Hoe moet je eigelijk beginnen, als je niets hebt om over te beginnen? Al een tijdje staar ik naar het witte schrijfgedeelte van mijn weblog. Soms wat zinnen zettend en het meeste weer weghalend. Af en toe naar buiten kijkend of het nog gaat sneeuwen vandaag. Zin om naar buiten te gaan heb je niet, want je bent immers niet in het bezig van een slee. Met de sneeuw en een slee ben je de man bij de girls in het park, maar nee dat is niet voor mij weggelegd! Ik zit binnen en dit is echt zn woordenloze dag. Een dag om snel te vergeten, een dag die je nergens weer vind in de geschiedenisboekjes. Het is een gewone dag, waarin gewone dingen gebeuren zoals boodschappen doen. je druk makend of je vuilniszak nu wel of niet in het afgiftepunt past. Je afvragend wanneer er op het nieuws verteld wordt dat er 10 miljoen kerstkaarten te laat zijn bezorgd door TPG hoeveel daarvan nog naar jou onderweg zijn. Je rot zoekend naar gropesi en later naar veel verbaasd kijkende blikken er achter komt dat het gewoon een duur (Surinaams) woord is voor tauge. Tevreden en blij kijkend dat je je ding gescoord heb en glidderend door de de sneeuw en ijs naar huis loopt. Tja zijn allemaal gewone dingen die het brein bezig houdt!
Tja dit was een echte doodnormale glibberende dag!
Op sommige dagen vallen de woorden niet zo rijkelijk, maar ja niets voor niets is de pen de tong van de geest!!!
Rogier
2 opmerkingen:
Tja, daar kan ik ook geen woorden meer aan toevoegen. Hier op het werk is het ook maar stil....
Morgen meer succes....
Toch ook nog fijne dagen gewenst tussen de feestdagen door. En misschien even een moment rust na weer een jaar trouw haast elke dag aan de weblog te hebben geschreven. Succes ermee voor het komende jaar.
Een reactie posten