Arnon Grunberg- De asielzoeker - *****‘De vogel is ziek.’ Met deze woorden wordt Christiaan Beck op een ochtend gewekt door zijn vrouw. Beck noemt haar ‘de vogel’ en zij heeft dit overgenomen. Ze blijkt ernstig ziek te zijn. Christiaan, de illussieloze, is vertaler in gebruiksaanwijzingen. Vroeger schreef hij verhalen en een tijdschrift vraagt of ze het verhaal De kinderen van Yab Yum mogen afdrukken. Een aantal weken later vertelt de vogel dat ze wil trouwen met de asielzoeker Raffie uit Algerije. Ze trouwen en Christiaan is getuige. De asielzoeker komt bij hun in huis wonen. De vogel heeft een laatste wens, ze graag geitenkaas wil leren maken. Als aan die wens voldaan is, sterft ze binnen een maand. Het verhaal is erg somber en absurd. chaotisch verlopende, soms bizarre scènes: de huwelijkssluiting, de bordeelscènes in Eilat, de zoektocht naar de mismaakte, de episode waar Beck, zijn vrouw en de asielzoeker geitenkaas leren maken op een Franse boerderij, de aanslag op de amsterdamse bordeel Yab Yum welke grote vergelijkenissen heeft met Beck zijn verhaal, zijn allen slecht een fractie van het verhaal. Kortom de moeite waard om het te lezen.
Clarck Accord - Shirley in Allochtonië - ***
Na de grote succes van "De konining van Paramaribo", heeft de Surinaamse Schrijver zijn collums gebundeld. Deze hebben voornamelijk in het AD gestaan. Het is jammer dat de schrijven te aardig blijft in zijn collums, er zaten natuurlijk wel een paar goeie bij zoals "de zwarte holocaust". maar wanneer je die serrie achter elkaar leest is het een herhaling van info, het lijkt er op dat de schrijverj niet echt de vinger op de zere plek legt. Verder is het bekende van het zwarte pieten gedoe en wanneer je als Shirley aan het winkelen bent dat er dan op gelet wordt. Ik moet zeggen dat collums bundelen wel een gedurfd iets is. Zelf zal ik het niet zo snel doen denk ik. Verder is het trouwens wel informatief want wanneer je de collums leest doe je wel wat op van de Surinaamse cultuur. Alleen had er wat meer Madamme Jeanet bij gemogen om het af te maken. nee een revolutie zal hij hier nooit mee bereiken, daarvoor is hij te zacht met zn woorden.
Gabriel Garcia Marquez - Herinnering aan mijn droeve hoeren - ****het aangrijpende verhaal van een man die op zijn negentigste verjaardag een ongebruikelijk cadeau krijgt van een bevriende bordeelhoudster: een jong meisje, maagd nog, maar in afwachting van een bestaan in de prostitutie. Tussen de oude man en het meisje groeit een ontroerende, kwetsbare en ongewone relatie. Als je kan spreken over een relatie het meisje slaapt eigelijk voortdurend in zijn aanwezigheid, dat komt door het werk wat ze verricht overdag in een fabriek. De oude man wordt voor het eerst in zijn leven echt verliefd, daarvoor heeft hij alleen maar betaalde liefde gekend. Op zijn verjaardag neemt hij ontslag als collumist, en houdt wanneer hij het meisje uit het oog verliest steeds meer rekening met de naderende dood. De schrijver neemt ons mee in de gedachtenkronkels van de ouwe man. Het is een flinterdun boekje van 124 bladzijden en is waarschijnelijk het laatste werk geweest van 78jarige schrijver.
( * = zeer slecht, ** = slecht, *** = redelijk, **** = goed, ***** = Toppie)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten