Semi-zwartrijder?

Het was zondagavond, zoals vaak op zondag was ik eventjes bij mijn ouders op bezoek. Later op de avond nam ik de trein terug naar Groningen. Op het station kocht ik me een treinkaartje, haalde het kaartje uit de automaat zoals altijd en begaf me tussen een half dozijn Chinezen, welke van het naburige Wokrestaurant vrij waren. Bijna iedereen had een zakje met waarschijnlijk Chinees eten bij zich. Het toeval wilde dat ik die avond ook een zakje met chinees bij me had. De trein kwam al snel dus ik kon mijn Mandarijns niet ophalen voor het geval ik nog voor de Olympische spelen zal worden opgeroepen. In de verte zag ik maar liefst 2 conducteurs aan komen lopen, dus pakte ik mijn kaartje te voorschijn, nou ja dat dacht ik. In plaats van het gele treinkaartje haalde ik een witte pinbon tevoorschijn. Die bon had de vorige persoon laten zitten in de automaat en had dus dat kaartje gepakt in plaats van mijn treinkaartje. Het treinkaartje wat ik gekocht had lag nog te wachten in de automaat op de een gelukkige vinder. Maar ja ik zat alleen met een pinbon in de trein. 9 van de 10 keer is er nooit geen controle en nu dus 2 man sterk. Dat was me nog nooit eerder overkomen en al zwetende bedacht ik me wat ik zal gaan zeggen. Nou ja gewoon de waarheid zoals die was dacht ik maar, en als ze me niet geloven moeten ze de trein maar effe naar achteren laten rijden misschien dat het kaartje er nog ligt. Ben je eigelijk wel een zwartrijder wanneer je wel een kaartje koopt maar door omstandigheden niet bij je hebt?, misschien hebben ze er wel een mooi woord voor zoals semi-zwartrijder. Even speelde ik met de gedachte naar de conducteurs te stappen en het te vragen. Balen om een boete van totaal 37,80 euro voor maar 10 minuten treinplezier! zat ik op de komst van de conducteurs te wachten. Maar de conducteurs hadden het druk met andere reizigers die om wat voor reden geen kaartje bij zich hadden. Het duurde en duurde maar, net wanneer ze op het punt staan verder te gaan met hun controle stopt de trein bij de eerste halte namelijk Groningen Europapark. Ik twijfelde geen seconde dus stapte ik uit de trein en terwijl ik op het perron stond en de trein wegreed zag ik de conducteurs mijn onbezette plek voorbij lopen. Dat was een kwestie van geluk dacht ik bij me zelf, maar ja was er wel een halte eerder eruit en dat betekende een extra lange wandeling, maar ja dat was niet zo erg wetend dat je 37 euro heb uitgespaard en misschien een hoop gepraat en geouwehoer. Het moraal van dit verhaal is dat je het gekochte kaartje altijd moet checken of het inderdaad je kaartje wel is!, en dat een wandeling van 40 minuten in de koude avond wel verfrissend werkt…….