Ik ben een van de weinige in de straat die elke dag kookt. Tenminste wel van mijn kant, de overkant zal ook wel vaker spruiten, aardappels met een gehaktbal uit moeders keuken komen. Maar aan deze kant weet ik zeker dat ik en van de weinige zo niet de enige ben. Dat kan al snel want ben een van de weinige werkenden hier. De rest is student of noemt zichzelf zo. Ik heb al eens verteld dat mijn straat maar 83 meter lang is, en die 83 meter wordt hoofdzakelijk bevolkt door het studentenkorps. De straat is zeer geliefd bij de vele bezorgdiensten die de stad kent. Zo rond zevenen is het hier komen en gaan van brommertjes met pizza’s, shoarma, boerenkool, of nog es pizza’s. Aangezien ik bij een andere korps hoor en veel sport heb ik vaak de pannen op het vuur staan. Nou moet ik niet doen of ik kindeke Jezus zelf ben want laat ook wel eens iets bezorgen. Dat is voornamelijk of beter gezegd alleen maar roti. Maar goed de pannetjes stonden vanavond ook weer op het vuur en er pruttelde voor een vrijdag best wat lekkers in. Ik had dit recept uit willen proberen op mijn zus, maar die was voor dat ze kwam eten al in de dunne dus moest ik het zelf maar proberen. Eigelijk is het super eenvoudig en dat was het ook eigelijk. Ik nam wat garnalen uit een grootverpakking, die roerbakte ik flink met wat peper en kruiden van overzee. Dat rook al zo lekker dat ik bijna de Indiërs van restaurant ‘’ de kleine moghdul ‘’ in de kamer had zitten. Al zitten ze elke avond al bijna in mijn kamer, maar ja dat is een ander lawaaiige verhaal. Toen de garnalen heerlijk gekleurd waren deed ik er bonen bij, en liet dit nog heerlijk een tijdje garen. De rijst onbrak natuurlijk ook niet. Zo had ik weer een heerlijke (en gezonde) maaltijd op tafel. Dit kan ik met wat leuks er omheen best aan een dame serveren. Alleen moet je het dan niet zo rauw garnalen met boontjes en rijst noemen maar het een chiquer uitstraling geven. Dat is niet zo moeilijk je legt het wat mooi op het bord. De garnalen geef je een mooie naam zoals ‘’ Sweet lovely pink ‘’ met daarbij ‘’ Wild beans from Argentina ‘’ met daar bij geserveerd ‘’ handgewassen rijst uit Somalië ‘’ Hierbij mag natuurlijk een heerlijke rode Sauvigon uit 1889 niet ontbreken. Om te verhullen dat al dit lekkers gewoon uit de super komt maak je het in de kamer wat extra donkerder met veel kaarslicht. Goed dat hier de boel net geverfd want met dit eten en de sfeer doe ik er vast niet onder voor een 4 sterren restaurant….
Heerlijke gedachten toch zo onder het eten, nu alleen nog een dame die het wil eten……….
Geen opmerkingen:
Een reactie posten