Tis voorbij

het is voorbij, nee mensen niet met deze site maar met het leren voorlopig. Afgelopen tijd heb ik zitten blokken om wat wijzer te worden in de wereld welke wijn heet, Gisteravond was eindelijk het examen. Het examen vondt plaats in het schoolgebouw waar ik de laatste keer met tranen in mijn ogen vertrok. Niet dat mijn cijfers zo slecht waren, maar doordat ik door mijn oogafwijking ging stoppen met de opleiding. We hebben het hier over 1996, en dat lijkt al ver in de vorige eeuw. Maar herinneringen blijven, en vooral als je een gebouw binnen treedt die na 13 jaar eigelijk nog niets verandert is. Alleen de treden waren wat uitgesleten door al die voetstappen van de studenten. Vandaag kwam ik er om een heus examen te doen, de SWEN-2 examen, het is eigelijk een soort pretexamen voor mij maar toch heb ik er serieus voor geleerd. Het examen was helemaal een examen, zenuwachtig als we waren stonden we als groep buiten te wachten tot het sein kwam dat we naar binnen mochten..

De toets bestond uit 2 delen, een soort van proeftoets waarbij je 3 witte en 3 rode wijnen te proeven kreeg en dan moest aangeven om wat voor wijn het ging. Daarna waren het rond de 53 mc-vragen. Dat laatste had ik volgens mij wel aardig op orde, maar ik maakte de fout om de wijnen nog eens te proeven en daarna kwam de twijfel, door het twijfelen begon ik te veranderen... Tja dat is nou natuurlijk net het verkeerste wat je kan doen op een examen, maar ja over 3 weken ongeveer valt de uitslag op de mat..........

Te lang (sorry)

Vandaag is een dag als zo velen
Die nauwelijks verrassingen kent, we zijn het gewend
We weten ons leven te delen

Omdat je er al zolang bent, we zijn het gewend
Je opent het gordijn en ik mijn ogen
Eerst komt de zon, de wind en daar ben jij

Ik had te lang niet zo naar jou gekeken
Verblind door het geluk van alledag
En dat ik van je houden mag

Vanavond gaan wij met zijn tweeën
Terug naar de kamer van toen, dat moeten we doen
Want het lijkt nu al zolang geleden

Dat je mij overwon met die zoen, in de kamer van toen
En wisten wij veel wat er nog zou komen
In elk geval de zon, de wind en wij

Ik had te lang niet zo naar jou gekeken
Verblind door het geluk van alledag
En dat ik van je houd mag

En elke dag vertel ik je hoe mooi je bent
Vanaf nu zing ik je elke nacht in slaap
Geloof me, geloof me

Ik had te lang niet zo naar jou gekeken
Verblind door het geluk van alledag
Het spijt me dat ik voor je heb verzwegen
Dat ik van je houden mag

Ik had te lang niet zo naar jou gekeken
Verblind door het geluk van alledag
Het spijt me dat ik voor je heb verzwegen
Dat ik van je houden mag