Ik ben bijna onderweg naar Florence en het lijkt haast een soort van schoolreisje te worden. De bus is geinspecteerd en op de foto gezet. Een echte Groninger gaat gewoon met GADO naar Italie. De hele week er al mee bezig, de groen-witte kleding werd gewassen en zonodig gestreken. Eten en drinken voor onderweg is vandaag gehaald, natuurlijk weer teveel maar ja beter teveel dan te weinig denk ik dan maar. Maar de grunner koek ontbreekt natuurlijk ook niet. De meeste mensen om me heen verklaren me voor gek. 18 uur in de bus en 18 uur terug en daar tussen in de stad Florence bezichtigen en natuurlijk de wedstrijd waar het allemaal om draait. Aan de inzet van de supporters zal het niet liggen, want met ruim 1900 man zijn we sterk vertegenwoordigd! Om een echt schoolreis gevoel van te maken wordt ik door mijn pa naar de plek van vertrek gebracht, misschien dat we ons verstoppen in de bus bij terugkomst dat zal het gevoel helemaal compleet maken. Dat ik kapot weer terug kom vrijdag maakt me niets uit, het lijkt me gewoon mooi om dit mee te maken. Misschien, heel misschien wel een stuntje en dan is het 18 uur lang feest in de bus op de terugreis, en zo stil zal het zijn wanneer er verloren wordt. Maar hoe dan ook we blijven zingen!, en wat zingen we dan?
Farmer till I die
I'm a Farmer till I die
I know I am, I'm sure I am
A Farmer till I die
Geen opmerkingen:
Een reactie posten