De scholen zijn weer begonnen en de eerste scholier ligt alweer in het ziekenhuis. Nee niet afgetuigd door een stel van een andere school, of met de meester van sport te fanatiek is gaan Jackie Channen. Nee de ongelukkige brugpieper, want dat is die met zijn 11 jaar vloog over de kop met zijn fiets. En is daardoor met hersensletsel overgebracht naar het ziekenhuis. Het jochie heeft wel erg hard moeten fietsen, was zeker bang dat zijn thee met koekkie die zijn au-pair uit Thailand of misschien zelfs wel zijn eigen mams klaar had gezet koud zal worden. Maar het ongeluk gebeurde in het zonnige Limburg, en daar heb je heuvels. Volgens de politie was de combinatie een te zware schooltas en heuvels de oorzaak van het gebeuren. Ja je leest het goed een te zware schooltas. Nu weet ik niet hoeveel lectuur dat jochie in zijn tas had zitten maar het lijkt er op dat alles te zwaar wordt hier. De kinderen zijn zelf al jaren lang te zwaar. Als het jochie zelf ook te zwaar zal zijn geweest snap ik niet hoe je dan over de kop kan gaan. Want met twee keer iets te zwaars op je fiets heb je toch wel een aardig balans op de fiets. Een 3-tonner rolt ook niet zomaar om toch? Maar ja misschien zit ik nu wel slap te lullen, want hier in het hoge noorden hebben we geen heuvels, tja alleen in het park maar ja heb geen fiets dus houdt het gelul nu eigelijk wel op lijkt me.
Hoe kom ik er bij om over zoiets te schrijven, en terwijl Libanon staat te flikken en FC Groningen na 6 jaar eindelijk weer van Feyenoord gewonnen heeft. Zo zijn er nog tig andere onderwerpen te noemen waarbij ik de scherpte van mijn tong of beter gezegd mijn toetsenbord kan laten zien. Genoeg andere onderwerpen waarbij ik goed en ongeremd kan zitten zeiken en die desbetreffende persoon of instantie de grond in kan boren zoals ze nog nooit de grond in geboord zijn. Genoeg exen die vragen om de grond in geboord te worden. Toen ik het artikeltje las had ik al tal van onderwerpen in mijn hoofd, pittige onderwerpen met daarin ouderwetse wartaal. Maar nee toen ik het artikeltje gelezen had dacht ik bij mij zelf van: Maar dat jochie ben ik !!! nou ja ik kon het zijn. Slaat natuurlijk nergens op om mijzelf te vergelijken met een 11 jarige waarbij de zachte G zo diep in de strot zit dat je het er met geen mogelijk eruit krijgt. Maar ja dat jochie fietste van school naar huis en dat deed ik jaren terug ook. Elke dag maar weer van Hoogezand naar Groningen en s middags ook weer terug. Weer of geen weer of het nu stormde, sneeuwde, bloedheet of de regen met baken uit de hemel kwam. Het was elke dag toch meer dan 30 km fietsen. Dat ging dan wat jaartjes achter elkaar door. Wat mijn jeugdsentiment nu met dat limburgertje te maken heeft, heel makkelijk want als je veel fietste zoals ik het deed maak je af en toe ook wel brokken. Nou ja dat af en toe was toch wel regelmatig maar ja dat zal jullie vast ook wel gebeurd zijn. Zo belande ik eens op de motorkap van een auto die zomaar uit de mist kwam terwijl ik overstak en niet veel later kreeg ik een heuse brommer in mijn reet terwijl ik gehaast aan het fietsen was. Gelukkig heeft die zware schooltas ervoor gezorgd dat ik zelf niet in de kreukels kwam te zitten. In de jaren wel heel wat fietsen afgereden, als ik in een derdewereldland geleefd en gefietst zal hebben lag de oude rijksweg tussen Groningen en Hoogezand bezaaid met oude wrakken. Ach dat was toen nu loop ik me zelf vaak in de kreukels met het hardlopen, maar dat ja dat hoort er gewoon bij als je zoveel loopt!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten