Cochleair Implantaat

Wat begon op 7 oktober met een standaard bezoekje aan het Audiologisch centrum in het UMCG voor nieuwe gehoorapparaten eindigt in totaal iets anders. Tijdens het testen bleek dat mijn gehoor fors achter uit gegaan is en met wat rekenwerk kom je al gauw uit op 25 decibel gehoorverlies in 5 jaar tijd. Dat is veel, veel te veel natuurlijk. Al gauw kwam er de gehoorimplantaat oftewel de Cochleair Implantaat te sprake. Dit was iets volkomen nieuw voor mij, natuurlijk had ik wel eens wat mensen mee zien lopen maar dacht altijd dat het voor echte doven was. Ik voelde mij nooit doof, en dat als ik mijn gehoorapparaten uit zal doen erg weinig hoor. Ik ben altijd al slechthorend geweest vanaf mijn geboorte en daar heb ik eigenlijk jarenlang met behulp van gehoorapparaten nooit echt veel hinder van ondervonden. Maar het werd steeds minder en altijd was ik er goed in om excuses te bedenken. Het lag aan de gehoorapparaten, de onlangs geleden verkoudheid en die mensen aan de telefoon praten ook wel verdomd veel binnensmonds. Zo kan ik nog wel wat opnoemen maar in feite heb ik mijzelf voor de gek zitten houden. Ik moet er wel bijzeggen dat wanneer ik nieuwe gehoorapparaten kreeg ze in het begin wel goed werkten maar na 2 jaar was het vaak al weer een stuk minder.

Maar ineens zit je dan bij een intake gesprek voor een CI. De uitleg was verhelderend en duidelijk dat het een uitkomst voor mij kunnen zijn. Vooral vanwege het feit dat ik een kokerzicht heb door Retinitis Pigmenthosa waarvan het zicht kan verslechteren, dan is een goed gehoor erg belangrijk. Tijdens het gesprek stond er een grote doos op tafel waar alles in zat. Het was eerst wel even schrikken toen ik het apparaat zag, het was best groot en opvallend. Snel stapte ik over deze vrees heen, als het helpt dan moet het maar dacht ik bij mij zelf. Maar goed de intake gesprek was het begin van een lange reeks van onderzoeken en afspraken in het ziekenhuis en Kentalis. Ik heb vanaf 24 oktober maar liefst 12 keer de stoelen uit geprobeerd van het UMCG en Kentalis. Er komt veel bij kijken, en dat is ook logisch want het is niet even zo dat de amandeltjes geknipt worden. Van evenwichtsonderzoeken tot gezichtsveldonderzoek ik heb het allemaal doorlopen en het werd steeds duidelijker dat een CI voor mij een uitkomst zal zijn. Op 5 januari kreeg ik uiteindelijk de uitslag van de scan, dit was eigenlijk het belangrijkste want zal er in mijn binnenoor ergens niet iets goed zijn geweest hield het hele verhaal op en dat zal na alles wel een grote teleurstelling zijn geworden. Maar gelukkig bleek dat tot zover het goed is alles prima in orde was aan de binnenkant de oren. Dit was de bevestiging dat het wat de technische kant betreft geen belemmeringen meer waren. Wat mij ook tevreden stelde was de oogonderzoeken, want het was al een tijd geleden dat ik dit voor het laatst had laten doen. De achteruitgang bleek mimimaal te zijn en dat geeft toch wel een goed gevoel al zegt dat niets over de toekomst.

Vandaag 24 januari is de kogel door de kerk!!. Ik ga het definitief doen alle onderzoeken zijn gunstig uitgepakt en het Umcg heeft een positief advies uitgebracht. De operatie zal op 17 FEBRUARI plaats vinden en dat is al snel!, maar ik denk dat wel goed is omdat er anders veel te lang mee bezig blijft. Wat mijn verwachtingen betreft, ik hou het op stabilisatie van wat ik nu hoor en alles wat meer bij komt is alleen maar mooi mee genomen. Maar als ik alle verhalen zo om me heen hoor dan zal ik heel anders en beter gaan horen. Het is niet zo dat wanneer ik het ding aangesloten krijg meteen alles goed zal gaan, ik zal er mee opnieuw leren horen. Mij rest niets dan afwachten, want na de operatie duurt het ongeveer 6 a 7 week voor ik het apparaat aangesloten krijg en dan begint het nieuwe horen pas!

Ik hou jullie op de hoogte van de vorderingen, hier onder volgt wat technische details van de implantaat.