Er liep eens een jongetje door de straten van Groningen......
Het jongetje loopt angstig over straat, het is 30 december en alle snotneuzen van de stad lopen rond te dollen op straat met vuurwerk, solliciterend naar een softe Haltafdoening. het kan hun niet deren, ze kicken er op om een astronaut of een superkanon in een of ander afvalbak of brievenbus tot ontploffing te brengen. Tja want dan hoor je erbij!, dan zijn ze stoer!. Het is koud en guur, en af en toe sneeuwt het behoorlijk. Het jongetje is er door zjin moeder op uit gestuurd om een pak oliebollenmix te gaan halen. Het jongetje liep angstig over straat, steeds om zich heen kijkend. Bang dat hij neergeschoten zal worden, bang dat hij opgepakt zal worden. Elk moment verwachtend dat hij geraakt zal worden door de kogel van een onzichtbare schutter. Dat alleen omdat hij van een bepaalde afkomst is. Het jongetje besluit om ondanks de gladheid de pas er flink in te houden. Af en toe hoort hij een knal en gerattel van een duizendklapper, hij krimpt ineen, Het geratel kondigd de komst van herinneringen aan welke als een sneltrein door zijn hoofd denderd. Herinneringen van dood en verderf.Onbeschrijfbare feiten spelen zich af in zijn hoofd, feiten die gruwelijk zijn, de zinloze en wrede moord op zijn vader, zijn 2 zussen, oma en andere familieleden het speelt zich allemaal af in zijn hoofd. De stank van de dood kan hij letterlijk ruiken, als een film in slowmotion welke steeds maar bljft steken bij die ene scene. Over het plot hoeft hij zich niet druk te maken, die heeft hij al duizenden keren beleeft. en dat is elke keer hetzelfde. Gelukkig bereikt hij de winkel, en is voor even veilig..........
Besteed je centen eens aan iets anders dan vuurwerk: www.warchild.nl
Rogier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten