zondag 14 januari 2007

Gedwongen

Als je de titel leest zal je iets verwachten in de trant van gedwongen te trouwen of gedwongen te werken en meer dingen wat heel erg is. Eigelijk is het niet eens dwingen waar ik het over heb en eigelijk slaat het nergens op maar toch wel weer. Ik noem het maar passief dwangmatigheid en tja wat word daar onder verstaan? Nou eigelijk is het heel duidelijk, want als ik aan jullie vraag wie van jullie lid is van de postcodeloterij zal merendeel het bevestigend beantwoorden. Als ik vraag wie van jullie wel eens aan opzeggen gedacht heeft is dat waarschijnlijk 100 procent. Onder het noem van we helpen er ook arme hongernegertjes in Afrika ermee of we bouwen het hotel ergens in het tsunamiegebied er weer mee op slapen we rustig door. Dat gaat dan maanden, jaren eeuwen zo door. Natuurlijk zeg je zoiets niet op, want jij wil niet namelijk bij die ene van de straat horen die net na jarenlang plichtmatig meedoen gestopt is. Nog geen 2 week later stopt de postcodekanjerbus in je straat. Sta je met een rood gehuilde kop op in de plaatselijke krant, want je moest wel opzeggen want het was of meedoen of vreten voor de hond. Als die hond toevallig Cookie geheten had maakte dat natuurlijk niets meer uit. Maar intussen kan je je hoofd wel door een strop doen want die miljoenen komen nooit weer in je straat. Natuurlijk heb ik zelf al tig keer bedacht om te stoppen ermee, want toen met die uitkering was het natuurlijk bagger. Voor het geld wat je er aan uit gaf had je toch snel 4 flessen goedkope koppijn wijn voor. Toch heb ik het niet gedaan, want vooral in mijn geval wordt het dik kassa. Ik zal een van de weinigen zijn die een lot heeft de rest verhuist zo snel dat ze er niet eens weten dat ze in de Kleinekruisstraat op kamers gezeten hebben. De rest weet niet eens van het bestaan van de postcodeloterij af. Elke maand hopend dat je op een maandag naar je baas kan stappen om te zeggen dat je een nieuwe job heb gevonden namelijk die van geld uitgeven. Dan geef je al je vrienden en collega’s kleedgeld omdat je van gekkigheid niet meer wat je er mee moet doen en het is dan ook fiscaal aantrekkelijk om die een verlebte persoon eens een beetje in goede kleding te stoppen. Maar ja zoals mijn straatnaam als zegt is de kans dat ik morgen met een nog bredere glimlach bij de baas sta erg klein………..

Dus gewoon maar werken voor die doekoe!!!!!

Geen opmerkingen: