Quote 5000???

Het zit me deze week niet mee wat tijdschriften betreft, want na een paar keer contacten met de uitgever van mijn favoriete hardloopblad heb ik die nog steeds niet mogen ontvangen. Maar ja zoals beloofd valt die morgen op de mat dus nog 1 avondje onrustig slapen. Wat mijn verbazing of beter gezegd de teleurstelling nog groter deed worden was het feit dat ik alweer niet in de Quote 500 sta!. Daar had ik natuurlijk wel een beetje op gerekend want met een fulltime baan mag je eigenlijk zoiets wel verwachten. Maar ja helaas pindakaas voor mij ik was vergeten dat het de bal der rijken is. Als rijkste bekende Nederlander staat John de Mol op een 13de plaats. Dat is netjes van hem moet ik zeggen want hij heeft recentelijk de plan nogal misgeslagen met zijn Talpa drama. Maar ja financieel leeft de Mol nog steeds! Ik denk dat hij in een vlaag van blijdschap al de Quotes500 bij de sigarenboer opkoopt en ze dan op elk zichtbaar plekje in huis neerlegt. Het zal me dan ook niets verbazen dat hij dit weekend wat mensen uitnodigen die er net buiten die 500 vallen, alleen om het gevoel van euforie of misschien zelfs wel een stijve van te krijgen. Misschien nodigt hij mij ook wel uit, ik hoop het niet want Groningen moet thuis spelen en heb natuurlijk ook geen zin om het spelletje van de mol mee te spelen want zo blind ben ik ook niet. Eigenlijk is z'n list te gek voor woorden, dat daar tijd en geld aan besteed wordt om zoiets op te stellen.

De rijken onder ons maken zichzelf lekker en wijzen hun vrienden en andere rijken er op dat ze een paar plaatsen hoger staan dan zij, lekker puh!!!!. Intussen bedenken ze allerlei trucs om volgende jaar weer een paar grote stappen hoger in de lijst te komen. Geld is leuk om te hebben, en de meesten moeten er hard voor werken maar het is niet alles. Ik denk dat er beter een lijst gemaakt kan worden met de Quote500 van gulle gevers aan '' echte '' goede doelen. Dan krijg je denk ik een heel andere lijst, dus blijf ik maar braaf geven aan die ouwe man van het leger des heils. Maar ja z n lijst zal het nooit halen, want ten eerste zijn er niet zoveel gulle gevers en ten tweede is het niet stoer als je bij een diner vertelt dat ze met jou geld een stel hongernegers hebben gered. Nee geld daar draait het allemaal om geld..De familie Brennikmeijer staat al jaren op numero uno, en daar moet heel wat gebeuren voordat die familie ooit van 1 verstoten wordt. Zelfs Beatrix staat onder hun, dus wie is nu eigenlijk de baas in het land? Misschien dat Jannes het lukt want die komt vaak zomaar uit het niets op 1 binnen, weliswaar in de muzieklijsten maar ja de eerste plaats is toch de eerste plaats toch?.

Trouwens enig idee op welke plaats Holleeder staat????????

Toen er nog haar was.....

Er was eens een tijd dat wartaal nog haar had, en daarvoor moeten we ongeveer 12 jaar terug in de tijd gaan. Daarna zette de ontbossing steeds sneller in, en op een gegeven ogenblik werdt er voor bijna kaal gekozen omdat dat tenminste wat lijkt! Wartaal beschikt sinds kort over een scanner dus oude fotos die gevonden worden gaan zo op de glasplaat lekker handig dat scannen.. Maar bij deze dus een foto met haar.........

lieve dushi (15)

Vandaag ik een uurtje eerder dan anders en dat komt helemaal door de wintertijd. Ik moet je wel eerlijk zeggen dushi dat ik vannacht een uurtje gesmokkeld heb, want toen de klok 3 uur sloeg ging ik hem snel een uurtje terug zetten zoals het hoort. Het gevolg was dat ik nog lekker effe een uurtje langer door kon gaan. Hopelijk ben jij ook helemaal bij de tijd want anders ben je morgenvroeg echt veel te vroeg en je bent al zn ochtendmensje. Trouwens nog van harte met de verjaardag van je kleine! Deze week ging weer eens snel voorbij, drukte en nog eens drukte, als ik om me heen kijk ben ik niet de enige. Van jou dushi heb ik al tijdje niets vernomen, die drukte verdringt jij, ik, hij, zij,hem, haar en hunnie naar de achtergrond. Voor een poosje kan het, maar niet te lang natuurlijk. Genieten moet ook, maar jou kennende zal dat ook wel lukken. Straks is voor mij de drukte voorbij want heel december heeft deze meneer vrij. Heb dan ook geen vakantie gehad dus nou mag ik nog snel effe! Ik ga nergens, wel ga ik touren door het land, want je weet dat die drukte het ook maakt dat je nie zoveel tijd hebt om langs vrienden en voornamelijk vriendinnen langs te gaan. Zelfs mijn jongste zus heeft nog geen officieel bezoek gehad van mij in dr nieuwe huis. Dat is wel een beetje om te schamen, maar ja heb een goed excuus namelijk druk, druk en nog eens druk. Deze week had ik ook wat motivatieproblemen met het lopen, door de drukte was er wat sprake van vermoeidheid dushi en dat is niet fijn, vooral niet voor een loper als ik. Dus daar zat ik dan te denken of ik zal gaan lopen of niet. Vaak werd het niet en dan kroop ik achter mijn nieuwe pc om een beetje in ruimte in te chatten. Misschien zijn het ook wel die donkere dagen die het maken dat die zijn wegblijft.Maar zoals je weet geef een (grunnse) boer noit op en liep vanmorgen gewoon bijna anderhalf uur! Hopelijk zijn de motivatieproblemen uit de benen gelopen. Trouwens over die nieuwe pc van mij, die is echt toppie dushi. Alles gaat echt snel weet je en mijn mail is zo in een seconde aan die andere kant van de wereld. Dat was met mijn oude pc wel anders, daar had ik steeds met uitval te maken. Nu gaat het gelukkig een stuk sneller, ik geloof 100 keer sneller (heb ik me laten vertellen), de oude pc is na een korte plechtigheid naar de kringloop afgevoerd. Wel heb ik de harde schijf verwijdert want al die foto's van jou krijg ik kreeg ik er echt niet uit! Het is gewoon een egoïstisch ding want alle moois houdt hij zelf. Ik heb nu ook een cam, dus we kunnen eens een keer cammen en dan wel normaal dus met kleren aan, dat lijkt me wel toppie.

Nou dushi, doe rustig en je best op school en geen dingen doen die een nuchtere Friezin nooit zal doen………
Mi stimba bo………

eindelijk een uur langer weekend!!

ps: morgen weer gewoon wartaal.....

Wie doet ut nog ?

Wie schrijft nog wel eens zelf een brief, met schrijven bedoel ik natuurlijk niet effe snel typen maar echt met pen en papier een mooie brief schrijven. Ik denk dat het er nog bar weinig zijn. Het toetsenbord en printer hebben de taken overgenomen van pen en papier. Zelf heb ik complete boekwerken aan brieven geschreven. De meesten gingen naar Suriname, en dat kwam vooral omdat dat de vrouwen daar van schrijven houden en verzot waren op mijn geschreven woorden. Maar ook ik ben langzaam overgestapt op het toetsenbord. Dat is jammer, want een handgeschreven brief is veel en veel persoonlijker en oogt ook veel mooier. Deze tijd staat in teken van weinig tijd en snelheid en daar past het schrijven van een handgeschreven brief niet bij. De wereld wordt er zo een stuk onpersoonlijker door, en daar doe ik ook rustig aan mee. Schreef ik eerst 3 velletjes vol woorden aan een dame in Suriname, volstaat nu een snelle mail van hoogstens 200 woorden. In de mail staat altijd steevast de zelfde woorden zoals druk, druk, druk terwijl dat de grootste flauwekul is. Want voor een brief maak je gewoon tijd. Ik ben niet de enige want krijg al tijden louter mail. Ook van de overkant (sranan) en die gaan altijd over heet en regen. Het is makkelijk en het kost je ook geen zegels maar toch doen handgeschreven woorden zoveel meer. Wordt er op de bassisscholen nog wel les gegeven in het handschrift? ,vraag ik me spontaan af. Duiken de kids meteen de computerlokalen in om "blind" te leren typen? Gebruiken zij dan ook louter afkortingstaal? Zoals ILY (i love you) of BRB (bie right back, waarvan ik dacht dat ze het over bruinebonen met rijst hadden) Het stomste zijn nog wel die xxx die als kusjes door moeten gaan, nou als ik een brief schrijf stikt het van de bossies en brasas want dat is toch veel leuker? Het handschrift gaat langzaam maar zeker verloren, en dat is een zeer kwade zaak want indruk maken op een dame maak je niet met Ariel black of '' Times New Roman als handschrift. Indruk maken op een dame doe je met je eigen hand geschreven brief. Om het goede voorbeeld te geven zal ik eens per week zelf weer een brief schrijven met mn eigen hand. Of ik dat vol ga houden in deze drukke tijd is nog maar de vraag. Maar het voornemen is er!!!

wie schrijft die blijft (heel misschien een beetje achter)

De wereld draait door!

De wereld draait door! , wat er ook gebeurt. Slotervaart brandt, en in Afrika gaan de negers dood van de honger maar de wereld draait door. Rita is bezig met een trotse beweging op te zetten, welke na de nsb de trotste ooit wordt volgens velen, en toch draait de wereld door. Groningen wint van aartsrivaal Twente, en de wereld is er niet eens harder om gaan draaien, maar ook hierbij draait hier gewoon door. Bijenkorf is duur, maar toch niet zo duur dat je uit ellende daar van 3 hoog springt?, want de wereld draait immers gewoon door. Vandaag niet gelopen, en er is geen kerk meer open om dat op te biechten maar ach de wereld draait gewoon door. Die afwas staat er ook nog, sinds 6 uur vanavond, maar youtube is aantrekkelijker. We vreten ons rond, verneuken de natuur, denken alleen aan ons eigen belang. Ach wat maken we ons druk, de wereld draait immers gewoon door. Maar hoelang nog?, de wereld ziet toch zelf ook wel alle ellende?, stel je eens voor dat hij (of zij) eens stopt met draaien? Dan denk ik dat we van een boel ellende af zijn...........

ovale maan

Vandaag maar weer eens de loopschoenen aangedaan net als gister, gister was het prachtig weer met zonnetje, vandaag was het niet anders. De zon scheen en het was eigelijk prachtig herfstweer. Ik kleedde me snel om, want het duisternis valt al weer vroeg in deze dagen. Ik stapte naar buiten en vernam toen was dat het wel erg koud was. De zon heeft al zijn kracht verloren en schijnt nu alleen nog maar voor de schijn. Om de dood van de zon nog extra kracht bij te zetten verliezen al hun bomen hun blad. Dit is schijnbaar ook het tijd van het jaar van de depressies. Deze factoren zullen waarschijnelijk allen in verband met elkaar staan. Ik ben niet depri aangelegd dus deze gedachten van een dode zon met even zo dode blaadjes van de boom liet ik snel achter me. Het eerste rondje door het park ging natuurlijk zoals gewonelijk weer veel te snel. De laatste tijden lijkt het er op of ik in het eerste rondje een wereldrecord wil lopen. Lijk dan net een stier wat losgelaten is. Dat is natuurlijk dom want elke loper weet dat je gewoon rustig aan moet beginnen. Maar vandaat had ik de gang er met een goeie reden er al flink in, niet de ghostmeisje van het plantsoen zat achter me aan, ook geen vervelende hond zorgde voor mijn bloedgang. Het was koud, echt koud. Voor het eerst dit jaar dat ik het koud had onder het lopen. Mijn longen branden van de kou, het leek net of mijn longen weer aan de kou moesten wennen. Ik was niet de enige die daar mee zat want er zaten menigeen loper te hoesten en proesten. Na een rondje was de gehele loopmachine goed op warmte en kon ik de ingezette snelheid aan blijven houden. Lopers voorlopend die duidelijk nog in hun eerste rondje zaten, het voelde goed en ik liep door, en dat net zolang tot het donker begon te worden. Door de bomen zag ik de maan, geen volle maar ovaal. Het scheen krachtig door de kalende bomen. Na ruim een uur gelopen te hebben liep ik door de kou naar huis, thuis gekomen ging de kachel voor het eerst dit jaar weer aan. kortom de herst is nu echt begonnen.

De tijd

Tijd is kostbaar roept men altijd te pas en onpas. De tijd is vooral kostbaar als die omvliegt. De tijd gaat gewoon snel, te snel volgens de meesten. Toen ik vanmorgen laat wakker werd vroeg ik me verschrikt af waar die tijd wel niet gebleven was. Doodzonde van de tijd om in bed te blijven want er moest nog zoveel gebeuren. De wegeslapen tijd was niet weggegooid want heb er van genoten. Als je werkt heb je pas door hoe kostbaar je tijd is, de tijd moet vakkundig verdeelt worden over de dag want anders hou je tijd te weinig over. Als je na een week werken eindelijk denkt dat je 2 dagen zeeen van tijd heb heb je het ook mooi mis. In die twee dagen moet er van alles gebeuren, kleine dingen, grote dingen noem maar op. Eigelijk kan je stellen dat je altijd tijd te kort komt, behalve de marathonloper want die heeft zeeeen van tijd en laat de tijd effe helemaal los tijdens het lopen.....

Daaag Dell, welkom Bell.....

Vandaag is het wartaalcommunicatiecentrum volledig vernieuwd. ik liep al tijden met de gedachten om eens een nieuwe pc te kopen. De pc waar ik alle stukjes het www in schoot was al bijna 10 jaar oud. Laatst was er een dame die veronderstelde dat ik 10 jaar achter liep met de rest van het land. Natuurlijk ben ik niet zn meeloper als het gaat om nieuwe dingetjes als het gaat om pc of phone. hele tijd heb ik mezelf wijs kunnen maken dat ik het nog met het oudje beessie kon doen. Maar het oude beessie liet steeds vaker blijken dat ze het niet meer aan kon. Vandaag gaf ik mijn trouwe pc de genadeschot door met een nieuwe thuis te komen. Het is een heuze Packard BELL geworden met een supermonitor erbij. Dus de dell maakt plaats voor een Bell, het verschil ervaar ik nu al, alles gaat een stuk soepeler en sneller. Natuurlijk moet de nieuwe toetsenbord, vista en muis nog wennen maar ja alles went! kortom ik ben weer helemaal bij de tijd.

The day after

Er heerst een heus pasta tekort in Groningen, daags na de Vier mijl is er in de wijde omtrek geen pasta meer te krijgen. Na de viermijl zijn de lopers massaal aan de pasta''s geslagen. Ook op de avond voor de Vier mijl werd in menig Gronings huis pasta op tafel gezet. Lopers volgden trouw de adviezen van de diehards van het loperswereldje op en deze luidde dus: pasta eten en vroeg naar bed. De schooljeugd wat massaal meedeed gister overtreffen elkaar met sterke verhalen over de Vier mijl. De heen liep een Pr, terwijl de ander er niet eens in de buurt kwam van zijn of haar pr. De een zit nu met ontzettende spierpijn op de bank, terwijl de ander al weer rustig zijn rondje van 10 heeft gelopen. Maar ja het maakt allemaal niets uit want het was een heus loopfeest, ja feest dat was het zeker met zoveel mensen en deelnemers in zonnig Groningen. Nu de fotos online zijn gekomen is het voor velen nog even nagenieten en dan weer in training voor een volgende wedstrijd. Over de pasta tekort hoeft men zich geen zorgen te maken want uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat er vrachtwagens vol vanuit Italie onderweg zijn.......


train ze!

De zondag

Vandaag is het zondag en dat zal de meesten van ons niet ontgaan zijn. In Groningen was het niet zomaar een maar DE zondag van het jaar. Nee Sinterklaas is er nog niet en ook geen gratis koopzondag. Vandaag was het de vier mijl van Groningen. Een afstand van ruim 6 kilometer van Haren naar Groningen. Een thuiswedstrijd welke ik voor de 8ste keer ging lopen (zo effe uit het hoofd) De afstand ligt me totaal niet, veel te kort en veel te vol met mensen, maar ja als een soort van plichtsbesef loop ik altijd nog. Maar ik liever 42, dan een 4 mijl maar goed. Daarom liep ik naar de start, en omdat mijn huis ongeveer zn 1000 meter van de finish vandaan is liep ik de afstand dus 2 keer. Het was vandaag schitterend loopweer, met 17 graden was het voor vele lopers al behoorlijk warm. De vier mijl staat voor een begin, het begin van een nieuw iets. Voor mij was het ook want de vier mijl was immers mijn eerste wedstrijd. Na die wedstrijd ergens in de vorige eeuw volgenden er nog vele. Je kan stellen dat de vier mijl echt iets voor beginners is, en dat kan je eigelijk ook wel zien. Veel schooljeugd wat via school mee doet, en de absolute beginners. Beide groepen hebben zich min of meer voorbereid, hebben schoeisel aan wat je weinig doet denken aan hardlopen. Maar toch staan ze er met 17.500 man en vrouw aan de start. Zelf zal ik vandaag lopen met een persoon die voor het eerst zich waagde aan de vier mijl, helaas lag onze tempo te ver van elkaar om gezamenlijk te kunnen door blijven lopen. Na 1 km ben ik voor mij zelf gaan lopen, waarbij het oppassen geblazen was want er was veel schooljeugd om te ontwijken. Deze lopers in spe moeten het nog leren, en veel van hun gingen kriskras over het parcours. Gelukkig schopte ik geen van die lopertjes ondersteboven. Ik liep lekker en besloot ook zo te blijven lopen. ondertussen genietend van al die mensen langs het parcours. Volgens Noordnieuws waren er ruim 90 000 mensen langs de kant. Op een rustig tempo liep ik naar de vismarkt waar veel mensen zich stonden te vergapen aan het lopers volk. Dit jaar geen Pr maar ja het kan ook elke keer kaviaar zijn………

Ach met 33,24 ben ik al wel tevreden.

brandnieuw volkslied

De afrekening

Al een aantal weken zat ik er op te wachten. Eigelijk had ik het al veel eerder verwacht want als ze iets van je moeten zijn ze altijd erg snel. Dit keer bleef de afrekening op zich wachten. Nou ja veel had ik niet te vrezen want Holleeder zit al een tijdje vast en ben wat energieverbruik maar erg zuinig. Maar goed het is toch altijd maar spannend wanneer en hoe hoog de afrekening zal zijn. Vandaag was het er eindelijk, ik liep de straat in en zag het al meteen aan de brievenbus waarvan het klepje niet goed gesloten was. Heel voorzichtig deed ik mijn voordeur open, want tja met een afrekening weet je het immers maar nooit. Daar lag het op de mat, de afrekening van 2007 van mijn eigen energieboer. Het ging al mis met het openen van de envelop want echt ik sneed me aan het papier. Dat voorspelde al niets goeds. Na mijn EHBO technieken was opgefrist te hebben begon ik aan poging 2 om de envelop open te maken, het trillen van de telefoon maakte een einde aan deze tweede poging. Een dushi smste, maar ja die kan wachten dacht ik bij mij zelf. Nu scheurde ik de envelop open, en las de inhoud. Las de inhoud nog eens, en daar nog een keer. Jaren (eigelijk al zolang ik hier woon) moet er geld bij. Ook al zit je in je eentje kou te kleumen in de winter als je te gierig bent om de kachel hoger dan 15 graad te zetten bijbetalen was gewoon standaard. Waarschijnlijk zijn de aandeelhouders tevreden, of misschien doet die nieuwe ketel toch goed zn best want voor het eerst sinds 9 jaar krijg ik geld toe!!! Niet een paar tientjes maar een beetje boel meer, de absurd hoge voorschotbedragen bleken toch veel te veel van het goede te zijn. Om eerlijk te zijn kon ik met dat voorschotbedrag maandelijks een heel dorp (1000 man ) in een of ander hongerland in Afrika voeden. Wat heb ik er daadwerkelijk mee bekostigd?, waarschijnlijk de golfclublidmaatschap van een van de bestuursleden, of misschien wel zijn nieuwe Jaguar wie zal het zeggen? Kijk als de energieboer nu eens zn dorp ging sponsoren met al dat geld dan had ik er geen moeite mee. Maar gelukkig zijn de rollen nu om gedraaid, en mogen ze mij eens terugbetalen, dan bekostigen ze voor mij mijn reis, of misschien wel een supercomputer welke nauwelijks stroom vreet.zodat zij er zo weinig mogelijk profijt van zullen hebben. Natuurlijk heeft de nieuwe cv-ketel zijn werk afgelopen jaar naar behoren gedaan, maar het kan natuurlijk altijd nog beter en daarom gaat vanaf nu de helft van de lampen weg, en de kachel blijft uit tot half maart. Oo wat zullen ze daar schrikken als ze weer zoveel terug moeten betalen! Heerlijk toch, al moet ik er de hele winter voor in het donker zitten.


Nou maar eens snel achter die superzuinige pc aan………….

My selected mail

Elke dag is het raak, elke dag kans om de rijkste man van de straat te worden. In sommige mails wordt je verteld dat je de rijkste man van de stad bent of misschien wel zelfs van het land. Het is elke dag net jou emailadres wat uit de koker dr winnaars is komen rollen. Tenminste in mijn mailbox is dat het geval, ik heb al zoveel gewonnen dat ik nu al meer geld heb dan Gates en het blijft maar doorgaan. Ik check mijn saldo niet meer want ik weet er komt meer dan genoeg binnen. Natuurlijk moet je meteen reageren want anders gaat je buurman of een of andere Europeaan met jou gewonnen poen er vandoor. Het enige wat je moet doen een of ander nummer bellen, en een gedeelte van het gewonnen bedrag of notariskosten aan die persoon overmaken. Ach wat maakt die 5 of misschien wel 10 000 euro nou uit op die dikke 5 ton euro wat je hebt gewonnen? Vaak is het een Engelssprekend persoon die alleen met een 06 nummer te bereiken is, maar ja mijn engels is met al die gespreken er fors op vooruit gegaan. Bij die persoon mag je dan je bankgegevens aan doorgeven, en natuurlijk doe je dat want anders krijg je die prijs niet die alleen voor jou bestemd is. Nadat je het telegrafisch hebt overgemaakt (want dat gaat nog sneller dan internet) kan je wachten, lang wachten. Terwijl jij zit te wachten zit een of andere bende hun krijgerdansje te doen om het geld wat jij hun gegeven heb. Jij zelf blijf maar wachten op het geld, en het wachten duurt dan heeeeeel lang. Natuurlijk mag ik niet generaliseren want het zijn net zo goed Roemenen die het kunstje flikken. Ik blijf me er altijd over verbazen dat er niet meer mensen er in stinken, geld winnen is met internet en een emailaccount is zo easy!!! Nu zal ik wel de vraag krijgen van menigeen van waarom heb je dit niet eerder verteld? Werken doe ik tegenwoordig alleen nog maar voor de lol, en verder leef ik mijn leven. Natuurlijk heb ik het nooit aan iemand verteld want anders zouden de vrouwen de deur plat lopen hier en ik maar aan het uitdelen blijven. Maar ja dat maakt eigelijk ook niet uit want elke dag weer een nieuwe mail met nieuwe doekoe…….

Ik ga weer, want i have 1 new message…………………

FOTO'S FLORENCE ONLINE

zie voor een sfeerimpressie: http://fotosrogier.mijnalbums.nl/ (mapje Fiorentina-Fc Groningen)

Videos van voor de wedstrijd in Florence:

http://www.youtube.com/watch?v=ouAWeIKu5OQ

http://www.youtube.com/watch?v=dciSvKTQITM

http://www.youtube.com/watch?v=fJI1cp0dcjE

Boeren goes Florence!!!

Woensdag 3 oktober was het eindelijk zover!, dag van vertrek naar Florence, de dag waar ik eigelijk al naar uit keek na het laatste fluitsignaal in de eerste wedstrijd 2 week geleden. Toen werd het 1-1 dus in Italië kon het nog alle kanten op. Ik heb het natuurlijk over de returnwedstrijd van Fiorentina - Fc Groningen. Om niet met een lege maag naar Italië te vertrekken had mams weer heerlijk gekookt, en omdat het vandaag ook een beetje een speciale dag was kregen ijs na (dat is anders alleen op zondag) Tegen vijf uur reden we na de Euroborg, waar de bussen klaar stonden. Om een heus schoolreis gevoel van te maken ging zelfs mams mee. Zo dicht was ze nog nooit bij de Euroborg geweest, misschien in de toekomst de ze de groene kathedraal binnen treed. Maar goed ik begaf me naar de bussen, waar het een beetje onduidelijk was in welke bus ik nou moest. Eindelijk had ik de juiste bus toen me 2 vrienden vroegen of ik met een van hun wilde ruilen omdat ze anders niet samen konden zitten in een bus. Zo aardig als ik was deed ik het en werd bus 3 mijn definitieve bus. Tassen werden gecontroleerd en er werd gevraag of je drug en wapens bij je had. Daar had ik natuurlijk helemaal niets van mee, en Grunner kouke staat nog niet op de lijst van verboden vruchten dus. Eindelijk in de bus, en rond half zeven vertrokken we. In de bus was het een mengelmoes van supporters. Vader en dochter, Z-siders waarvan de meeste zo oud waren als mijn pa. Bij dat idee schoot ik in de lach want ik zie mijn pa echt niet een shirtje van z-side in de bus stappen. Een paar van hun vroegen waarom ik zo zat te grijnzen waarop ik me wijzelijk stil hield. De jongen die naast me zat kwam zelfs helemaal uit Breda, hij is geboren en getogen Groninger, maar een vriendin deed hem verhuizen naar Breda. Dat een groen-witte hart nooit van kleur verandert blijkt wel met deze jongen. Tot mijn verbazing gingen we niet via Duitsland maar dwars door Nederland. In het begin zongen we nog wat Groningse liedjes, maar ja dat hou je geen 1450 km vol dus werd het al snel rustig in de bus. Na 3 uur rijden eindelijk bij Venlo waar effe een korte plas en rookpauze werd ingelast. Daarna trokken we de grens over om via Duitsland, Zwitserland naar Italië te trekken. Om helemaal in de stemming te komen werden er films gedraaid zoals Hooligan en voetbal insite. Twee films wat over hooligans gaat. Het kan als een soort preventie werken, maar kan juist ook de andere kant op uit slaan. Tijdens een plaspauze ergens in donker Duitsland stopte er toevallig een bus voor supporters van Anderlecht uit België. Een paar van de bus doken op de groep af, wat er precies afspeelde heb ik niet echt goed gezien maar dat de stewards tussen beide kwamen zei me wel genoeg.

Ondanks dat het donker was wist ik precies waar ik was, want T-mobile Duitsland was erg blij met mijn aanwezigheid in Duitsland, want tig keer kreeg ik een smsje van welkom in Duitsland. Toen de we grens met Oostenrijk overstaken kreeg ik precies hetzelfde smsje maar nu waren de Oostenrijkers blij. Oostenrijk heb ik niet bewust mee gekregen, alleen op het einde toen we Italie naderden en het licht werd. Typische Oostenrijkse huizen met bakken bloemen voor op balkon. Ik moest meteen denken aan wat mensen bij mijn ouders in de straat die dankzij hun bloemetjes voorop balkon hun bijnaam (de oosterrijkers) te danken hebben. De eerste bergen zag ik nu ook, en op de hoogste bergen lag er sneeuw, en dat was een mooi gezicht om te zien en vooral een apart idee want de tempratuur in het dal waar we rijden was toch zeker 15 graden. Rond half acht waren we in Italie, waar wederom T mobiel Italie me opwachtte met een sms. De laatste loodjes duren het langst en dat was ook in dit geval. Ondanks de mooie omgeving duurde het laatste deel van de reis wel lang, extra lang zal ik haast denken, maar goed rond half vier waren we toch in Florence.

Op de snelweg, stond een politiemacht de vier bussen op te wachten, en samen met wat andere busjes uit Groningen die daar ook waren tegen gehouden gingen we in een colonne naar Florence centrum. De snelweg leek afgezegd te zijn, want zowel voor als achter ons reden politiebusjes. Onbewust kwamen beelden van hollywoodfilms naar boven drijven waarin zware criminelen ook zo werden begeleid. We kregen een heus rondrit door de stad, waarbij we bij veel bezienswaardigheden kwamen. Midden in het centrum werd er gestopt, en we konden uit de bussen. Dat was heerlijk na zn lange busreis van bijna 22 uur. Beetje onwennig stond ik op de benen. In een grote groep liepen we door het centrum van Florence. Op een gegeven ogenblik kwamen we op een plein waar zich nog meer Fc supporters zich verzameld hadden. Het was eigelijk een grote Groen-witte zee. Er werd gezongen, gedanst en geklapt. Ondanks het feit dat de centrum van de stad drooggelegd zal worden was iedereen flink aan de bier. Ik liet me naaien door een cola te nemen van 7 euro, maar ja die cola was vast heel bijzonder, niet dat ik het geproefd heb. Ook een kwart stuk pizza was de prijs ver boven Nederlandse maatstaven, dus hoezo Europa een natie? Ik slenterde nog wat rond door de mooie stad en kwam er veel Groningse bekenden tegen. Opeens viel er een Italiaanse vrouw tegen mij uit, uit haar gebaren begreep ik dat ze zich boos maakte om te rotzooi die de FC supporters overal maakten. Die lieve vrouw wist niet dat ik een van de weinige was die gewoon zijn afval in de daarvoor bestemde bak dumpte. Tegen 6 uur besloten we maar eens op te trekken naar het stadion. De ongeveer 1800 man wat er op het plein verzameld was vertrok in een stoet naar het stadion. We liepen zingend en springend door de straten van Florence. Midden op straat, en al het andere verkeerd ophoudend. De weg naar het stadion was nog lang, en zo dacht de politie er ook over. Op een gegeven ogenblik werden we tegen gehouden door de politie. De hele straat voor ons stond vol met politieagenten en wagens. Italiaanse benauwd waren ze voor de Groen-Witte massa waar de stemming er al goed in zat. De politie had in allerlei bussen opgeroepen die ons verder naar het stadion zal brengen. Met een beetje geluk kwam ik in de eerste bus terecht. Nou ja geluk die bus bleef natuurlijk als langste staan wachten tot al die andere bussen gevuld waren. Als sardientjes zaten we in een blijk wat ook wel bus genoemd wordt. Natuurlijk konden we het niet laten om ook in die overvolle bus te gaan zingen en springen. Toen ineens ‘’ Links, Rechts “ werd geroepen ging de bus gevaarlijk heen en weer ik zag de busshauffeur erg benauwd kijken, maar gelukkig liet men de bus heel. De rit naar het stadion leek een eeuwigheid te duren want je moet niet vergeten dat we boven op elkaar stonden met een tempratuur van ver boven de 20 graden. Eindelijk kwamen we bij het stadion aan, en daar stond wederom een groot politiemacht op ons te wachten. Het duurde een eeuwigheid voor ik door het hek was. Eerst werd ik gescand op metalen door een steward welke erg veel weg had van bob de bouwer vanwege de gele bouwhelmpje op zijn hoofd. Daarna moest ik echt alles wat ik bij mij had laten zien aan een agent. Welke een paar keer vroeg of ik ‘’ fire ‘’ bij me had waar ik droog op antwoord, no sorry i dont smoke. Dat was meteen de eerste en enige agent die ik zag lachen. Toen ik eindelijk door die controle heen was liep ik verder, maar werd door een jonge agent terug geroepen, die wilde mij nog een keer controleren en stelde dezelfde vraag. Terwijl ik bezig was weer alles uit mijn zakken te halen kwam de eerste agent die beval me door te lopen en gaf de ander een uitbrander. Misschien waren ze wat chararijnig omdat niemand een aanstek bij zich bleek te hebben, of ze zijn gewoon erg bang voor Fire. Ik was allang blij dat ik er door was en liep op mijn gemak lang een legermacht van politie naar het stadion.

Binnen in het stadion was het uitvak al aardig gevuld en er werd al veel gezongen. Ik besloot eer maar eens wat drinken te halen. Dat was echt een half uur werk. Uit slechts 3 gaten kon je drinken kopen. Voor die gaten zaten ook nog eens flink spijlen. Bovenhet verkooppunt was het helemaal afgedekt met gaas en dergelijk. Blijkbaar zijn ze in Italie al heel wat extreme dingen gewend. Met een paar van de bus zochten we een leuk plekje op. Het uitvak was hermetisch afgesloten van de rest van het stadion. Aan beide kanten zaten roestige hekken van ruim 20 meter hoog. Het uitvak zelf was smerig, stoeltjes leken in geen eeuwigheid schoon zijn gemaakt. Maar ja zelf waren we ook niet meer al te fris na 22 uur bussen. De spelers van de FC kwamen het veld op en we begroeten ze uitbundig.’’ Boeren, Boeren ‘’ klonk het uit de bijna Groningse kelen. Dit maakte zichtbaar indruk op de spelers, aanvoerder Nevland kwam nog een keer aan het rand van het vak ons begroeten. Ook de rest van het stadion liep langzaam vol, al zal het maar zn 29.000 supporters gevuld zijn. Aan de italiaanse zijde was het rustig, misschien heb ik ze niet gehoord omdat wij zelf erg nadrukkelijk aanwezig waren met ons gezang. De spelers kwamen weer het veld op, en de wedstrijd kon beginnen. Beide ploegen lieten mooi voetbal zijn, al was Groningen de betere ploeg in de eerste helft bleef het 0-0. Dat gaf hoop voor de tweede helft. In de tweede helft drong Groningen brutaal aan, en dat resulteerde in een aantal kansen. Het vak ontplofte toen 10 minuten na rust Nevland de 0-1 maakte. Doordat het het zo smal was viel ik in dolle vreugde boven op de mensen voor mij,. Maar dat maakte niemand wat uit want we hadden gescoord! Helaas was het van korte duur want slechts 5 minuten later maakte Mutu van Fiorentina gelijk. Het vak viel even stil, maar wij boeren die geven nooit op! Dus werd er snel weer door gezongen. Helaas waren er ook een groep andere ‘’ supporters ‘’ die neemden dat ze op een andere manier in actie moesten komen. De agressie van deze groep was schijnbaar zo groot dat een onbreekbaar glazenwand het begaf en er bijna een doorbraak naar het Italiaanse vak was gemaakt. De echte supporters besteden daar geen aandacht aan. De rest van de wedstrijd drong Groningen aan, en had nog een paar aardig kansen op de 1-2 maar dat gebeurde niet. In de verlening werd Groningen steeds machtiger in het Artemio Franchi. Maar het mocht niet baten en in de verlening werd er niet meer gescoord door beide ploegen. Daarna was het tijd voor de gevreesde strafschoppen, die strafschoppen zijn eigelijk een soort lotterij want de gelukkigste wint en niet de beste. Groningen moest als eerst, en de eerste was meteen al mis. Ik kon niet meer verder kijken en deed dan ook bij elke penalty het sjaaltje voor de ogen. Mutu velde het vonnis over Groningen door de laatste strafschop te benutten wat als eindstad van 3-4 betekende. De teleurstelling was groot, de spelers zakten neer op de grond, en de supporters zaten er stilletjs erbij. Even was het complete vak muisstil, bijna iedereen zat voor zich uit te kijken. Ik was ook erg teleurgesteld, we waren er zo dichtbij en ik vond dat we ook beter waren. Maar ja de bal is rond, en het kon alle kanten opgaan. Ik ben trots op de jongens van de FC dat die een meer dan goeie pot hebben neer gezet! De inzet was er en we hebben Europees een mooi vistekaartje afgegeven!. Doordat de wedstrijd uitliep met de verlening en penaltys was het al 12 uur in de nacht toen de wedstrijd afgelopen was. Daarna werden we zeker nog een uur vast gehouden in het stadion. Dit was omdat men de relschoppers er uit wilde vissen en special de persoon die de wand vernield had. Daarom werden per 10 man uit het stadion gelaten en we moesten langs een lange rij van stewards lopen. Dit was denk ik om er de juiste personen eruit te pikken. Buiten het stadion stonden zeker een paar honderd agenten in ME uitrusting ons op te wachten, terwijl boven ons een helicopter met zoeklicht rondcirkelde. Blijkbaar was het voor hun ook bijzonder want een aantal agenten maakten foto’s. Eerder had ik me druk gemaakt om het feit dat het slecht verlicht was rondom het stadion maar de helicopter die ons begeleide naar de uitgang nam me vrees van in het donker lopen weg. Eenmaal bij de bus aangekomen ging ik snel weer op mijn plek zitten en stilde mijn dorst die ik had gekregen door het vele zingen en schreeuwen met de lauwe spa rood die ik nog had. Het zal nog meer dan een uur duren voor dat iedereen weer in de bus was. In een convoo van zeker 8 bussen reden we Florence uit. Veel daarvan heb ik niet gezien want viel als een blok in slaap.

Rond negen uur werd ik weer wakker in de bus, we reden nog steeds en we waren er nog lang niet natuurlijk. We zaten al in Duitsland, dus de hele rit door Italie en Oosterrijk heb ik geslapen. Dat vond ik niet zo erg want in het donker zie je immers toch niets meer van de omgeving. Vanaf die tijd duurde het maar, de laatste loodjes wegen het zwaarst. De hele bus stonk naar ongewassen mensen en andere niet thuis te brengen geuren. De chemische toilet was aan het einde van zijn kunnen. Ik was wakker geworden met zere en vooral dikke enkels, waarschijnelijk heb ik er in mijn slaap tegen een metalen rand aangeschopt. Mijn reet deed zeer, en het leek alsof ik geen reet meer had door het vele zitten..Ik rook mij zelf en dat vondt ik nog wel het ergst. Iedereen was moe, en sommigen werden vervelend door elke keer een luik open te doen. Maar ja gaf ze geen ongelijk want het meurde in de bus dat wil je niet weten. Ook dat maakte ons niet uit, want we waren met zn allen voor een ding in de bus gestapt en dat was om de FC te supporteren. Rond half acht waren pas in Nederland bij Venlo en moesten toen nog heel Nederland door. Het thuisfront kon ik al sinds gisternacht niet meer bereiken want de accu was leeg. Dat probleem hadden de meesten van ons in de bus, en ik besloot om te bellen wanneer ik thuis was. Als je zn lange reis maakt is het stukje door Nederland nog wel het langst. Steeds oponthoud maar na 2,5 uur rijden zag ik eindelijk wat bekends, namelijk Assen. Ik zette ‘’ we zijn er bijna ‘’ waarop de hele bus braaf mee deed, ook de ouderen van z-side. Rond elf uur waren we weer in bij de Euroborg waar we de woensdagavond vertrokken waren. Ik moest zeker nog 40 min lopen naar huis. Natuurlijk gaat er wel een bus maar ik kon effe geen bus zien meer! Het was heerlijk te lopen na al die tijd van stil zitten in de bus. Bij de nachtwinkel kocht ik me nog wat bier en wat snoeperij. Thuisgekomen stelde ik het thuisfront gerust dat ik weer thuis was. Van het bier drinken en snoepen is niets meer terecht gekomen, ik zag mijn bed, ben er op gaan liggen en viel als een blok in slaap. Vanmiddag om 1 uur werd ik weer wakker en zag dat alle lichten nog branden. Het waren een paar heftige dagen, die vooral leuk waren maar ook leerzaam. Leerzaam in die zin van hoe zn supportersreis nu gaat. Ook leerzaam is was om te zien dat de figuren die het ruigst eruit zien het minst kwaad doen en dat iedereen die een echt groen-wit hart heeft geen rottigheid uit haalt. Voor mijzelf weet ik nu dat ik een fanatiek supporter ben van Groningen, want wie gaat er anders bijna 43 uur in 3 dagen in een bus zitten om de ploeg aan te moedigen? Respect heb ik ook voor de 4 stewards van bus 3 die toch maar effe zorgen voor dat alles gesmeerd loopt. Al is Fc Groningen gestrand in het Europees avontuur ik ben trots op ze enne nog effe dit :



Farmer till I die
I'm a Farmer till I die
I know I am, I'm sure I am
A Farmer till I die

ps: morgen komen de fotos online die ik gemaakt heb tijdens deze reis!!!!!!

Wartaal goes Florence

Vandaag is het zover, zo nog effe hardlopen om de beentjes te strekken en dan hup de bus in naar het mooie Florence, dat het daar mooi is bewijzen de bovenstaande fotos wel. Tempratuur is daar rond de 27 graden dus heerlijk weer. Wartaal is er live bij en doet natuurlijk zo snel mogelijk na thuiskomst verslag. Dus hou de site na vrijdag goed in de gaten.

Voor de thuisblijvers komt de wedstrijd Fiorentina-Groningen live op tv en radio Noord vanaf 21:00 uur!

Kijken dus!!!!!!!

Onderweg (bijna)

Ik ben bijna onderweg naar Florence en het lijkt haast een soort van schoolreisje te worden. De bus is geinspecteerd en op de foto gezet. Een echte Groninger gaat gewoon met GADO naar Italie. De hele week er al mee bezig, de groen-witte kleding werd gewassen en zonodig gestreken. Eten en drinken voor onderweg is vandaag gehaald, natuurlijk weer teveel maar ja beter teveel dan te weinig denk ik dan maar. Maar de grunner koek ontbreekt natuurlijk ook niet. De meeste mensen om me heen verklaren me voor gek. 18 uur in de bus en 18 uur terug en daar tussen in de stad Florence bezichtigen en natuurlijk de wedstrijd waar het allemaal om draait. Aan de inzet van de supporters zal het niet liggen, want met ruim 1900 man zijn we sterk vertegenwoordigd! Om een echt schoolreis gevoel van te maken wordt ik door mijn pa naar de plek van vertrek gebracht, misschien dat we ons verstoppen in de bus bij terugkomst dat zal het gevoel helemaal compleet maken. Dat ik kapot weer terug kom vrijdag maakt me niets uit, het lijkt me gewoon mooi om dit mee te maken. Misschien, heel misschien wel een stuntje en dan is het 18 uur lang feest in de bus op de terugreis, en zo stil zal het zijn wanneer er verloren wordt. Maar hoe dan ook we blijven zingen!, en wat zingen we dan?

Farmer till I die
I'm a Farmer till I die
I know I am, I'm sure I am
A Farmer till I die

Lieve Ayaan

Eindelijk ben je weer terug op Nederlandse bodem, nadat Rita afgezet werd was het wachten op jou terugkomst. Al die tijd moest ik het doen met jou foto, die ik trots naast Che Guevara en Nelson Mandela heb hangen. Maar je bent best wel een beetje flauw want je hebt me helemaal niet geschreven, en ook niet eens een belletje gedaan dat je terug kwam. Dat valt me best wel tegen. Natuurlijk wilde je het geheim houden want niet iedereen zit te wachten op je terugkomst. Die ene meneer met dat rare haar wilde zich vastketenen aan de deur van het vliegtuig zodat je er niet uit kon als die het geweten had. Misschien is het daarom ook beter zo dat je niets gezegd hebt, want stel je voor dat het uitgelekt was, dan stond half Nederland je bij Schiphol op te wachten om je als een soort heldin binnen te halen. Bij het zien van die mensenmassa preekte je over revolutie en stond het land weer ouderwets in rep en roer. Maar ja ondanks dat je me het niet verteld heb ben ik blij dat je er weer bent. Ik denk dat je anders niet gekomen was, en dan had je undercover met Sinterklaas stiekum het land moeten binnen varen. Nou dat lijkt me ook geen pretje, vooral niet omdat de Sint dit jaar in Frysland aanmeert. Dan heb je voor je het weet Wiegel aan je aan zitten. We gaan snel maar effe een wijntje doen en dan mag je me alles vertellen wat je daar aan de overkant allemaal beleeft hebt, wat je het meest gemist hebt en misschien kan je ook vertellen of die Amerikanen inderdaad zo dom zijn zoals ze lijken. In het begin leek het zeker echt toppie, beveiliging zoals die van de president, en haast al een sterrenstatus, en de een na de andere prominente weet ik veel wat voor lid kwam je opzoeken. Maar ja dat was het begin, toen het nieuwtje van Ayaan eraf was zat je vast alleen te kniezen in zn safehouse, helemaal alleen als een soort Remi en zelfs contact met de milkman was uitgesloten. Daarom was je vast wel blij dat de doekoe op was voor de beveiliging. Nu zit je hier weer, weer even wennen denk ik, wennen aan de koffie, pindakaas, drop en zeker aan de mensen hier. Zoals gezegd we doen snel even een wijntje.

Ps: kijk je wel uit voor Rita, die loopt tegenwoordig los, en je weet wat ze zeggen over loslopende……..