Vandaag stond ik voor een erg moeilijke keuze. Wat eet ik vandaag? had geen zin om te koken, dus werdt het een afhaal. Met in mijn gedachten de te gaar gekookte groente met kip in een pindasaus met nasi liep ik naar de plaatselijke Thai of Chinees. Niet dat het veel uitmaakt hoor, maar op het bord buiten staat duidelijk Thai en terwijl er binnen echt Chinezen zijn wat de klok slaat. De nw. ebbinge begint trouwens steeds meer op China te lijken, want er komen steeds meer Chinese zaken, Chinese tokos, kappers, eetdingen en zelfs kan je op zn Chinees laten masseren. Dat alles wordt in het heerlijk Chinees uitgebeeld, dus al ze de rest van de leegstaande panden invullen hebben we hier in ook een heuse Chinatown. Maar goed ik liep naar mn vertrouwde Thai, in de verte zag ik het al dat er iets mis moest zijn, geen brommers, geen uithangbord op de stoep. Jawel, het gaat ze zo goed dat ze op zaterdags dicht kunnen, dat weet ik omdat ik nog gebeld heb, enne ze zijn ook gesloten bij alle officiele Chinese feestdagen.
Maar goed dat stilde mijn trek niet, dus dacht ik laat ik maar eens op zoek gaan naar een alternatiefs. Een vette pizza van een of andere nepItaliaan had ik geen zin in dus die liet ik al snel links liggen. De Argentijnse-Mexicaans afhaal leek me wel lekker, maar voor 10 euro een chilli con carne schotel was me wat te gortig. De javaanse-Indische afhaal waar ik wel leuke verhalen over gehoord had, bleek al weken weg te zijn, Falliet luidde het oordeel van de curator. De biologische Mc donalds liet ik ook links liggen en zo kwam ik heel de nw. Ebbinge door met een lege maag. Ik besloot om naar huis te gaan, dan maar een zakje pasta opwarmen, onderweg de snackbar ontwijkend. Thuis gekomen de folders door gespitst. De griek, geen zin. De Indiaas rest, die uit principe niet. De Jappaner, te duur. Zo worstelde ik het hele stapeltje folders af, de een was niet te vreten, de ander duidelijk te duur. Opeens wist ik het, dus belde ik het vertrouwde nummer van de Rotishop.
20 min. later zat ik heerlijk te smullen van mijn Rotie, ondertussen kijkend naar NOS, naar de alledaagse hongerellende in Sudan.........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten