Vanavond of beter gezegd vannacht heb ik het boek " In de schaduw van de wind " van Carlos Ruiz Zafon. Het is een bijzonder geschreven boek. In 5 avonden heb ik hem uit gelezen een pil van 540 bladzijden. Zelden ben ik zo meegesleurd in het verhaal, met gevoelens van spijt en opwinding heb ik hem afgelopen nachten om 5 uur weggelegd omdat ik toch wat uurtjes slaap nodig had. Nadat ik het boek uit gelezen had, vond ik het echt jammer dat het niet meer bladzijden bevatte. " wat je vandaag zult zien mag je aan niemand vertellen. Aan niemand." "Zelfs niet aan mama?" informeert de jongen met gedempte stem. Zijn vader zucht, terwijl hij zich verschanst achter het trieste glimlachje dat hem als een schaduw door het leven volgt. "Natuurlijk wel", antwoordt hij. "Voor haar hebben we geen geheimen. Haar kun je alles vertellen."
Zo begint en eindigt dit verhaal. Zes jaar na het beëindigen van de Spaanse burgeroorlog loopt de elfjarig Daniel, aan de hand van zijn vader, een boekenhandelaar naar het "Kerkhof van de Vergeten Boeken" In het Kerkhof van de Vergeten Boeken, een Esscher-achtige labyrinth, krijgt hij te horen dat; "het de gewoonte is dat je bij het eerste bezoek een boek kiest, het maakt niet uit welk boek, en het adopteert; daardoor zorg je ervoor dat het nooit verdwijnt, dat het altijd levend blijft. Dat is een heel belangrijke belofte. Voor het leven. Daniel kiest de roman "De schaduw van de wind" Daarmee stort hij zich in de leeuwenkuil die het Spanje in de tijd van de Burgeroorlog was en nog lang daarna blijft. Hij raakt geobsedeerd door het boek en komt in de loop der jaren tot de ontdekking dat het boek ook een obsessie is voor anderen. Hij ontdekt dat de schrijver gevlucht is naar Frankrijk, dat zijn boeken bijna allemaal vernietigd zijn en er nog steeds iemand meedogenloos bezig is om elk exemplaar op te sporen en te zorgen dat ook dat vernietigd wordt.
In Daniel's pogingen om te zorgen dat het boek altijd levend blijft wordt het leven van de schrijver Daniel's leven. Hij wordt het doelwit van de terroriserende krachten van het Franco regime en de liefdes van Julian Carax worden zijn liefdes. Het is een drama waarin de spanning langzaam wordt opgebouwd en waarin het lijkt dat elke liefde en elke vriendschap ten onder gaat aan de wraak van één persoon, inspecteur Fumero, een oud klasgenoot van Carax, die zijn sadisme ten tijde van de Burgeroorlog volop heeft kunnen ontplooien. Het boek neemt je helemaal mee in de straten van Barcelona, je ruikt de geuren van de stad, je proeft haast de osseworst op je tong. Het was voor mij een erg meeslepend boek, een die ik nog maar weinig van gelezen heb. Door de juiste mix van romantiek en spanning maakt het boek leesbaar voor een grote groep lezers. Het slot is zowel spannend als verrassend!!!
Dus lezen zal ik zeggen.....
1 opmerking:
– Prachtig.’ – VN's Detective & Thrillergids
‘Een roman à la Gaudi.’ – Trouw
‘ Het vakmanschap waarmee Ruiz Zafón zijn plot in elkaar heeft gestoken, de vaardigheid van zijn dialogen en de suggestieve stijl waarin hij geloofwaardigheid weet te geven aan het dreigende clair-obscur van een horror-genre dat bijna niemand meer ernstig nam, verdienen bewondering.’ – NRC Handelsblad
‘De schaduw van de wind is een aangenaam leesavontuur dat heel wat uren ontspanning biedt.’ – De Telegraaf
‘***** – Zafón laat je naar adem happen.’ – BOEK
Een reactie posten