Eventjes Mono...

Vandaag is het een week geleden dat ik in het ziekenhuis bij lag te komen van de ingreep. Nu een week later ben ik weer in het ziekenhuis om de hechtingen en tampon uit het oor te laten halen. Dit keer niet al te lang gewacht in en dat mag ook wel es gezegd worden. Bij de meeste afspraken is uitloop van een half uur niet echt uitzonderlijk, maar ja je wordt geholpen en dat kunnen ze in veel andere landen niet zeggen. Maar enfin was snel aan de beurt en even zo snel waren de hechtingen verwijderd zag er mooi uit dus met andere woorden geen complicaties. De tampon wat meer een grote lange wat was van een halve meter lang was er ook vlot uit, en nee verder werd er niets uit het oor getoverd. Het lucht tussen huid en schedel was inmiddels ook verdwenen.

Voor de ingreep werd er gezegd dat er een kleine kans was dat een deel van mijn restgehoor in het linker oor gespaard zal blijven. Dat is niet gelukt ik deed het gehoor apparaat in zondat dat ik maar ook iets hoorde. Ik had er op gerekend maar het is toch een beetje een rare gewaarwording van bijna een heel leven lang elke ochtend je gehoorapp in te doen en ineens blijft het stil. Maar nog eventjes wachten en het komt weer terug. Op een hele andere manier dat wel maar de verwachtingen zijn dat dit veel beter zal zijn een soort wederopstanding dus. Het gehoorapparaat is voltooid verleden tijd, het is met pensioen. In het ziekenhuis hebben ze hem al ten ruste gelegd in een mooie doorzichtig potje met voldoende plaats voor mijn rechter gehoorapparaat terzijndertijd..

Nu is het de zaak weer een beetje een normaal ritme te krijgen. Morgen naar mijn eigen stek en dat zal wel wennen worden na alle goede zorgen van mijn ouders.