Wartaal in de trein!

Gister was ik met de trein op weg naar ergens en met mijn gedachten was ik nergens. Had een boek mee maar kon mezelf er nog niet toe dwingen er weer mee te beginnen. In de treincoupe was het een gezellige drukte, ik zat bij zn vierpersoonsplaats (of hoe je het mag noemen) Voor me zatten twee engelstalige dames, deze dames hielden er van elkaar, want ze hadden het steeds over i love you. Ik heb er geen moment aan gedacht dat het misschien eventueel voor mij bestemd zal kunnen zijn. Maar ja mn geloof in de liefde is allang verloren gegaan dus besteede er verder geen aandacht aan. Naast me zat een ouwe vrouw die naar dood rook, dood was ze zeker niet, want ze constant op haar horloge te kijken en smsjes te versturen naar weet ik veel wie. Misschien wel dr loverboy, maar ja ieder zn ding. Achter mij zaten Shamir A en Samier Z te praten over hun snode plannen, ik kon het niet zo goed verstaan, want de cursus Arabisch begint pas in maart. Wel hoorde ik steeds trein, handen wassen en tas. Kon er niets van maken. Ze liepen wat vaak naar de wc, maar ja misschien hadden ze wel een blaasontsteking opgelopen hier in de kou. Wat ik wel een beetje vreemd vond dat ze er in Zwolle eruit gingen en hun tas lieten liggen, dus liep ik ze achterna met de tas, van he jongens jullie zijn iets vergeten! In plaats van beleefd de tas aan te nemen, blijkbaar geschrokken van mijn postuur of stem vlogen ze als een stel 100-meterlopers er vandoor. Graag of niet dacht ik, en liet de tas maar op het perron staan. De trein reed verder, verderop zaten een stel antilianen luid in het papimento te kleppen, en ging om alles en nog wat boyfriends, kinderen krijgen enzo. Verderop zaten er een stel mensen in het plat Gronings te proaten, die moesten naar Schiphol, ze hoefden er pas maandag te zijn, maar ja met die drukte enzo zijn ze voor de zekerheid maar eerder gegaan. In de trein werd het Wat-neem-ik-mee-naar-Turkije-lijstje nog eens doorgenomen, en zo te horen en te zien hadden ze alles bij zich. Verderop zaten er wat Turken in het Turks te lullen, en weer verderop een stel Somaliers in het Somali (als je het zo zegt)

Iedereen deed gezellig en dat zelfs in haar of zijn eigen taal. Tja dat kon ook wel, de trein ging immers niet naar Rotterdam enVerdonk zat niet in de trein tenminste niet tweede klas. Als dat wel zo was geweest was het denk ik muisstil geweest! Het is natuurlijk leuk dat een stad als Rotterdam huisregels opstelt, maar iedereen moet zelf kunnen bepalen in welke taal ze met elkaar praten, Tja lastig voor diegene die alles willen horen enz. Snap ook best dat Verdonk graag wil weten wat die Surinaamse sma's haar in het sranang toeroepen op straat, ja dat snap ik volkomen, want woorden als Motyo, ogriyeye of Tyepi umawan hoort natuurlijk niet leuk. Ze lacht dan wel effe als een boerin met kiespijn, maar thuis gekomen kijkt ze snel in het Nieuwe Srananees woordenboek dan krijgt ze de schrik van dr leven. Het idee achter deze regel is dat de anderen in een groep die persoon dan niet begrijpt, dat is natuurlijk onzin want je praat dan met elkaar 1 taal namelijk je eigen taal! Het maakt geen zak uit of het nu Sranantongo, Turks, Papimento, Chinees, Gronings of ABN is, want tja op het werk, bij de AH of bij de soos praat iedereen gewoon Nederlands......

Rogier