen. Twijfel was er bij een groene of een roze polo, maar daar had mijn zus ook een goeie oplossing voor namelijk: dan neem je ze alle twee! Na keiharde onderhandelingen werd besloten dat ik de groene cadeau zal krijgen op mijn verjaardag over ruim 2 maand. Verder werd er nog een korte broek aangepast, eerst de geschatte maat, daarna een maatje groter en uiteindelijk zat weer een maatje groter zoals die zitten moet. Na een dik uur passen en meten had ik toch een aardige tas vol gekregen om daar mee in de zomer de bink uit te hangen in het Noorderplantsoen. Zuslief was zo blij met het behalen van haar persoonlijke target dat ik er nog een lekkere fles wijn erbij cadeau kreeg.

Het enige waar ik nu mee zit of ik nu aan een leuke dame moet gaan vertellen dat mijn zus er juist voor gezorgd heeft dat ik er zo vlot bij loop............

Iedereen leest mee

Alles wat je schrijft kan tegen jou gebruikt worden, een zinspeling op de woorden die volgen na de arrestatie van een verdachte. Met de explosieve groei van internet en met name weblog is het heel makkelijk om frustraties van je af te schrijven. Frustraties over je privé-leven, je sport of je werk. Dat laatste is niet geheel zonder risico want er lezen meer mensen met je mee dan je denkt. Het is natuurlijk ook niet slim om uitgebreid over je werk of baas te gaan schrijven op een weblog. Ook al zal er aanleiding tot zijn zal ik het zelf in elk geval niet doen. Het lijkt een beetje op het kletsen/roddelen over een ander en dat achter die persoon zijn rug om. Vaak vergeet men dat die persoon heel eenvoudig het geschrevene kan traceren. Even googlen op naam en men kan veel over je te weten komen. In mijn geval komt dan uiteraard wartaal als eerste uit de bus, maar verder ook uitslagen van gelopen wedstrijden, of geschreven berichten elders in andere weblog. Kortom effe surfen op het net en men kan zo heel wat gegevens van jou te weten komen.

Een Engels onderzoek heeft uitgewezen dat veel bedrijven weblog van werknemers controleren, in bepaalde branches is het ook wel nodig want werknemers kunnen (on)bewust bedrijfsgeheimen het internet opgooien. Verder kunnen ze bedrijven onnodig schade toe doen door het geschrevene wat niet perse waar hoeft te zijn. Of het waar is of niet dat valt op internet moeilijk te achterhalen. Op internet gaan namelijk 1001 verschillende verhalen rond over 1 onderwerp, en het is dan aan de lezer uit te zoeken waar de waarheid ligt. De privacy van de weblogger staat hiermee ook wel onder druk, natuurlijk kan je niet over van alles en nog wat open schrijven wat er op je werk gebeurt. Maar stel dat jij je baas een enorme flapdrop vindt, je baas leest het en geeft dat aan als reden tot ontslag. Natuurlijk is het als werknemer niet slim om zoiets te schrijven maar bestaat er dan nog zoiets als vrijheid van meningsuiting? Die blijft uiteraard overeind, maar wanneer als je keer op keer je baas zit zwart te maken op je weblog? Of leugens typt over het bedrijf waar je werkt? Ik denk dat het een goed idee is om specifieke regels er voor op te stellen, zodat iedereen weet waar hij of zij aan toe is en dat schept wel de nodige duidelijkheid. Eerst zal ik wel de voorkeur geven aan een soort van gedragcode, maar deze is natuurlijk wel makkelijk te overschreden. Daarom moeten er regels worden opgesteld, niet alleen regels met betrekking tot wat er op de werkvloer gebeurt, maar ook privé-personen en instellingen kunnen zo beter worden beschermd. Ik denk dat die regels of gedragscode er ook wel komt ter zijnde tijd, maar of het daadwerkelijk hebt in een snelgroeiende wereld als internet is nog maar de vraag...

Bruine bonen vs Lopen

Bruine bonen en lopen

Als er iets is wat niet samen gaat is dat wel bruine bonen en hardlopen. vandaag wilde ik makkelijk dus niet al te veel geouwehoer in de keuken. Dus snel blikje zus en blikje zo en om het wat te verantwoord te lijken wat groente door. Zo gezegd zo gedaan en niet veel later zat ik met mijn dampende bord op mijn schoot naar de A-team te kijken. Jeugdsentiment numero uno, dat het jeugdsentiment zo slaapverwekkend was kon ik me niet herinneren, maar na het eten kakte ik helemaal in. Tv beelden en geluiden probeerden mij steeds terug te halen, maar meestal bleven de ogen dicht. Na een hazenslaapje van 40 minuten was ik natuurlijk weer topfit en deed de dagelijkse dingen in huis. Daarna kwam ik op het idee om nog effe te gaan lopen, snel trok ik mijn runkleding aan en toog naar het park. Na de eerste stappen wist ik al wel dat mijn avondmaal geen goede bodem was om lekker te gaan trainen. Ik voelde me net als een tank welke nog voor de helft gevuld is met water. Het klotsen in de maag werd erger, en af en toe moest ik effe stoppen om de lading te checken. Maar ja een boer die geef nooit op en dus ik ook niet, dus liep ik rustig verder. Intussen kwam me na de A-team weer iets bovendrijven uit de jeugdjaren. Nou ja het had te maken met de bruine bonen dus hoe toepasselijk is het als die dingen ook nog eens in je maag klotsen op dat moment. Bij ons in de straat woonde er een wat oudere vrouw, een oma beter gezegd want ze was de trotse oma van een tweeling. Als een echte oma werd er goed voor de tweeling gezorgd, en elke keer krijg de tweeling bij oma bruine bonen met spek. Die jongens heb ik al jaren niet gezien, maar zal me niets verbazen als het een stel uit de kluiten gegroeide houthakkers zijn geworden die elke zondag nog heerlijk bij oma eten. Wat eten ze dan? Juist bruine bonen!!!!!!!!

Ook ik geef toe....

Dit is een persconferentie omtrent mijn sportleven het hardlopen of door sommigen rennen genoemd, welke plaats vindt ergens in een achteraf zaaltje in het mooi Paramaribo. Na afloop zal alles duidelijk zijn en er is gelegenheid tot het stellen van niet al te moeilijke vragen. Na alle openbaringen in de wielersport wilde ik niet achterblijven. Ook ik klap uit de school die doping heet. Natuurlijk zocht ik eerst een heerlijk veilig onderkomen in Suriname, want tja als ik iets ga vertellen is het wel op een veilige afstand van moeders. Ik wil Suriname en natuurlijk meneer Venitiaan hartelijk danken voor hun gastvrijheid en voor het feit dat ze mijn zonden hebben vergeven. Daar ben ik hun voor mijn hele leven erg dankbaar voor. Maar goed dat wielrenners aan de doping waren mag bekend zijn, want zeg nu eerlijk al die bergen in Frankrijk, Spanje of Italie bedwingen in zn korte tijd? Daar heb je wel wat pepmiddelen voor nodig. Iedereen doet het en je zal haast zeggen met iedereen maar ja dit is (nog) geen soap. Ik zelf ben al jaren een fanatiek hardloper, wanneer blesures geen roet in het eten gooien loop ik veel en veel.Wijn alleen helpt ook niet echt de prestaties te bevorderen. Dus heb ik met de loopjaren het een en ander tegen beter weten in genomen. Aan de mijn doorzettingsvermogen en eigen kracht had ik niet genoeg, en toch wilde ik als overwinnaar over de streep komen. Laat een ander maar echt zweten zal ik gedacht hebben toen ik het voor het eerst in nam. Het spul komt van eigen bodem dus was het niet moeilijk om het tot mij te nemen. Na een eerste keer kan je eigelijk niet zonder, en zodoende is het bij mij een standaarduitrusting geworden bij langere wedstrijden en duurlopen. Jullie kunnen zeggen van mij wat je vindt, dat is namelijk je goed recht. Ik heb op dat moment gehandeld naar eigen goeddunken. Ik weet dat velen hun eigen doping gewoontes hebben in de sport, maar ja dat is geen excuus om het zelf te gebruiken. Van zeker 4 collega-lopers weet ik dat ze het toch zich nemen, maar ik laat het aan hun om tot openheid van zaken te komen. Natuurlijk ga ik weer door met de loopsport, vooral wanneer de woede van moeders is bekoeld zal ik me zeker weer op Nederlandse bodem wagen. Anders zie ik hier genoeg mogelijkheden tot lopen in dit switi kondre. Hierbij wilde ik het zelf laten, maar mocht de pers nog vragen hebben kunnen ze die nu stellen:

Ieniemienie van de niet al te wakkere Nederland krant: Meneer u lult maar over u doping gebruik maar heeft het ook in godsnaam ook een naam?

Antwoord: Ieniemienie wat dacht je van de enige echte GRUNNER KOEK namelijk die van Knols………

Dit was de laatste vraag, dank u allen voor u komst……


Neks no fout toch????????

Op hoop van zegen

Vanavond was het weer goed raak, toneel op hoog niveau en wel in mijn eigen buurtje in het Prinsentheater. Daar speelde het toneelgezelschap JEUK het oer-Hollands stuk ‘’ Op hoop van zegen ‘’ De hele week trok het volle zalen in het VCMA en nu dus in het knusse Prinsentheater. Zelfs onze burgervader kwam op de fiets om het stuk te aanschouwen, hij heeft vast mijn oproep eerder op wartaal gelezen. Maar goed zo extreem oer-Hollands was het ook weer niet met mijn zus als een van de speelster maar dat maakt juist het stuk moderner van. Dat de spelers en speelster er veel tijd en kracht in hadden gestoken was duidelijk te zien aan de kleding en de entourage erom heen. Mijn zus Marlene die de rol aannam van Clementine viel niet alleen op door haar verschijning maar ook door het feit dat ze wederom wit droeg, velen zullen nog het stuk ‘’ Bomen sterven staande ‘’ herinneren waar ze ook wit droeg.

Het stuk zelf ging over het leven van vissers en met name de vissersvrouwen van rond 1900. Kniertje gespeeld door Myre speelt een vissersvrouw die al 2 zonen en haar man verloor aan de zee. Doordat ze afhankelijk is van de visserij moet ze haar overige 2 zonen ook de zee op sturen. Deze twee komen op een het schip “” op hoop van zegen ‘’ terecht van de malafide eigenaar Bos terecht. Deze geeft meer om geld dan om zijn werknemers, maar dat was in die tijd heel gewoon. Na een storm op zee komt het schip niet weer terug in de haven. De ontreddering die dan volgt lijkt levensecht en vooral omdat ik op eerste rang zat lijkt het of je er midden in het schouwspel bevond. Het stuk werd helemaal levensecht toen er met water gegooid werd en uiteraard de eerste rij onbeboeld wat spetters kreeg. Verder blijf ik het knap vinden dat de spelers zich de hele week zich zo weten op te laden. Om zulk verdriet met zulke overtuiging te spelen tja daar moet je echt goed voor getraind hebben. Wat ook opvallend was dat geen enkele spelers de tekst volkomen in zich hadden genomen, alleen een keer dat Geert gespeeld door Stefan het pijproken nog niet onder de duim had, maar dat kan in het stuk zelf horen. Door de passie van de spelers valt het helemaal niet op dat je ruim 2 uur naar een toneelstuk zit te kijken. De groep had makkelijk nog een week door kunnen gaan met het trekken van volle zalen.

Wederom een prestatie van formaat

Mattie van mafiosi

Ik zie, ik zie wat jij........

daags na de huldiging van de Fc zijn er al veel fotos van het feessie te bewonderen. Ik ontdekte mij zelf in de mensenmassa. Wie het weet waar ik sta mag het zeggen, om het ietsjes makkelijker te maken kan ik wel zeggen dat ik iets oranjes op mijn hoofd heb...........

Grunn in Europa!

Fc Groningen werd gisteravond groots en uitbundig onthaalt op de grote markt waar naar schatting 13.000 supporters zich hadden verzameld. Het mooiste ervan is dat het een feest was en een feest bleef. In Amsterdam kan het niet meer, maar in Groningen des te meer!

BOEREN ZIJN DE BAAS ole ole...........

Free BOKITO!!!

Dieren lijken net op mensen, als er een iets doet volgen er mee. Kijk maar naar die roofvogel Abu niet veel later volgt gorilla Bokito die zijn plaaggeesten grijpt. Vandaag was in het nieuws dat een olifant in Indonesie zijn twee begeleiders plette met zijn slagtanden omdat hij boos werd omdat hij de hele dag al boomstammen om moest trekken en geen eten kreeg. Groot gelijk van zn olifant ik zal ook woest worden, maar ja bij mij die woestheid snel afzakken en snel naar mijn broodtrommel grijpen. Ik kan die dieren geen ongelijk gegeven, je zal maar als gorilla zijnde je halve leven al op gesloten zitten in een kooi met dagelijks debiele mensen om je heen waarvan het iq veel lager ligt dan de gorilla zelf. Mensen denken dieren te begrijpen en begeven zich zo op een onbekend en gevaarlijk terrein, Neem nu die doos die door Bokito gepakt is, die kwam er meerdermalen in de week dat arme beest plagen. Die vrouw had duidelijk teveel naar ‘’Gorillas in de mist’’ gekeken, dat die aap ook zijn hand tegen de hare tegen het glas drukte wil niet zeggen dat het liefkozend bedoeld is. Misschien is Bokito wel zo verstandig of wel gemanierd dat hij geen middelvinger opsteekt. Dat is jaar in jaar uit zo door gegaan, en ineens bedacht hij nou grijp ik het mens en dat deed hij dus. Hij heeft het wijf goed te grazen genomen zodat hij er zeker van is dat die zich niet meer vertoond bij zijn kooi. Laat haar maar mooi met de kapucijneraapjes dollen, al hoewel die in groepsverband ook heel wat tot in staat zijn. Dat Bokito daarna het restaurant binnenstormde is ook heel goed te snappen want na zijn aframmeling krijg je gewoon honger, alleen zijn binnenkomst was wat te ruig en had gewoon op zn beurt moeten wachten. Maar ja volgens kenners zit hij in de puberteit of heeft last van het Mandelasyndrome en volgens weer anderen moet hij nodig aan de vrouw. Ach ik snap hem en begrijp hem volkomen, en om hem nog beter te snappen ga ik nu Gorrilas in the mist kijken, en daarna ga ik hem bevrijden!!!!!!!

FREE BOKITO!!!!!!

Gracias!!!

De euroborg trilde op zn grondvesten, Fc Groningen wederom weer Europa in, Utrecht werd simpel aan de kant gezegd door Groningen. De grote man was Suarez met 3 doelpunten in de twee playoffwedstrijen.

Klasse Groningen! wij gaan europa in!!!!!!

extreme kitchen make over

Na een paar dagen van verven is de renovatie van mijn slaapkamer een groot succes te noemen. Het is blauw wat de klok slaat, en met alles bij elkaar is het een schitterende slaapkamer geworden. De kleur blauw zal ongetwijfeld inspiratie geven tot het schrijven van vele stukjes op mijn weblog. Zo kan je ook eens een meid mee naar de slaapkamer nemen want dat durf ik nu wel met zn slaapkamer. Maar goed ineens bedacht me dat de keukenspullen ook wel nodig aan vervanging toe waren. Dus de vernieuwingsdrang verplaatste zich naar de keuken. De oude pannen, messen, vorken en ander onbekende prikdingen gingen in een doos richting de kringloop. Al denk ik dat ze daar niet echt blij mee zijn want het was oud spul voorzien van de nodige pastaresten. Na ja een paar nachtjes flink in de bleek doet wonderen denk ik dan. Het toeval wilde dat er vlak in de buurt een merkenwinkel voor keukenspullen gevestigd had. Dus was het weggooien van mijn oude troep niet echt een impulsieve daad. Zoals altijd begon ik voorzichtig met mijn aankopen, en liep de eerste keer de winkel uit met 6 koffielepeltjes. Later op de dag volgde er nog een heus pannenset en een professionele messenblok. Later bedacht ik me dat die nieuwe koffielepeltjes er wel erg nieuw tussen het oude bestek lag, dus weer heen en compleet nieuwe bestek gekocht. Het ligt samen in een nieuwe bestekbak te glimmen, zo erg zelfs dat het zeer aan de ogen doet. De volgende ochtend bedacht ik me nog eens dat het wel handig en leuk zal zijn als er ook opscheplepels er bij te doen, en eigelijk had ik niets meer want de oude lagen al bij de kringloop voor 0,20 eurocent zwaar afgeprijsd op een volgende eigenaar te wachten. Maar ja mijn oude spullen zijn gewild, hoorde dat mijn oude bed nog geen halve ochtend in de kringloop gestaan heeft en er is nu vast iemand bezig om de vlekken uit de vloerkleed te krijgen die ik er gedumpt heb. Maar ja ieder zijn eigen feessie denk ik dan, en het voelt ook best wel goed dat iemand blij is mij afdankertjes van mij. Maar goed geen opscheppers, dus weer heen, en zag die lui van de winkel al denken daar heb je hem ook weer, en snel werd de pin aangezet, tja zo goed kennen ze me al daar na 2 dagen shoppen. Maar goed al met al is bijna alles vernieuwd in de keuken, nu nog wachten op eters (maximaal 6 personen) om het nieuwe bestek in te wijden. Nieuw in huize wartaal is een toetje want heb immers niets voor niets dessertlepels gehaald…………

Nacht van Groningen

Daar sta je dan, kijkend naar al die hardlopende zwoegers terwijl ik dus langs te kant stond al die bekenden te begroeten. Vele met een vragende plek van doe jij niet mee? Nee ik doe niet mee evenals vorige jaar, toen ook een blesure roet in het eten gooide. Het gaat weer de goeie kant op maar een wedstrijd lopen ziet er nog effe niet in, dat zal zelfs erg onverstandig zijn want je hebt zo weer last van een blesure. Dus ook dit jaar bleef ik langs de kant om al die lopers voorbij zien gaan. Als hardloper jeukte dat natuurlijk wel erg in beide benen. Na afloop met wat lopers de minnaar in gedoken, en ook al l iep ik niet mee de Hommels biertjes sloegen er wel goed in.


De volgende keer ben ik er gewoon weer bij

Extreme Bedroom Makeover

Hij stond niet te bleren door een microfoon in de vroege ochtend, hij kwam niet met de bus en hij het leger van blauwe mannetjes had hij ook niet bij zich. Niets geen gillende studentes uit de straat en zeker geen luxe wagen voor de deur. Hij doet alles alleen, nou ja bijna alles want het voorwerk heb ik een beetje gedaan. Ik heb het nu niet over jezus of superman maar over mijn eigen pa. Na aanleiding van het bedverhaal kwamen we tot conclussie dat de slaapkamer an ook maar meteen aangepakt moest worden. Het was eigelijk nog niet eens zo gek lang geleden door mij geverfd,maar de Herman Brood stijl sloeg niet zo aan. Dus is mijn pa deze dagen aan het toveren met de verfkwast. Dit keer wordt het een hele andere kleur, namelijk blauw en dat is niet omdat ik bij de blauwtjes aan het werk ben maar gewoon omdat het weer eens iets anders is en lekker fris oogt. Wartaal hoopt het resultaat zo spoedig mogelijk te laten zien hier op de website.

wordt vervolgd dus......

Moederdag

Moederdag begon voor mij met een lichte kater, en nee het lag niet aan de wijn al had ik daar genoeg van gehad. Wie maar even gekeken heeft naar het eurosongfestival weet genoeg lijkt me. Vriendjespolitiek ten top, er wordt niet gekeken naar kwaliteit maar eerder hoe je buurman het meest de kont kan likken. Nederland moet niet meer meedoen aan dit soort ongein daar vindt ik edsilia te goed voor, en ben ook overtuigd als zij had gewonnen wij ook hadden lopen feesten door de straten. Maar dat mocht niet gebeuren helaas, maar wij pakken ze terug, ze willen zo graag bij de EU horen? Nou dan hebben ze wel op de verkeerde gestemd tijdens het eurosongfestival want als het aan mij ligt komen die landen er nooit te never bij. Maar goed genoeg kortzichtigheid. Na een paar koppen koffie was deze kater weggespoeld en vergeten tot de volgende editie. Vandaag is het moederdag, een geschikte dag om aan je mams te laten merken dat je om dr geeft en de dingen die ze doet waardeert. Natuurlijk heb ik een cadeau gezocht, want potjes verven en kalenders maken doe ik niet meer aan. Het gaf me wel hoofdbrekens, want wat te kopen voor mams? De kijkschop had speciaal voor moederdag vibrators in de aanbieding in de verschillende soorten en maten. Maar ja ik weet van mij ma dat ze liever een goed boek leest, dus was het niet zo vreemd dat ik mij een boek liet inpakken bij de boekenboer. Een echte moederdag is pas echt wanneer mams niet hoeft te koken. Dat gebeurde dus vandaag ook niet, samen met een wat kreupele zus die zonodig op hockey moet gingen we eten bij Contini. Contini is een Italiaan die de pizza naar Groningen bracht, het zijn en blijven de beste pizza’s van de stad. Toen we binnen kwamen grote drukte want tja ik ben niet de enige met een mamma. Opvallend was dat er veel grijzen in de tent zaten, en kon me niet herinneren gelezen te hebben dat iemand het hek van de bejaardentehuis had opengelaten. Ik kan je zeggen dat er geen verschil is tussen hangjongeren en ouderen is, beide groepen maken evenveel lawaai. Goed die bejaarden drinken niet stoer een biertje maar van de cola en sinas boeren ze maar al te luid en dan niet het geklepper van al die kunstgebitten niet te vergeten. Waarschijnlijk werd er geroepen dat de bus klaar stond of dat er buiten gratis ijs werd uitgedeeld want ze waren ineens zomaar verdwenen. Tja deze moederdag was weer een hele fijne, en vooral omdat Groningen heeft afgerekend met Feyenoord, tja voetbal blijft ook gewoon op moederdag doorgaan………..

Pret met een bed

Ik heb een bed, een laag bed, een ikeabed dus erger kan haast niet om in huis te hebben. Heb het bed al 8 jaar, lekker goedkoop hout uit een of andere massemoordkapgebied in de Amazone. Maar ja dat doet me niets, ik draag immers elke dag boxtershorts van de H&M welke door 5 jarigen in elkaar genaaid zijn en door 3 jarigen zijn ingepakt in een of andere goedkoop land. H&M goedkoop uit en ik dus ook, en zo was dat ook met het bed. Na die acht jaar weet ik nog precies hoe het hier in deze zelfde slaapkamer er aan toe ging. Vloeken, schelden en er langer mee bezig zijn dan noodzakelijk was ik heb er wel diezelfde nacht er nog op geslapen. Leuke lui die Zweden, je koopt iets wat je maar met een maat sleutel het in elkaar kan zetten, de ingewikkeldste tekeningen krijg je er bij en voor je het in elkaar hebt lig je haast al in een scheiding omdat het ding maar niet in elkaar wilde zoals het moest. Maar ja de Zweden hebben alle tijd vooral met die lange winters daar zo dus ik denk dat het spul daarvoor ook gemaakt is. Maar goed na 8 jaar kwam ik de slaapkamer binnen en stootte weer eens tegen het lage bed aan. Een ezel stoot geen derde keer zich aan hetzelfde bed, zelfs een blinde ezel niet. Nu ga jij er uit dacht ik bij mij zelf, zo gauw er weer geld op de rekening staat ben jij weg. Maar ja dat soort gedachten gaan vaak in een vlaag van pijn die vaak na het stoten volgt.

Na een half uurtje was ik het voorval al vergeten. Het toeval wilde dat ik later bij de kringloop liep te neuzen, en ineens zag ik er een mooi bed staan. Eigelijk ben ik niet zn persoon die zijn beden enz wil kopen bij de kringloop, maar dit bed zag er nog goed uit, en was van metaal dus geen losgeneukte triplexplaatjes. Gelukkig geen matras erbij want had natuurlijk geen zin in andermans zijn DNA en andere kwakjes en luchtjes. Na een paar rondjes om het bed te hebben gelopen was ik er uit en kocht ik het bed. Toen een van de jongens het losmaakte brak me de zweet uit, want heel stiekem aan de binnenkant van het bed stonden de letters IKEA. Na 2 keer heen en weer lopen had ik alle onderdelen van het bed in huis..Hier was geen tekening bij, maar er waren alleen wat schroeven en gaatjes, ik telde ze na en van beide had ik even veel. Maar ja Ikea blijft Ikea die schroeven konden maar met een maat sleutel vast gedraaid worden en ik had natuurlijk alle sleutels in huis behalve die ene. Blij dat ik was dat ik niet in een gat als Sexbierum woon maar in de grote stad met op elke hoek een doehetzelfwinkel had ik binnen 5 minuten de juiste maat sleutel aangeschaft. Daarna duurde het zeker nog wel een uur voor ik het bed stevig in elkaar had gezet. Maar ja dat is nog best knap zonder tekening erbij vindt ik. Flink zwetend en turen naar de gevallen schroeven zat het bed nu zo goed vast dat ik er wel een pyamafeestje met 5 buurmeiden (allen 18+) kan gaan houden.De eerste nacht sliep heerlijk geen pyamafeestje want het in elkaar zetten van het bed koste al energie genoeg. Vandaag het oude Ikea bed richting de kringloop gebracht. 8 jaar slaap en ander plezier met het bed beleeft, gelukkig was de weg naar de kringloop te kort om er langer bij stil te staan. De beste man die het aannam verbaasde zich er over dat ik zoiets mooi’s weg deed, en daarna vroeg hij; leuk dat Ikea spul maar welke maat sleutel hoort erbij? …………………

Slaap lekker allen

PS: als je denkt dat ik de enige bent die zo slap over Ikea loopt te lullen moet maar eens voor de grap googlen op ‘’ Ikea bed ‘’

De vlucht van Abu

De gevreesde Abu is gepakt, en dus Nederland weer een stukje veiliger. Nee het is geen terrorist maar een levensechte roofvogel welke bijna een meter hoog is en dat met een spanbreedte van 2,5 meter. Grote paniek in Nederland, scholen werden gesloten en mensen werden vooral afgeraden om zich buiten te begeven wanneer het niet nodig was. Extra journaals op alle netten, en een Albert Verlinde die op de ranzige rtlboulevard uit legt dat het ook kan vliegen. De premier op de tv dat wij als een land vooral rustig moesten blijven en dat met alle beschikbare mankracht naar Abu wordt gezocht. Even werd er gevreesd dat het naar Afghanistan gevlogen was om ten strijde te trekken tegen onze jongens en meisjes die er gelegerd zijn. Gelukkig was die angst onterecht want Abu is vanmiddag gepakt, ergens in een weiland kwam er een einde aan zijn vrijheid. Gewillig liet hij zich meevoeren door zijn verzorgers, om zijn kunstjes weer te vertonen aan het publiek wat ongetwijfeld nu in grote getalle richting zijn woonplaats Schoonrewoerd gaat begeven. Die paar dagen dat hij over Nederland heeft mogen vliegen heeft hij meer gezien dan hem lief was. Opgesloten circusdieren, die voor kost en inwoning al jaren plichtmatige kunstjes laten zien. Honden welke alleen onder begeleiding en aan touwtje naar buiten mogen en tbser loopt vrijer rond. Stervende vis in de grote rivieren en gedumpte jonge poesjes in vuilcontainers. Toen Abu over de kippen en biggenindustrie vloog werd het hem teveel. De aanblik van die duizenden kippen en biggen op een gepakt met te veel in te kleine hokken deed hem duizelen. Nu zit hij weer in zijn hok aan de prozac, want die vrijheid die hij zich had voorgesteld was in de werkelijkheid nergens te vinden…………….

A star is born

Binnenkort treedt mijn zus weer met haar toneel gezelschap op. Na '' Bomen sterven staande '' Vertolkt ze nu een rol in de oerhollandse stuk '' Op hoop van zegen '' Nog nooit eerder is het voorgekomen dat een donkere meid (mijn zus dus) in dit oerhollands toneelstuk heeft gespeelt. De zwartkousen en ander greformeerde engerds zullen wel effe moeten slikken, maar dat weerhoudt Marlene (en de rest ook) er niet van om de sterren van de hemel te spelen. Wordt het Prinsentheater het opstapje naar het grotere werk in een Joop van de Ende productions? Kom kijken en oordeel zelf.
Voor de recentie van het toneelstuk '' Bomen sterven staande '' klik je op het onderstaand linkje.


linkje

Speeldata:

22 en 23 mei in het Universiteitstheater
25 en 26 mei in het Prinsentheater

info:
www.jeuk.dizkartes.nl

Loopgekte

Lopen is in en dat is duidelijk te merken aan de toenemende aantallen deelnemers bij de verschillende loopevenementen in ons land. Steeds vaker moeten organisatoren nee verkopen omdat ze gewoonweg vol zitten. De Vier mijl in Groningen kan na een halve dag na openstelling van de inschrijving al nee gaan verkopen. Als ze voor elke nee ook wat geld kregen waren ze nu al slapende rijk. Na nog geen dag van inschrijven hebben er al 15.000 mensen zich ingeschreven. Dat is erg veel voor een wedstrijd over een afstand van 4 engelse mijlen, maar ja alles is relatief want inmiddels hebben er zich 35 000 mensen zich ingeschreven voor de Dam tot Damloop in Amsterdam. Het kan altijd nog iets gekker, want in Spanje is er een loopwedstrijd bekend welke meer dan 100.000 lopers trok! De afstand daarvan was '' slechts '' 10 km. Wat voor mensen zijn het eigelijk die zich opgeven voor een Vier mijl? Zijn het beginners, gevorderden of eenmalige lopers. Dat is de vraag die ik me zelf al enige jaren stel wanneer de inschrijving begint en wanneer het lopen in oktober echt van start gaat. De Vier mijl lijkt een rage geworden te zijn, een gezonde rage dat wel. Lopen begint in Groningen en velen zijn ooit serieus begonnen met lopen met behulp van de Vier mijl. Ik behoor daar ook bij. Nu een aantal jaren later kan ik mezelf beschouwen als een serieuze loper. Als serieuze of beter gezegd gevorderde loper heb ik me beraden op deelname op deze thuiswedstrijd met een prachtige ambiance. Helaas kom ik niet anders tot conclusie dat op de vier mijl voor mij geen plaats is. 7 keer heb ik het mogen beleven, vol gas richting de vismarkt, maar ja ik, vol gas en de Vier mijl gaan niet samen. Van die 7 keer ben ik 3 keer flink gevallen. Naast een gevorderde loper lijk ik nu ook de verstandige loper uit te hangen, dus ik hou het bij kijken van al die duizenden lopers die op eigen kracht de vier mijl uitlopen, misschien draag ik wel mijn steentje bij in een van de drankposten. Ik sta graag mijn plek af aan een startende loper zoals ik zelf ook ooit eens zo begonnen ben

Dus Tante Renate en al die anderen ga er voor op zondag 14 oktober!!!!!!!!!!

Het Boemangevoel

De reguliere competitie is ten einde, al hoewel er nog gestreden wordt voor de uefaplaatsen zijn de eerste noten gekraakt. Na een dramatisch seizoen bij Feyenoord kwam Erwin Koeman zwaaiend met de witte vlag uit de ruïne wat de kuip heet. Erwin heeft gestreden met de middelen die hij had, maar verloor duidelijk. Hij stapt zelf op, en dat is een zeer verstandige beslissing want in Rotterdam heeft hij niets te zoeken. Zijn broer Ronald is kampioen geworden met het Philips bedrijfsvereniging en heeft daar mee zelfs de kwartfinale gehaald van de Championnentroffee. Zijn inzet werd echter niet echt gewaardeerd, want een of andere grijze voorzitter denkt duidelijk anders over de persoon Koeman. Het is typisch het geval van een veel te veel doorgeschoten macht van een clubvoorzitter, in dit geval is het een van de stijf staande viagra bejaarde die de laatste jaren van zijn actieve leven zijn tweede huis en boot veilig wil stellen. Alles draait om geld dus ook bij de kersverse kampioen van Nederland. Beknibbelen op de spelersselectie maar intussen wel brallend op de veel te dure sponsordineetjes over reguliere hockey competitie. De beide partijen hebben elkaar bedenktijd gegeven, net zoals een stel dat doet wanneer ze het niet meer zien zitten in een relatie. 99 procent van dit soort gevallen draait uit op een scheiding en dat is maar beter ook. Als ik Ronald was zal ik zeer snel deze overgewaardeerde personeelsvereniging verlaten. Beide broers zijn toch al lang en breed binnen, want in het voetbal draait alles om geld. Voor beiden komt er vast een zeker een of andere vage club uit Korea. Heren stort beide in het Groningse nachtleven, zoek een vage kroeg uit waar je niet al te vaak herkent wordt dus eentje zonder spaarlampen van Philips. Neem Pa Koeman ook mee en het terugblikken kan beginnen. Het eerste biertje staat nog stijf van de zelfmedelijden maar naar mate de biertjes elkaar opvolgen maakt zelfmedelijden plaats voor het bevrijd en zaligmakend gevoel. Weer een paar biertjes later krijgen jullie beide medelijden met de spelers die zijn achter gebleven. Jullie beloven elkaar dat je deze spelers naar de nieuwe club haalt puur uit medelijden. Iets beters als trainer kan je niet doen lijkt me. Jullie oude clubs strijden volgend jaar voor de playoffs voor de nacompetitie, de voorzitter van de lampjesclub staat dit keer stijf van de zenuwen in plaats van de viagra wanneer woedende supporters hem op een boerenkar naar het chavot in het centrum van Eindhoven rijden. Intussen zijn de Koemannetjes President en vicepresident van Zuid-korea………

Vrijheid

Vandaag was ik In het park, zat er met een biertje wat te lezen tot ik werd afgeleid door wat vrouwelijk schoon wat er liep alsof ze in Benidorm waren. Door de overdadig aangebrachte tattoos verloor ik al snel mijn belangstelling er voor. Ik keek naar de lucht, en zag er een vogel in een vrije vlucht over de vijver zweven. Het beestje was erg fanatiek bezig met vliegen en wilde er niet mee ophouden, wel 10 minuten lang vloog het door de lucht zonder te landen. Voor een vogel is dat de gewoonste zaak van de wereld, maar voor een hardlopende mens zoals ik is het haast niet voor te stellen dat je langer dan een zweefmoment in de lucht kan blijven. Het vogeltje had maar even gezeten of het vloog al weer vrolijk en blij door de lucht net alsof het vogeltje wist dat er vandaag wat te vieren viel. Het lijkt gek maar om een vrij vliegende vogeltje op 5 mei te zien vliegen gaf toch wel een speciaal gevoel. Hoe hier nu weer ineens op kwam weet ik niet maar het zal best wel eens door het halve litertje bier zijn werk al gedaan had. Een vrije vogel heeft weinig te vrezen, al moet hij wel uit kijken voor zijn natuurlijke vijand nummero uno de poes maar voor de rest is het wel een lekker leventje. Nooit op tijd uit hoeven te vliegen om op tijd op het werk te komen, nooit geen onzinnige belastingen hoeven te betalen. Maar misschien vergis ik me ook wel en is dit vogeltje eentje die onder de plak bij moeder de vogel zit, en dat hij op dat moment eigelijk op zoek moest zijn naar eten voor het vogelgezinnetje, maar het niet kon laten om aan de vrijheid te ruiken. Ruiken aan iets wat het ooit eens heeft gekend maar door een vaag van verstandverbijstering allemaal kwijt is geraakt. Als je dit vertaalt in de hedendaagse grotenmensen wereld ben ik terecht blij dat ik nog vrijgezel ben. Volgens mij is het dan met die vrijheid dan wel gedaan. Ineens kwam er fragmenten van een oud liedje mijn geheugen binnen gefladderd.

En alleen de vogels vliegenvan Oost- naar West-Berlijn
Worden niet teruggefloten, ook niet neergeschoten
Over de muur, over het IJzeren Gordijn
Omdat ze soms in het Westen,
soms ook in het Oosten willen zijn
Omdat ze soms in het Westen,
soms ook in het Oosten willen zijn.

Herdenken

Vandaag is het 4 mei, vandaag herdenken we de doden die gevallen zijn vanaf de tweede wereldoorlog. Niet alleen van deze vreselijke oorlog maar ook in oorlogshandelingen en vredesmissies na 1945. Als je dat in ogenschouw neemt lijken 2 minuten stilte erg weinig want na 1945 is er ook veel te veel ellende geweest. Twee minuten stil dat is voor veel mensen al heel moeilijk. Vandaag heb ik ook herdacht in hartje stad en hoorde tijdens de 2 minuten stilte in de verte een mobieltje af gaan. Tja er zijn altijd mensen die het niet stoer of boeiend vinden om erbij stil te staan. Het is ook niet stoer, maar laat je wel bewust worden dat vrijheid zoals wij die hier kennen niet zo vanzelfsprekend is als die lijkt. Wederom waren er weer veel mensen op de been, jong en oud dus ook na 67 jaar zijn er nog voldoende mensen die er bij stil willen staan. Iedereen staat stil met zijn eigen ideeen en motivatie. Bij mij houdt die 2 minuten stilte niet op bij 1940-1945 maar ook van veel ellende er na zoals de vele oorlogen in Afrika en Azie. In rwanda bv hadden de hutus slechts 2 maand nodig om bijna een miljoen tutis af te slachten, in de tweede wereldoorlog vielen er 50 miljoen in dik 5 jaar. Voor de jeugd is het belangrijk hier stil bij te staan, zodat er niet gedacht wordt dat de Joden weg moesten omdat ze het bij het voetbal het te bont hadden gemaakt en door de ME de treinen in gedreven werden. Trouwens deze jongeren kunnen er niet om de dag heen want de commerciele zenders zenden op het moment films zoals escape from Sobibor, Untergang en the Guns of Navaronne uit. Een tip heb ik wel voor ze, ga er goed voor zitten en zet je mobiel uit!..............