zaterdag 3 december 2005

3 december 2005 Tea-Bag


Slechts 6,5 uur heb ik nodig gehad om de 316 bladzijden tellende roman van Henning Mankell te lezen. De hoofdpersoon, of beter gezegd de hoofdpersonen van het boek zijn de Zweedse dichter Jesper Humlin en Tea-Bag, Leyla en Tanja. Jesper Humlin is een afgeserveerde dichter die van zijn uitgeverij de opdracht heeft gekregen om een misdaadroman te schrijven, in zijn prive leven gaat het ook niet makkelijk. Zijn vriendin is een veeleisende vrouw die duidelijkheid wilt over de toekomst met hem, zijn moeder is een zeer aparte vrouw, die op hoge leeftijd samen met een paar andere bejaarde vrouwen een sexlijn runt. Tijdens een lezing ontmoet hij Tea-Bag een Nigeriaans meisje die via Spanje in Zweden is terecht gekomen, omdat een zweedse journalist als enige naar haar verhaal wilde luisteren. Later komen daar de verhalen van Leyla (Iran) en Tanja (Rusland). De meisjes openen voor de dichter een onbekende wereld. De communicatie verloopt uiterst moeizaam, beetje bij beetje komen de verhalen van de 3 meisjes los. Het is een indrukwekkend verhaal van 3 jonge levens die te jong volwassen zijn geworden. De schrijver laat de lezer kennismaken met de wereld van de illegalen, de mensen die niet welkom zijn, dit doet hij op dan een humorachtige manier en dan plots terug te vallen in de bittere ernst van de situatie van de 3 meisjes. Alle drie schrijnende verhalen van meisjes die door de ilegaliteit en bij een van hun de gezinsituatie geen toekomst perspectief hebben. Het verhaal eindigd dan ook open, zonder dat dat er een oplossing voor hun gekomen is, alleen hebben ze hun verhaal kunnen vertellen. Na het lezen van hun verhaal hoop ik echt dat er een oplossing gekomen is voor hun, want geen mens is toch Illegaal???

Het boek is zeker een aanrader om te lezen!!!!

stukje tekst van het boek:

‘Ik zou je moeten aangeven omdat je liegt’, zei hij.‘Ik lieg niet.’Ze meende opeens een glimp van interesse in Fernando's ogen te zien.‘Je spreekt dus de waarheid?’‘Koerden liegen niet.’De interesse in Fernando's ogen doofde.‘Ga’, zei hij. ‘Dat is het beste wat je kunt doen. Hoe heet je?’Op dat moment besloot ze zichzelf een andere naam te geven. Ze keek vlug de kamer rond en zag het theekopje op Fernando's bureau.‘Tea-Bag’, antwoordde ze.‘Tea-Bag?’‘Tea-Bag.’‘Is dat echt een Koerdische naam?’‘Mijn moeder hield van Engelse namen.’‘Is Tea-Bag echt een naam?’‘Hoe kan ik anders zo heten?’Fernando zuchtte en stuurde haar met een vermoeid handgebaar weg.

en nu???
het volgende boek, compleet iets anders De da vinci code van Dan Brown, tja er is een hele hype om het boek, dus zelf maar effe proeven of het echt zo is. Maar het lijkt me ook wel een leuk boek om te gaan lezen dus het zal wel weer nachtwerk gaan worden komende dagen. Maar eerst maar effe slapen!

Rogier

Geen opmerkingen: