dinsdag 19 oktober 2010

Jong geleerd, oud van de trap gepleurd


Voor een paar weken geleden ben ik nogal van de trap gevallen. De 14 treden waren in een razende tempo genomen. Ik gleed weg van de bovenste tree en ging als een speer.

Toen ik nog een stuk jonger laten we zeggen in het jaar 1978 was ik nogal voorzichtig bij het op en af gaan van de trap in mijn school. Het was een voor een klein jochie als ik een enorm grote trap. Het was niet alleen enorm groot maar het kraakte ook van alle kanten. Het was echt een oude houten trap waarvan de treden door de vele kinderschoentjes al aardig versleten raakte.

Anno nu vlieg ik over de 12de en 10de tree naar beneden, vermoeidheid en onvoorzichtigheid waren de hoofdingrediënten van deze vrije val.

Daar stond ik als jongetje boven aan die grote trap, bij elke stap die ik richting de trap maakte begon het heviger te kraken. Ik voelde mijn hart in mijn kinderschoentjes bonken. Misschien toch maar de afdaling maar even uitstellen. Heel behoedzaam liep richting het raam in de gang maar daar kraakte de vloer nog veel erger. Ik deed het bijna in mijn broek.

Met de volle vaart beukt mijn lichaam zich in de hoek van de trap, maar door de vaart en waarschijnlijk ook mijn vroegtijdige wintervachtje stuiter ik vrolijk verder naar beneden. Nog 5 treden te gaan.

Na een tijdje uit het raam gekeken te hebben verzamelde ik al mijn jonge moed en begaf me heel behoedzaam naar de grote trap. Het krakende hout leek met de stap erger te worden. Ik hield me met een hand heel goed vast aan de trapleuning en zette heel behoedzaam de eerste stapjes naar beneden. De angstzweet moest tot ver in de omtrek te ruiken zijn geweest. Nog 2 stapjes en ik ben bij de luidst krakende trap welke zich precies in het midden van de route bevindt, daar aangekomen klem ik mijn hand erg stevig aan de leuning vast. Het kraakt net alsof die tree is zeggen wou, maar er gebeurt niets. Het gaat goed nog een paar treden.

Intussen kom ik met een forse smak op de stenen vloer terecht, eindbestemming van de vrije val. Niets geen lieve vrouwenstem die me compliceert met de gekozen vluchtmaar dikke kop en nekpijn en een zwaar gekneusde schouder en rechterarm. Dit resulteerde in een avondje ziekenhuis waar ik het gehele ER pakket aangeboden kreeg. Erg balen allemaal en vooral omdat er geen enkele knappe verpleegster in de buurt bleek te zijn, maar ja heb 3 uur liggen staren nar het plafond.

donderdag 14 oktober 2010

Eindelijk weer boven!

Himno Nacional

Puro chile es tu cielo azulado
puras bisas te cruzan tambien
y tu campo de flores bordado
es la copia feliz del eden
majestuosa es la blanca montana
que te dio por baluarte el senor
que te dio por baluarte el senor
y ese mar que tranquilo te bana
te promete futuro esplendor
y ese mar que tranquilo te bana
te promete futuro esplendor

Dulce patria recibe los votos
con que chile en tus aras juro
que o la tumba seras de los libres
o el asilo contra la opresion
que o la tumba seras de los libres
o el asilo contra la opresion
o el asilo contra la opresion
o el asilo contra la opresion

woensdag 22 september 2010

Wat eten we vandaag?

Het is voor de meesten van ons een hele toer om elke dag weer wat leuks op tafel te zetten. Tenminste als je voor meer dan 1 persoon kookt. Zelf kan ik wel aardig potje koken en heb daar ook veel plezier in. Bij anderen gaat het wat moeilijker of hebben dat gewoon niet van huis uit mee gekregen. Het is altijd weer een leuk en verbazendwekkend schouwspel die ik in de AH in de Boteringestraat aantref. Wanneer je er ook komt je ziet altijd wel wat jongelui in de weer met zn doe het zelfpakket van Knorretje. Aandachtig lezen ze wat ze nog meer nodig zijn voor de prut. Vaak niet wetend dat ze midden in het gangpad staan en de doorstroming belemmeren. Maar goed ieder zn eigen ding denk ik dan. Laatst was er een dame die aan een van het winkelpersoneel vroeg wat een courgette was want dat had ze nodig volgens de verpakking. Tja ze was inderdaad blond...

Vandaag zat ik ook weer zn studentikoze gozertje van begin 20 in de AH staan met in zijn handen een pak van een en ander. Hij leek me wat nerveus, want misschien wist hij niet welke ingredienten bedoeld werden? of kreeg hij een leuke dame te eten? Bij het laatste zal hij waarschijnelijk zeer kansloos zijn, tenmiste in mijn ogen dan!, misschien dacht ik er te ver in door. Maar zag het voor me, kamer opgeruimd, kaarsje aan, muziekje op. Misschien nog een huismerk wijntje erbij en het voedsel uit verpakking. Mams zal waarschijnelijk nog effe tig keer gebeld zijn voor de kooktips. Dan het grote moment, de dame in kwestie komt. De deurbel gaat en het studentje doet open. Er staat werkelijk een bloedmooie dame voor de deur en ze heeft ook nog een vlotte babbel. Het wijnje smaakt goed, en dan komt het eten op tafel. De student wacht met spanning haar eerste hap af. Ze proeft en op haar gezicht verschijnt een blik van herkenning, volgens mij komt dit van knorretje......
Mission Impossible dus voor de student in kwestie, helaas maar waar. je kan beter zelf echt iets maken dan dat je het door een of andere fabrikant laat doen. Dus wees zelf creatief en verras de vrouw van je dromen met eigen creatie, en als dat niet lukt kan altijd moeders raad gevraagd worden. Wat betreft die knorretje pakken liever vandaag dan morgen inschepen naar Afrika......

zaterdag 14 augustus 2010

100.000ste bezoeker!





Vandaag een historische dag want wartaal heeft zijn 100.000ste bezoeker mogen ontvangen. De meeste bezoekers komen vanzelfsprekend uit Nederland maar daarnaast heb ik de halve wereld over de vloer gehad. De 100.000ste bezoeker kon er een zijn uit Haiti, Suriname of Chile. Na bestudering van de bezoekersteller is gebleken dat de 100.000ste bezoeker uit Chile komt, en deze leuke bovenstaande dame! Ze was blij verrast met de fles wijn die ze van Wartaal gekregen heeft puur omdat ze de 100.000ste bezoekster was. Op naar de volgende 100.000!!!!



zondag 1 augustus 2010

De wereld loopt door

Na maandenlang druk zijn geweest met de voorbereidingen voor de Nijmeegse vierdaagse is het na een zeer inspannende en boeiende week afgelopen. Zo snel dat het in me op kwam om mee te doen zo snel is het achter de rug. In een half jaartje 1100 km gelopen, en daar heb ik ongeveer 200 uur over gedaan. Nietszeggende cijfertjes maar wel leuk om te weten, en vooral als je weet dat ik niet een keer op mijn snufferd ben gegaan en dat was met het hardlopen wel anders. Meedoen aan de vierdaagse was voor mij een uitdaging welke ik met goed gevolg heb doorstaan. Dat het zo druk zal zijn op sommige stukken had ik niet verwacht, dat was de eerste dag al een uur eerder in de touwen moesten ook niet. Dit was grensverleggend en een hele ervaring. Of ik hem weer zal lopen volgende jaar?, dat zien we tegen die tijd wel weer maar denk haast van wel....


En nu?, nu maar weer es hardlopen maar of ik dat nog zo leuk vindt na al die wandelkilometers valt te bezien.

zondag 27 juni 2010

Occhi

Poi, ho visto gli occhi tuoi
Rotolando verso casa
Chiamare i miei
Che bella sei
Che belle fai
Le belle sere
Sai, ho visto gli occhi tuoi
Quando scende
La bellezza
In fondo al cuore
Come vorrei……
Come sei bella
Flying away
Tu scendi da una stella
Flying away
Cosi’ talmente bella
Flying away……
Poi, ho visto gli occhi suoi
Come grano in mano al vento
Son ciliegie del mio pianto
Cosi’ tanto io ti sento
Sai, ho visto te con lui
Quando scende
La tristezza
In fondo al cuore
Come vorrei…
Come sei bella
Flying away
Tu scendi da una stella
Flying away
Cosi’ talmente bella
Flying away…..
Dov’e’
Che il vento
Ti porta via
Dov’e’
Che il cielo
Tramonta
Quando scende
La tristezza
E invade gli occhi
Come vorrei……
Come sei bella
Flying away
Tu scendi da una stella
Flying away
Cosi’ talmente bella
Flying away……
Cosi’ talmente bella
Flying away…….
E te ne vai
Te ne vai
Te ne vai….via….via…..via….

zaterdag 26 juni 2010

dinsdag 18 mei 2010

tougher than the rest

Well it’s Saturday night
You’re all dressed up in blue
I been watching you awhile
Maybe you been watching me too
So somebody ran out
Left somebody’s heart in a mess
Well if you’re looking for love
Honey I’m tougher than the rest

Some girls they want a handsome Dan
Or some good-lookin’ Joe, on their arm
Some girls like a sweet-talkin’ Romeo
Well ’round here baby
I learned you get what you can get
So if you’re rough enough for love
Honey I’m tougher than the rest

The road is dark
And it’s a thin thin line
But I want you to know I’ll walk it for you any time
Maybe your other boyfriends
Couldn’t pass the test
Well if you’re rough and ready for love
Honey I’m tougher than the rest

Well it ain’t no secret
I’ve been around a time or two
Well I don’t know baby maybe you’ve been around too
Well there’s another dance
All you gotta do is say yes
And if you’re rough and ready for love
Honey I’m tougher than the rest
If you’re rough enough for love
Baby I’m tougher than the rest

vrijdag 7 mei 2010

Kakkerlakken

Wij zijn aardig ver heen in Nederland., zo ver zelfs dat het schijnbaar onmogelijk is een bekerfinale gewoon te kunnen laten spelen. Door haat en nijd van 2 supportergroepen werd zoals bekend de finale in 2 wedstrijden gespeeld, want de hoge politie inzet bij 1 wedstrijd zal niet te verantwoorden zijn. Het werden er 2 wedstrijden met forse politie inzet en zelfs nodig in de stad van de uitspelende club in de eerste wedstrijd. De bekerfinale is van zijn ziel beroofd, niets geen spanning (alleen voor burgermeesters, en gezinnen van agenten), niets geen sensatie in een bekerfinale. Dat het maar een paar relschoppers zijn gaat niet op, want een paar kan je zo achter een hek op een godsvergeten weiland stoppen wanneer de wedstrijd gespeeld wordt. Dat is nu niet gebeurd, waarschijnlijk omdat het dan toch wel een beetje boel waren om op te sluiten.

Maar de finale werd in 2 delen gespeeld. De club wie het meeste scoorde won, en dat werd ook nog es gevierd ook!!. Ze moesten zich doodschamen. Snel die beker in de kast en er niet weer over beginnen. Een speler van de winnende club had weinig lovende woorden voor de tegenstander. Kakkerlakken!, Kakkerlakken waren het!, deze speler heeft duidelijk teveel met zijn hoofd gekopt. Kakkerlakken zijn vies, goor en eng. Kakkerlakken sla je dood met alle middelen die je hebt. Kakkerlakken weg ermee! Wat dat betreft lijken deze zogenaamde supporters wel een beetje op de Hutu’s in Rwanda van de negentiger jaren. Die waren een grootscheepse schoonmaakactie begonnen tegen Kakkerlakken. Alleen vergaten zij dat deze kakkerlakken hun buren, familie en vrienden waren namelijk de Tuti’s. Gaan wij ook die kant op?. Dat jij je buurman met een machete achterna zit omdat hij fan is van een andere club dan de jouwe? Natuurlijk niet denk je, maar bedenk dan wel dat de moordpartijen in voornamelijk Afrika meestal zo uit het niets begon.

Natuurlijk deed de desbetreffende speler niet doelbewust een oproep aan de fans om een grote schoonmaakactie (liefst met eigen huismerk) te gaan houden, maar is toch wel een beetje dom zoals Maxima het zal zeggen. Maar ja voetbal is nu eenmaal oorlog, en verbroedering in de sport is aan het voetbal voorbijgegaan. Ach de voetbalspeler in kwestie kan er helemaal niets aan doen, want de combinatie van teveel koppen en Belg zijn is natuurlijk ook niet de meest gelukkigste combinatie..

Beetje voetbalmoe.....

dinsdag 4 mei 2010

Stil zijn

2 minuten stilte
betekend in Nederland

Een voorbij denderende bus
Mobieltje wat afgaat met Duits volkslied
Een schreeuw
Paniek
Gewonden

Gelukkig het zijn maar 2 minuten……

zaterdag 13 maart 2010

Een nieuw doel, een nieuwe site

Sinds ik aan het wandelen ben gegaan ter voorbereiding voor de vierdaagse van Nijmegen hou ik mijn wandelbelevenissen op een aparte site bij.

www.roadtonijmegen.blogspot.com

Gewoon een zusje van Wartaal ......

Kijke dus

zondag 7 februari 2010

De eerste voettocht 23 km

Vandaag voor het eerst in training voor de vierdaagse van Nijmegen. Nou ja of je lopen echt trainen kan noemen? Als hardloper ben je gewend veel en hard te trainen voor een wedstrijd, hoe harder hoe beter. Met het wandelen is dat effe iets anders het gaat een stukje langzamer, de helft langzamer om precies te zijn. Wat wandelen betreft ben ik nog een groentje, ik doe alles lopende in de stad maar echte ellenlange stukken lopen nog niet echt eigelijk. Wat moet je aan, wat moet je mee? die vragen hielden me vanmorgen bezig. Op goed gevoel maar wat gekleed en vaseline gesmeerd en mee genomen voor het geval dat.

Verder was het vrij gewaagd om op nieuwe schoenen een heel stuk te gaan lopen, en vooral omdat het merendeel in de middel of nowhere zal zijn. Niet dat Hoogezand in de middle of nowhere is maar het stuk tussen de stad en Hoogezand is dat eigelijk wel. Rond de klok van half 12 vetrok ik van huis. Het was best wel fris en er stond een aardig windje, maar ja had tijd genoeg om warm te worden want zal zo rond de 22 a 23 km gaan lopen. De stad was ik eigelijk best wel vlotjes uit, langs het winschoterdiep naar Waterhuizen, er hing een grauwe sluier over het land eigelijk perfect weer om effe flink hard te lopen euh ik bedoel natuurlijk te wandelen.....

Via het fietspad welke door het prachtige natuurgebied tussen Waterhuizen en Meerwijck loopt kwam ik in Hoogezand aan, het is wel apart als je een hele tijd helemaal alleen bent geweest ineens allerlei mensen tegen te komen die je groeten. Het lopen ging goed. Op een klein blaartje heb ik verder nergens last en dat op nieuwe schoenen. De komende tijd zal ik nog meer leuke en langere routes lopen, uiteraard zal ik hier verslag van doen. Hier onder een sfeerimpressie.



Op weg naar Waterhuizen over de dijk langs winschoterdiep


De eerste scheepswerf is in zicht

uitgestrekte vlakte, geen mens te bekennen.


Het zijn geen beren.....

Het remigevoel kwam hier wel echt bij mij naar boven...




zaterdag 6 februari 2010

Nieuw lopersdoel







Van de week heb ik mij opgegeven via het werk voor de Nijmegese wandel vierdaagse. Jaja het is echt waar! In 4 dagen 200 km wandelen. Ik moet zeggen dat ik altijd wel mijn bedenkingen er over had maar na de leuke en inspirende verhalen van medehardlopers ben ik overstag gegaan. Dit vergt ook een hele voorbereiding, mijn training zal bestaan uit ongeveer 950 km lopen. Dit is dus ook een mooie gelegenheid de prov wat beter te verkennen. Vrijdag schoenen gehaald, na wat passen en meten ben ik met 2 paar de winkel uitgegaan. Morgen zal mijn eerste training van start gaan met een wandeling naar Hoogezand. De komende tijd kunnen jullie mij dus tegen komen in stad en ommelaand :) Zal jullie regelmatig op de hoogte houden van de vorderingen.

zaterdag 23 januari 2010

Hoop voor baby 236?


Niemand in het noodhospitaal weet hoe hij heet, het jongetje van een maand of zes dat vlak na de aardbeving in Haïti werd binnengebracht. Zijn familie kwam hem brengen, maar niemand die zijn naam aan de hulpverleners gaf. Hij is nu baby 236. Het jongetje heeft een hersenvliesontsteking. Hij huilt af en toe van de pijn. Een paar bedden verder ligt een andere baby die nu alleen nog maar een nummer heeft. Hij is zo'n maand of vijf oud. Vrijwilligers redden hem uit het puin, vier dagen na de aardbeving. Het jongetje was ondervoed en zwaargewond en was nauwelijks bij kennis. Verder heeft hij koudvuur en was uitgedroogd. Zo zijn er talloze kinderen die gered zijn en naar een van de noodhospitalen worden gebracht. Van een groot deel is niet bekend waar de familie is en hoe ze heten, daarom krijgen deze kinderen een nummer. Op dit moment zijn ze in goede handen, maar als deze kinderen helemaal zullen herstellen, wat voor leven wacht hem dan?.

Uit de puinhopen zal een heel ander Haïti moeten verrijzen wil er voor deze kinderen een toekomst zijn. Een toekomst zonder armoede lijkt haast een utopie te zijn. Haïti was ooit eens rijk (door de slavenhandel) maar dat is iets wat je alleen terug vindt in de geschiedenisboekjes. Nu is het het armste land van het westelijk halfrond. In de loop van de tientallen jaren is het land gegeseld door natuurrampen, coups, armoede en corruptie. De meeste Haitianen zijn straat arm, terwijl een heel klein deel juist (dank corruptie) heel vermogend is. Door de aardbeving is er eindelijk eens aandacht voor de situatie van de Haitianen. Veel mensen hadden niet door hoeveel ellende op het eiland al voor de aardbeving was. Er zijn zelfs mensen die Haïti verwarren met Tahiti. Van de Dominicaanse Republiek heeft iedereen wel van gehoord want dat is immers een vrij populaire vakantieland. Maar al die jaren is er nooit echt aandacht geweest voor het land Haïti. Nu het in puin ligt en de hele wereldpers er rondloopt (eerder dan de hulpverleners) weten de meeste landen niet hoe snel ze hulp moeten bieden. Dat is natuurlijk heel goed, en zo hoort het ook. Maar hoe hypocriet is het dat Frankrijk (die ook de eer heeft allerlei hoofddaders van volkerenmoorden in Afrika te huisvesten) als eersten hulp verleende? Dat land dat openlijk de vroegere dictators Papa Doc Duvalier en Baby doc steunde. De laatste heeft een jarenlang dankzij Frankrijk als God in Frankrijk geleefd. Geleefd, want het schijnt zo te zijn dat ook dictators aan lagere wal kunnen raken, en dat is gelukkig ook gebeurd met baby Doc.

De familie Duvalier heeft Haïti bijna dertig jaar uitgebuit. Vader Duvalier, bestuurde Haïti vanaf 1957 met behulp van zijn eigen militie, de gevreesde Tontons Macoutes. Tienduizenden mensen werden afgeslacht en doodgemarteld tijdens de Duvalier-dynastie. De staatskas is dan ook volledig geplunderd, en in de jaren erna dat de Docs zijn verdreven werd het ook niet veel beter. Doordat er al weinig was is er dus nu helemaal niets meer. De infrastructuur is volledig weggevaagd, driekwart van de gebouwen in het aardbevingsgebied ligt in puin. Werkelijk alle bestuurlijke gebouwen (Overheid) liggen in puin. Dit is mede te danken aan de jarenlange uitbuiting van de verschillende machthebbers, die alleen bezig waren met zelfverrijking. Daardoor is er niets gedaan aan infrastructuur en armoedebestrijding, de kleine beetje hulp die er was kwam van particuliere hulporganisaties. Kortom er moet veel gebeuren en ze zijn er nog lang niet. De VN doet er goed aan om het bestuur van het land over te nemen en daadkrachtig op te treden en met de noodhulp en later wederopbouw te starten. Want alleen zo krijgen kinderen zoals baby 236 een kans op een goede toekomst........

vrijdag 22 januari 2010

83.448.252 miljoen!


Dat is de opbrengst van de speciale tv actie voor giro 555 voor Haiti. Er werd ruim 41 miljoen euro gedoneerd en de regering heeft het bedrag verdubbeld. Over de hele wereld zijn dit soort acties gaande en zullen de komende tijd doorblijven gaan. Het broodnodige geld komt er!!!. Het is een record bedrag voor een actie voor een land, alleen de actie voor Tsunami slachoffers bracht meer op (zie onder).



1. Tsunami in Azië (2004) - 208,3 miljoen euro

2. Vluchtelingen Kosovo (1999) - 52 miljoen

3. Aardbeving Pakistan (2005) - 39,8 miljoen

4. Orkaan Mitch Midden-Amerika (1998) - 37,2 miljoen

5. Vluchtelingen Rwanda (1994) - 35,8 miljoen

6. Aardbeving Turkije (1999) - 30,5 miljoen

7. Afrika Nu (1987) - 23,4 miljoen

8. Afrika (1992) - 18,4 miljoen

9. Afrika (1990) - 17,3 miljoen

10. Afrika (2002) - 12,6 miljoen


De stand van zaken bij ProjectHulp Haiti is op dit moment: € 135.617

dinsdag 19 januari 2010

Steun Projecthulp Haiti!!


Projecthulp Haiti ondersteunt en organiseert al jaren projecten in Haiti, zoals de Dovenschool in Gonaives, vitamineproject, geitenproject, onderhoud waterpompen, en twee kindertehuizen. Uitgebreide informatie over deze projecten vindt je op http://www.projecthulp.nl/projecten.shtml

Voor nu is er veel geld nodig voor noodhulp, maar er zijn zoveel huizen ingestort dat het noodzakelijk is dat er prefab (houten) huizen op korte termijn gebouwd gaan worden. Projecthulp heeft een plan bedacht waarin ze ter plaatse huizen gaan bouwen. Dit gaat plaats vinden In een eigen fabriek op Haiti. Daar kunnen zij deze prefab huizen bouwen. Projecthulp helpt hiermee de mensen ter plaatse met huizen en met werkgelegenheid.

Maar ook voor de bestaande projecten blijft geld nodig, dus blijf Projecthulp ook na deze grote ramp steuen!!!


Stort uw bijdrage op bankrekening 42.91.01.082 ten name van Projecthulp Haiti Veendam onder vermelding van aardbeving en Projecthulp zorgt ervoor dat het volledige bedrag naar Haïti gaat.

Overmaken vanuit het buitenland:
IBAN BIC Service
Rekeningnummer: 429101082 tnv Projecthulp Haiti Veendam
IBAN: NL50ABNA0429101082
BIC: ABNANL2A
Morgen bij de competitiewedstrijd Fc Groningen - Heerenveen zal er ook voor Projecthulp Haiti gecollecteerd worden!!!


Stand Bijdrages
19-01-2010 € 79.962 !!!!

zaterdag 16 januari 2010

Back to the roots?

Vanuit overal uit de wereld komt hulp voor Haiti opgang. Veelal noodhulp maar er zijn ook mensen die verder nadenken en vooruit kijken zo ook de president van Senegal. Deze heeft alle Haïtianen aangeboden naar Afrika te komen. In een interview op de Franse radio zei hij te willen samenwerken met andere Afrikaanse landen om Haïtianen die de oversteek willen maken te huisvesten.

"Vanwege al deze calamiteiten kom ik met een radicale oplossing: laat de Haïtianen terugkeren naar Afrika." "Ze hebben er nooit voor gekozen om op dat eiland te zitten", zei president Wade, verwijzend naar de slavenhandel die de zwarte bevolking naar Haïti bracht.

"We moeten hun recht erkennen om terug te keren naar het land van hun voorvaderen."

Volgens een woordvoerder heeft de president al vérgaande plannen. "Als een paar mensen willen komen, dan geven we ze een lapje land en een dak boven hoofd. Zijn het er een hoop, dan kunnen we ze een hele regio geven."
President Wade gaf aan dat er wel vaker afstammelingen van slaven terug zijn gekeerd naar Afrika. Zo werd het land Liberia gesticht door voormalige slaven uit de VS. Wade heeft beloofd een goed stuk land uit te kiezen voor de vluchtelingen en ze niet in de woestijn te zullen zetten. Senegal is ongeveer vijf keer groter dan Nederland en heeft zo'n 14 miljoen inwoners. Haïti heeft 10 miljoen inwoners.

Op zich goed bedoeld, en eigelijk ook wel logisch als je bekijkt hoeveel rampen haiti al te verduren heeft gehad. Is het geen orkaan dan was het wel een staatsgreep, corrupte, bendestrijd en nu een aardbeving met grote fatale gevolgen, want het land is bestuurlijk gezien dood.
Maar om nu alle Haitianen naar Afrika te halen..........

Nee een tweede omgekeerde Amistad zie ik niet gebeuren....

vrijdag 15 januari 2010

Gered uit de puinhopen


Spaanse reddingswerkers hebben een jongetje van 2 levend uit de puinhopen van de aardbeving in Port-au-Prince gehaald. Het kind werd donderdagavond, ruim twee dagen na de verwoestende aardbeving, onder een ingestort huis vandaan gehaald.




Er verscheen een glimlach op het bevuilde gezichtje van Redjeson Hausteen Claude toen zijn moeder hem dolgelukkig in de armen sloot. Het reddingswerk is dus goud waard!!!

donderdag 14 januari 2010

Help Haiti na de aardbeving!




Laat de Haitianen niet in de kou staan, het armste land van westelijk halfrond had al niets en nu nog veel minder. Op dit moment is er nog veel onduidelijkheid over de hoeveelheid slachtoffers maar zeker is wel dat het er velen zijn. De mensen wachten buiten op straat op hulp want er is niets, geen fatsoenlijke zorg, water, riolering en voedsel. Er zijn een aantal particuliere hulporganisaties die al jaren zich inzetten voor Haiti en de Haitianen. Zo ook Project Hulp Haiti, deze organisatie ondersteund een weeshuis en verschillende projecten daar. Lees hier meer over op http://www.projecthulp.nl/ en lees ook hoe jij een steentje kan bijdragen.

woensdag 13 januari 2010

Aardbeving Haiti

Haiti het armste land van het westelijk halfrond is getroffen door een ongekende natuurramp. Een aardbeving vernietigde in 1 minuut zn beetje de hele stad Port Au-Prince. Er zijn vele doden te betreuren de schattingen lopen uiteen van 50.000 tot wel 100.000. Haiti huilt, en wij huilen mee................

De volgende fotos zijn schokkend:






























Giro 555 van het rode kruis is geopend voor giften voor Haiti!

zondag 10 januari 2010

Snowrunner


Ondanks dat de sneeuw met bakken naar beneden viel besloot ik toch te gaan lopen, want als er gewacht moet worden tot de sneeuw weg is kan je volgens mij nog heeel lang wachten. Doordat er verse sneeuw gevallen was waren de paden niet glad. Maar het was ook niet echt soepel om er door heen te lopen. Na 5 km hield ik het voor gezien...


Gelukkig toch effe gelopen .....

Saving Africa’s witch children


Ik heb al veel ellende in de wereld gezien, het meeste gelukkig via de televisie. Als je denkt dat je alles al gezien hebt krijg je ineens een documantaire over kinderen in Nigeria die als heksen worden beschouwd te zien. Het is mensonterend om te zien hoe met die kinderen wordt omgegaan. Het geeft echter ook een goed beeld van hoe ziekelijk het geloof kan zijn, en dat er bepaalde mensen (priesters) de mensen ophitsen om dingen te doen in naam van god.

De documentaire ‘Saving Africa’s witch children’, over kinderen in Nigeria die van hekserij worden beschuldigd, heeft er voor gezorgd dat zij niet meer gediscrimineerd mogen worden. Tegelijkertijd zorgt de film ook voor spanningen in de staat Akwa Ibom, waar inmiddels al verschillende priesters zijn gearresteerd. Het is hen niet langer toegestaan om een kind een heks te noemen. ‘Saving Africa’s witch children’ vertelt het verhaal van duizenden kinderen die door charismatische prietsers als heksen gebrandmerkt zijn. De slachtoffers worden vervolgens gemarteld, vermoord of onderworpen aan vreselijke uitdrijvingsrituelen, die bovendien vaak door hun ouders worden gedaan.



Mary
Eén van die kinderen was Mary, negen jaar oud. Haar ouders verdachten Mary er van dat zij haar jongere zusje had vermoord en tijdens een religieuze bijeenkomst werd zij door een profeet als heks aangewezen. Haar hoofd en lichaam werden overgoten met een bijtende vloeistof en daarna werd Mary in het bos achtergelaten. Mary is slechts een verhaal van al die kinderen die die is overkomen.

De docu uit 2008 bracht deze praktijken onder de aandacht van de plaatselijke overheden, die maatregelen namen om dit soort misstanden in de toekomst te voorkomen. De kinderen worden nu in veiligheid gebracht in het opvangcentrum van het Child Rights and Rehabilitation Network (CRARN). Sam Itauma, president van CRARN, zegt dat de overheid als gevolg van de film, die overigens niet in heel Nigeria is vertoond, het voortgezet onderwijs gratis toegankelijk heeft gemaakt. Bovendien heeft de gouverneur een wet getekend waarin de rechten van het kind veilig worden gesteld. Het opvangcentrum is aangevallen en Itauma zelf wordt bedreigd. De daders willen dat de organisatie hun activiteiten staken en dat ze niet langer aandacht besteden aan de dingen die zij uit naam van God doen. Itauma wil er voor zorgen dat er een wet komt waarin de discriminatie van kinderen wordt verboden en waarin ouders wordehn vervolgd voor het mishandelen van hun kinderen. Ook wil hij dat de eenmaal gearresteerde priesters niet meer op borgtocht worden vrijgelaten. Toen de film in november 2008 in het Verenigd Koninkrijk op televisie werd uitgezonden, heeft de Nigeriaanse overheid de 'Child's Rights Act' aangenomen. Ook heeft zij aangekondigd dat een ieder die een kind beschuldigt van hekserij, 10 jaar gevangenisstraf kan krijgen.
Helen Ukpabio is naar mijn idee de grootste schuldige, het was zij die de primitieve bevolking ophitste. Ze heeft de Liberty Gospel Church opgericht. Door middel van angstaanjagende horrorvideo’s tracht ze het geloof in duivelse kinderen aan te wakkeren. Ze maakt daarbij handig gebruik van een voedingsprobleem. Door slechte voeding kunnen kinderen afwijkend gedrag vertonen. Natuurlijk is Helen Ukpabio hiervan op de hoogte maar ze vertelt iets anders, namelijk dat deze kinderen behekst zijn. Haar kerken zitten boordevol en haar boeken en video’s nemen gretig aftrek. Ouders met geld kunnen de duivel uit hun kinderen laten drijven door een priester van de Liberty Gospel Church. Ze betalen daar omgerekend 200 euro voor.



Joost van der Valk. De Nederlandse filmmaker werkte samen met de Britse Mags Gavan aan de documentaire, Van der Valk en Gavan werken inmiddels aan een vervolg op ‘Saving Africa’s witch children’. In de nieuwe film willen zij aandacht besteden aan de postieve gevolgen van film en proberen om de rechten van de kinderen in Akwa Ibom te beschermen.

Niet te geloven dat er in deze tijd nog zulke primitieve en barbaarse toestanden plaats vinden onder de naam van God.........