Onderstaand verhaal doet al tijden de ronde op internet. Lees en huiver!!
Op een avond fietst een jongen door het Noorderplantsoen. Het is donker in het park. Het weinige licht, afkomstig van de lantaarnpalen en zijn fietslamp, is niet genoeg om de diepe duisternis van het park ver terug te dringen. Het schaduwspel, dat de takken van de donkere bomen over het pad werpen, geven het park een naargeestige sfeer. De verre lichtjes van de huizen aan de rand van het plantsoen lijken soms net ogen. Hij krijgt het gevoel dat iets of iemand hem in de gaten houdt. Opeens wordt de aandacht van de jongen door iets getrokken. Het lijkt of iemand hem roept. Hij stopt om beter te luisteren. Verderop hoort hij iets bewegen in de struiken. De bladeren en takken ritselen en gaan steeds heviger tekeer. Het geroep wordt nu ook duidelijker. Er nadert iets door het struikgewas! Dan breken de takken open en stormt er een gestalte naar buiten.
Hij wil me wurgen! In het licht van een lantaarnpaal komt een meisje tevoorschijn. Hevig huilend, bloedend en met gescheurde kleren roept ze om hulp. Geschrokken kijkt de jongen naar het meisje. Afgezien van de hele situatie is er nog iets vreemds aan haar. Is het zijn verbeelding, of lijkt ze een zwak licht uit te stralen? Een akelig gevoel bekruipt hem. Tegen de donkere achtergrond en in het zwakke licht is ze een spookachtige verschijning.
‘Help me’, zegt het meisje, ‘ik word aangevallen door een man. Hij wil me wurgen!’
Snel kijkt de jongen of de man ergens is te zien. Maar het is te donker. Naast het gehuil van het meisje hoort hij ook niets verdachts. Nog niet! Maar straks komt die gek uit de bosjes en valt hij mij ook aan. Wegwezen hier, denkt de jongen.
Hij voelt hoe de haren in zijn nek en op zijn armen overeind gaan staan. Koude rillingen lopen over zijn rug. Hij vraagt zich af of het door de naderende man komt. Maar het zou ook het meisje kunnen zijn. Want hoe dichter ze nadert, hoe banger hij eigenlijk wordt.
‘Wil je me helpen?’, vraagt het meisje, dat nu dichtbij staat, nog een keer. De jongen kijkt nogmaals rond, maar de man is nog steeds niet te zien. Het gevoel dat hij weg moet van deze plek begint zich steeds meer op te dringen. Alleen! En niet met haar. Maar ik kan dat meisje toch niet aan haar lot overlaten?, denkt hij. Misschien vermoord die kerel haar wel.
‘Spring maar achterop’, zegt hij tegen het meisje. Hij besluit toch maar banger te zijn voor de man dan voor het meisje. Dat lijkt hem logischer. Het meisje springt achterop zijn fiets. Hij voelt hoe het gewicht van het meisje neerdrukt op de bagagedrager. Dat is het startsein. Terwijl de rillingen steeds heviger worden begint hij als een gek de trappers rond te draaien. Samen met het nog steeds huilende meisje, dat zich aan hem vast klampt, verlaat hij in volle vaart het diepe duister van het park.
‘Zal ik je naar de politie brengen?, vraagt de jongen hijgend. Het meisje blijft stil. Ineens realiseert hij zich dat de rillingen zijn gestopt. Ook het meisje is al een tijdje opgehouden met huilen. Hij had het niet eens gemerkt. Hij was te druk geweest met wegkomen.
‘Gaat het wel met je?’, vraagt hij. Weer geen antwoord. Hij kijkt om en schrikt.
Tot zijn verbazing is het meisje weg. Verdwenen en nergens te zien. Misschien is ze gevallen. Hij draait om en fietst terug. ‘Meisje!’, roept hij. Hij voelt zich een sukkel dat te moeten roepen. Hij had haar niet eens naar haar naam gevraagd. Toch blijft hij roepen. Maar ze is nergens te zien. De jongen is nu weer terug op de plek waar hij het meisje voor het eerst heeft gezien. Niets, alles is rustig. Geen enge man, geen huilend meisje. Heb ik nu gedroomd?, vraagt hij zich af. Of heb ik net een geest gezien? Met knikkende knieën en in verwarring fietst hij snel naar huis.
Zo eindigt dit verhaal, er schijnen meerdere mensen dit overkomen te zijn, politie en andere overheden weten echter van niets. Wel schijnt in het verleden een meisje vermoordt te zijn in het Noorderplantsoen...........
Dronkenstudentenwartaal of misschien toch een opname van een slechte B-film????
Geen opmerkingen:
Een reactie posten