zaterdag 31 december 2005

31 december 2005 Jaaroverzicht

Tja kan het niet laten, je wordt er mee dood gegooid met jaaroverzichten op de tvzenders. Muziek wat elk jaar weer gedraaid wordt in een top 2000. Maar ja ikke hebbie zn eigen jaaroverzicht.

Hardlopen:
4 persoonlijke records gelopen op de 27,5 - 15,5 - 7 km- 6,4 km. 2 marathons gelopen waarbij die van Utrecht erg zwaar afzien was, kapotte voeten. na 40 km kon ik wel janken, gedaan ook en daar schaam ik me geen moment voor. Wel binnen de vier uur gelopen. Berlijn was weer prachtig, samen met 40.000 andere gekken die 42,2 km relax gelopen. Verder was in Juni het Appingedamse drama, keihard ten val gekomen, waarvan ik nog steeds littekens draag op mijn knie. De warmte in Winsum en Lauwersoog of de kou bij de asselronde. Heb veel wedstrijden gelopen ongeveer in totaal 21 wedstrijden waarvan veel van het meeuwsloopcircuit. halvewege november kwam er een voetblessure de kop op steken, welke het durft dat ik medio eind december nog last van heb. Doelen voor aanstaande jaar, eigelijk is er maar 1 echte doel en dat is de Groningen marathon op 27 augustus 2006 fatsoenlijk uitlopen. Lopen is mijn religie.

Persoonlijk:
Tja valt weinig over te zeggen, adem in en adem uit. Daar tussen in probeer ik het me zo lekker mogelijk te maken. Eigelijk ben ik afgelopen jaar alles wat relaxter gaan inzien, maak me niet overal zo druk over. Nou ja niet meteen gaan roepen dat deze weblog vol drukte staat, sommige dingen hebben wel hun aandacht nodig. Werk zoeken doe ik ook nog steeds, en daar ga ik komende jaar vrolijk mee door. Dit jaar 44 sollicitatiebrieven de deur uit gedaaan. Koste haast al een vermogen aan papier en postzegels. Daarvan ben ik nu een keer op gesprek geweest, dus ben vast een recordhouder wat dat betreft. Hoogtepunt dit jaar voor mijzelf, dat is wel effe moeilijk te beschrijven, maar je kan zeggen dat ik sterker in mijn schoenen ben komen te staan en dat vind ik wel een hoogtepunt maar of dat echt het hoogtepunt is kan ik eigelijk niet zo zeggen. Ik beleef altijd vele dingen en veel dingen kunnen als hoogtepunten beschouwd worden. dieptepunt afgelopen jaar: dat is zeker het overlijden van mijn tante, en de toestanden rond mijn pa. voor mezelf heb ik niet echt dieptepunten, behalve dat sommige mensen mij erg teleurgesteld hebben, maar ja elk jaar heb je daar wel een paar van, en dat is eigelijk verder ook niet boeiend.

Doelen 2006:
- Gewoon ikke blijven
- Lekker schrijven op deze weblog, en serieus iets op papier zetten.
- Een baan zoeken die bij mij past
- Een sma tegen komen die bij mij past ( ik zoek niet)
- Suriname, daar wordt het nu wel eens tijd voor

Voor iedereen een heel goed 2006 gewenst !!!!!!!!!!!

Dit was ikke live vanuit Groningen voor de laatste keer in 2005!!

Rogier - Speedy - Ernesto

31 december 2005 Spookstad

Kom net van buiten, en buiten is de stad en om precies te zijn is die stad Groningen. Anders een heel levendige stad, maar nu bedekt onder een centimeters dikke witte laag haast een spookstad. Het sneeuwt nog steeds behoorlijk, maar kon mijn nieuwsgierigheid van hoe de stad er uit zal zien onder deze pak sneeuw niet bedwingen. Nou ja is niet helemaal waar, zag vanuit mijn raam een stelletje geil liggen doen midden op straat met sneeuw enzo. Op straat ontdekte dat het erg stil was, normaal hoor je dronken en lallende studenten die thuis komen en autos die punt al allang gepasseerd zijn en naar punt B proberen te rijden. Er lag al een aardige pak sneeuw, ik schat op sommige plaatsen een 20 cm. Liep eerst richting het centrum, onderweg kwam ik langs de rose buurt, daar leek het net of de sneeuw alle zonden bedekte. Dan lijkt het net of al die doorgeneukte poppen nog maagd zijn. Alleen de dealers stonden zoals altijd op hun plek, net of het niet sneeuwde probeerden ze hun waar aan de man te brengen. Over het uitschot kan je zeggen wat je wilt, maar ze hebben zeker een handelsgeest, want ze hadden hun straatje waar ze stonden sneeuwvrij gemaakt.

Hun negerend liep ik door de alsmaar dikker wordende sneeuwlaag. Heel af en toe een politiewagen tegenkomend tijdens een vruchteloze missie opzoek naar wildplassers, schennisplegers en andere raar onderwereldvolk. Sneeuw is leuk voor kinderen, even onstaat het idee om Jelle te vragen om mee te gaan naar het park om sleetje te rijden, vind hij prachtig en ikke ook eigelijk. Maar ja dat is een absurd idee, ten eerste is het halvewege de nacht en het belangrijkste we zijn beide niet in het bezit van een slee en ben niet van plan om een kind staan op te wachten morgen. Dus dat idee liet ik maar snel varen. Sneeuwpret is er niet alleen voor kinderen, het is zeker een feest voor mensen die zoals ik nachtblind zijn, voor even geen nachtblindheid meer, de sneeuw verlicht immers alles voor je. Alle paaltjes, stoepranden en andere onlogische obstakels vallen meteen op. Ik moet er wel bij zeggen dat ik niet echt last heb van mijn nachtblindheid hier in de stad, omdat alles hier vrij goed verlicht wordt. Maar kan me heeeel goed voorstellen wanneer als je als nachtblinde in plekken als Slochteren of Oldenzaal woont dat je een soort van bevrijding voelt. Ik zie het al voor me dat je dan de hele nacht door het dorp dwaalt, omdat je dan alles kan zien snachts ja dat is echt kicke!. Elke keer weer wanneer het sneeuwt. Tja dan heb je snel een bijnaam als het Spook van Oldenzaal. Als nachtblinde zal je kunnen overwegen om te gaan verhuizen naar Zweden of Finland en dan bovenin dan he! Het is er vaak donker maar ja er ligt ook vaker sneeuw. Winter-depressies wegen minder zwaar dan de pret die je hebt wanneer je als nachtblinde de hele nacht kan ronddwalen. De winterdepresies zullen dan zeer waarschijnelijk plaats maken voor een zomerdepressie (na 23:00 uur) Maar dat is eigelijk ook dikke onzin, want ik zelf heb nooooit geen last van depressies, dus laat ik maar eerst hier gewoon blijven.............

Oja morgen Jelle belle, die wil vast wel een sneeuwpop in het park maken.......

Rogier

vrijdag 30 december 2005

30 december 2005 Het bange jongetje

Er liep eens een jongetje door de straten van Groningen......
Het jongetje loopt angstig over straat, het is 30 december en alle snotneuzen van de stad lopen rond te dollen op straat met vuurwerk, solliciterend naar een softe Haltafdoening. het kan hun niet deren, ze kicken er op om een astronaut of een superkanon in een of ander afvalbak of brievenbus tot ontploffing te brengen. Tja want dan hoor je erbij!, dan zijn ze stoer!. Het is koud en guur, en af en toe sneeuwt het behoorlijk. Het jongetje is er door zjin moeder op uit gestuurd om een pak oliebollenmix te gaan halen. Het jongetje liep angstig over straat, steeds om zich heen kijkend. Bang dat hij neergeschoten zal worden, bang dat hij opgepakt zal worden. Elk moment verwachtend dat hij geraakt zal worden door de kogel van een onzichtbare schutter. Dat alleen omdat hij van een bepaalde afkomst is. Het jongetje besluit om ondanks de gladheid de pas er flink in te houden. Af en toe hoort hij een knal en gerattel van een duizendklapper, hij krimpt ineen, Het geratel kondigd de komst van herinneringen aan welke als een sneltrein door zijn hoofd denderd. Herinneringen van dood en verderf.Onbeschrijfbare feiten spelen zich af in zijn hoofd, feiten die gruwelijk zijn, de zinloze en wrede moord op zijn vader, zijn 2 zussen, oma en andere familieleden het speelt zich allemaal af in zijn hoofd. De stank van de dood kan hij letterlijk ruiken, als een film in slowmotion welke steeds maar bljft steken bij die ene scene. Over het plot hoeft hij zich niet druk te maken, die heeft hij al duizenden keren beleeft. en dat is elke keer hetzelfde. Gelukkig bereikt hij de winkel, en is voor even veilig..........


Besteed je centen eens aan iets anders dan vuurwerk: www.warchild.nl

Rogier

29 december 2005 Solliciteren vak apart

Vandaag een sollicitatiegesprek, om heel eerlijk te zijn de eerste van het jaar. De overige 45 sollicitatiebrieven die ik geschreven heb zijn afgedaan met een standaard afwijzing. Tja misschien hadden ze toch mijn weblog es moeten lezen. Maar goed het gesprek vond plaats in Zwolle, dus effe een eindje rijden. Van te voren voorbereid, van hoe en wat doe je wel en wat doe je juist niet bij een sollicitatie gesprek. Had een vragenlijstje gemaakt, om wat vragen te kunnen stellen. Vragen zoals, wordt er wijn geschonken in de kantine? en zo ja welk soort? Hangen er condoomautmaten in de herenwcs? en zo ja welk merk? Want stel je voor dat je nodig moet met de kantinejuf, die ene met een heerlijke soa en er hangen alleen het merk waar je allergies voor bent. Dat waren voor mij de essentiele vragen voor het gesprek.

De heenreis verliep aardig, was eigelijk totaal niet zenuwachtig en we raakten niet onder gesneeuwd. Eigelijk kan je het geen sollicitatie gesprek noemen, het was meer een orienterend gesprek van wie is die meneer achter Wartaal? Nou ik kan je verzekeren heb ze daar flink laten schrijven, zeker wel 2 a4tjes vol. Waarschijnelijk hadden ze mijn weblog gelezen want ze kwamen met een functie als webdesigner aanzetten. Mijn interne harde schijf begon er van te kraken, Webbie wattie? tja dat is met html, www en puk codes. Voor je dat begrijpt moet je eerst wel een tijdje geleerd hebben en helaas heb ik daar niet voor geleerd. Al snel kwam het gesprek op een proefplaatsing met behoud van je uitkering. Dat is heel leuk bedacht, maar wie betaald de onkosten van het reizen? en werken voor nopes kan ik ook in Groningen en het liefst dan in Suriname, want daar kan je zelfs voor pimp spelen met je uitkering van hier. Ach ja ze weten wie ik ben en wat ik kan, en het was een leuk gesprek verder dus weer een beetje aan mijn naamsbekendheid gewerkt vandaag! Volgens mijn pa heeft een echte pimp ook een auto nodig dus gingen we meteen naar de autogarage en ik mocht me daar een MG uitzoeken. Maar ja daar scoor je alleen maar meiden mee en geen werk ........

Maar goed het enige en laatste sollicitatie gesprek van dit jaar heeft tot nu toe niets opgeleverd, maar ja het kan zo veranderen. Had er ook niets van verwacht trouwens. Ach kan altijd nog burgermeester van Brokoprondo worden!!!

Rogier

woensdag 28 december 2005

28 december 2005 Een glibberende dag

Hoe moet je eigelijk beginnen, als je niets hebt om over te beginnen? Al een tijdje staar ik naar het witte schrijfgedeelte van mijn weblog. Soms wat zinnen zettend en het meeste weer weghalend. Af en toe naar buiten kijkend of het nog gaat sneeuwen vandaag. Zin om naar buiten te gaan heb je niet, want je bent immers niet in het bezig van een slee. Met de sneeuw en een slee ben je de man bij de girls in het park, maar nee dat is niet voor mij weggelegd! Ik zit binnen en dit is echt zn woordenloze dag. Een dag om snel te vergeten, een dag die je nergens weer vind in de geschiedenisboekjes. Het is een gewone dag, waarin gewone dingen gebeuren zoals boodschappen doen. je druk makend of je vuilniszak nu wel of niet in het afgiftepunt past. Je afvragend wanneer er op het nieuws verteld wordt dat er 10 miljoen kerstkaarten te laat zijn bezorgd door TPG hoeveel daarvan nog naar jou onderweg zijn. Je rot zoekend naar gropesi en later naar veel verbaasd kijkende blikken er achter komt dat het gewoon een duur (Surinaams) woord is voor tauge. Tevreden en blij kijkend dat je je ding gescoord heb en glidderend door de de sneeuw en ijs naar huis loopt. Tja zijn allemaal gewone dingen die het brein bezig houdt!

Tja dit was een echte doodnormale glibberende dag!

Op sommige dagen vallen de woorden niet zo rijkelijk, maar ja niets voor niets is de pen de tong van de geest!!!


Rogier

dinsdag 27 december 2005

27 december 2005 Gelezen

Arnon Grunberg- De asielzoeker - *****
‘De vogel is ziek.’ Met deze woorden wordt Christiaan Beck op een ochtend gewekt door zijn vrouw. Beck noemt haar ‘de vogel’ en zij heeft dit overgenomen. Ze blijkt ernstig ziek te zijn. Christiaan, de illussieloze, is vertaler in gebruiksaanwijzingen. Vroeger schreef hij verhalen en een tijdschrift vraagt of ze het verhaal De kinderen van Yab Yum mogen afdrukken. Een aantal weken later vertelt de vogel dat ze wil trouwen met de asielzoeker Raffie uit Algerije. Ze trouwen en Christiaan is getuige. De asielzoeker komt bij hun in huis wonen. De vogel heeft een laatste wens, ze graag geitenkaas wil leren maken. Als aan die wens voldaan is, sterft ze binnen een maand. Het verhaal is erg somber en absurd. chaotisch verlopende, soms bizarre scènes: de huwelijkssluiting, de bordeelscènes in Eilat, de zoektocht naar de mismaakte, de episode waar Beck, zijn vrouw en de asielzoeker geitenkaas leren maken op een Franse boerderij, de aanslag op de amsterdamse bordeel Yab Yum welke grote vergelijkenissen heeft met Beck zijn verhaal, zijn allen slecht een fractie van het verhaal. Kortom de moeite waard om het te lezen.

Clarck Accord - Shirley in Allochtonië - ***
Na de grote succes van "De konining van Paramaribo", heeft de Surinaamse Schrijver zijn collums gebundeld. Deze hebben voornamelijk in het AD gestaan. Het is jammer dat de schrijven te aardig blijft in zijn collums, er zaten natuurlijk wel een paar goeie bij zoals "de zwarte holocaust". maar wanneer je die serrie achter elkaar leest is het een herhaling van info, het lijkt er op dat de schrijverj niet echt de vinger op de zere plek legt. Verder is het bekende van het zwarte pieten gedoe en wanneer je als Shirley aan het winkelen bent dat er dan op gelet wordt. Ik moet zeggen dat collums bundelen wel een gedurfd iets is. Zelf zal ik het niet zo snel doen denk ik. Verder is het trouwens wel informatief want wanneer je de collums leest doe je wel wat op van de Surinaamse cultuur. Alleen had er wat meer Madamme Jeanet bij gemogen om het af te maken. nee een revolutie zal hij hier nooit mee bereiken, daarvoor is hij te zacht met zn woorden.

Gabriel Garcia Marquez - Herinnering aan mijn droeve hoeren - ****
het aangrijpende verhaal van een man die op zijn negentigste verjaardag een ongebruikelijk cadeau krijgt van een bevriende bordeelhoudster: een jong meisje, maagd nog, maar in afwachting van een bestaan in de prostitutie. Tussen de oude man en het meisje groeit een ontroerende, kwetsbare en ongewone relatie. Als je kan spreken over een relatie het meisje slaapt eigelijk voortdurend in zijn aanwezigheid, dat komt door het werk wat ze verricht overdag in een fabriek. De oude man wordt voor het eerst in zijn leven echt verliefd, daarvoor heeft hij alleen maar betaalde liefde gekend. Op zijn verjaardag neemt hij ontslag als collumist, en houdt wanneer hij het meisje uit het oog verliest steeds meer rekening met de naderende dood. De schrijver neemt ons mee in de gedachtenkronkels van de ouwe man. Het is een flinterdun boekje van 124 bladzijden en is waarschijnelijk het laatste werk geweest van 78jarige schrijver.

( * = zeer slecht, ** = slecht, *** = redelijk, **** = goed, ***** = Toppie)

maandag 26 december 2005

26 december 2005 Lopen als een dood paard

Vanmiddag werd ik wakker, lag in een ander bed dan mijn eigen. Sliep in het logeerbed bij mijn ouders. Het drong langzaam tot me door dat ik wakker aan het worden was. Gister kerstfeest gevierd met de hele familie in Slochten. Gezellig en lekker eten. Het was anders dan anders, maar ja het was voor de familie een bewogen jaar. Daarna nog geborreld tot een uurtje of half 5. Gekletst met mijn oudste zus over van alles en nog wat. Ik keek op de klok en schrok 2 uur!!! De dag zn beetje weg geslapen! Wilde nog zoveel doen. Beneden lag er nog wat ontbijt klaar voor de laatkomer. Na wat koffie begon ik echt goed wakker te worden. Besloot toch nog effe te gaan lopen, effe kijken hoe mijn voet het zal houden. na me omgekleed te hebben liep ik naar buiten en het was vrij fris, besloot daarom om een rondje te lopen van 45 min. Begon te lopen, maar jeetje! Het paard van ome loeks maakt nog mooiere passen en dat terwijl dat beest al jaren dood is. Zette toch maar toch, tja de diesel warm draaien en dan komt de rest van zelf. Maar vandaag niet! Vandaag geen mooie passen, en geen grootste gedachten in mijn hoofd. Normaal brengen grootste gedachen je toch op de plek waar je wilt komen.Vaak heb ik grootste gedachten, maar van vandaag was lijden het werkwoord. Gelukkig hield mijn voet zich flink en goed dus wat dat betreft was er toch een pluspuntje wat het lopen betreft! De laatste 3,5 km moest ik pal in de wind op, een ijzige wind, en dat gaf aan het lijden een extra lading. Maar ja zoals jullie het wel gewend zijn liet ik me niet kennen en zeker niet door zn windje. Dus liep stevig door, kon op een gegeven ogenblik nog wat versnellen.
Op het laatste stuk laste ik nog een crosstraining in, en ploeterde ik door de modder richting de Lindenlaan, heerlijk!!!!!

Thuis gekomen was mijn moeder alweer bezig met het bereiden van een heerlijke kerst avondmaal.

Rogier

zondag 25 december 2005

25 december 2005 Records

Het is weer kerst, een heerlijke kerst gewenst voor iedereen op deze mooie aarde. Een fijn stukje aarde. Het stukje aarde waar afgelopen dagen record na record zijn gebroken. Ik heb het nu niet over een wedstrijd en er is ook geen vrouw met een been het kanaal overgezwommen. Nederland heeft 2 records weten te vestigen namelijk 1. Een record aantal pinbetalingen, op een dag zijn er ruim 8 miljoen pinbetalingen geregisteerd! 8 miljoen! en dat op een bevolking van 16 miljoen. Dus precies de helft en daarvan moet je de bedplassende dementen, minderjarigen, gevangenen en anderen die op een of andere manier niet in staat waren te pinnen. Erger is nog dat er voor ruim 700 miljoen euro aan boodschappen gedaan is de afgelopen dagen! De detailhandel wijt dat aan dat er 6 aaneengesloten winkeldagen waren. Maar toch 700 miljoen! Wat een eten moet datwel niet zijn, hoeveel befstukjes van de haas of ander eng vlees zal dat wel niet moeten zijn. Volgens mij als we dat allemaal opstapelen kunnen we in het vervolg bij God zelf kerst vieren, als je geen hoogtevrees heb!

Tja alles is duur geworden dus misschien lijkt het daarom zn groot bedrag. Maar het blijft natuurlijk idooit en daarbij is nog niet eens mee gerekend de uitgaven die men de komende dag zal gaan doen in de verschillende restaurants. De dagen na kerst wordt er ook nog es voor miljoenen aan zorg besteed omdat verschillende magen leeggepompt moeten worden. Want ja zeg nu zelf, zo verleidelijk is zn lopend buffetje bij de plaatselijke chinees niet hoor! Waar allerlei oude rokende en proestende halfdode oudjes boven jou sate of bami hangen! Nee dank je beleefd, voor 30 euro onbeperkt vreten en de dagen erna voor 500 euro zorg besteden! weg no claim, en dat nog effe in de laatste week van het jaar. Das is pech. 700 miljoen euro (geen gulden) klinkt gewoon idooit, voor dat geld kan je heel togo, liberia, Sudan, Ivoorkust, Mali, Senegal, Centraal Afrika, Burundi, Rwanda, Congo, Cameroen, Gabon, Kenia en Ethiopia een overvloedig kerstmaal geven! Een echte maaltijd met alles er op en aan, zelfs met een buikje erna..........

Oja gister nog een record gevestigd door de drie dj's Giel Beelen, Wouter van der Goes en Gerard Ekdom. Ze maakten 6 dagen radio, en mochten daarbij ook niet eten. Ze zaten in een glazen kooi op het Neude in Utrecht. De actie " Red een kind in Congo " leverde maar liefts ruim 2 miljoen euro op! Dat is pas een record om trots op te zijn! Klasse heren!

Rogier

zaterdag 24 december 2005

24 december 2005 Kerstverhaal

Onlangs vond ik een heel oud boek, maar daarin een of beter gezegd het kerstverhaal.

Heel lang geleden, het zal wel dik 2000 jaar geleden zijn geweest waren Mohammed en Fatima onderweg naar Betlehem. Niet zonder een reden, en nee ze gingen geen bus opblazen enzo want die bestonden toen nog niet. Er was een concert van een of andere Hazes. Vrij populiar en vooral met het nummer '' zij gelooft in mij '' Ondanks dat Fatima al behoorlijk zwanger was gingen ze er toch met ezel en wagen er naar toe. de reis duurde lang, en de weg was recht en soms krom. Nee ze kwamen gelukkig niet in Zuidlaren terecht. Maar vanaf hun woonplaats Eliat aan zee waren ze zomaar binnen 2 weken in Betlehem. Maar oo wat dom, Mohammed had vergeten in alle opwinding een hotel te boeken. en je kan het misschien al raden, alle hotels waren volgeboekt. Overal gingen ze kijken en vragen, maar ze werden weg gejaagd door die enge mensen die er woonden. Opeens kreeg Fatima weeen en ze werden met de weee erger, oo wat moeten we nu vroeg Mohammed zich hardop af. Ik weet nog wel wat riep een man die voor een koffieshop stond, we hebben hebben hier noge wel een stal, voor de ezels, het heet het Binnenhof, maar de ezels zijn met kerstvakantie dus jullie kunnen makkelijk in de stal. Zo gezegd zo gedaan. Fatima begon steeds meer last van de weeeen te krijgen, ze begon te krijssen en te gillen. Het ging zelfs gewoon door nadat Mohammed dr effe flink geslagen had, niets hielp. Ten einde raad belde hij naar een dokterspost, maar nee hoor alle dokters zaten of in de kerk of aan een vervroegde kerst diner. De enige dokter die beschikbaar was had zich al lam gezopen. Dit kunnen we net zo goed zelf dacht Mohammed, hij had immers voldoende ervaring als schappenfokker. Mohammed stak zijn handen in het lichaam van Fatima en zij begon steeds meer te krijsen en te doen de enige getuigen waren de ezels en een paar verdwaalde schapen.

Opeens met veel rook en een harde knal kwam het kind op de wereld! Ze of een hij floepte er zo uit! Fatima en Mohammed keken elkaar verbaasd aan! Het kind was een hele mooie negerin! Het had zich in de buik verveeld en had zelf al dr vlechten gedraaid. Euh hoe kan dit?? vroeg Mohammed verbaasd aan Fatima. Nou rond deze tijd was er ook een wereldwonder verwacht stampelde Fatima uit, Hmmmm daar geloof ik niets van! Vertel op! Euh........ nou oke stotterde Fatima het uit, je weet nog die Antiliaan op de hoek in de straat bij ons? Die ene met die grote...... OOOO die dus riep Mohammed kwaad! hij was woedend! maar aan de andere kant kon hij het wel begrijpen, want zelf was hij niet zo groot geschappen. hij kon er net mee plassen en daar was ook alles mee gezegd en tenslotte was de boosdoener al land het land uit gezet. De kwaadheid ebte weg, en ze waren beide blij met hun kind. Opeens werd er aan de deur geklopt. Sinterklaas was het niet en de gestappo zeker niet, het waren 3 negers uit het oosten die zich wijzen noemden. Ze vertelden dat ze een hele helder ster aan de hemel hadden zien staan, dat moest wel een wereldwonder zijn. De ster stond toevallig precies boven de stal. De drie eigenwijzen namen wat kadoos mee, waar een pas geborene niets aan heeft zoals een waterpijp, zakje shag en wat kolen. De drie wijzen hadden natuurlijk niet verteld dat ze net uit de plaatselijke koffieschop van Betlehem kwamen en aardig al stoned waren. Omdat ze het steeds over een hij hadden was Fatima bang dat ze boos werden en rare dingen zouden doen als ze te horen kregen dat de hij een zij was, dus wikkelde ze de baby welke nog geen naam had in een doek, zodat niemand kon zien wat het precies was. later toen het bezoek uiteindelijk afgetaaid was bedachten ze een naam voor het kind. Lauryn noemenden ze het omdat Fatima een groot fan was van Lauryn Hill. Daarna probeerden ze te slapen nog niet wetend welke rol Lauryn zal spelen in deze wereld.

Zo zie je maar weer, dat door het verhaal wat de 3 stoned eigenwijzen rond bazuinden beetje anders is dan het geweest is. Maar ja die kleine meid houdt de wereld al wel een tijdje flink bezig!

Rogier

vrijdag 23 december 2005

23 december 2005 Pax hominibus bonae voluntatis


Arabisch: I'D Miilad Said ous Sana Saida
Catalaans: Bon Nadal i felic any nou!
Cheyenne: Hoesenestotse & Aa'e Emona'e
Deens: Gladelig Jul og godt nytar
Duits: Froehliche Weihnachten und ein gluckliches Neues Jahr!
Egyptisch: Colo sana wintom tiebeen
Engels: Merry Christmas & Happy New Year
Eritrees: Rehus-Beal-Ledeat
Esperanto: Gajan Kristnaskon & Bonan Novjaron

Grieks: Kala Christougenna Ki'eftihismenos O Kenourios Chronos
Hebreeuws: Mo'adim Lesimkha. Shanah Tova
Indonesisch: Selamat Hari Natal & Selamat Tahun Baru
Irakees: Idah Saidan Wa Sanah Jadidah
Italiaans: Buon Natale e Felice Anno Nuovo
Japans: Shinnen omedeto. Kurisumasu Omedeto
Kirundi: Noeli Nziza & Umwaka Mwiza
Koerdisch: Seva piroz sahibe u sersala te piroz be
Koreaans: Sung Tan Chuk Ha
Libanees: Milad Saeed wa Sanaa Mubarakah
Kinyarwanda: Umunsi Mwiza
Papiamento: Bon Pasco i Feliz Ana Nobo
Portugees: Boas Festas e um feliz Ano
Somali: ciid wanaagsan iyo sanad cusub oo fiican
Soedanees: Wilujeng Natal Sareng Warsa Enggal
Spaans: Feliz Navidad y Prospero Ano Nuevo
Sranan: Wan switi kresneti nanga wan bun nyun yari!
Tswana: Keresemose o monate le masego a ngwaga o montsha
Valencian: Bon Nadal i millor any nou
Vietnamees: Chuc Mung Giang
Thai: Suksan Wan Christmas lae Sawadee Pee Mai
Turks: Noeliniz Ve Yeni Yiliniz Kutlu Olsun
Xhosa: Siniqwenelela Ikrisimesi EmnandI Nonyaka Omtsha Ozele Iintsikelelo Namathamsanqa
Zweeds: God Jul och Gott Nytt Ar

Posted by Picasa

23 december Kouketer Jarig!

wie kent hem niet? De Haile van Froombosch!!!!!
Bij deze Henk van harte! Posted by Picasa

donderdag 22 december 2005

22 December 2005 Vers 1:02

Speedy vers 1:02

God schiep Groningen
Met mes en vork
En met zijn handen
Rotterdam

Zo is het! Groningen is de enigste stad in het Noorden, ik tel nu effe de dorpjes met stadsrechten niet mee. Maar het is meteen ook een zeer bruisende stad! Een stad met mooie meiden, oosterparkwijk en de grote markt! Tja je zal haast gaan huilen als je geen Groninger zal zijn.
Met die ouwe naar Het oosterparkstadion wil niet meer, dus misschien naar de nieuwe euroborg. Een koopgoot hebben we hier ook, welke voornamelijk op zaterdag bevolkt wordt door provinciaaltjes, buiten de koopgoot heb je wel leuke en mooie winkels.
Stappen doe ik wel, maar haal geen sma met een puch op, das is te gevaarlijk! Maar het heeft ook no style als je lopende een dame haalt, dus spreek je af in de talloze kroegen. Welke tot vroeg in de ochtend open zijn. Als het zomer is lekker zonnen in het plantsoen en al het natuurschoon bewonderen. Wanneer het echt warm wordt ga je naar de Hoorsne plas. Dus je kan alle kanten op in Groningen. Het is een bruisende stad, die volziet in alle facetten die je het leven aangemaand maken zoals muziek, theater en cultuur. Kortom je zal gaan huilen als je geen Groninger zal zijn!

Amen

Rogier

woensdag 21 december 2005

21 december 2005 De kleren van de Keizer

Vandaag weer eens kleren gekocht, nou ja ik heb alleen uitgezocht en de sponsors ( voor de duidelijkheid mijn ouders) hebben hun pincode ingetoetst bij de verschillende winkels. Tja het was weer es nodig, op zn tijd moet je nieuwe kleren hebben en met het oog op de kerst en sollicitaties was dat geen overbodige luxe. Bij een sollicitatie gesprek kom je natuurlijk niet aan met je straatkleding, en met je kistjes met geen rode veters. Dit heeft een hele middag geduurd, zn 4,5 uur! tja we zijn maar in een paar winkels geweestl. Maar het passen enz ging veel tijd in zitten. Eerst gingen we voor een driedelig pak, maar aangezien trouwerijen, uitvaarten eerder uitzondering dan regel zijn en mijn eigen uitvaart nog lang niet gepland is, was ik bang dat een pak weg zal kwijnen in de kast. Dus gingen we voor iets hips en stoers. Een paar winkels later zag ik ineens echt iets moois, en riep het uit man dat wordt het!!!! Er moest zelfs een pop voor ontkleed worden maar ik heb het gekregen. Bij nieuwe kleren horen ook nieuwe schoenen, mijn sponsors dachten effe snel wat schoenen te scoren, maar ja ik heb moeilijke voeten of ik ben moeilijk, dat laten we maar effe in het midden, het duurde dus een best tijdje en na ongeveer alle schoenen in maat 43 gepast te hebben kwam er toch nog een mooi schoentje boven water. Nu ben ik helemaal de man, mooie kleren om goed te scoren met kerst en sollicitatie. Om het helemaal af te maken, en om een goede indruk te maken op de dames ook nog een paar boxtershorts gehaald! die ouwe die 6 jaar mee zijn gegaan worden gebruikt als poetslap..........

Tja het is echt fijn om eens uit winkelen te zijn, weet nu hoe vrouwen zich voelen na een dagje winkelen!

Sponsors Bedankt!!!

Rogier

dinsdag 20 december 2005

20 December 2005 Grussen aus Berlin

Vandaag lag er weer veel post op de mat, veel fanmail euh kerstpost bedoel ik. Allemaal leuke kaartjes bij en een grote envelop. Nieuwsgierig liet ik de rest van de post liggen en maakte de envelop open. Het bleek van de Berlijn Marathon te zijn, en nou zal ik je geheugen effe moeten opfrissen want het was alweer een aardig poosje geleden dat daar 42,2 km gelopen heb. Om precies te zijn op 25 september van dit jaar. Ja inderdaad al een tijdje geleden, als ik helemaal niet goed bij was geweest en alweer een stuk of wat marathons gelopen zal hebben zal ik het niet eens meer weten dat ik daar gelopen heb. Natuurlijk weet ik het wel, want zn grote marathon maakt op elke runner een onvergetelijke indruk. Maar goed In de envelop zat een aardige oorkonde met mijn eindtijd op de marathon, een boekje met allerlei uitslagen en wetenswaardigheden zoals de aantal deelnemers per land ect. Nederland had bijvoorbeeld maar een kleine 1000 lopers gestuurd waarvan er 100 onderweg uitvielen of verdwaald zijn misschien zijn die fotos wel van die vermisten?, De 1000 deelnemers was wel tegenvallend straks in Afghanistan gaan er meer! Zo stonden er meer wetenswaardige dingen in. Dus een leuk iets voor het archief....

Mijn grootste verbazing en aandacht ging uit naar een speciale uitgave van de Berliner Morgenpost. Nou ja 4 kantjes vol, en ging alleen over Berlijn Marathon dus een speciale uitgave. Op de voorkant staan alemaal kleine fotootjes met gezichten van wat waarschijnelijk lopers zijn, tja wel apart toen ik het zo zag dacht aha een nieuwe dodenlijst? Toen ik de hele krant openslag wist ik wel beter. Onder aan de voorblad stond: Alle Laufer, alle zeiten und alle sieger. Oke en dat op 2 bladzijden? want de achterkant had de hoofdsponsor in gepikt. Ik sloeg het open om te kijken of ik er tussen zal staan. Nou mensen, welke idioot heeft het bedacht om 40.000 deelnemers op 2 bladzijden van een krantformaat te zetten? en niet alleen hun namen maar ook hun tijden! Als hun tijden er niet bij stonden zal je echt denken dat het om een lijst met vermisten of doden ging van een of andere ramp of oorlog. De smurfen kunnen het denk ik niet eens lezen, dus maar ergens een vergrootglas halen. Of gewoon de boel de boel laten en dat gevalletje het archief in, is altijd leuk voor later. Kijk kids hier heeft je vader ook gelopen enzo.........

Oja in Senegal, Liberia en Nederlandse Antillen is het nog steeds feest want daarvan kwam iedereen over de streep (1 deelnemer per land). Alleen de organisatie is nog steeds een Irakees kwijt, wel gestart nooit over de finisch gekomen. Misschien heeft hij zich opgeblazen, heb ik ook wel es last van als ik te snel start!

Rogier

19 december 2005 zinloze tv

Als ik alleen ben, eet ik altijd voor de tv, ja wel een beetje tokkie-achtig maat ja. Zonder tv is het ook maar stil aan de tafel. De tv van deze tijd is eigelijk lachwekkend te noemen. Een of andere vitamineboer sponsort de tv-serrie Hunter wat al een eeuw oud is!. Ze halen gewoon een stoffig videobandje van de zolder en klaar is kees, daar hoeft naar mijn idee niets aan gesponsort te worden. Het weer wordt ook gesponsort, die bedrijven hebben zeker niet door wanneer het klote weer is dat veel mensen hun producten en diensten links laten liggen omdat het ze slechte weer beu zijn!. Tja slecht weer en nog slechter weer hoort bij Nederland, daar kan een hoestdrankfabrikant niets tegen doen. Waar wel iets tegen gedaan moet worden zijn die domme spelletjes op tv. Vooral overdag, dan is er genoeg vertier voor de werklozen en de ouderen van den dagen. Vaak blonde gevalletjes proberen je te verleiden om een of ander nr te bellen en het goeie antwoord door te bellen. Vaak zie je dat soort blondjes zelf aan het ravotten met een of ander te raden woord. Ik snap echt niet waar ze die meiden vandaan halen, het enige wat ze goed lijken te kunnen is zuigen en slikken. Zal me haast moeten schamen als je met zn meid thuis zal komen en aan mijn ouders zal moeten voorstellen. Ik zie mijn pa al vragen: en meid wat doe je voor de kost? Nou een ding zal dan zeker zijn die zal de kerst niet halen!

Niet alleen zulke meiden brengen het niveau van tv programmas erg omlaag, maar ook de deelnemers. Zo zag ik vanavond heel toavallig een stukje van Lingo. Dat is een spelprogramma op ned 2, de koppels moeten dan een 5 of 6-letter woord raden. Als een koppel dan een woord geraden heeft mag het een lange woord raden waar elke keer een letter bij komt. Waar ze die mensen vandaan halen weet ik niet. Een ding weet ik wel, slim zijn ze zeker niet! Bijvoorbeeld vanavond staat er The.lep.l en die lui zien het niet eens wat voor woord er staat! Dat is gewoon te gek voor woorden! Naar mijn idee ga je voor zn programma opgeven als je daadwerkelijk ook een beetje verstand heb meegekregen. Doet me denken aan een oudklasgenoot die ik jaren geleden bij lingo zag. hij heet Pieter en had van zijn moeder of oma een prachtig gebreide trui aan met de Friese vlag erop, alleen daarom hoopte ik al dat hij flink af zal gaan! Vroeger was het duidelijk al niet het slimste jongetje van de klas, en nu tijdens het programma zeker niet! of het zullen de zenuwen geweest zijn ik weet het niet? Een ding weet ik nog wel, hij lag al snel op een forse achterstand op twee aow-ers.

Tegen mij roepen ze al tijden dat ik me op moet geven voor bv postcodeloterij of weekendmiljoniars. Ik bedank er liever voor, ben bang dat van de uitkering eerst mijn prijs moet opeten!

Rogier

maandag 19 december 2005

19 december 20005 Wartaalstartpagina

Sinds vandaag online! een heus Wartaalstartpagina!, Hier op vindt je allerlei info over Hardlopen, koken, lezen, Groningen, muziek en noem maar op!.

Dus ga snel naar:

http://www.rogierswartaal.goedbegin.nl/

Groeten

Rogier

zondag 18 december 2005

18 december 2005 Adios Oosterpark


Vandaag wordt er de allerlaatste competitiewedstrijd in het Oosterpark gespeeld en later in de week nog een bekerwedstrijd en dan is het echt gedaan met voetbal in het thuishonk van de Fc Groningen. Groningen is niet failiet maar verhuisd naar een geheel nieuw onderkomen. In de Euroborg mag Groningen zijn kunstjes vertonen, nee het is niet zn multifunctionele bak, want ze waren iets vergeten daardoor hooguit een keertje EO jongerendag kan. Maar ja een Voetbaltempel is er om in gevoetbald te worden. Het oosterpark kent een roemruchte verleden. Vanaf 1933 werden GVAV en later Fc Groningen zijn vaste bespelers. Niet alleen deze clubs kregen het stadion vol maar ook in 1956 Feyenoord en de FC Santos, met de sterren Pelé en Zico in de gelederen. In een uitpuilend Oosterparkstadon weten de Brazilianen met 3-0 te winnen door onder meer een goal van Pelé. In de tachtigere jaren speelt Groningen zijn roemruchte wedstrijden in uefaverband tegen Partizan Belgrado, Inter en Atletico Madrid.

Eigelijk zit het stadion bij elke wedstrijd vol en dat geeft een unieke sfeer. Het stadion heeft een engels karakter vanwege zijn ligging midden in het oosterparkwijk en kon 22.000 toeschouwers herbergen, vandaag de dag is het rond de 12,500. Zelf ben ik er ook jaren geweest, nog in een tijd dat ik jong en onbezonnen was en een tijd dat ik echt nog van voetbal hield. God mag weten hoeveel keer ik daar in de kou, regen en zon gezeten heb om DE club aan te moedigen. Vloeken en schelden als ze verloren, blijschap en vreugde in tijden dat het goed met de club ging. Nu is het gedaan met het stadion, op de plek waar vele voetballers rond gelopen hebben komt nu een appartementencomplex. Nooit meer zullen de buurtbewoners zich verzamelen aan de klaprooslaan om te kijken of er nog een of ander ging gebeuren na een wedstrijd tegen Ajax, Twente of Den haag.
en:
Nooit meer geschreeuw en gejuich van de fans horen
Nooit meer die vette hamburgerlucht opsnuiven
Nooit meer de ME zondags door de wijk
Nooit meer Groen-witte massa langs de deur

Nee nooit meer het oosterpark stadion!!!!

ADIOS

Rogier

zaterdag 17 december 2005

17 december 2005 Goeie bedoelingen

Vandaag heb ik eens op het internet rond gekeken wat voor goede doelen er zoal zijn,omdat ik wat banners wilde plaatsen op mijn site. Nou ik kan je vertellen dat het een dagtaak geworden is. Alleen al in Nederland geregisteerde goede doelen/stichtingen lopen ver over de 1000!. Heel goed denk je dan, ja inderdaad is het goed, maar persoonlijk twijfel ik zelf erg aan het nut van bv: de Frettenstichting, Honden met kanker stichting en help de rijkeluiskinderen
op vakantie stichting. Voor elke doelgroep heb je wel een stichting voor, en dat is fijn als je tenminste bij die doelgroep behoort. Daarom die stichting voor honden met kanker? hoe kunnen die zich opgeven? en wat doet zn stichting precies? Op de site werd ik niet echt wijzer. De honden hebben er niets aan dood gaan ze toch.

Het deed me denken aan een project wat ik voor een voormalig werkgever aan het opzetten was, die baas van me die had subsidies hoog in de kop. Eigelijk was hem alleen daar om te doen om een stichting ergens op de Nederlandse antillen op te zetten, zo hij een mooi vakantieadresje. Zeg nu zelf wat is nu beter voor je ego om te pronken met een project voor arme kinderen op de Nederlandse Antillen en dan zelf het geld uit verschillende subsidie stromen te houden. Tja die ex-baas had heerlijk praten, volgens hem kon en mocht alles op zijn manier. Maar goed elke stoteraar gaat flink op zijn smoel en dus ook hij, nog geen paar maand later dat ik vertrokken was ging het bedrijf falliet. Het is natuurlijk heel makkelijk om een stichting op poten te zetten. Dat kan eigelijk elk klein kind. Mijn oudste zus had bijvoorbeeld een Redt de mus Stichting op kunnen richten. Heel eenvoudig geld vangen en verder niets doen, want tja dood gaan die mussen toch. Ik verwacht elke dag nog een kranten artikel te lezen waarin vermeld staat dat ergens in Hoogezand een massagraf gevonden is van jonge vogeltjes. Van de daders ontbreekt ieder spoor.......

Tja daarom heb ik met zorg mijn banners uitgekozen, welke nu op de site staan zijn voor de volle 100 procent gewaarborgd.

Rogier

vrijdag 16 december 2005

16 december 2005 Der giet neat boppe Grins

Ik had net hardgelopen, want bijna geheel pijnfrei ging, dus ben weer op de terugweg wat mijn loopleven betreft. Dit leven, die van een beer in een winterslaap vind ik niet echt motiverend, maar ja dat was van tijdelijk aard. Nadat ik me gedoucht had ging effe het nieuws checken, en mijn verbazing was weer es groot! Jawel Groningen had weer eens de teletekstpagina 101 gehaald. Vraag niet hoe! De Groninger Cityclub zeg maar de Winkeliersvereniging heeft besloten om een reclamcampagne te starten om klanten uit het oosten van Friesland te lokken. Ze stellen dat die mensen vooral hun inkopen doen in Heerenveen en Drachten, en de vereniging denkt dat de Groninger binnenstad meer te bieden heeft dan de te groot uitgevallen provinciedorpjes. Natuurlijk heeft Groningen meer te bieden, Heerenveen = Abe lenstra en Thailf, Drachten is rookworstje halen bij hema en ze zijn weer klaar voor de zaterdag. Als ik alles om moet gaan noemen wat Groningen meer te bieden heeft ben ik vanavond nog aan het typen.

Maar zitten wij Groningers wel op een Oost-Friese invasie te wachten? Zijn die uberhaupt te verwachten? Voor velen daar is alles over de provinciegrens buitenland. Waar ze helemaal de plank volledig mis mee slaan is wel het idee om in het fries te gaan adverteren daarzo. Der giet neat boppe Grins = Er gaat niets (maar dan ook helemaal niets) boven Groningen. Ik vind dat ze hiermee een verkeerd signaal afgeven, vooral in deze tijd waarin Integratie een veelbesproken iets is!. Het is nog altijd zo dat die lui uit oost-friesland zich hier aan moeten passen in Groningen, en niet andersom, straks kunnen we nog onze straatnamenbordjes in het fries gaan plaatsen, omdat die friesen niet weten waar ze de Nieuwstad (hoerenbuurt) kunnen vinden. Je geef ze een vinger en ze nemen op den duur je hele hand! Dus nee geen goed idee. Trek liever mensen uit het westen aan, daar kan je nog fatsoenlijk mee communiceren, een slogan als: Voel je happy en vrij, In Groningen ben je pas echt blij..........


Nee dat frys is een slecht idee!!!!

Rogier

donderdag 15 december 2005

15 december 2005 Het schiet al weer op

Vandaag bedacht ik me dat de tijd wel erg snel gaat de laatste tijd, misschien komt het omdat ik de laatste 2 weken een andere dagritme heb, en met die donkere dagen gaat het natuurlijk wel snel. De kerstdagen komen er weer, en daarna vanzelfsprekend oud en nieuw. Zullen de kerstdagen als zoals altijd? Op de eerste kerstdag of kerstavond komen we al jaren met de hele familie bijeen. Eerst gingen we uiteten met de hele club, maar toen er wat kleine kinderen van de club met eten ging gooien kwam onze familie op de zwarte lijst en dat voor levenslang!. Dus moeten we ons al 9 jaar zelf redden met kerst. Dat zelf redden gaat uitstekend iedereen doet wat, alleen is nog de vraag wie de peertjes gaat doen, want dat deed mijn tante altijd die nog maar kort geleden heen gegaan is. De peertjes zijn natuurlijk een totaal onbelangrijk iets, het gaat immers om het idee en traditie. Daarom vraag ik me af of de kerst zal zijn zoals die geweest is, het is immers ook niet op de vertrouwde locatie. Nu kan ik met Guusje de hond van mijn oom gaan lopen als het me te druk wordt binnen, of als ik gewoon er effe uit wil omdat de wijn anders teveel naar mn hoofd stijgt. Guusje is een hele andere hond dan die van mijn ouders. Kortom niets is meer hetzelfde.

Kan een kerst nog wel hetzelfde zijn? vooral wanneer je nagaat dat het op tweede kerstdag vorige jaar een wereldramp gebeurde. Tja het is nog maar een jaar geleden! Voor veel mensen daar is het nog maar een jaar geleden, want slechts 20 procent van die miljoenen daklozen hebben een dak boven hun hoofd gekregen. De rest wacht af onder karton en plastic, wachtend op hulporganisaties die niet bij machte zijn daadwerkelijk iets te doen. Waarvan de directeuren nog steeds met een stijve rondlopen vanwege de opbrengst van de de tv-actie. Zoveel geld, en zoveel wat niet aankomt, in zakken verdwijnt van corrupten in de getroffen landen. Dat was van te voren al aangekondigd, maar ja wie dat zei wat een rassist omdat die niets over had voor een ander medemens. Wat maakt het ook uit? De westerse landen (en vooral Nederland) hebben hun soort van medeleven getoond. Geld werd gegeven en men ging door met vreten en we schakelden over naar showbizz nieuws als het NOS begon te vervelen met die ramp. Wij, dan heb i het over het westen (europa) vreten hierzoveel, dat bijvoorbeeld een Boter-kaas-eieren-Tsunami de wereld in een klap weg zal vagen. Tja dan heb je een heeel groot probleem, of juist niet want dan ben je wel in een klap van alles af. Maar ja jullie vinden vast dat ik teveel aan het zeiken ben, vreet je maar weer lekker dik, en wees dan wel zo flink om op tweede kerstdag al die vreselijke beelden weer te zien. OJa die golf, was dat nou echt al een jaar geleden????

Morgen maar weer eens rustig aan proberen te lopen, want dat wordt wel weer es tijd.......

Rogier

woensdag 14 december 2005

14 december 2005 Kerstproject

Vandaag laatste hand gelegd aan wat een heus project genoemd kan worden, nee ik zit niet in een of ander koor wat aan het oefenen is voor kerstavond en zit ook in bij een toneelclub die de geboorte van Jezus naspeelt in een half gevulde tochtige kerk. Mijn project bestond namelijk uit het beschrijven en verzenden van kerstkaarten. Om eens wat anders te doen had ik een foto van mij zelf bewerkt en die laten afdrukken, dat is gedeeltelijk gelukt. Ik vond ze goed genoeg om de wereld over te laten gaan. Tja het afdrukken en postzegels kopen is het werk niet, maar wel met het schrijven van de enveloppen en bedenken wie krijgt er een dit jaar en wie zeker niet. Met het adressenboekje voor me, ga ik alle namen bij langs, die wel , die niet, die wel , die niet, die niet , die niet , die zeker niet , die niet, twijfel, die niet. De twijfels krijgen een als er nog wat over is. Eigelijk is het wel apart, met sommige heb je alleen maar contact via de kerstkaart, en dat is dus 1 keer per jaar. Op het kaartje staat dan zn loze kreet als " we spreken snel weer iets af " Wat er dan onder snel verstaan wordt weet ik eigelijk niet, wel dat het jaar erop precies hetzelfde op het kaartje staat. De namen die in de " wel " groep zitten krijgen een kaart(je) en dat zijn er al snel 45 kaarten. Tja een e-card was ook wel iets geweest maar ja dat is lang niet zo persoonlijk en mijn oma van 93 heeft geen email. De tekst was dit keer niet moeilijk namelijk: Er is maar een wijze, en die komt uit het Noorden........

Dit jaar had ik ook gedacht om een groot aantal zelf te gaan bezorgen, niet allemaal natuurlijk want die 6 naar Suriname is beetje ondenkbaar want ben geen Jezus die over oceanen kan lopen. Dus liep ik maar een rondje Groningen, met in totaal 12 kaarten in de jas ging ik voor postbode spelen. In krap anderhalf uur had ik met hjet gevoel van Peter Post ze alle 12 bezorgd in Groningen city, dus iedereen in Groningen heeft mijn kaart (op de verste buitenwijken na) De rest moet nog effe geduld bewaren, maar het kaartje is zeker anders dan andere jaren.

Tja krijg je geen kaartje, dan zit je vast bij de " Die niet " groep, of je zit in de twijfelgroep en krijg je onder voorbehoud later eentje maar het kan eventueel zijn dat ik je gewoon vergeten bent!

Rogier

14 december Dienstmededeling.....

Misschien hebben sommigen het al gemerkt, de rechterkant van de site wordt flink verbouwd :)

Inmiddels is er een weeroverzicht, een link naar nieuws, en een tooltje om berichten mee te typen. Bij de shoutbox moet je het vakje van emailadres leegmaken zo kan je zonder problemen een tekst neerzetten. Zoals je ziet is er zelfs een heus forum, deze werkt nog niet helemaal zo als het zijn moet maar daar wordt aan gewerkt.

Probeer het eens uit zal ik zeggen

Rogier

dinsdag 13 december 2005

Sranan, Daar wil ik ooit nog eens lopen ......

13 december 2005 Zomaar 2066

Vandaag heb ik effe moeten nadenken wat ik zal gaan schrijven, want het is zn beetje mijn gewoonte geworden om elke dat wat woorden te schrijven op mijn plekkie hierzo. Een dag zonder woorden een dag niet geleefd zeggen ze wel es.... Ik kan gaan schrijven over wat ik weer es wel of niet beleefd heb. Met welke persoon ik leuk en boeiende gesprekken had via msn of in de real world. Ik kan over de toekomst gaan hebben met een voorbeschouwing van 2066. Hoe ik als ouwe man nog steeds mijn weblog bij hou. De teller loopt dan niet op maar eerder af wat bezoekers betreft. Impotentie en roddelen over de nachtzusters zal dan geen boeiend iets zijn vrees ik. Het is eigelijk net zo boeiend als het eindeloos geleutter op TALPA voor, tijdens en na een voetbalwedstrijd.

Tegen die tijd ben ik tandloos en kaal van alle kanten. Dan zit ik tot de dood in een isoleercel in een donker vergeethoekje van een zorginstelling, speciaal voor ouden van den dagen met een behoorlijke afwijking. Totaal onbehandelbaar wegen mijn kick van het schrijven van woorden. Weggestopt door overheid en familie, neks no aansluiting op internet en tv, boeken, en telefoon. 3 maal daags hoor ik dan gerammel aan de deur, het eten komt eraan gebracht door een of andere dikke lelijke oostblokker (want die zijn het goedkoopst). Onbewust zet ik streepjes op de muur met de steel van de lepel waar ik de ranzige soep mee eet. Pennen hebben ze me dan allang afgepakt. Heb nog een muur te gaan, de andere 3 zijn al vol gestreept. De talloze streepjes zijn een zeer zinloze bezigheid, want ik kom er nooit meer uit! Alleen horizontaal in een kartonnendoos, maar dat gebeurt pas als ik die vierde muur vol heb. Dan wordt mijn lichaam in de holst van de nacht stiekum weggebracht naar de dichtbijzijnde hete oven van de plaatselijke bakker die toch altijd vroeg de oven aan heeft. Geen bloemen, geen muziek. Geen huilende mensen, alleen maar opgeluchte politici die nu zeker weten dat ik voor altijd mijn muil hou. Jaren daarna zijn er misschien nog enkele mensen die heel zachtjes denken: was Wartaal niet van die euh... hoe hete die nog maar?? Juist het is zo 2066, maar tot die tijd blijf ik lekker schrijven, lekker puh!

Nu 2005 is het nodig tijd dat ik ga slapen en laten we eerlijk zijn ik had niets om te schrijven vandaag! Het lijkt of ik de laatste ben op het web, Sammy vroeg of ik het licht uit wilde doen................

Rogier

maandag 12 december 2005

12 december 2005 Het meisje met de sokjes

Het weer is guur en koud, het is donker tja het zijn de donkere dagen voor de kerst. Wanneer ik door de stad loop zie ik dat er bij veel mensen het licht al brand. Het is zondag dus effe weer vitamines bijtanken in Hoogezand. Ik loop naar het station, en zie tot mn verbazing dat het weer eens koopzondag is, na sinterklaas schijnen veel mensen nog niet uitgekocht te zijn en dat is vrij logisch want kerst komt er aan. Een moment denk ik aan die paar eurootjes die ik inmijn zak heb, zal ik of zal ik niet? Snel besloot ik om gewoon door te lopen en nergens naar binnen te gaan.

Nadat ik op het station aan was gekomen liep ik naar het perron, er stonden nog maar weinig mensen te wachten. Wat oude mensen en wat studenten die naar hun familie gingen of anders. De trein was er nog niet, opeens valt mijn oog op een klein donker meisje, die een veel te grote koffer bij zich heeft. Ze kijkt zenuwachtig en haast bang om dr heen, de kleren die ze aan heeft lijkt bij elkaar gezocht te zijn en totaal ongeschikt voor het tijd van het jaar. Het meisje lijkt nog niet bekend te zijn met het gure hollandse weer. Af en toe kijkt ze omhoog naar de hemel niet begrijpend dat de zon kan schijnen zonder dat het warmte afgeeft en zelfs dagenlang kan wegblijven. Ze is een van de weinigen die door Verdonk BV het beloofde land zijn binnengelaten. Nadat ze in het gebrekkig Engels en met behulp van een ns-planner vroeg of dit de goeie trein naar Winschoten was leek ze weer wat rustiger te worden. Misschien was ze een maand geleden nog in een Afrikaans land op de vlucht voor iets wat oorlog, honger, familie of aids heet. Nu stond ze op perron 1 te wachten op de trein die haar naar een nieuwe toekomst zal brengen. Ze had vast geen keuze om een land uit te zoeken, je gaat waar je gaat. Ze zal zich echt een paar keer achter de kleine oortjes hebben gekrabt van is dit het nu??? Koud, 40 procent van de bevolking lijdt aan vetzucht en een IND die net doet of je in een land terecht komt waar geld aan de bomen groeit en de wegen van goud zijn gemaakt. Mensen hier die niet meer schrikken van de ellende in Afrika maar wel zich drukmaken om een doodgeschoten mus en leiden aan moslimfobie. Tja het is echt een fijn land om als vluchteling terecht tekomen.

Maar ja alles went, behalve de kou misschien. Toen de trein kwam sleurde het meisje de koffer mee te trein in. Toen viel me echt iets op ze had het schijnbaar zo koud dat ze sokken als handschoenen gebruikte om nog een beetje warm te blijven, en deze bleven mooi aan in de trein.

Welkom in Nederland

Rogier

zondag 11 december 2005

11 December 2005 Bosje go wini

De een wordt vuilnisman en ander wordt een kantoorslaaf van een of groot bedrijf en weer iemand anders kiest er voor om naast de uitkering s morgens vroeg de kranten te gaan bezorgen, ik doe geen van allen. Je hebt ook mensen die het premierschap als grote doel zien, nou een premierschap van bv Suriname kan bijvoorbeeld heel gezellig zijn, af en toe een Bouterse die een grote bek trekt in het parlement en een Brunswijk die met wapens gaat lopen zwaaien en voor de rest dut weer in zoals altijd, tja dat is een leuke job als premier van een land als Suriname. Anders wordt het verhaal als je het premierschap van Nederland ambieert, dat is een geval van levensmoeheid. Nou Wouter Bos is dan duidelijk levensmoe, vandaag gaf hij te kennen dat hij graag premier wilt worden van dit godvergeten land.

Op een congres in Utrecht maakte hij zijn stoute dromen bekend zijn woorden: ."Ik zie een land zonder zelfvertrouwen en zonder trots. Maar dit land kan zoveel beter. Dat wil ik niet alleen roepen. Dat wil ik laten zien". Ik zie iets heel anders, dit is echt een geval van levensmoeheid. het premierschap is in feite nog minder dan een functie als strontraper, of als vuilnisman, als premier krijg je alle stront (al dan verdient of niet) over je heen. Dat is zwaar bagger alle vormen en kleuren schijt over je heen, wie wil nou zoiets? Ik niet in elk geval!. Eigelijk geen enkele normaal denkend persoon denk ik, ik kan me dan ook niets bij voorstellen! Zal het zo zijn geweest toen Wouterse Bos op zijn 11 jarige leeftijd aan het schaatsen was en onderweg zijn boterhammen met pindakaas ging eten een boer tegen kwam, die hem vroeg wat hij later wilde worden?. Schaater en Premier? in dat geval had die boer wel iets anders gedaan met zijn hooivork dan gezegd van "eet maar lekker door mien jong". Ter goede orde heb niets tegen Pvda, integendeel hoop dat die kliek van nu zwaar afgaat, maar kan niet begrijpen dat je zo openlijk het premierschap van Nederland Ambieert, kijk van Suriname, Togo en Zuidkorea kan ik echt begrijpen maar Nederland????

Ach misschien leidt Wouter Bos wel aan he Martin Luther King syndroom, en wil hij alle onderdrukten en ander achtergebleven volk de helpende hand bieden!

Rogier

zaterdag 10 december 2005

10 december 2005 Loesje

10 december 2005 Complexen genoeg

Vanavond was de loting voor het Wereldkampioenschap voetbal aankomende zomer in Duitsland. Ja het was Duitsland dat het WK voor de neus van Zuid-Afrika wegkaapte, maar dat land is later deze eeuw aan de beurt. Maar goed de loting verliep voor Nederland aardig dus dat wil zeggen niet de minste tegenstanders. De tegenstanders in de poule zijn Argentine, Servie-montenegro en als klapper Ivoorkust, nou met deze tegenstanders weet je het wel!
Ik zal het geheugen opfrissen. Argentine-Nederland WK finale 1978 na verlenning werd het 3-1 voor het Gastland. Deelname was erg omstreden vanwege toen destijds grove schendingen van de mensenrechten in Argentine. Servie kan in een adem genoemd worden met Sebrencia, de VN enclave wat onder toezicht stond van de Nederlandse strijdkrachten onder aanvoering van Karremans. Maar denk niet dat wanneer Nederland zelfs met 10-0 van die Serven zal winnen het karremansgevoel zal wegnemen, dat zal een eeuwige complex blijven. Een veel recentere haast al een complexachtig toestand is of Kalou (Ivoorkust) nu wel of niet vervroegd Nederlander mag worden. Verdonk wil hem gewoon zijn beurt af laten wachten en na 3 jaar een verzoek tot naturalisatie laat indienen. Dus het hele land staat op zn kop! De ene helft vindt dat hij het wel moet en Verdonk op moet stappen en de andere helft vind van niet en dat Verdonk blijven moet. Volgens mij gaat dat nog wel effe door en zal geheel volgens Nederlandse stijl na het WK een beslissing over genomen worden. Laat die jongen nou maar gewoon voetballen bij Ivoorkust, want hij staat nu zowiezo op het veld met oranje (weliswaar een wedstrijd maar ja dat vergeten we wel effe) Stel je eens voor dat hij in de finale tegen Duitsland een penalty mist.....

Van deze poule zie ik Nederland en Ivoorkust doorgaan. Kortom op dit WK kan Nederland met heel wat complexen afrekenen, en zeker wanneer in de halve finale Brazilie verslagen wordt en in de finale Duitsland! Dan wordt het Nederland Uber alles!

Oja voor welk land zal Maxima zich gaan optutten, zal het in het oranje zijn of toch dat wit/blauwe...............

Rogier

vrijdag 9 december 2005

10 december 2005 Mobiel met trilfunctie

Vandaag de dag loopt iedereen met een mobiel, het is al een ingeburgerd begrip, sinds jaar en dag zijn woorden als smsen, warpen in het woordenboek opgenomen. Er bestaat zelfs een apart soortig woordenboekje met smsteksten. Hoge telefoonrekening aan einde van de maand is bij velen eerder een regel dan uitzondering. De mobiel gaat over mee naar toe, naar de winkel, kapper, school, sauna, hardlopen of gewoon als je op straat loopt je kan het zo gek niet bedenken. Wanneer ik over straat loop, krijg ongevraagd allerlei gesprekken mee, liefdesgesprekken, boze gesprekken, vrolijke gespreken en nietszeggende gesprekken, vooral dat laatste hoor ik vaak. Zulke nietszeggende gesprekken gaan over nietszeggende dingen zoals: wat heb je aan? wat doe je? wat ga je doen? waar sta je? wat ga je eten? Erg nietszeggend allemaal.

Sommigen nemen hun mobieltje overal mee naar toe, zelfs naar de wc. Ik hoorde laatst een verhaal daarover, ik zal niet zeggen wie het is want het is nogal een bekendheid. Het is een dame die nam dr telefoon mee naar de wc, volgens haar om te sms-en. Jaja om dan zeker de ontvanger te berichten welke letter je gedraaid heb? Maar goed volgens haar viel de mobiel uit dr handen en zo de pot in en dat terwijl ze aan het doortrekken was. Het gevolg daarvan is dat de Groningse ratten nu op haar kosten naar familie elders zitten te bellen. Dit is haar eigen ruwe versie van het gebeuren. Nu ik heb mijn eigen kijk er op namelijk op bijna alle vrouwenmobieltjes zit een trilfunctie. Die functie hebben ze niet voor niets bedacht. Jullie begrijpen vast wel wat ik bedoel toch? JAAAAAA dus niet zo schijnheilig nee zitten knikken!
Voor deze zelfbevrediging heb je eigeljk wel iemand nodig, een persoon die je steeds belt want anders trilt het ding niet meer en als je elkaar dan belt heb je lekker plezier voor twee. Kan je dan nog wel spreken over zelfbevrediging? want als je zoiets met zn tweeen doet dat ze elkaar steeds bellen is hoort het meer in de cat. ranzige telefoonseks thuis. Ach ieder zijn eigen plezier toch?

Rogier

9 december 2005 Kruisje, halve maantje, of ruitje?

Vandaag las ik weer eens wat opmerkelijks, Het rode kruis in Geneve had weer een nieuw logo erbij bedacht. Na de halve maan komt er nu ook de ruit. Op zn grote wereld als deze met allemaal mensen met verschillende achtergronden, geloven en opvattingen kon het natuurlijk niet anders dat er ophef over Het rode kruis zal komen, want tja zeg nu zelf het is wel aardig een christelijk tintje, maar als je verder goed de achtergrond doorspit is het afgeleid van de zwiterse vlag, waarom vraag me het ook niet dacht dat het een neutrale dingetje was. Om de Islamitische vrienden niet op hun besneden ballen te staan besloot men voor een poos geleden, om precies te zijn in 1876 in de russiche/turkse oorlog. Dat was naar mij idee gewoon om te zorgen dat men de gewonden en doden van de hunnie kant en de andere hunnie hun hunnies naar hun kant zouden meenemen, want 2 rode kruizen op een slagveld is ook maar verwarrend. De Islamieten waren er erg blij mee en veel Islamitische landen namen de logo over. Verder was er nog een goedgekeurde logo in omloop nameljik die van de zon en de leeuw, deze werd in het voormalig Perzie vele gebruikt. Gelijk geef ik ze dat straalt tenminste kracht uit, veel beter dan zn lullig maantje, kruisje en nu dan ruitje.

In 1949 toen Israel opgricht werd zaten de joden met een probleem, want ze wilden niet het rode kruis als symbool, want als je een met zn kruis rond liep en reed was je een uitstekend en niet te missen doelwit voor Ali en de 40 rovers. En omdat het schijnbaar altijd volle maan is in Israel peizend ze er niet over om een halve maan als symbool te gebruiken. Daarom namen ze stiekum zonder overleg en toestemming van Geneve (want daar zit het hoofdkruis) de Davidster als symbool, want tja zeg nu zelf die ster zat in vele nog zo vlak na de oorlog vers in het geheugen. Aldolf Eichmann (voor de kleintjes onderons dat was een gemene meneer uit de oorlog die gemene dingen deed met de jonden) moest echt verbaasd hebben rond gekeken nadat hij uit Argentine door de Mossad was ontvoerd, en in de gevangenis door het rode kruis (met davidster) bezocht werd. Rare jongens die joden heeft hij vast gedacht Maar ja omdat Israel graag ook iets anders op zn busjes wil dan de Davidster, werd er van de week gestemd over toevoeging van een nieuw symbool namelijk de ruit. In Israel zijn ze nu rond deze tijd druk bezig de busjes over te verven want de nieuwe logo is aangenomen, weliswaar stemden de Islamtische landen tegen maar verder was er een grote meerderheid voor het logo. Dus iedereen blij, nou ja blij ik vraag me het af hoor, stel je nu eens voor dat er in Eritrea de pleuris uitbreekt, daar is het namelijk erg gemixt met Islamieten en Christenen, moeten ze op hun beurt wachten? moeten ze terwijl ze aan het doodbloeden zijn wachten? omdat toevallig het busje wat voorbij rijdt niet het juiste logo heeft? Ik zie het al helemaal voor me, busje stopt en meneer wat bent u? hmm een Moslim? nou dan moet u toch wachten op de busjes van de halve maan. Die hebben vannavond weer dienst. Maarre ik bloed nu dood? Tja sorry meneer dat kunnen we ook niet verhelpen u moet gewoon wachten, nog een fijne dag tot ziens!

Ik zit nu wel zo ver van mijn bed te denken, maar wat als hier in NL de pleuris uitbreekt, Balkenende steekt na verlies van de verkiezingen alle dijken door tja dan zijn er wel heel wat halve maan busjes nodig, en Kruisjes , leeuwtjes en Ruitjes, lijkt me zeer verwarrend! Het is eigelijk ten zotte dat er over gestemd wordt, een symbool draagt alleen maar bij dat je laat zien dat je bij een bepaalde groep hoort, net als lonsdallers het doen, Hadden ze niet gewoon met woorden iets kunnen bedenken, dan waren waren we ook van dat symboolfobie af. Maar ja zoals alles in de wereld gaat het via de moeilijkste weg. Trouwens ik weet zeker als Henry dynant het zal vernemen dat hij zich tig keer ronddraait in zijn graf!


enne wie gaat zeuren over dat de ene logo hier groter is dan de ander kan de pot op!!!!

Rogier

donderdag 8 december 2005

8 december 2005 De nachtmens

De klok slaat 12 uur, en er is nog grote drukte in mijn hoofd en daarbuiten. Inwendige pret om wat ik gelezen had en onrust wanneer een sma niet gelijk reageert op niets zeggende en rijmende onzinwoordjes die ik haar toespel via het geweldige chatprogramma. Tja om gek van de worden, Je zal haast denken dat Rick de Rukker voor me aan het invallen is nu maar nee ik ben het toch zelf toch??? Dus ik had uitwendig ook alerlei dingen nog om te doen. Tja gek he overdag geen tijd voor, dus als het donker wordt ben ik actief. Overdag ben ik ook wel actief maar ja dat is wel iets anders dan overdag. Dus als het donker wordt ren ik hier door alle kamers met stofzuiger en dweil. Vandaag de stoelen van mi papi en mami gekregen.Niet zo maar spul van Leenbakker ofzo maar echte Merk juist met de grote M Tja namen ben ik niet goed in dus vraag me niet, soms weet ik niet eens wie wie precies is op msn enzo. Met de stoelen ben ik wel blij mee, als morgen de reintergratiepersoon komt die gaat op zn minst denken dat ik zwart bijklust. Laat hem maar denken toch??? of maak je dan onnodig slapende honden wakker? Zet het morgenvroeg toch maar voor de zekerheid achter mn huis. Vanavond nog effe op de hometrainer wezen fietsen, en keer weer naar een stukkie van een dvd van Derrick, ja die ouwe uit Duitsland die vroeger wel te pruimen was. Is wel grappig om te zien want toen waren er geen mobiele telefoons en als Derrick wil bellen moet hij eerst naar zn kantoor haha, DNA kenden ze toen al helemaal niet, was allemaal natte vingerwerk. Expres niet naar Ajax gekeken want anders kijk je zo maar een week lang elke dag voetbal, en dat zal toch ook ten zotte zijn maar goed Derrick was dus een logische alternatief. Later bleek ook totaal niets gemist te hebben 0-0 was de uitslag......

Maar ja dit stukkie is wel erg kort door de bocht, 8 december is nog maar 1:09 uur oud, hmmm ADHD?????

Rogier

woensdag 7 december 2005

7 december 2005 De Da Vinci Code

Vanmiddag het Boek De Da Vinci Code uitgelezen, in een sneltreinvaart mij door het boek laten leiden. Het boek is al wereldwijd aangeprezen als de beste trhiller allertijden, als een echte pageturner en als de populairste trhiller allertijden. Dat staat tenminste op de achterkant van het boek omschreven. Ik weet dat je zulke kreten niet zo letterlijk moet nemen, maar goed had er al veel mensen over gehoord dus wilde ik me genoodzaakt het ook te gaan lezen. Zelf vond ik het een aardig verhaal, je kwam er lekker vlot doorheen en het was leuk om echte feiten te lezen over Leonardo Di Vinci. Het verhaal in zijn geheel vond ik toch wat tegenvallen, eigelijk is het een soort verhaal van 13 in een dozijn. Wat schrijfstijl en dergelijke is het erg vergelijkbaar met andere thrillers wat ik in de kast heb staan dus weinig vernieuwend. De personages zaten wel goed in elkaar. Het plot van het verhaal mag als onverwacht en tikkeltje onwerkelijk beschouwt worden. Het is echt een boek voor de grote massa het heeft ook een typische Amerikaanse happy-end einde, het onderwerp de zoektocht naar de heilige graal is natuurlijk een opzienbarend onderwerp, vooral wanneer de rollen van Jezus en Magdenla anders word verteld dan het altijd in de boekjes voorkomt. Dit roept natuurlijk bij veel mensen emoties en discussies op. Tegenwoordig schijnen complotten met of zonder het vaticaan gewild leesvoer te zijn. De schrijver Dan Brown heeft veel onderzoek naar de geschiedenis van het christelijk geloof gedaan, en dat zie je ook weer terug in het verhaal en soms een beetje teveel net of hij wil laten blijken hoeveel onderzoek er naar verricht is. Na Het Bernini Mysterie en Het Juvenalis Dilemma (2 eerdere boeken van Dan Brown) lijkt De Da vinci code een logische gevolg op de eerste 2 boeken waarin codes en vaticaan een rol speelden. Kortom niet een boek waarvan mij inspiraties op doet om naar de Graal te gaan lopen zoeken.

Heb nog heel wat hypes door te spitten. Ik denk dat ik een van de weinige ben op deze aardkloot die nog geen enkele deel van Harry Potter heeft gelezen, en laat staan de films er van gezien heeft. Oke is niet helemaal zo, toevallig laatst een stukkie de geheime kamer ofzo. Lezen is gewoon een puur persoonlijke belevenis, iedereen ziet het verhaal in zijn eigen gedachten voor zich, door deze persoonlijke gedachten kan e als lezer voor jezelf bepalen wat je een boeiend verhaal vind of niet. Misschien ben ik niet zo hypeachtig, of heb al teveel gelezen doorvoor. Het wordt nu weer eens tijd voor iets namelijk: Herinnering aan mijn droevige hoeren van Gabriel García Márquez

Rogier

dinsdag 6 december 2005

6 december 2005 Onrust

Het is al laat en de slaap heeft me nog niet te pakken. Ik typ hopeloos wat woorden in een bepaalde volgorde zodat het een beetje te lezen is. Heb nu al een dikke week last van mijn voet, de onderkant is pijnelijk. Gelukkig wordt de pijn met de dag minder. Maar toch normaal loop ik bijna elke dag, maar nu lijkt het een eeuwigheid geleden dat ik mn laatste stapjes heb gezet. De schoenen lonken elke dag naar mij en vragen zich af wanneer ik ze weer eens mee zal nemen op avontuur, door de bossen, velden en het park. Ze moeten toch nog effe geduld hebben, effe te vroeg lopen en ik ben verder van huis. Dus nog effe een paar dagen niets doen en dan weer proberen. Het lijkt net of ik aan het afkicken ben, dus blijft het nog lang onrustig in mijn hoofd.

Op een andere plek waar het onrustig was of teminste waar op onrust gehoopt werd was gistermiddag in het Oosterpark, daar speelde de plaatselijke FC een wedstrijd tegen FC Twente. Het is altijd een beladen wedstrijd en de beide supporterskampen zijn dan al tijden bezig met de voorbereidingen op de wedstrijd van het jaar! Voorbereidingen is misschien groot woord, van te voren wat de freguentie van de politiescanner opgezocht om onderweg naar Groningen zo veel mogelijk up todate te blijven. Spandoeken worden er geschilderd. Zo was er gister ook een vriend van mij (een ware Twentenaar zie foto) in het Oosterparkstadion. Op een of andere reden noemen ze de Groningers zwientjes, en dus had hij samen met de knutselclub van de supportersvereniging een varkenskop gemaakt (op 11 november uit uit tegen NEC waren het lampionen) Ja dit zijn de ware supporters, 4 uur in de bus voor 2 keer 3 kwartier voetbal. wekenlang onrustig liggen woelen in bed, knutselen en praatjes over wie als eerste over de hek gaat. Hopend op onrust, de gezichten bijna de hele wedstrijd strak naar het vak van de harde kern van Groningen. Gebeurt er wat? gaan we nog knokken? en wat gaan we nu weer scanderen? Hasj coke en pillen lied wordt ook wel saai op den duur. Daar staan dan zn 1100 twentenaren te kleumen in de koud. De droge kelen blijven stil nadat Groningen gescoord heeft en daar bleef het ook bij. Groningen juicht en zwientje huilt. De busreis terug naar huis was een stille en lange reis. Misschien volgende keer op excursie naar het zwienenparadies ergens in het Oost-Groningerland?

Oja het enige onrust onstond er nadat een dronken student een glas tegen een van de supportersbussen had gegooid..................

Rogier

maandag 5 december 2005

5 december 2005 DAAAAG sinterklaas

Vanavond heb ik met familie sinterklaas gevierd, ja het was eigelijk een dag te vroeg maar ja morgen zijn er andere verplichtingen en de sint had zelf ook gevraagd of het een dag eerder kon ivm drukte. Dit jaar was het een beetje anders, de oudste van de club (oma) was er niet bij dit jaar omdat ze een snotneus had. Dus ik euh... Sinterklaas had voor niets zitten dichten. Maar ja de Sint heeft het in de middaguren bij oma bezorgd, dus die was al lang weer blij dat ze de kadoos weer binnen had. Maar goed de echte gelovigen gingen er een echt feestje van bouwen. Opvallend was de afwezigheid van de warme chocolademelk, welke een traditie was geworden, nu blijkt dat het alleen was om de oudjes rustig te houden. Dus vraag ik me nu ook eens af wat er dan in de choco gezeten heeft al die jaren! Van een avond als deze is het leukste de gedichten. Iedereen heeft zn best gedaan om iets moois van te maken. Sommige gedichten waren kort, sommige lang. Het waren allemaal mooie woorden soms was het bloedserieus en soms erg grappig. Kortom er werd weer veel gelachen in huize Kleine. Naar mijn idee werd iedereen wel goed verwend ik wel in elk geval, ik heb een mooie boek gekregen met de titel Het zout van Afrika of topsporters in Afrika. Verder een lekker geurtje met een toilettas en dvds. De sint was een vooruitziende vrouw (dit keer) en gaf me een nepkerstboompje! Ik moet er zelf nog verlichting in doen, dus morgen zal ik eerst eens kijken waar ik 20 lampjes kan versieren. Dan komt het moeilijkste van alles, namelijk waar zet je zoiets neer, zodat die ook nog eens af en toen in mijn koker terecht komt? Weet genoeg plekken waar ik hem neer kan zetten en hem niet weer een twee drie zo terug vindt maar ja dat is niet te bedoeling van zn boompje! Maar ach het is nog geen kerst dus heb nog wel effe.

Tja het was weer een heerlijk avondje.........

Rogier

zondag 4 december 2005

4 december 2005 Creatief met papier

Alweer zit ik s avonds laat actief te zijn, ik wordt nog een echt nacht monster vind ik. Een soort van The beast (uit de heel vroegere serrie the beast en beautiful) Niet dat ik zo lelijk ben in tegendeels zelfs, maar die gasten leefden ook alleen snachts, tenminste op tv was het altijd donker. Vandaag ook een teller geinstalleerd op de site zodat ik de massale toestroom van bezoekers een beetje in de gaten kan houden. Maar goed vandaag de laatste kadootjes ingepakt voor de sinterklaasavond die eigelijk vanavond als af gaat spelen gezien het tijdstip waarop ik dit schrijf. Namen op de kadootjes geplakt, was niet zo moeilijk want het waren 11 keer dezelfde naam dus makkelijk te onthouden. Omdat ik nog een soort van een dom fopkadoo had gemaakt zat ik te knippen en te plakken, in mijn hoofd speelden zich beelden af van de kleutertijd, tja ik was toch al heel handig met de schaar. De vlechten van Fatima, de rok van de juf en zelfs mijn eigen vingers moesten er toen aan geloven.

Toen ik net bij het kritieke moment was, namelijk het plakken van letters en plaatjes ging de deur bel, en dacht echt hardop van Jezus wie moet dat zijn. Ik liep in'' ik loop in mijn huiskloffie'' naar de deur en deed open. Ik stond perplex, hoe kon dat nou? Jezus was het zelf nog net niet, maar had in de plaats daarvan een van zijn soldaten gestuurd, ja soldaten want ook Jezus heeft zijn leger. Weliswaar geen modern leger met allers er op en aan maar heeft dr toch maar effe een dat kan ik niet zeggen. Jezus heeft wel een vriendelijk leger namelijk het Heil-Leger, dat is de gewapende tak van het Leger Des Heils. Gewapend met dit keer geen bus maar wel met een foldertje vroeg een heilsoldate om een bijdrage, ik zag aan haar dat ze het haast niet durfde te vragen, tja misschien moet ik toch eens vaker mijn ik loop in mijn huis kloffie lopen, misschien levert het wat op! Naar lang zoeken had ik eindelijk 45 cent gevonden (tja is toch al dik een gulden) en wilde het deponeren in het welbekende groene collectebus, maar nee ze had niet zn rammelding bij zich en verdween snel in haar tas, tja misschien heeft ze er zelf wel koffie van gekocht, maar dat kon er bij mij echt niet in want Jezus enzo zien alles toch? en aan haar te zien kon ze dat ook best wel gebruiken want het was stervenskoud. Het leger moet me de laatste tijd wel hebben, vorige week kreeg ik een brief van hun. Nog voor ik die opengemaakt had zat ik al te bedenken dat ik met kerst zowiezo 3 dagen niet hoefde te koken, Kerstavond bij het Leger Des Heils en de rest bij familie. Nou dat is mooi dacht ik, de kachels hoeven dan die dagen ook niet aan dus straks nog geld over ook! Maar nee toen ik de brief openmaakte bleek er alleen een acceptgiro in te zitten voor een vrijwillige bijdrage!

Met een illusie armer ging ik weer verder met knippen en plakken.

Rogier

zaterdag 3 december 2005

3 december 2005 Tea-Bag


Slechts 6,5 uur heb ik nodig gehad om de 316 bladzijden tellende roman van Henning Mankell te lezen. De hoofdpersoon, of beter gezegd de hoofdpersonen van het boek zijn de Zweedse dichter Jesper Humlin en Tea-Bag, Leyla en Tanja. Jesper Humlin is een afgeserveerde dichter die van zijn uitgeverij de opdracht heeft gekregen om een misdaadroman te schrijven, in zijn prive leven gaat het ook niet makkelijk. Zijn vriendin is een veeleisende vrouw die duidelijkheid wilt over de toekomst met hem, zijn moeder is een zeer aparte vrouw, die op hoge leeftijd samen met een paar andere bejaarde vrouwen een sexlijn runt. Tijdens een lezing ontmoet hij Tea-Bag een Nigeriaans meisje die via Spanje in Zweden is terecht gekomen, omdat een zweedse journalist als enige naar haar verhaal wilde luisteren. Later komen daar de verhalen van Leyla (Iran) en Tanja (Rusland). De meisjes openen voor de dichter een onbekende wereld. De communicatie verloopt uiterst moeizaam, beetje bij beetje komen de verhalen van de 3 meisjes los. Het is een indrukwekkend verhaal van 3 jonge levens die te jong volwassen zijn geworden. De schrijver laat de lezer kennismaken met de wereld van de illegalen, de mensen die niet welkom zijn, dit doet hij op dan een humorachtige manier en dan plots terug te vallen in de bittere ernst van de situatie van de 3 meisjes. Alle drie schrijnende verhalen van meisjes die door de ilegaliteit en bij een van hun de gezinsituatie geen toekomst perspectief hebben. Het verhaal eindigd dan ook open, zonder dat dat er een oplossing voor hun gekomen is, alleen hebben ze hun verhaal kunnen vertellen. Na het lezen van hun verhaal hoop ik echt dat er een oplossing gekomen is voor hun, want geen mens is toch Illegaal???

Het boek is zeker een aanrader om te lezen!!!!

stukje tekst van het boek:

‘Ik zou je moeten aangeven omdat je liegt’, zei hij.‘Ik lieg niet.’Ze meende opeens een glimp van interesse in Fernando's ogen te zien.‘Je spreekt dus de waarheid?’‘Koerden liegen niet.’De interesse in Fernando's ogen doofde.‘Ga’, zei hij. ‘Dat is het beste wat je kunt doen. Hoe heet je?’Op dat moment besloot ze zichzelf een andere naam te geven. Ze keek vlug de kamer rond en zag het theekopje op Fernando's bureau.‘Tea-Bag’, antwoordde ze.‘Tea-Bag?’‘Tea-Bag.’‘Is dat echt een Koerdische naam?’‘Mijn moeder hield van Engelse namen.’‘Is Tea-Bag echt een naam?’‘Hoe kan ik anders zo heten?’Fernando zuchtte en stuurde haar met een vermoeid handgebaar weg.

en nu???
het volgende boek, compleet iets anders De da vinci code van Dan Brown, tja er is een hele hype om het boek, dus zelf maar effe proeven of het echt zo is. Maar het lijkt me ook wel een leuk boek om te gaan lezen dus het zal wel weer nachtwerk gaan worden komende dagen. Maar eerst maar effe slapen!

Rogier

vrijdag 2 december 2005

2 december 2005 Verbazing

Mijn verbazing was groot, zoniet erg groot. Ik las het volgende op nos-teletekst. Pechtold (bestuurlijke vernieuwing D66) wil ongeveer 20 000 licht verstandelijk gehandicapten stemrecht geven. Hij vindt het vreemd dat mensen die in een psychiatrischeinstelling zitten het wel mogen en die lui niet. Nou Nou, mijn mond viel open van verbazing, dit was ook zeer wereldschokkend nieuws. Tevens viel me op dat er maar 20.000 licht verstandelijke gehandicapten zijn hier in Nederland, of zullen ze als ze het zijn stiekum geheimhoudem en net doen alsof?. Licht verstandelijkgehandicapten die niet mogen stemmen, Pechtold moet echt iets gedacht hebben van waarom hunnie wel en die lui niet? En in welk jaar leven we?? Of zal het anders zijn? zal het met de aanstaande verkiezingen te maken hebben? Die 20 000 licht verstandelijke gehandicapten kunnen zijn partij redden, nee dat vast niet, die lui worden ook niet voor niets LICHT verstandelijk gehandicapt genoemd. Dus zo gek zijn ze niet dat ze op zijn partij gaan stemmen, nee die vlieger gaat niet op voor Pechtold en zijn vriendjes, daarvoor heb je de zwaardere gevallen nodig.

Over die hunnie wil ik me niet teveel over uit laten, maar je mag van mij aannemen dat die hunnie waarover Pechtold zijn nek breekt wel ergens op het binnenhof rondt dolt, als een stel spoekoes die hun ziel zijn verloren aan de duivel of misschien beter gezegd aan Balkenende. Tja kan wel vergelijkenissen trekken, maar ja dan ben ik net zo laag bezig als ene voetballer die zich Fortes ofzo noemt, die vond dat een scheids de kenmerken had van iemand met syndroom van down. Dit is natuurlijk wel een erg grove belediging naar die mensen toe, wie wil in zijn hele leven vergeleken worden met een scheids? nou als ik mocht kiezen wist ik het wel! Maar goed verkeer niet in die positie om te mogen kiezen, maar snap donders goed wat Pechtold heeft moeten denken daar op zn kamertje op 2 hoog achter het binnenhof.

juist, waarom hunnie wel en die lui niet??????

Rogier

donderdag 1 december 2005

2 december 2005 Dienstmededeling

In verband met mijn vakantie naar Suriname voor 4 maanden (dus tot begin april) ben ik niet in staat om de site tijdig bij te houden en te reageren op al jullie berichtjes en kritieken.

dank u voor u begrip.
Rogier

Was het maar waar!!!! Maar ja misschien maandag mee naar Spanje! om de resterende tijd te doden vandaag begonnen in een roman van Henning Mankell, De titel draagt de naam Tea-bag. Het begin leest al lekker weg dus later zal ik er wel weer uitgebreid verslag van doen.

Overige mededelingen:

Sinds kort ook een fotoalbum beschikbaar met allerlei fotos, ikke jong en oud, oud en jong enzo, kijk er eens gerust op.

Aan de rechterkant in het menu zie je dat ik wat namen van boeken heb geplaatst, zodat julile
ook wat idieeen enzo op kunnen doen als je werkloos thuis zit te niksen en verder niets doet. Als je op een titel drukt kom je op een site terecht, met daarop info over het boek, niet bij elke link zal het llukken, zoals bij de thrillers bv, maar dan kom je op een site waar je dan op titel kan zoeken. Is gewoon heeeeeel simpel. Ga nu maar gewoon lekker lezen in plaats van die sites door te worstelen .

Rogier

1 december 2005 La sombra del viento

Vanavond of beter gezegd vannacht heb ik het boek " In de schaduw van de wind " van Carlos Ruiz Zafon. Het is een bijzonder geschreven boek. In 5 avonden heb ik hem uit gelezen een pil van 540 bladzijden. Zelden ben ik zo meegesleurd in het verhaal, met gevoelens van spijt en opwinding heb ik hem afgelopen nachten om 5 uur weggelegd omdat ik toch wat uurtjes slaap nodig had. Nadat ik het boek uit gelezen had, vond ik het echt jammer dat het niet meer bladzijden bevatte.

" wat je vandaag zult zien mag je aan niemand vertellen. Aan niemand." "Zelfs niet aan mama?" informeert de jongen met gedempte stem. Zijn vader zucht, terwijl hij zich verschanst achter het trieste glimlachje dat hem als een schaduw door het leven volgt. "Natuurlijk wel", antwoordt hij. "Voor haar hebben we geen geheimen. Haar kun je alles vertellen."

Zo begint en eindigt dit verhaal. Zes jaar na het beëindigen van de Spaanse burgeroorlog loopt de elfjarig Daniel, aan de hand van zijn vader, een boekenhandelaar naar het "Kerkhof van de Vergeten Boeken" In het Kerkhof van de Vergeten Boeken, een Esscher-achtige labyrinth, krijgt hij te horen dat; "het de gewoonte is dat je bij het eerste bezoek een boek kiest, het maakt niet uit welk boek, en het adopteert; daardoor zorg je ervoor dat het nooit verdwijnt, dat het altijd levend blijft. Dat is een heel belangrijke belofte. Voor het leven. Daniel kiest de roman "De schaduw van de wind" Daarmee stort hij zich in de leeuwenkuil die het Spanje in de tijd van de Burgeroorlog was en nog lang daarna blijft. Hij raakt geobsedeerd door het boek en komt in de loop der jaren tot de ontdekking dat het boek ook een obsessie is voor anderen. Hij ontdekt dat de schrijver gevlucht is naar Frankrijk, dat zijn boeken bijna allemaal vernietigd zijn en er nog steeds iemand meedogenloos bezig is om elk exemplaar op te sporen en te zorgen dat ook dat vernietigd wordt.


In Daniel's pogingen om te zorgen dat het boek altijd levend blijft wordt het leven van de schrijver Daniel's leven. Hij wordt het doelwit van de terroriserende krachten van het Franco regime en de liefdes van Julian Carax worden zijn liefdes. Het is een drama waarin de spanning langzaam wordt opgebouwd en waarin het lijkt dat elke liefde en elke vriendschap ten onder gaat aan de wraak van één persoon, inspecteur Fumero, een oud klasgenoot van Carax, die zijn sadisme ten tijde van de Burgeroorlog volop heeft kunnen ontplooien. Het boek neemt je helemaal mee in de straten van Barcelona, je ruikt de geuren van de stad, je proeft haast de osseworst op je tong. Het was voor mij een erg meeslepend boek, een die ik nog maar weinig van gelezen heb. Door de juiste mix van romantiek en spanning maakt het boek leesbaar voor een grote groep lezers. Het slot is zowel spannend als verrassend!!!

Dus lezen zal ik zeggen.....

Rogier

woensdag 30 november 2005

30 november 2005 Kriebels

Het kriebelt bij Ayaan Hirsi Ali, het kriebelt erg, heeel erg. Het kriebelt in haar hoofd, die hoofd zit vol met vragen, meningen en belevenissen. Soms wordt ze gek van die kriebels, eerst mocht ze niet zeggen wat ze dacht in haar geboorteland. Nu mag ze haar eigen mening uitdragen, maar zonder op gevoelige dikke tenen te trappen. Tja dat is een soort van vrijheid. Ze heeft pech dat ze een verkeerde partij heeft uitgekozen om haar mening te verkondigen. De V in de naam van die partij heeft ze een beetje te letterlijk opgevat, maar ja dat is ook niet zo gek want in haar geboorteland bestaat die V eigelijk niet. Nu moet ze opboksen tegen de gevestigde orde binnen die partij, dikgevreten mannekes die achter de schermen de touwtjes nog stevig in handen hebben. Die mannekes pikken het niet dat een Ayaan iets zegt, ze hadden dr meer een rol toebedeeld ale een poppeke waar ze mee konden pronken om te laten zien dat zwart zijn ook bij hun partij niet zon groot probleem is. Discussie voeren is bij hun alleen mogelijk als alle neuzen dezelfde kant opstaan. Hirsi Ali lijkt daarin het lelijk eendje die weigert om in de rij achter een ouwe zwaan te gaan lopen.

Maar ja wat te doen als je Hirsi Ali binnen heb gehaald, die vol zit met meningen en om haar kriebels onder controle te krijgen haar mening verkondigd? Laat je haar of tik je dr telkens op de vingers. Voor haar is het ook niet prettig, want als je niets met je kriebels kan of mag doen zit je denk ik op een verkeerde plek. Misschien moet ze uit de politiek, filmmaakster worden submission 1,2,3,4,5,6,7 en evenzoveel Fatwas van extremisten. Anders is schrijfster misschien iets, want op de zoontjesfabriek kan je oo nog heel wat vervolgen op schrijven. Of ze kan gewoon thuis gaan zitten kinderen baren en tussen door wat hardlopen, maar dat is geen oplossing haar kriebels moet ze toch ergens kwijt? Persoonlijk zie ik voor haar geen grote rol meer weggelegd binnen die partij. Ze heeft op bepaalde grote tenen gestaan wat ze nooooooit had mogen doen. Bij de volgende verkiezingen staat ze vast ergens tussen plek 25-30 en dan is ze duidelijk de zwakste schakel totziens! en die man met de grote tenen heeft dan duidelijk zijn fatwa over haar uitgesproken en kwam nooit meer van zijn vuile grijns af.....

Partijhoppen (er zijn nog zat over) dat zal wel iets voor haar zijn..................................

Rogier

dinsdag 29 november 2005

29 november 2005 Een kapot ruitje

Voor een paar weken terug was er veel te doen om het raampje van minister Verdonk, eerst werd er met veel bombarie aangekondigd dat het om een aanslag ging en de kamer beschoten was, gedacht werd vanuit het gebouw van Ministerie van Justitie. Veel sensatie, de Telegraaf ging meteen al uit dat het werk was van ALi B, C of Z kies zelf maar. Er werd zelfs nog zachtjes gedacht aan een complot van Donner die graag wat foutjes wilde wegwerken. Maar nee, een paar geruchten en weken later blijkt dat het zeker niet om een aanslag ging. Ik heb hier mijn eigen kijk er op.

Op een avond wanneer de duisternis zich al meester heeft gemaakt van het Haagse binnenhof zit een zekere Verdonk nog steeds te zwoegen en te zweten. Voor vandaag wil ze nog haar doelstelling halen. Ze zet kruisjes op een lijst met namen, nee het is geen schindler list. Het is een lijst van asielzoekers die ze graag wil uitzetten, het kruisje komt achter een gezin uit Kosovo, een dokter uit Iran, een journalist uit Algerie, een bijna gestendige vrouw uit Nigeria en wat Chinezen. Ze kruisde maar aan, tot ze zag dat veel mensen toch een goeie reden hadden om hier te mogen blijven! Kwaad en boos keek ze voor zich uit, hoe kon ze nou haar doelstelling halen om per dag 100 de grens te wijzen? Dit ging voor vandaag zeker niet meer lukken. Ze zal afgaan bij JP en bij die andere kerels. De klok sloeg 12, en met een luidkeelse GODVERDOMMe gooide ze haar gouden pen weg, deze had ze gekregen in een tijd dat het uitzetten nog zonder pardon ging en lekker vlot verliep. Met volle kracht kwam de pen tegen het raampje aan. Het gevolg mag duidelijk zijn een barst. Hierop barste ze in een hysterische huilbui uit, de jongens van de beveiliging kwam op het huilen af. Nou de rest mag bekend zijn die jongens hadden op hun opleiding geleerd hoe je van een mug een heuse Afrikaanse olifant maakt dus naast een brand, ketchup en spuug was er een nieuwe rel geboren.

Zal ze haar nieuwe kamer mogen behouden?? of gaat ze voor straf op zolder????

Rogier

maandag 28 november 2005

28 november 2005 Verwend

Vandaag liep ik door de stad, op zoek naar de laatste kadootjes voor de persoon die tijdens de loting voor mij uit de koker kwam. Op zich is het niet zo moeilijk om iets te bedenken er zijn immers goederen genoeg. Vind maar eens iets leuks en betaalbaars, daarom loop ik de restpostzaken af maar ja met een wc borstel kan je natuurlijk ook niet aankomen. Vol goede moed liep ik winkel in en winkel uit. Het was maandag en voor een maandag was het vrij druk, in de ene winkel wat drukker dan de andere maar toch. Zag veel ouders lopen met grote kadoos voor hun kids en met volle tassen van de bekenste speelgoedzaak van Nederland. De nieuwe playstation en ander duur spul onder de arm, hopend dat de 13de maand dit jaar op tijd zal worden uit betaald, en hopend op tevreden kindergezichtjes op 5 december. Daar liep ik dus tussen met een budget van 15 euro (mag wat eurootjes boven zitten) Maar je moet je tevreden of gelukkig zijn met kadoos van honderden euros? Moet je tevreden zijn met het nieuwste van het nieuwste? De kinderen zijn al zo verzadigd dat ze bijna niet tevreden te stellen zijn. Sommige kinderen zitten bij zoveel clubjes zoals paardrijclub, hockeyclub, de kerkclub en school niet te vergeten ga zo maar door. Dat ze wel 7 keer Sinterklaas vieren is eerder al een regel dan een uitzondering. Dat mag wel een schande genoemd worden! Van al dat speelgoed wat er op 5 december uitgepakt gaat worden ligt straks in Januari weer in de kast om vergeten te worden!

Als je alles blij elkaar op telt aan hoeveel geld er gespendeert wordt, is het natuurlijk wel triest dat kinderen hierzo door en door verwend worden niet elk kind natuurlijk maar wel veel. Terwijl in Afrika, jaaaa Afrika de kinderen niet eens Sinterklaas kennen, want de enige sinterklazen die ze daar kennen hebben geen baard en is niet wit en houden alles voor hun zelf. Eigelijk is het ook weer een troost voor hun want dan hebben ze dat gedoe met zwarte pieten enzo ook niet, en hoeven de kinderen niet met elkaar een wedstrijd te gaan houden wie het meeste heeft gekregen. Eigelijk zouden de Nederlandse kinderen heel wat van hun leeftijdgenoten kunnen leren, veel kinderen in Afrikaanse landen maken zelf hun speelgoed van blik, ijzer en hout. Die kinderen weten wat buiten spelen daadwerkelijk inhoudt (nou ja oorlogsgebieden daargelaten) . Die kinderen daar hebben geen last van vetzucht en hoeven niet te brillen omdat ze hun ogen zoals hier al op vroege leeftijd verpest hebben door alle dagen achter de x-box te zitten. Misschien wordt het eens tijd om die verwende kinderen van hier in een zak te stoppen en daar een tijdje te laten! en de kids van daar naar hier te halen, maar ja dat mag vast niet van Verdonk.

En ik? tja heb al weer aardig gescoord en morgen met het laatste geld naar de fairtradewinkel??

Rogier

zondag 27 november 2005

27 november 2005 lezen

Vele woorden schieten me voorbij, ik ben de tel kwijt. Misschien zijn het er duizend maar het kunnen er ook wel meer zijn. Nachten slaap ik niet, ernstig verdiept in een boek en niet zomaar een boek. Een goed boek. Het boek geeft mijn geest de alle ruimte en het goede boek sleurt me helemaal mee in het verhaal en mij niet loslatend tot de laatste bladzijde, de laatste zin en laaste woord van het boek. Ongemerkt snel vlieg ik door het boek, ben al op de helft, op de helft van een een dik goed boek. Ik wil niet dat het ophoudt, ik wil niet dat het verhaal een einde kent. Maar helaas is er voor alle verhalen een einde. Stilletjes hoop ik alvast op een goed einde voor een van de hoofdrolspelers, terwijl ik de ander de dood wenst. De pijn, verdriet, vreugde en blijschap meevoelend met de hoofdpersoon zie ik me zelf lopend door de straten van het oude Barcelona in de tijd van de burgeroorlog. De hoofdpersoon gaat zijn eigen weg, de weg die hij denkt dat die het beste voor hem is. Ik sta als een toeschouwer aan de zijkant, de hoofdpersoon nergens voor kunnen behoedend. Ik blijf bij hem in Barcelona tot ik in mijn bed in slaap ben gevallen om de volgende ochtend te ontwaken in de winterse kou van Nederland. Me zelf vragend waar ik afgelopen nacht geweest ben. Na wat koffie en een broodje gegeten te hebben lees ik snel verder, nog maar 300 blz te gaan......................


Rogier

zaterdag 26 november 2005

26 november 2005 The day after Tomorrow

Nadat ik vanmorgen met een katerig gevoel van de overvloedige parbobier van de avond van te voren wakker werd keek ik naar buiten, het was droog maar dat was ook alles mee gezegd. Het was donker, erg donker, het leek net of een of ander iets een deken over de dag had gelegd en niet van plan was die vandaag nog weg te halen. Vandaag besloot ik om niet te gaan lopen, moest achter sintekerklaas kadootjes aan (laat die man het zelf eens doen zeg) en vandaag liep er nog nietzoveel koopvee rond als de volgende dag. Dus snel liep ik door de stad in zn 3 uur bezocht ik alle winkels waar voor mij betaalbare kadoos zouden liggen (voornamelijk restpostzaken). Helaas heb ik nog niet gescoord, ja alleen 4 pakken Pasta (aanbieding) maar ja dat is het vermelden eigelijk niet waard. Ik eindigde in de wereldwereld ook wel Fairtrade geheten. Alles was er mooi alleen de prijzen waren er niet zo fair. Niet voor iemand met weinig doekoe. Ik liep snel naar huis want had het wel gehad in het centrum het was koud en begon ook te regenen met wat natte sneeuw.

Toen ik thuis kwam vernam ik op het nieuws het weeralarm elders in het land, mensen die al de hele dag vastzaten in hun autos, in het kleinde landje ston maar liefst 800 km file, dat is langer dan een retourtje Groningen-Maastricht. Er is veel sneeuw gevallen, er is een crisiscentrum ingericht, rode kruis deelt dekens en voedsel uit. NS doet ook mee door mondjesmaat treinen te laten rijden. Beelden van de film The day after tomorrow schieten door mn hoofd, morgen zijn wij hier aan de beurt denk ik dan, Dus morgen op tijd van bed en hamsteren. Hoe ga ik me warm houden wanneer de kachel het begeeft bij een min 20??? en wat te doen wanneer de stroom uitvalt?? Ik heb al een route door mijn huis gestippeld die ik hardlopend af zal gaan leggen net zolang tot de kou voorbij is. Maar de kou blijft aan en ik zie me zelf al mijn hele boekencollectie verbranden om beetje warm te krijgen en me in levend houdend met sneeuw die ik in mijn hand opwarm. Hoe ik daarna mijn handen weer warm krijg denk ik nog niet eens aan. Volledig afgesloten van de buitenwereld wacht ik langzaam tot de kou voorbij gaat, maar dat gebeurt niet, de sneeuw hoopt zich op en het hardlopen buiten kan ik dus eerst ook wel vergeten. De eerste slachtoffers in de straat zijn de studenten met hun constante achold percentage in hun bloed, namen weet ik niet, ken ze niet alleen hoor ik ze niet meer. Al dagen verstoken van nieuws en van me ma op msn. De deken was nog steeds niet weggetroken, het bleef door sneeuwen en sneeuwen en sneeuwen

en ikke???? ik bleef maar lopen en lopen en lopen .............................................

Rogier