Toubkalproof?

Vrijdag de 13de van April is het eindelijk zover! Scherp 13:13 uur moet ik me melden op Schiphol. Dan begint voor mij een compleet nieuwe uitdaging! Een uitdaging waar ik al een jaar naar toegeleefd, getraind en natuurlijk gepraat heb!. De Toubkal-expeditie staat op het punt te beginnen, nou ja eigenlijk begon het dus al een jaar geleden met een mailtje ter opgave voor de informatiebijeenkomst in Nieuwegein. Daar waren verschillende collega’s uit den lande elk met hun eigen achtergrond en motivatie om mee te doen. Vanuit de politieacademie word al sinds jaar en dag expedities georganiseerd naar indrukwekkende bergtoppen. Met de groep waarmee ik dit avontuur ga beleven hebben ze de naam gegeven van ‘’ Anders validen “ dit houdt in dat de groep gedeeltelijk bestaat uit mensen die iets mankeren, de een heeft een prothese (en dan heb ik het niet over gebitsprotheses), spierziekten of zoals in mijn geval mijn slechthorendheid en slechtziend. Voornamelijk het laatste zal deze tocht voor mij een extra uitdaging maken. Eigenlijk vindt ik de gekozen naam niet passend, want na de gezamenlijke trainingen heb ik niets bijzonders of anders dan anders aan onze groep kunnen ontdekken, behalve dat we echte doorzetters zijn!! Trouwens de groep die na ons komt die wel volkomen valide blijkt te zijn draagt de naam Science, en dat doet mij eerder denken aan en of andere sekte….

Waarom ik zonodig mee moest doen? Tja ik hou gewoon van een uitdaging, van nieuwe uitdagingen wel te verstaan. Ik heb al eens de vierdaagse gelopen met mij collega’s en dat was al een hele uitdaging in de drukte. Dus wat dat betreft hoef ik om de drukte in de bergen geen zorgen om te maken. Maar ja een bergtocht maken en dan ook nog aardig de hoogte in was dat niet teveel van het goede? Ik zie me zelf nog stuntelen over de met rotsstenen bezaaide looppad ergens in het Spaanse landschap, en zie me zelf in slow motion van de trap vallen waarbij ik geen enkele tree vergat. Dat was toen, in een tijd voor ik mijn CI (de gehoorimplantaat) kreeg. De CI heeft mij in veel opzichten sterker en zekerder gemaakt in veel dingen. Ik heb de CI nu een dik jaar, in een jaar kan er veel veranderen! Ik ben heel blij dat ik deze stap (CI) gezet heb, daarvoor heb je wel lef nodig. Vlak na het hele CI -traject afgerond was diende het volgende project zich al aan, namelijk de beklimming van de Toubkal!

In Spanje leken de bergen al hoog genoeg......

De meeste mensen in mijn omgeving leken het in eerste instantie niet echt serieus te nemen, of deden het af van dat is niets voor jou, of als je het maar laat!, waren veel gehoorde kreten. Het zal Rogier wel weer zijn in zijn enthousiasme, want tja als ik iets wil ben ik vanaf de meet af aan erg enthousiast, en dat hoort gewoon bij de persoon Rogier. Die Enthousiasme verdween in eerste instantie omdat ik ergens achteraan op de reservelijst stond, dit door middel van een loting. Maar na mate de tijd verstreek vielen er steeds meer mensen om uiteenlopende redenen af. Een dag voor ik op vakantie ging kreeg ik van de expeditieleiding te horen dat ik was ingeloot voor de expeditie! Een vreugdedansje volgde want dit was ook een soort van overwinning want ik stond elfde op de reservelijst…Dan gaat het ineens snel, kleding wordt gepast, formulieren moeten worden ingevuld. Ook begin ik weer flink te sporten, een leuke sportschool is gevonden en het plezier in het hardlopen is ook weer volop terug. De overtollige kilo's ben ik ergens verloren en ben niet van plan er naar lopen te zoeken.

"De roem ligt in het pogen zijn doel te bereiken, niet in het bereiken ervan."

Mahatma Gandhi

Er werden gezamenlijke trainingen georganiseerd door de expeditieleiding, helaas kon ik door een onverwachte gebeurtenis niet aanwezig zijn bij de eerste training. Dat voelde een beetje als een valse start voor mij, want je wilt ook graag de rest van de groep leren kennen. Gelukkig is dit later ruimschoots ingehaald. Elkaar leren kennen in de voorbereiding is een zeer belangrijk onderdeel wanneer je met elkaar de uitdaging aangaat moet vanuit gaan dat je elkaar voor 100 procent kan vertrouwen. Dat vertrouwen is er!. De hoogtepunt van de voorbereiding was de 2-daagse van Egmond. Het leek net een soort schoolreisje, overnachten in een sportzaal van korps Noord-holland-Noord, het ouwehoeren, kletsen en natuurlijk de trainingen hebben een sterke groepsband gekweekt. Natuurlijk heb je een gezamenlijk doel met elkaar en dat is het bereiken van de top, maar iedereen loopt er met zijn eigen ideeën, opvattingen en belevenis. Dan is het niets mooier dan een groep die goed op elkaar ingespeeld is.

Ik ben aan het aftellen, de koffer wordt nogmaals eens hergepakt, de checklist wordt nog eens nagegaan in de angst dat ik misschien iets vergeten ben. Zoals het nu naar uit ziet lijkt het er op dat ik alles dubbel heb zelfs… Zenuwachtig ben ik, dat geef ik eerlijk toe , maar ja dat heet gezonde spanning opbouwen! Ik laat het over mij heen komen, we gaan het beleven zoals iemand uit de groep het zo mooi zegt. Het zal zeker een hele belevenis worden, avontuurlijk en grensverleggend!. Ik ben er klaar voor, maar is de Toubkal er ook klaar voor? Of we daadwerkelijk de top gaan halen zal nog moeten blijken maar aan onze inzet in de voorbereiding zal het niet gelegen hebben! Laat de Toubkal maar komen met zijn 4200 meter hoogte!!!

Insha'Allah (als Allah het wil bereiken wij onze top!!!!)

Rogier

Meer info: www.politie-expeditie.nl