Beperkt?

Mensen met een handicap moeten zich door allerlei nauwe bochten wringen om iets voor elkaar te krijgen. Over dat voor elkaar krijgen heb ik het niet over reuzenachtige bergen beklimmen, of van Frankrijk naar Engeland zwemmen. Nee ik heb het over iets eenvoudigs als het verkrijgen van hulpmiddelen. Het is voor mij bijvoorbeeld wel makkelijk een taststok bij me te hebben waarmee ik me kan redden en kan laten zien dat ik slechtziend ben in het donker (concerten) of in vreemde omgeving. Al jaren met dezelfde stok gedaan, meer dan 10 jaar op precies te zijn (wordt niet vaak gebruikt) Dus bel je eerst wat bedrijven in hulpmiddelen in de regio in de hoop ze je snel een taststok kunnen leveren. Dat soort bedrijven hebben bijna alles maar van een taststok hebben ze nooit van gehoord. Dan bel je gewoon de landelijke instelling voor blinden en slechtzienden bij jou in de buurt. Kijk die mensen weten daar vast alles vanaf. Ik dus bellen, en uitleggen dat ik een nieuwe stok nodig had omdat mijn oude stok heen gegaan was. Nou daar wist ze helemaal niets vanaf, maar er was vast wel iemand die daar meer vanaf wist. Ik werd doorgeschakeld en de telefoon bleef maar overgaan, zolang zelfs dat ik dacht dat die persoon blind was aan de andere kant en de telefoon niet kon vinden. Na tig keer de verbinding verbroken en weer gebeld, en gevraagd naar die persoon waar ik naar door verwezen zal worden. Nu was het weer iemand anders, en die wist te vertellen dat die persoon op vakantie was. De toon die deze jufvrouw aansloeg stond me helemaal niet aan, ze sprak met mij alsof ik een kind was, en dacht geloof ik ook dat ik helemaal blind was (gejat van drukwerk). Ik weer uitleggen, moelijk allemaal en einde van het verhaal was dat ik niet verder geholpen kon worden. Dan maar mailen dacht ik bij mezelf, dus ik een mail gestuurd, helemaal geen reactie, daarna nog maar eentje weer niet en zelfs een derde via mijn werkadres bood geen uitkomst. Het leek alsof ze allemaal op vakantie waren daar. Maar goed na bijna 2 week kreeg ik antwoord op mijn eerste e-mail. Een kort zinnetje in de trant van als ik me zal aanmelden bij die aardige dames ging alles vanzelf rollen!. Om niet goed van te worden, later heeft er iemand voor mij gebeld, en daar hetzelfde moeilijk verhaal van dat het niet zomaar kon want je moest je eerst aanmelden, daarna mocht de ergotherapeut je bekijken en daarna werd er dan samen met een of ander figuur een bijpassende stok uitgezocht!!! Volgens mij gaat een auto uitzoeken nog sneller.

Gelukkig heb ik dit niet zover laten komen, na wat boos worden kwamen ze eindelijk met een bedrijf op de proppen die de stokken zo uit de voorraad levert. Maar als je niet weet waar je precies zijn moet en de instelling voor deze doelgroep ook niet meewerkt wordt het ook je het ook wel erg moeilijk gemaakt! Dit lijkt haast op een achtlijke cultuur, derde wereld! Steeds wordt er gepraat over kostenbesparingen in de gezondheidszorg en omliggende instanties. De premies schieten al jaren de verkeerde kant op, overal (ook het broodnodige) wordt op beknibbeld. Door de wachtlijsten vallen er onnodig doden in Nederland. Waarom? Omdat instellingen gewoon op de oude voet door gaan geld te verspillen en waarschijnlijk nog erger zich verrijken met allerlei bedachte regeltjes en werkwijze. Zelfde verhaal gaat op voor mijn gehoorapp en trilwekker, wie kan me uitleggen waarom een vergelijkbare wekker bij de gehoorapparatenwinkel 80 euro moet kosten en elders op het internet slechts 40 euro. De beste man van die winkel deed het eens uit de doeken dat er gewoon prijsafspraken gemaakt zijn met de zorgverzekeraar. Dus zij spreken met elkaar af dat ze die wekker voor 80 euro verkopen terwijl het ding eigelijk 40 kost, of een oorschelpje 60 euro mag gaan kosten terwijl het stukje plastic slechts een fractie van het bedrag kost. Intussen zorgt de zorgverzekeraar wel voor dat je eerst aan allerlei regeltjes moet voldoen eer je iets gedeeltelijk vergoed krijgt. De overheid was er al de kippen bij om die grote criminelen uit de bouwfraudeaffaire te pakken en te straffen. Maar de handelswijze van bovengenoemde soort instellingen en winkels is ook uiterst dubieus en echt ingrijpen doet de overheid niet. Dit gaat niet alleen op voor mensen die een taststok, gehoorapp, of een trilwekker nodig zijn maar voor veel meer mensen die op een of andere manier gebonden zijn aan een hulpmiddel. Het gaat mij echt niet om het betalen ervan, als dat nodig is ondanks dat je verzekerd ben doe ik het graag (niet helemaal waar maar ja als het moet, moet het toch) maar het gaat me meer om de hele manier waarmee met mensen wordt omgegaan. Het UWV had voor een tijd geleden een hele leuke naam voor mensen met een handicap namelijk Structureel Functioneel Beperkten, nou ik voel me niet aangesproken want ik ben dat totaal niet die eer gaat eerder naar zulke instellingen en hun medewerkers…………………..