10 oktober 2006 De VIER MIJL van 2006

Op veler verzoek plaats ik hier alvast het wedstrijdverslag van de vier mijl van 2006.

Dit jaar was het geen mooi weer, het wat was mistig en druilig weertje maar het zal droogblijven volgens de weermannen en vrouwen van de verschillende zenders. maar eigelijk kon het me niets schelen, want de zenuwen gierden door mijn lichaam heen. TV noord kwam naar me toe voor een voorbabbeltje maar dat wimpelde ik af en zei ga Kouketer maar lastig vallen maar mij niet. In de binnenstad was het al tamelijk onrustig enkele uren voor de start. De media had de Groningse tweestrijd tussen mij en ene Kouketer zodanig opgezweept dat er in feite 2 verschillende suppotersgroepen ontstaan waren. Deze groepen waren nu bezig om het parcours te voorzien van de nodige bemoedigende teksten voor hun idolen. Maanden had ik speciaal voor deze dag getraind maar met een doel, Mijn concurrent voor blijven!!!! Maar ja zo dacht die Kouketer er ook over, de laatste tijden ging er geruchten in het ronde dat hij niet zo fris bezig was met koek enzo, daarom zal na de wedstrijd uitgebreide controles plaats vinden. Ik had niets te verbergen dronk alleen maar water en dat was mijn doping.

Ik zonderde me af, zodat ik me in alle rust kon voorbereiden op wat er komen ging. Nog wat gesproken met mijn Keniaanse hazen en hazinnen die er speciaal voor naar Groningen gekomen waren. Kortom de sfeer zat er al goed in alleen het weer zat niet zo mee, wanneer het zal gaan regenen zal mn gehoorapp in een zakje moeten en dat zal wat minder prettig lopen. Maar goed de wedstrtijdlopers werden verzocht in de startvakken plaats te gaan nemen. dus met een mannetje of 500 stonden we klaar voor het startschot, mijn zenuwen bleken verdwenen te zijn bij de eerste klanken van het Gronings volkslied, de Friezen in het wedstrijdvak draaiden zich demostratief om. Tja dat heb je met die Friezen.

Toen ineens een moment van doodse stilte, ik stond vooraan samen met mijn concurrent, en mijn Kenianse hazen. Toen werden we weggeschoten, een explossie leek het wel. in een grote kudde haasten we ons naar voren. Enorme mensen massa hadden zich verzameld bij de start, zag allemaal vlaggen met mijn naam op voorkomen, maar besloot er niet teveel aandacht aan te besteden want ik was er om te lopen. Lopen in je eigen huis wat kan er mooier zijn. Omdat ik voorop liep was het net of ik er alleen liep, maar hoorde de voetstappen en het gehijg van mijn tegenstanders door de mist heen. De bocht door op weg naar het eerste km paaltje, 2:22 tjonge dat ging wel erg snel. Ik hoorde steeds minder gehijg en voetstappen maar wist de de concurent nooit ver weg was. Wel hoorde ik voor mij maar al te bekende voetstappen, die van Kouketer. Ik liep op een behoorlijk tempo maar het ging erg lekker, tot ineens in de mistfladeren een klein kind midden op de weg stond. Ik schrok me wezenloos, en dat kleine kind ook. Met de nodige vlieg en kunstwerk wist ik een frontatale botsing te voorkomen en liep snel verder. De 2 km bordjes kwam in zicht 4:50 !!! tjong erg hard ging het vandaag zeg!
Ik hoorde nog wel wel de typische voetstappen achter me.

Later meer!