Vanmorgen, ik ben al vroeg uit mijn bed gerold maar toe eigenlijk niets met die tijd. Tja beetje krantje lezen, internet wat stationiar draait en beetje ditten en datten gewoon een lekkere zaterdag. Natuurlijk zal ik ook gaan hardlopen want dat maakt de zaterdag helemaal compleet. Het lijkt of ik het steeds uitstel, bewust onbewust?, wie het weet mag het zeggen. 11 uur 30 nog maar een kop koffie en effe online kleppen. Half 1 is het inmiddels geworden en ik klep nog steeds, tussen het kleppen door wordt de vuile was bij elkaar gesprokkeld, was die alleen maar van mij kan zijn. Half 2 en ben nog bezig met onzinnige dingen te doen, maar ik bedenk intussen wel wat ik aan moet, niet voor een date natuurlijk maar voor het lopen. Wat aan te doen?, het is elke keer weer een vraag van jewelste en vooral in de koude periode. Als loper kan je daar behoorlijk nerveus van raken, want stel je eens voor dat je te koud gekleed bent of juist te warm, beide is niets dus probeer je een middenweg te vinden wat kleding betreft. Snel kijk ik op weer.nl wat voor weer het buiten is. 10 graden nou dan hoeft er niet al teveel mee. Beetje bij beetje komen de gewenste loopkleding tevoorschijn. Het ligt allemaal redelijke netjes in de kast maar op een of andere manier duurt het een eeuwigheid voor ik het bij elkaar heb en laat staan aan heb. het lijkt net of ik nerveus ben, de eerste keer weer een lange duurloop sinds tijden. kan ik het nog?, vorige week gingen die 10 km echt beroerd en die dagen erna was ik nog beroerder. Vandaag is geen vorige week dus met goeie moed er tegen aan!
Tegen half 3 ben ik eindelijk zover om weer een lekker stuk te gaan lopen. De afgelopen weken zijn het steeds wat kortere afstanden geweest dus nu maar weer eens mijn favoriete rondje rond het meer van rond de 23 km. De eerste stappen waren gezet en het was best wel fris met die wind, maar ja ik heb de juiste kleding aan bedenk ik bij mij zelf. Na 10 minuten lopen is van de kou geen sprake maar van en loop ik rustig mijn gangetje. Bij een splitsing bedenk ik nog wel even of ik geen kortere route zal nemen maar ik blijf bij mijn plan om rond het meer te gaan lopen. Onderweg door de stad ontwijk ik fietsers die over voetpaden racen en schijnbaar de verkeersregels nog niet echt kennen, omzeil ik koopvee wat in een soort kudde richting het centrum loopt en maak ik nog wat handgebaren naar een BMW rijder die aanvankelijk niet van plan was te stoppen voor een zebrapad en laat staan voor een lopende loper, De rest gaat heerlijk en ondanks de wind kan ik mijn tuf ik door het stadspark waar veel andere lopers op het zelfde idee als ik waren gekomen. Al snel laat ik het park achter me, ineens wordt ik ingehaald door een opa op een snorfiets die me vriendelijk vraagt of ik misscien ook z on last heb van de wind. Daarna is het rustig, erg rustig, ik loop langs het water waar je echet niemand ziet of hoort. Als ik daar eens zal vallen, zal het lang duren voor dat er iemand mij gevonden heeft bedenk ik me, maar vast niet zo lang als die man in Alkmaar die 4 jaar dood op zijn eigen deurmat lag. Na een dik uur lopen kom ik bij het Hoornse meer wat in deze tijd erg rustig is. Als ik door de vrij recreatiegebied loop komt mij een oudere man in een lange jas mij tegemoed lopen. Op een of andere manier zie ik het al helemaal voor mij wat die doet als ik hem voorbij wil lopen. Schijnbaar door mijn lach heeft hij het door en blijft de jas dicht. Het wordt al schermerig als ik de stad weer in loop en midden in het koopvee beland wat huiswaarts keert na een dagje shoppen in Groningen. Kinderwagens, Rollators, brommers en andere obstakels gebruik ik voor het laatste stukje als hindernissen waar ik met gemak over heen spring. De laatste km gaat nog effe in een rap tempo en zo kom ik als een soort van jonge god weer in mijn eigen straat terecht. Na lange tijd weer eens een lekkere lange duurloop gelopen welke naar behoren ging.
Ach best spannend zo lopen weer.................
Geen opmerkingen:
Een reactie posten