Het weer is guur en koud, het is donker tja het zijn de donkere dagen voor de kerst. Wanneer ik door de stad loop zie ik dat er bij veel mensen het licht al brand. Het is zondag dus effe weer vitamines bijtanken in Hoogezand. Ik loop naar het station, en zie tot mn verbazing dat het weer eens koopzondag is, na sinterklaas schijnen veel mensen nog niet uitgekocht te zijn en dat is vrij logisch want kerst komt er aan. Een moment denk ik aan die paar eurootjes die ik inmijn zak heb, zal ik of zal ik niet? Snel besloot ik om gewoon door te lopen en nergens naar binnen te gaan.
Nadat ik op het station aan was gekomen liep ik naar het perron, er stonden nog maar weinig mensen te wachten. Wat oude mensen en wat studenten die naar hun familie gingen of anders. De trein was er nog niet, opeens valt mijn oog op een klein donker meisje, die een veel te grote koffer bij zich heeft. Ze kijkt zenuwachtig en haast bang om dr heen, de kleren die ze aan heeft lijkt bij elkaar gezocht te zijn en totaal ongeschikt voor het tijd van het jaar. Het meisje lijkt nog niet bekend te zijn met het gure hollandse weer. Af en toe kijkt ze omhoog naar de hemel niet begrijpend dat de zon kan schijnen zonder dat het warmte afgeeft en zelfs dagenlang kan wegblijven. Ze is een van de weinigen die door Verdonk BV het beloofde land zijn binnengelaten. Nadat ze in het gebrekkig Engels en met behulp van een ns-planner vroeg of dit de goeie trein naar Winschoten was leek ze weer wat rustiger te worden. Misschien was ze een maand geleden nog in een Afrikaans land op de vlucht voor iets wat oorlog, honger, familie of aids heet. Nu stond ze op perron 1 te wachten op de trein die haar naar een nieuwe toekomst zal brengen. Ze had vast geen keuze om een land uit te zoeken, je gaat waar je gaat. Ze zal zich echt een paar keer achter de kleine oortjes hebben gekrabt van is dit het nu??? Koud, 40 procent van de bevolking lijdt aan vetzucht en een IND die net doet of je in een land terecht komt waar geld aan de bomen groeit en de wegen van goud zijn gemaakt. Mensen hier die niet meer schrikken van de ellende in Afrika maar wel zich drukmaken om een doodgeschoten mus en leiden aan moslimfobie. Tja het is echt een fijn land om als vluchteling terecht tekomen.
Maar ja alles went, behalve de kou misschien. Toen de trein kwam sleurde het meisje de koffer mee te trein in. Toen viel me echt iets op ze had het schijnbaar zo koud dat ze sokken als handschoenen gebruikte om nog een beetje warm te blijven, en deze bleven mooi aan in de trein.
Welkom in Nederland
Rogier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten