Wer ist Ron Kleiner?

Donderdag Hemelvaartsdag, een vaste prik in de stad is de nacht van Groningen. Een halve marathon door het centrum van de stad. Had ik er al een paar jaar niet meer aan mee gedaan door uiteenlopende redenen. Nu de conditie weer goed zit twijfelde ik nog steeds, want het startschot klonk pas om 20:45 uur. Niet dat het dan al bedtijd voor mij is maar dat maakt het lopen voor een nachtblinde zoals ik niet echt  makkelijk op. Toch het kriebelde en zeker gezien het feit dat ik me al opgegeven heb voor Amsterdam marathon in oktober. De voorinschrijving sloeg ik over, dus toog ik me naar de na-inschrijving. Wachten en wachten er waren ineens wel veel nainschrijvers. Harde muziek op de achtergrond. Me met handen en voeten ingeschreven, want bleek niet de enige dove te zijn. Snel weer naar huis en laatste voorbereidingen getroffen. Ik zal aanhaken bij de loopgroep Grunn (leuke mensen trouwens) Dan is het wachten op het startschot, het is aardig druk, en besluit daarom  ook rustig te gaan starten zeker gezien het moeilijke parcours. Het parcours is zeker lastig, de lage dr A  met zijn grove stenen, de nieuwe kijk in het Jatstraat met zijn lastige klinkers, en dan niet te vergeten Noorderplantsoen in donker…

Ron Kleiner bezig met zijn eerste wedstrijdmeters...

Het startschot klinkt en meteen dringt bij mij het besef dat dit mijn eerste wedstrijd weer is sinds 5 jaar. Door uiteenlopende redenen had ik afgelopen vijf jaar geen wedstrijd meer gelopen. Maar goed  ik liep inmiddels in de drukte, de loopgroep raakte al snel versnipperd. Even kon ik aanhaken bij de Douma-groep maar door een plasstop kon ik er niet meer aanhaken. Ik heb rustig gelopen, de route kende ik al uit mijn hoofd. Dat is het grote voordeel van lopen in je eigen stad. De eerste ronde van 7 km (van totaal 3) was druk omdat de deelnemers nog op elkaar liepen. Het werd natuurlijk steeds rustiger maar daarbij ook steeds donkerder. Ook dat wist ik van tevoren, en had voor mezelf voorgenomen te stoppen als het niet wilde, maar ja Rogier en stoppen????  Het blijft natuurlijk prachtig om in je eigen achtertuin een wedstrijd te lopen. De tweede ronde werd het aardig duister, maar nog wel goed te lopen, bij het in gaan van de derde ronde zat ik op een tijd van 1 uur 21 nog wat, dus een tijd binnen de 2 uur zal nog mogelijk kunnen zijn. Helaas was het de 3de ronde een al duisternis waardoor ik toch wat voorzichtiger werd met het lopen. In het plantsoen  begon het moeilijk te worden. Op verschillende stukken was het pikkedonker, en dat is niet handig lopen, ik werd daar ook links en rechts ingehaald door lopers. Gewoon doorlopen, want dat gewoon wel lekker! De lage der Aa nog een keer en ik had het gehaald! In een tijd van 2 uur en 3 minuten kwam ik over de finish. Een tijd om snel te vergeten  (mijn pr op de nacht van Grunn staat op  (1:34:00 2005). Maar heb het volbracht in het donker, en dat is toch na de beklimming van de Toubkal toch weer een persoonlijke overwinning! Op een pijnlijke tepel na ben ik de nacht goed door gekomen, dus op naar de volgende halve!!!! Blijf trouwens grote respect hebben voor Hyacinth en Lenard, deze heren kom ik al jaren tegen bij de verschillende lopen in de provincie. Hyacinth is blind ( of zwaar slechtziend) en Lenard is zijn begeleider. Middels een touwtje lopen ze als een door het Groningse landschap!! Respect heren!

En dan zie je in de uitslagen je naam niet staan?, hoe kan het, was ik te langzaam? Was de chip niet goed?, kijkende naar de finishfoto’s kwam ik er achter dat de organisatie mijn naam niet goed verwerkt had en had mij de naam RON KLEINER gegeven. Dit klinkt wel erg Duits, en geloof ook niet dat ik dit als naam heb opgegeven. Misschien dat ik een beetje Duits heb geklonken maar ja dan nog.... Een mailtje naar de organisatie (Rianne) en de foutieve naam was zo omgewisseld in de juiste.

En zo ging Ron Kleiner ……….. Trots met zijn mediale naar huis.............

Rogier