vrijdag 29 september 2006

Net niet


Bijna is niet helemaal, en dat weten we nu in Groningen maar al te goed. Elf meter was het verschil tussen thuisblijven en verlenging van het Europees avontuur van onze FC. Natuurlijk was ik er bij en samen met nog bijna 20.000 anderen maakten we van de euroborg een kolkende groene hel. Alleen de tegenstander kwam ook uit de hel, namelijk Servië en die zijn dit soort taferelen wel gewend. We konden schreeuwen, zingen tot onze kelen kurkdroog waren. De handen werden zo rood geklapt dat velen bij thuiskomst eerst de handen in de ijskast legden voor enige verkoeling. Een Europese wedstrijd is niet hetzelfde als een wedstrijd tegen Heracles of RKC. Dus was het logisch dat de sfeer er meteen goed in zat. Grote doeken werden uitgerold toen onze helden het veld betraden. De scheids fluit voor het begin van 2 z 45 minuten spanning en sensatie. Aan beiden was er geen gebrek. In de tweede helft ontplofte de Euroborg Groningen krijgt een penalty, ik voel mijn hart te keer gaan. Gaat die er in? Durf haast niet te kijken! JAA GOAAAAAL! en een heksenketel volgt. Koen van de Laak scoort! Krijg een lading bier over me heen maar dat kan me niet deren, zolang er geen kortsluiting in mijn gehoorapp komt vindt ik alles best. We schreeuwen en zingen ‘’ onze ‘’ jongens naar een volgend doelpunt welke het Gronings verblijf in Europa verlengt. Er volgen wat kansen heen en weer. Het publiek staat massaal achter de FC en moet zeggen dat ik de sfeer zoals die gister was niet vaker heb mee gemaakt. Nou ja het laatste Europees avontuurtje was al weer 14 jaar geleden tegen Vac Samsung uit Hongarije. Er wordt gewisseld Cornelissen komt er in voor Koen van de Laak. Nog geen paar minuten later volgt er weer een strafschop!!! Als deze er inzit, ja dan……..

Nu durf ik niet te kijken en velen met mij de mensen die wel kijken zien de strafschop gestopt worden. Dan weet ik het al een beetje het avontuur is voor Groningen voorbij. Groningen zet nog wel aan en creëert nog wat kansen maar dan is het na ruim 90 minuten spelen gebeurt. De spelers van Groningen vallen op de grond om zo de onmacht en teleurstelling te tonen. De supporters staan erbij en kijken erna. Het is voorbij en dat dringt nu door bij allen die Groningen een warm hart toedragen. Het Groenwit hart bloedt en doet pijn, maar O wat is Europees voetbal toch mooi, de emoties op en rond het veld! Velen blijven zitten en bij sommigen vloeien de tranen rijkelijk. Nadat ik mijn longen weer had opgeraapt die ergens een paar rijen beneden terecht gekomen was. bleven wij (mijn pa en ik) ook nog effe en dwalend in onze gedachten zagen we het Gronings legioen in stilte langzaam uit de groene hel vertrekken……………………...

Ach in Januari volgt de volgende Europese wedstrijd namelijk die tegen Heerenveen.......


De hier getoonde fotos zijn afkomstig van: http://groenwit.web-log.nl/

woensdag 27 september 2006

De bevalling

Negen maanden hebben ze lopen te zwoegen, zich onthoudend van al het slechte en natuurlijk lekkers wat je kan bedenken. Geen wijn of bier, geen seks en zeker geen vet eten. Negen maanden lang lieten ze al dat lekkers voorbij zich gaan. Nu lopen ze op de laatste loodjes, puffend en hijgend door het park. Elke keer als ik door het park kom ik zei tegen, en dat in alle staten. Heb het gevoel dat het park de komende tijd overlopen dreigt te raken met deze dames. De een lijkt verder te zijn dan de ander. Wanneer ik weer een stel tegen kom tijdens mijn rondjes door het park lijkt het net of de persweeën al zijn begonnen. Rode hoofden en onverstaanbare oerkreten alsof er een olifant op komst is en er uit geperst moet worden. Helemaal zeker weten doe ik dat niet want heb zoiets nog nooit van dichtbij mee gemaakt. Zelf ben ik ook nog geen vader tenminste niet dat ik weet. Ik krijg het altijd Spaans benauwd als ik ze zie lopen, bij sommige ga ik zelf onbewust mee puffen. Van de week nog een boek uit de kast gehaald met de titel ‘’ eerste hulp bij buitenluchtbevallingen “ Dit gaat dan weer ten koste van mijn training. Het is wel een vermakelijk gezicht want vaak zijn ze te dik gekleed om buikjes en dergelijke al dan niet met succes te verbergen. Vaak lopen ze op afgelopen gympen of juist in een nieuwe paar onderdanen die voor het eerst met het park kennismaken. Stoer loop ik ze dan voorbij in mijn shirtje van de Groningen Marathon, tja het hoort kinderachtig en dat is het ook maar zo ben ik ook begonnen dus nu is het mijn beurt voor leedvermaak.

Het mag duidelijk zijn dat de Vier mijl van Groningen weer in aantocht is, deze hardloopwedstrijd over 6,4 km van Haren naar Groningen trekt dit jaar 15.000 lopers. Lopers in alle soorten en maten, de een loopt de afstand in het half uur en anderen zijn al blij als ze het overleefd hebben. Veel mensen die eerder nog nooit een stapje hebben durven zetten in hebben zich laten verleiden tot het lopen van deze Vier mijl. Maar ze willen dan wel fatsoenlijk voor de dag komen dus trainen ze maar in het Noorderplantsoen. Ik heb respect voor diegene die vanaf nul beginnen met lopen, al zal je dat niet zeggen als je het bovenstaande van me leest. Het is natuurlijk mooi als je een wolk van een resultaat heb gelopen na maanden van training. Vooral het begin kost moeite en doet het pijn. Geestelijke en lichamelijk pijn. Na een tijdje als het lopen wat vanzelfsprekende wordt verdwijnt deze geestelijk pijn en wordt omgezet in een soort geestelijk genot. Velen schrijven het toe aan endorfine (als je het zo schrijft) Als je eenmaal het te pakken hebt mag je zelf zeker verslaafd noemen want van het loopvirus kom je niet zo makkelijk vanaf. Maar van al die mensen die mee doen hoeveel daarvan zullen daadwerkelijk in de week na de vier mijl de schoentjes weer aantrekken om weer heerlijk te lopen? Velen zullen denken dat het doel behaald is en heerlijk de rest van het jaar zich kunnen volvreten en drinken en dan een paar maand voor de volgende editie van de vier mijl vindt je opeens de door de motten half weggevreten loopschoentjes weer terug. Dan begin je weer van voor af aan, een soort van wedergeboorte dus. Maar ja je kan het ook combineren. Dus lopen en drinken, niet tegelijkertijd natuurlijk. Heerlijk na een 20 km lange duurloop met een glas wijn op de bank. Tja wie wil dit nu niet……….


Ps: ik doe niet mee, te druk en een week later loop ik mijn 8ste marathon in Drenthe……

maandag 25 september 2006

Op fietse

Ken je deze mop al van 3 Afrikanen die op de fiets naar Europa gingen??? Nee? , dat is eigelijk niet zo gek want het is geen grap. 3 Afrikanen hebben geprobeerd om per waterfiets de straat van Straat van Gibraltar over te fietsen of beter gezegd te steken. Het zal hun gelukt zijn als ze niet vlak voor de Spaanse kust gesnapt werden. Dit is wel een staaltje van moed vindt ik persoonlijk. Best slim ook eigelijk, waarschijnlijk hebben zij zich geen oor aan laten naaien door mensensmokkelaars en zich in een gammele boot laten volsjouwen met wanhopige Afrikanen. Het is goedkoop en sportief, want geloof me maar dat je er wel de nodige calorieën mee verbrandt. Maar om het laatste zullen die Afrikanen het wel niet om gedaan hebben. Vele Afrikanen dromen van een enkeltje Europa, vaak eindigt de toch op de zeebodem. Deze mensen lijken zo wanhopig te zijn dat ze hun leven er voor inzetten. Met een waterfiets de zee over is moedig, en dom want de kans dat het mis zal gaan was natuurlijk erg groot. Ze zijn opgebracht en hebben droog het Europese vaste land bereikt. Het is niet bekend hoelang ze er over gedaan hebben, maar geen enkele boot heeft ze gezien en dat in een drukke vaarroute, daar moeten ze echt wel tijden voor getraind hebben. Maar hoe train je nu voor zoiets?misschien aan de hand van een schema die ze van internet plukten? Net als een soort marathontraining? Hoe verder nu? Vaak spatten dromen van deze mensen als een zeepbel uiteen. Europa blijkt dan toch niet het beloofde land te zijn, niets geen luxe en weelde, maar armoede en kansloos. Voor mij mogen ze blijven, en ik hoop zelfs dat de Spaanse overheid hun zal helpen met het opstarten van een bedrijfje. Gewoon iets in de verhuur bijvoorbeeld van waterfietsen. Denk wel dat het gaat lopen, ze hebben immers al naamsbekendheid. Een pendeldienst tussen Afrika en Europa zal ik afraden omdat je dan te afhankelijk bent van het weer. Vaak is de zee te ruw dus lopen ze dan veel inkomsten mis. Maar ja als zoiets eenmaal loopt, dan heb je een soort American dream in Europa. Wie een mooie naam voor het bedrijfje weet post het, en kom niet met fietsverhuur Rita ofzo dat is niet meer orgineel. Ik gun het ze van harte, want wie met een waterfiets de Straat van Gibraltar bedwingt heeft pas kloten! (en conditie)

Als ik weer eens in Spanje ben ga ik er zeker een fiets huren….

vrijdag 22 september 2006

Blootgewoon

Vandaag was ik vroeg vrij, en wat doet een normaal mens die op vrijdagmiddag vroeg vrij is van zijn werk? Juist trekt zijn hardloopschoenen aan en runt ongeveer 24 km af. De vaste lezers van deze wartalige site zijn dat niet anders gewend. Ik ben niet zn figuur die dan met een dushi op de bank gaat hangen tot maandag. Een dushi heb ik nog niet dus valt er ook niet zoveel te hangen, en alleen hangen is ook maar alleen. Op het werk was ik effe wat duffig geworden, mede door de warmte en het vrijdaggevoel. Die dufheid was als sneeuw voor de zon verdwenen toen ik mijn loopkleren aantrok. Water mee, want tja het is nog best warm weer voor eind september. Al snel had ik al een behoorlijk tempo, bij hoogkerk merkte ik dat ik op voor mij ouderwets gangetje zat en het ging heerlijk ondanks de warmte. Lopen maakt je hoofd leeg, en het zet je gedachten op een rijtje, en voorkomt stressvorming. Van het laatste heb ik totaal geen last, maar misschien komt het wel door dat ik een ambtenaar ben. Onder het lopen kwamen vele gedachten boven drijven en dreven eigelijk ook net zo snel weer weg. Sommige gedachten bleven wat langer hangen maar die waren het ook meer dan de moeite waard. Onder het lopen bedacht ik ook dat het wel erg stom was om een meid te proberen te versieren met een gelukskoekje maar ja misschien brengt het juist geluk. Tijdens het lopen zijn er nog veel meer creatieve ideeen ontstaan dus hou de site in de gaten.

Na een uurtje lopen kwam ik bij het Hoornse meer aan, natuurlijk was het druk met dit weer. Bij het Hoornse meer heb je ook een gedeelte voor '' vrije recreatie ''. Dit houdt in dat je alles uit mag doen en dus niets aan hoeft te laten. Op zich een geinig idee, en het ligt ook toevallig op mijn route dus geef ik mijn ogen goed de kost. Maar na wat ik vandaag gezien heb denk er heftig overna om mijn route aan te passen. De mensen die er in hun nakie rondlopen zitten in de herfst van hun leven. Alles maar dan ook alles is uitgezakt, ik liep een man voorbij en moest wel effe een paar keer goed kijken of dat oud en gekrompen stuk vlees inderdaad zijn plassertje was in plaats van een stuk vergroeid vet. Bij de vrouwen is het precies het zelfde, wat ik daar gezien heb associeer ik met goedkope plat geslagen en uitgerekte hamlappen die je wel eens bij een goedkope slager ziet. De borsten hangen bij velen op de knieën. Het is eigelijk gek maar toen ik er liep moest ik meteen aan een collega van mij denken, want die zoals hij zelf zegt pakt alles wat hij pakken kan. Klinkt wanhopig en dat is hij misschien ook wel maar ik denk dat hij daar aan het Hoornse meer niets zal pakken. Sterker nog hij zal per direct vegetariër worden geloof mij maar. Op het veldje voor vrije recreatie zie je helemaal geen strakke tieten en kontjes, daar ben ik wel achter. Nog helemaal van de kaart liep ik verder. Opeens rijdt er een jonge moslim op mij in. Ze was bloed fanatiek aan het fietsen en was niet van plan om maar een cm voor mij te wijken, maar ja haar zicht werd ook ernstig belemmerd door het wapperende hoofddoekje en een snelle loper als ik merk je niet zo snel op. Door mijn snelle reactie kon ik erger volkomen, een aanslag dacht ik meteen met 11 september in het achterhoofd. Maar gelukkig voor mij miste ze op een haar na haar doel, en leek erger dan mij te zijn geschrokken. De vader leek ook erg geschrokken en riep allerlei sorrys en meer van het welgemeende excuses wat Nederlanders nooit zouden roepen als zoiets bij hun zal gebeuren. Vrolijk liep ik verder en kwam na 2 uur lopen ongedeerd en veilig thuis, en met een heerlijk fris biertje luidde ik het weekend in!!!!!!!

dinsdag 19 september 2006

Hoedjesdag

Vandaag was het weer traditioneel hoedjeskijkdag voor huisvrouwen en werklozen. Niet alleen de Koningin heeft er eentje maar de rest van de vrouwen met een boel of beetje aanzien vindt het nodig om een opvallende hoed te dragen op prinsjesdag. Het lijkt een wedstrijd te zijn geworden met onze hoogheid. Wie heeft dit jaar het meest opvallendste hoedje op? Maurice de Hond laat na prinsjesdag een belletje rond gaan om zo een de winnares uit de hoge hoed te toveren. Tja dit is wel een beetje flauw gezegd met die hoge hoed enz, en Maurice heeft het druk en dat al tijden. Elke week komt er weer een peiling van hem uit. Elke week is er maar een beetje of niets verschoven in de kiezersgunst. Dus onze Maurice heeft wel genoeg te doen dan de burger te vragen welk hoedje hij of zij het mooist vindt. Het is een aparte vertoning, en de beelden van Prinsjesdag gaan dan ook de hele wereld over. Niet omdat we hier een begrotingsoverschot hebben van 0,2 procent maar vanwege juist! de hoeden. Ik vindt het best dat onze hoogheid een of andere veel te groot uitgevallen hoed draagt, en voor mij part zitten er dode dieren of gezond fruit in. Dat kan me niets schelen maar dat de rest van de aanwezige vrouwen dan ook zo moeten meelopen vindt ik niet kunnen. Ik stel ook voor om de volgende keer gewoon alle hoeden in beslag wordt genomen, net zoals die Heinekentoeters tijdens het WK. Gewoon een 100 procentcheck bij de poort, en wie niet mee wil werken daar gewoon een inwendig onderzoek bij uitvoeren. Of misschien is het wel een idee om iedereen zn Heinekending op te zetten behalve de koningin natuurlijk want verschil moet er zijn toch? Zal wel grappig zijn. Is de rede niet naar het zin klap je de hoed uit en brult dan met zn allen boeh! In Engeland doen ze het zonder toeter. Dikke rel de NOS zendt het niet meer uit omdat Heineken dan te nadrukkelijk in beeld komt tijdens de registratie. Een registratie met 30 seconden tijdsverschil lukt dan ook niet, want er moet dan teveel afgeplakt worden. Eigelijk kon je wel aan de hoofddeksel van onze hoogheid zien dat het weer wat beter met ons land gaat. Nou ja beter met 0,2 overschot op de begroting, de voedselbanken boeren in elk geval wel goed. Sommigen hebben zelfs een klantenstop kan je nagaan hoe goed het met ons landje gaat. Zal Hoogheid oogcontact hebben gezocht met Dekker en Donner? Ze wist natuurlijk allang wat er met die twee ging gebeuren. Dat was namelijk effe onder het eten op Paleis het Loo te Apeldoorn besproken. Zie het al helemaal voor me onze hoogheid samen giechelend met Pieter over de gevolgen van de door Pieter geschreven rapport. Dat giechelen komt natuurlijk door de wijn, maar ja dat maakt de pret natuurlijk niet minder om. Nu durfde ze op prinsjesdag hun die gaan niet recht in de ogen te kijken. Vandaar dat ze ook niet zo vrolijk kijkt op de foto. Trouwens wat draagt ze daar op het hoofd?? Wie het weet mag het zeggen, voor een triviant, het schijnt een hoed(je) te zijn………..

Ps: Majesteit ik heb nog wel zn mooie Heinekentoeter voor u.....

maandag 18 september 2006

Slank, slanker, slankst

De wereld veranderd dat is volkomen niets nieuws aan. Het is net zo logisch als dat je weet dat de wereld draait en rond is. In de modellen wereldje is nu ook het een en ander aan het veranderen. In Spanje mochten een aantal mannequins niet mee doen omdat ze te mager waren. Met mager bedoelen ze daar ongezond slank, en terwijl grote delen van de wereld ongezond dik is. Schoolmeisjes identificeren zich aan uitgemergelde poedels met een te strakke kont en buik. Anorexia is hier een gevolg van, zowel bij pubermeisjes als bij de modellen zelf komt het veel voor. Het is een logisch gevolg van tientallen jaren lang lange en slanke modellen als voorbeeld te nemen. Mensen proberen zich toch te identificeren met een model als Noami Campell. Zoiets is echt iets voor meiden want zie mij zelf niet het gewicht van de hardloper Haille Gebrelassie proberen na te streven. Maar ja ik ben geen tiener en zeker geen meisje. Als grens geldt een body-mass-index van 18.De BMI is het gewicht gedeeld door het kwadraat van de lengte. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie is iemand met een BMI lager dan 18 ondervoed. Voor de duidelijkheid als de BMI 18 praten we over een gewicht tussen 50 en 55 kilo, dat is ook weer wat afhankelijk van je lengte.

Dit moeten ze eigelijk wereldwijd invoeren en zeker bij de miss world verkiezingen. Maar dat is eigelijk ook niet weer fair tegenover de Oost-Afrikaanse schonen die bijna standaard ondervoed lijken te zijn. Snap ook eigelijk niet dat ik hier uitgebreid over zit te tikken, want zn hele missverkiezing boeit me geen donder. Zit dan toch veel liever in het park om ‘ echte ‘ dames te zien. Veelal met een klein vetrandje maar ik denk altijd maar zo Groningen is een studentenstad en zn randje werk je snel genoeg weg met inderdaad Hardlopen!! Toch is het belangrijk om een grens te stellen in de poppenkast van barbies die zichzelf uithongeren en mishandelen om beter voor doen te komen dan een ander. Door die grens te stellen kan je anorexia een halt toe roepen, maar met een BMI van 18 is dat twijfelachtig of die doel gehaald wordt ooit. Nu ik dit zelf terug zit te lezen voel me net zn deelneemster die de wereld wil verbeteren als ze dr vragen wat ze zal doen als ze de wedstrijd wint. Zelf vindt ik dat een vrouw op een vrouw moet lijken, dat klinkt natuurlijk heel kort door de bocht maar bij een mag er heus wat zitten en dan heb ik het over het achter en voorwerk, denk niet dat ik een dame met een BMI van 18 aantrekkelijk zal vinden maar ja dat is ieder Zn smaak. Ik zie meer in sportstimulatie, tja hoe kan het anders van een hardloper. Vooral het lopen geeft een rustgevend gevoel en zo ben je meteen met je lijf bezig dus goed voor geest en lichaam. Niet alleen het lopen natuurlijk maar er zijn tig andere sporten. Weg met de Nitendo en de zapknop. Kom uit die luie stoel, schoentjes aan en sporten maar!. Enne niet overdreven gaan, want een vrouw moet wel een echte vrouw blijven………..

Amen

zondag 17 september 2006

Runnen


Wartaal is van slag tenminste daar lijkt het op, vaste lezers zijn gewend om elke dag zin en onzin te lezen. Tja tijden veranderen en tijd is op dit moment bij wartaal een beetje in de min. Maar ja dat is zo weer gewend toch? Wat doet wartaal dan in zijn vrije tijd zie ik jullie denken? Vast en zeker met een dushi en fles wijn op de bank aan het bijkomen van de zware werkweek? Helaas voor die dushi is dat niet zo. Gistermorgen (zaterdag) was wartaal al weerom 8 uur op pad om naar de Run van Winschoten te gaan. Daar deed hij samen met 9 anderen mee aan de 10 x 10 km estafetteloop. Dus voor alle duidelijkheid ieder van ons liep 10 km, ik schrijf het er maar effe bij anders krijg ik nog allerlei verwijtende mailtjes over hoe gek ik wel niet ben om 100 km te gaan lopen. Een aantal waren inderdaad zo gek om 100 km te gaan lopen, maar daar acht ik mij zelf (nog) niet tot toe in staat. Maar goed ik starte als 2de en liep voor mijn doen niet echt lekker. Tja excuus dat het warm was dat kon iedereen wel aanvoeren, nieuwe baan konden heel wat minder mensen zich op beroepen en ik zelf was niet zo flauw om mij achter excusen te gaan verschuilen. Nou ja een heel klein beetje, want het was mijn tweede wedstrijd van dit jaar.

Het lopen zelf ging zoals gewoonlijk de ene been voor het andere en dat zo snel mogeilijk. Na 3 km bijna een kind ondersteboven gelopen, tja stak zomaar de weg op en blijkbaar had ze me niet gezien. Dus ging ik waarschijnelijk toch sneller dan ik zelf gedacht had. Omdat de wedstrijd zich in Oost Groningen voltrok was het veel plat groningse aanmoedigingen langs de kant. Mijn teamgenoten die uit het midden van het land komen verstonden hiet logischewijs niets van. De sfeer was er wel hoor!, veel mensen zaten met hun stoelen en tafels buiten en dat was mede te danken aan het mooie weer. Dat mooie weer zorgde er overigens wel voor dat ik wel een beetje heb moeten afzien. Gelukkig vondt ik rond 6 km een dame van de Nationale Reserve die wel een aardige tempootje had. Haar haald ik in, even was er oogcontact. Ze rook bloed en trok sneller op, en ik liet me niet kennen natuurlijk en ging mee. Zo wisselden we steeds van positie, zij achter ik voor enzo. In het laatste stuk probeerde ik het tempo nog een beetje op te voeren en zij scheen die zelfde gedachten te hebben. Zij was duidelijk de sterkste van ons twee, en kwam ik misselijk een paar tellen na haar over de finish. Mijn eindtijd was iets van 49 min of, geen tijd om over naar huis te schrijven maar toch weer effe gelopen. Later bleek dat we in onze cat. Overige als vierde zijn geeindigd (van de 57 teams) Het derde team was maar 5 min sneller dan de onze. Tja als ik wat sneller gelopen had en gewoon mijn eigen tijd had kunnen lopen ja dan....... Verder was het erg gezellig en het bleef nog lang onrustig in rustige winschoten waar in het centrum geen klap te doen was en alleen de plaatselijk schoarmatent open was. De rest waren allemaal dicht en dat waarschijnelijk in verband met de Run hoe bedenk je het??????

vrijdag 15 september 2006

2+1 = Gezinnetje

Na aanstaande dinsdag zal het blijken. Dan wordt het voor mij nodig tijd een gezinnetje te stichten. Zoals gewoonlijk zijn er weer details uitgelekt over de begroting. Eigelijk hoort zoiets op de derde dinsdag pas plaats te vinden maar ja ambtenaren zijn net als jij, ik en iedereen mensen en sommigen lekken nu eenmaal graag. Wat er gelekt wordt vindt ik wel fijn de koopkracht wordt met jawel een hele procent verbetert. Zo komt er ook extra geld vrij voor de peperdure kinderopvang en gaat de kinderbijslag omhoog. Tweeverdieners met 1 of meer kinderen gaan het meest op vooruit. Dus wordt het voor mij ook eens tijd om goed rond te kijken naar huisje-boompje-beestje verhaal. Ik zal maar niet te hard van stapel lopen want tja iedereen heeft wel de verkiezingen in zijn achterhoofd en dit lijken me effe te mooie praatjes zo vlak voor 22 november. Het stimuleert trouwens wel om kinderen te gaan nemen, en natuurlijk niet alleen voor het geld maar ook om de gevolgen van de vergrijzing tegen te gaan. Dat laatste is natuurlijk borrelpraat van het late uur maar als je er zo over nadenkt, heeel goed over na denkt dan tja kan je me niets anders dan gelijk geven toch? Maar ja wie neemt nou een gezinnetje vanwege de finaciele voordelen? Nou klinkt gek maar weet zo wel een paar mensen te noemen die ik er tot in staat toe acht dat te doen. Voor mij is geld niet belangrijk, nou ja niet het belangrijkste en daarom blijf ik ook gerust rondkijken naar een leuke dame om daar eventueel kinderen mee te maken. Hier in Nederland heb je die vrijheid in Rusland bijvoorbeeld wordt je als vrouw zijnde eigelijk al gedwongen om kinderen te gaan baren. NIet letterlijk gedwongen natuurlijk maar als de overheid daar een zak met roebels voor je klaar heeft liggen als je een tweede kind baart noem ik dat op zn minst eng. Straks gaan daar allerlei ouwe wijven liggen rollebollen om zo aan het geld te komen. Maar ja zal ook wel een verkiezingsstunt zijn daarzo in moedertje Rusland, heeft iemand enig idee wanneer de verkiezingen daar zijn? Op dit moment ben ik zelf al lekker op vooruit gegaan en als mijn eerste loon er is ga ik dat eerst maar eens lekker opmaken.....

donderdag 14 september 2006

Bye Summer

De zomer geeft zich nog in de dr laatste stuiptrekken bloot. Nog een paar dagen en dan lijkt het definitief gedaan met de zomer voor dit jaar. Op zich is het niet zo erg en zeker niet als je de hele dag zoals ik sinds kort op kantoor zit. Maar het zal toch wel flink wennen zijn wanneer de dagen grijs en grauw zijn en blijven. Natuurlijk wordt het steeds eerder donker en dat is eigelijk nog wel het minst. Het lopen zal er bij inschieten en zeker op doordeweekse dagen maar ja ik werk nog maar sinds kort weer dus dat zal effe z n plekje moeten hebben. Nu kan ik nog rustig na het werk gaan lopen, het park stroomt dan vol met waarschijnlijk veel 4-mijl lopers en die zullen na de tweede week van oktober ook als toverslag uit het park zijn verdwenen, Niet dat ik dat zo erg vindt hoor want dan heb ik mooi mijn achtertuin voor mezelf. Ach misschien steek ik wel een van de collega’s aan met mijn loopvirus (het liefst een vrouwelijke) Gister ging ik ook meteen na het werk het park in om wat te trainen, het was warm en elke keer als ik bij mijn eigen waterposten in het park (de waterfonteintjes liep stopte ik effe om water bij te tanken. Op het werk drink ik veel koffie, en ik merk het ook wel aan het lopen dat gaat namelijk een stuk sneller. Dus maar effe flink door blijven drinken en misschien loop ik straks in Drenthe wel een PR! Ach pr of niet ik geniet gewoon van het lopen en het leven. Maar toch is de zomer toch de mooiste periode van het jaar, al het moois wat er in het park wandelt, zit of ligt. Als het kon zal ik dan de hele tijd willen rennen door het park. In de winter zie je ze niet, tja alleen de diehards en de Annemarie’ s met hun hondjes die zo klein zijn dat ik daar echt niet eens mee zal willen lopen. De zwevers blijven het park ook altijd trouw dus publiek genoeg zeg ik je. Natuurlijk mag ik de schildpadden niet vergeten die al tijden in de vijvers bivakeren en alleen al moe worden als ze mij voorbij zien flitsen...Misschien weet ik straks in de donkere dagen nog positieve aandacht te krijgen van dames in het park en dan zing ik:


I'm a road runner honey
And you can't keep up with me
Well I'm a road runner lover
And you can't keep up with me
You got a green light baby
Baby baby you will see

I'm a road runner honey... yeaaaoooo yeah

dinsdag 12 september 2006

Ontgroening

Elk jaar zo rond deze tijd is het weer zo ver. De nieuwe lichting studenten van de verschillende clubs die de stad rijk is worden ontgroent. Bij mij in de straat gaat is het niet anders. Elk jaar hoor ik vanuit een bepaald huis veel geschreeuw en waarschijnelijk weinig wol. De nieuwtjes worden door ouderjaars ontgroent, dat gebeurt met veel geschreeuw en gescheld. Dat kan uren duren en dat was bij de overburen niet anders en ik kon het live meegenieten want met dit mooie weer staan alle ramen open. Als oudejaars moet je haast wel een Nsb-ers voelen als je zo tekeer gaat tegen de jonkies. Natuurlijk is het fijn om de macht te laten gelden en voor sommigen geeft het een kick en weer bij anderen gaat het nog verder die krijgen er een stijve van. Ik weet het nu wel beter, maar als je als niets vermoenende passant er voorbij komt zal je haast denken dat het om een uit de hand gelopen echtelijke ruzie gaat. Gelukkig voor de studenten is het tegenwoordig zo dat passanten niet meer zo snel 112 bellen. Zelf snap ik niet wat er leuk aan is om bij een studentenvereniging te horen als je zo ontgroent wordt. Geestelijk mishandeling is eigelijk de juiste benaming ervoor, maar ia altijd nog wel beter dan een fles jenever of 10 liter water te moeten drinken. Van beide krijg je namelijk ontzettende hoofdpijn. Sinds ik werk loop ik op tijd door de stad, en tegen de tijd dat ik ga komen de overbuurtjes vaak laveloos weer terug uit het cafe. Het lijken dan net een stel gehandicapten met een verkeerd beenprothese. Laatst was er eentje die zijn mobiel had laten vallen en de duizenden stukjes wanhopig aan het zoeken was. Tja als dat later een advocaaat of dokter moet worden vrees ik her ergste maar het schijnt zo te zijn dat de dokters en advocaten van nu er ook zo bij hebben gelopen, en ook zij zijn ontgroent en de meesten zijn er daar nooit over heen gekomen en schelden hun ondergeschikten of werknemers elke keer urenlang de huid vol. Daarna zitten ze met een verzadigd gevoel terug te blikken aan vroeger. Tja ontgroent zijn ze misschien maar niet ontgroeit dus............

maandag 11 september 2006

9/11

Je weet vast nog wel wat je aan het doen was op 9/11. Ik wel tenminste, kwam net van de markt en zette de tv aan. het was rond 10 over 3 in de middag, de eerste toren was flink geraakt. Ik zag alleen een brandende toren. Kon er eerlijk gezegd niets van maken, tja alleen dat het een toren was. Om een of andere reden was er geen geluid bij. Opeens zie ik dat toren 2 geraakt wordt door een vliegtuig. De rest is allemaal bekend en zo werd 9/11 een wereldwijd begrip. Van de Noordpool tot aan de Zuidpool iedereen weet wat 9/11 betekend. Het is de datum waarop de wereld veranderde zoals we ongetwijfeld allemaal wel weten. De hele wereld kent deze datum met zijn betekenis uit zijn kop. Alleen in Amerika zelf schijnt ongeveer 40 procent niet te weten wat deze datum voor Amerika heeft betekend. Nou ja Amerika is groot dus ligt het percentage mensen wat deze datum verward met Thanksgiving of indepenceday fors hoger, maar 40 procent blijft veertig procent.

Het is wel gek eigelijk dat we precies nog weten waar we waren op die bewuste dag. Weten we dan ook waar we waren op de dag waarop de vreselijke genocide in Rwanda begon en 3 maanden zal duren? Natuurlijk weet niemand dat op 6 april 1994 het vliegtuig van de Rwandese president Habyamara werd neer gehaald waarbij hij omkwam en dat de startsein was om bijna 1 miljoen Tutis en gematigde hutus te vermoorden. Ik weet zelf ook niet wat ik aan het doen was die dag en dat is eigelijk zo gek nog niet. De startsein voor deze massamoord ging de wereld gewoon onopgemerkt voorbij. Tja 1 miljoen zwarten die vermoord worden in een land diep in Afrika verandert de wereld gewoon niet. de 3000 slachtoffers die gevallen zijn in de beide Twin towers deden dit wel. Het lijkt een niet met elkaar te vergelijken iets want je praat altijd nog over 930.000 doden verschil. De VN en de rest van de wereld waren nalatig in Rwanda, dezelfde wereld die op slag veranderde toen extremisten in Amerika de Twin towers binnen vlogen. Je kan je dan afvragen of het leven van een Amerikaan zoveel meer waard is als die van een Afrikaan, maar dan vergelijk je wel appels met peren want Amerika die is de grote baas en Rwanda heeft helemaal niets waarbij ze zich op de kaart kunnen zetten. Er zitten toch veel verschillen in de beide tragedies maar het idee blijft hetzelfde namelijk er zijn onschuldigen vermoordt!!!!!!

Trouwens weten jullie over 5 jaar wat je vandaag deed? Nou ik wel ik nam mijn contract in ontvangst zodat alles officieel geregeld is......

zondag 10 september 2006

Giftig

7000 zieken en een aantal doden wat waarschijnlijk nog flink op zal lopen is het trieste resultaat van het gifschandaal in Liberia. Liberia??? ja daar! Waarschijnlijk heeft daar nog niemand iets van vernomen dat er gifdampen vele mensen daar ziek maakt. Dit komt door illegale lozingen door een schip wat in handen is van een Nederlands bedrijf. Het land is in rep en roer, de regering is er zelfs om opgestapt en dan heb ik het natuurlijk over die van Liberia. Verder lijkt niemand zich druk te maken over dit schandaal. Hoe anders zal dit geweest zijn wanneer dit in de Rotterdamse haven zal zijn gebeurd. Dan waren er meteen maatregelen genomen tegen de verantwoordelijken. Maar tja Liberia ligt aan de verkeerde kant van de planeet en de mensen daar hebben er de verkeerde kleur.

Het doet me denken aan een gifschandaal wat Haitiaanse kinderen trof in 1996. Het Nederlands bedrijf Vos leverde een zwaar vergiftigde partij glycerine aan het Haitiaanse bedrijf Pharval dat er een hoestdrankje van maakte. Over de 100 kinderlevens waren er te betreuren. Uit onderzoek blijkt dat Vos BV wel degelijk op de hoogte is geweest dat de partij glycerine besmet was met antivries. Dit is een stof wat je nieren, hersens en lever volkomen kapot maakt. Een eerste lading werd doorverkocht aan Pharval. Een tweede lading werd kort daarna verkocht aan een Nederlandse kunststoffenproducent. Die trok na ontvangst direct aan de bel. Er was iets niet in orde met de glycerine. Vos heeft toen eenvoudigweg besloten niets te zeggen tegen het Haitiaanse bedrijf, dat de glycerine toen hoogstwaarschijnlijk nog niet verwerkt had in de koortswerende hoestdrankjes Afebril en Valodon. Vos bv heeft toen verzuimd de glycerine welke uit China kwam te testen. Waar je echt giftig van kan worden waren de reacties destijds. Vos werd volkomen ingedekt en de overheid vond het ook niet nodig om passende stappen te ondernemen. Geld speelt hier een grote rol in want dat gaat boven mensenleven. Eigelijk kan je stellen dat de chemische fabrikanten als Vos bv bloed aan hun handen hebben van talloze (onnodige) slachtoffers.

Dit was helaas niet eenmalig en het gebeurt nog steeds. Grote bedrijven dumpen hun afgekeurde en giftige medicijnen op de derde wereldmarkt zodat ze toch nog goed verdienen aan hun afgekeurde spul. Dat heet met een leuk woord medicijndumping en zo strelen de grote bedrijven hun eigen ego door dit als een soort ontwikkelingshulp te kwalificeren. Hier moet hard tegen op getreden worden vindt ik. Maar daarvoor hebben de multinationals te veel geld en te veel macht. De slachtoffers hebben daar niets tegen in te brengen, zij hebben namelijk geen stem en geen geld. Met dit schrijven verander ik er ook geen ene moer aan maar het is nu 10 jaar geleden laten we dit nooit vergeten en hun een stem geven zodat er iets tegen gedaan kan worden………..

zaterdag 9 september 2006

Goed gedoeld

Het lijkt net of het tijd van het jaar weer is aangebroken.. De bussen worden afgestoft de bidons worden weer opgespeld en die buurmeneer of mevrouw gaat met het busje op stap om zoveel mogelijk geld in te zamelen voor het goed doel waar hij of zij zich mee bezig houdt. Het zijn altijd van die typische mensen, soms opvallende mensen die met veel dingen in de buurt zijn betrokken. Moet er actie gevoerd worden voor een nieuwe speeltuin of een ouderenhangplek zijn zij het die zich er voor inspannen. De een noemt het betrokkenheid en ik noem het mediageil of aandachtsgeil. Kan me niet voorstellen dat je een sit-in actie gaat houden omdat de gemeente geen hangplek voor 65plussers wil bekostigen. Sommige mensen doen alles voor aandacht en lopen zo hele straten af en hopen bij elke deur op menselijk contact. Vandaag was ik mijn zus aan het helpen met verhuizen, ze heeft samen met dr 2 poezen een andere stek gevonden. Gelukkig laat ze haar ex in een nagenoeg leeg huis achter. Daar geniet ik van want het zijn immers niet voor niets exen. Maar goed om effe terug te komen op het werkelijke verhaal, ik zat effe bij de komen op de stoep na al het gesjouw van meubels enz. Komt er ineens een dame voor mij staan en me het zonlicht ontnemend. Ze hield dr busje op en vroeg een bijdrage voor het Kankerfonds. Het was een oud vrouwtje dus tja laat ik die fraudegeval in Drenthe maar effe buiten beschouwing laten. Ik trok de portemonnee en riep iets in de trant van zo je hebt geluk heb veel kleingeld vandaag. De iets wat oudere vrouw was duidelijk niet op haar mondje gevallen en riep vrij luid dat ze daar niets aan had. Zo antwoordde ik wil je het zelf houden dan? Hierop werd ze nog bijdehanter en stak een heel verhaal af dat kanker alleen overwonnen zal worden met harde doekoe en niet met 1 en 5 eurocenten. Met de gedachte van alle beetjes helpen heb ik al mijn 1,2,5 en 10 cent euromunten in haar busje leeg gekieperd. Waarschijnlijk zag ze haar chemokuur of big mac in de rook opgaan want ze was spoorslag verdwenen zonder het bekende ongemeend ‘’ dank je wel ‘ te blèren. Elke keer verbaas ik me er weer over hoe fanatiek mensen aan het collecteren zijn, of het nu aan de deur is of in de Herestraat het is en blijft best apart. Het maakt niet uit van welke stichting of club ze afkomstig zijn ze zijn allemaal extremistisch fanatiek voor hun doel. Misschien krijgen ze een percentage van de opbrengst, dat krijgen die directieleden ook. Eigelijk moet je er dan voor schamen als je ergens op een borrel roept dat je directeur bent van de Kankerstichting en net een de nieuwe versie Audi IT 5 besteld heb. Natuurlijk heb je er zat mensen bij zitten die collecteren omdat er een naaste van hun aan een of ander vorm van de kanker heen is gegaan voor die mensen kan je alleen respect hebben en met die mensen in je achterhoofd geef je geld. Alleen het probleem is dan dat die mensen die je in je hoofd heb dit nooooit maar dan ook nooit zouden doen, want die weten toch wel beter………..

donderdag 7 september 2006

Druk, drukker, drukst

Sinds een week behoor ik ook tot de druk druk en nog eens druk groep mensen binnen de samenleving.Beter gezegd sinds een week behoor ik weer bij de beroepsbevolking al heb ik me daarvoor altijd ook al wel bij gevoeld, want hardlopen is haast ook een beroep. Vooral als je zoals ik 100 km in een week loop. Die 100 km haal ik nooit op het werk al is de koffieautomaat toch wel enkele tientallen meters verderop. Verder moet ik het heen en weer gesjouw met paparazzi ook niet vergeten. Maar meer dan een 10 km zal het zeker niet worden vrees zelfs dat het de helft is. Maar goed ik werk 38 uur in de week daardoor ben ik druk geworden na het werk koken, sporten en het schrijven op mijn weblog en benoem de rest zelf maar. Nu kan ik ook zeggen dat ik druk ben dat klinkt wel stoer. Als ik nu met vrienden afspraken wil maken kan ik ook zeggen druk druk druk en dan vervolgens een afspraak plannen over een maand. Dat is alleen al voor show geinig, en eigelik is het een hoop drukte om niets. Natuurlijk is het wennen vooral in het begin maar moet zeggen dat het me wel goed af ga ben niet echt moe ofzo. Natuurlijk werk ik wel daar maar de koffie zal daar wel de oorzaak van mijn fitheid zijn Verder niet vergeten al dat geloop naar en van de koffieautomaat blijf je ook fit van. Tenminste een hardloper wel. Druk zijn is een relatief begrip, je kan het zelf zo druk maken als je wilt. Je kan 100 dingen per dag plannen en dat maak je een druk persoon, maar het is wel je eigen keuze. Wil ik na een drukke werkdag gaan hardlopen, koken en stoffen in huis is dat mijn eigen keuze. Druk zijn op je werk is dat vaak niet, maar je kan het wel sturen zodat die druk wat minder is. Dus mensen kom me niet meer aan mijn hoofd zeuren dat je druk druk druk bent want in feite doe je het zelf aan en ik kan het nu weten………

Poeh wat een drukte om me hier druk over te maken.Nou ik ga maar eens verder want het is druk zat……….

dinsdag 5 september 2006

Ikke bin eine deutsher???.

Deze week staat voor mij in het teken van een nieuw begin. Op mijn nieuwe werkplek gaat het goed al heb ik nu nog maar 2 dagen gewerkt het voelt wel goed. Alleen moet ik nog effe wennen om de Cock met Ceeeoooceeekaaa vlotjes uit spreken maar ja dat komt wel. Leuke en veel collegas van jong tot oud van klein tot groot. Vandaag onderweg met andere nieuwe personeelsleden en onderweg beetje aan de praat geraakt met een vrouwelijke collega. Die kwam van oorsprong uit het westen en was er ook al lang achter gekomen dat er echt niets boven Groningen gaat. Toen ik vertelde dat ik een echte stadjer was keek ze me vreemd aan, en ik zag precies wat ze dacht. Je denkt zeker dat ik een Duitser ben was ik haar voor. Door mijn accent een beetje dacht ze dat ik mijn roots in het grote Duitsland had liggen. Natuurlijk heb ik dat meteen effe rechtgezet. Haar haarfijn verteld dat ik een rasechte Groninger ben die af en toe wat uitstapjes heeft gemaakt buiten de provincie. Daar komt bij dat 2 keer de Marathon lopen in Berlijn je nog geen Duitser maakt, misschien wel een beetje een Berlinner maar ja dat is weer een ander verhaal. Desondanks dacht ze het toch dat ik er vandaan kwam, nou ja ze kan er mijn dossier op naslaan en mijn ouders hebben ook geen oorlogsverleden. Waarschijnelijk had ze er geen moeite mee want het gesprek ging meteen over waar mn huis woont enzo. Dus zoveel indruk zal die accent wel niet gemaakt hebben. Maar het is wel grappig want zij was natuurlijk niet de eerste die er over begon en zal zeker niet de laatste zijn. Jullie trouwe lezers hoeven aleen mijn woorden te lezen ipv aan te horen en misschien is dat wel een hele verademing of juist een heel gemis........

Ach ik bin en blijf voor alitijd een Grunner..........

zondag 3 september 2006

Nieuwe uitdaging


Na mijn nieuwe job heb ik weer een nieuwe uitdaging wat het lopen betreft. Die uitdaging is al snel namelijk 14 oktober aanstaande. Dan broes ik dwars door Drenthe. Een eenmalige wegmarathon die over een vernieuwde snelweg gaat en dat dwars door Drenthe!

'k trap de fietse deur 't buulzand henop 'n zandpad tussen Slien en Ermen as ik dalijk eben in Diphoorn bendan fiets ik deurlangs Ermerzand goa'k op Veenoord anNeij Amsterdam en dan langs 't Dommerskanaalen as ik dan de kassen zie dan fiets ik deurwant ik wul aal wieder ik wul alles ziende leste mooie dag van 't joar misschienalhoewel 't met de winterdag ok donders mooi kan wezenik wul aal wieder deur noar Weiteveenwant achter op 't veld daor ma 'k graag wezena'k hier zo fietse en 't weijt nie slimdan giet 't haost vanzölf (skik)

Dwars door Drenthe dus op 14 oktober en dan wel met op mijn loopschoenen!

zaterdag 2 september 2006

End of holidaytime....

Vakantietijd voorbij.
De vakantietijd is bijna voor iedereen voorbij over en uit. Maandag gewoon weer naar kantoor of de fabriek. Voor mij is de vakantietijd ook (eindelijk) voorbij, ik denk niet dat je in mijn geval mag spreken over vakantietijd maar ja het hoort toch wel effe stoer dat je meer dan 2,5 jaar vakantie heb gevierd. Dat de vakantie voorbij is merk je ook aan de doekkoe in de portemonnee, want naast de Beatrixen in de broekzak zitten er nog tal van andere muntjes in je broekzak. Als ik de Duitse muntjes met de branderburgerthor zie denk ik met veel plezier terug aan de 2 marathons die ik in Berlijn heb mogen lopen. Die van Spanje aan al die vakanties die ik er al dan niet nuchter heb door gebracht. Die van Frankrijk geeft me een vage terugblik aan die tijd dat ik met mijn nu-ex in Parijs aan het rondhuppelen was. Bij die van Oostenrijk schiet meteen mij dat vreselijke gezicht van een jorge haider me te binnen, en dat is wel raar want ben nog noooooit in Oostenrijk geweest. Na een vakantie periode wordt de mix van verschillende euromuntjes in de portemonnee aardig groot. Wie heeft er in het begin die verschillende muntjes gespaard? Wie doet het nog steeds? Ik heb een korte tijd aan die rage mee gedaan tot dat de banksaldo erg rood kleurde en ik toch graag wel een glaasje wijn lust. Ach rages komen en gaan. Omdat de vakantieperiode voor mij aanstaande maandag eindigt besloot ik om mijn huis een grote schoonmaakbeurt te geven. Nou het werd haast een kleine verbouwing. De kledingkast stortte in en nu zijn mijn kleren dakloos. Gelukkig zijn er geen slachtoffers maar leuk is anders. Maar goed na heel wat gesjouw en gesleep heb ik alles weer voor elkaar, dat voor elkaar hebben houdt bij mij in dat mijn kleren nu allemaal aan een kapstok hangen. Mijn huis en ik zijn klaar voor het einde van mijn lange vakantieperiode. Een einde als deze geeft toch heel wat te doen hoor, want zelf het '' vaste '' meisje van de Jumbo heb ik al gewaarschuwd want bij haar kom ik elke dag en gevraagd of ze op andere tijden wil gaan werken zodat ik bij haar mijn dingen kan afrekenen. Ik hou van vastigheid en heb daarom ook liever altijd hetzelfde kassameisje en deze ziet er ook leuk enzo uit dus ja. Ze zal haar best doen om het de tijden zoveel mogelijk op elkaar af te stemmen. Daar hou ik dus van klantvriendelijk tot en met en het geef je wel lekker gevoel als er tenminste eentje is die vraagt hoe je werkdag is geweest na aanstaande maandag. Ze zal heus niet de enige zijn maar ja gaat effe om het idee he........

vrijdag 1 september 2006

Internetloos

Voor sommige mensen is internetloos erger dan kinderloos zijn. Internet heeft de afgelopen jaren het huishouden van velen compleet veranderd. Voor 12 jaar geleden was het nog niet zo grootschalig als nu, kabelinternet was er geloof ik nog niet eens. We betaalden per tik om aan informatie te komen of verre vrienden te mailen. Nu kan iedereen mailen en msn-en is haast al standaard. Tenminste hier wel tot maandag aanstaande chatte ik elke ochtend met mij mams, de roddels in de familie en buurt werden effe door genomen en daarna lekker aan de koffie. Had je dat vroeger niet? natuurlijk wel toen belde je gewoon op de huistelefoon. Dat is ook iets wat steeds meer geschiedenis wordt. In onze samenleving is internet niet weg te denken, we kopen, lezen, chatten en sexen heel wat af op het internet. Internet is niet weg te denken uit onze samenleving zelfs de economie kan niet meer zonder. Daarom is het erg ondenkbaar dat er nog landen zijn waar de meeste mensen helemaal geen weet hebben van emailen, chatten en de hele mikmak meer op het net. Cuba is (samen met China) nog zn land welke het vrije internet verkeer nog altijd tegen houdt. Zelf zegt de overheid daar dat er maar beperkte bandbreedte beschikbaar is. Dus alleen voor Fidel en zijn kornuiten kunnen onbeperkt op het net. De gewone Cubaan krijgt geen kijkje op het www. Een Cubaanse journalist heeft na weken van hongerstaking zijn actie moeten afbreken want op den duur krijg je toch wel honger. De beste man eiste vrije verkeer van informatie via het www, dat wat bij ons al zo gewoon is geworden als poepen en plassen. Maar missen ze nu echt wel iets daar op Cuba? Niet iedereen chat elke ochtend met zn ma om de laatste nieuwtjes aan te horen, of gaat online een of ander flutkrantje (dagbladvanhetnoorden) zitten lezen. Hier hebben we last van allerlei virussen en spam die de economie naar het schijnt veel schade toebrengt. Dan al die achtelijke datingsites op het net, is ook geen wonder dat ik er geen Cubaanse schone op gevonden heb. Cuba is nog steeds internetloos en het lijkt mij voor die mensen daar ook wel fijn zijn om er achter te komen dat er nog meer is dan Cuba, en dat die meer ook fors meer vrijheid en kabelinternet inhoudt. Ik denk dat Cuba pas online komt als de gebroeders Castro zijn gaan hemelen. Eigelijk vind ik dat ze internet al jaren geleden in hadden moeten voeren, dat had namelijk heel wat bootjes met vluchtelingen gescheelt die naar het land van de vrijheid voerden en de vele doden gescheelt die nooit aankwamen. Nadat ze alle ellende online zagen stapten ze uit zichzelf al snel af van internet en gingen gewoon vrolijk verder met hun leventje op Cuba. Niets geen online gedoe, maar gezellig live bij elkaar chatten (kletsen) onder het genot van wat sigaren, muziek en rum. Misschien is het een idee om de hardcore internetverslaafden een tijdje naar Cuba te laten gaan om ze af te laten kicken, misschien is dat wel een gat in de markt. Of zal dat te riskant zijn? want stel je eens voor dat die allemaal blijvend in hongerstaking gaan??????


tot chats buenos noches.......