27 september 2005 ICH BIN EIN BERLINER

Vrijdag 23 sept.

Vrijdag zijn we weg gegaan en reden zo in 6 uur naar Berlijn, was erg druk op de wegen, Eerst gingen we effe naar Potsdam om daar onze spullen naar de slaapplek te brengen. Daarna zijn we de startnr gaan halen in de messehalle wat erg groot opgezet was. Elke merk wat er wel aanwezig met hun producten dus erg druk maar wel gezellig. Zaterdags Berlijn effe in geweest, kurstendam enzo bekeken. Het was er heerlijk weer, elke avond buiten gegeten en gezeten. Het was rond de 25 graden. Echt heerlijk weer. Wij zaten in het mooie potsdam. Waar het eigelijk heel mooi is en waar veel paleizen staan, een unieke plek om je voor te bereiden voor een marathon. We hadden een leuke plek om te overnachten dat was goed geregeld. het was er schoon en rustig. S avonds hebben we buiten gegeten op het terras van de italiaan in Potsdam.

zaterdag 24 sept.

Omdat ik vrijdagavond al mn startnummer gehaald op had gehaald hadden we zaterdag dus de hele dag voor ons zelf. Dus gingen we met de trein naar Berlijn. Daar hebben we veel dingen bekeken van de stad, zoals potsdammerplatz waar het Sony gebouw staat, Kursterdam, Er zijn genoeg winkels te vinden daar. Niet alleen de grote massa winkels maar ook mooie winkels zoals van Tommy, esprit ect. Wat me ook opviel dat alles best wel schoon is in Berlijn, anders dan bij ons in de grote steden. Ergens op de kurstfursterdam hebben we een tijd op het terras gezeten, het was heerlijk weer, en genoten er van om naar al die mensen te kijken die voorbij kwamen lopen. Je kon meteen zien wie hardlopers waren. S avonds hebben we ergens gegeten bij een Italiaan. Ik nam vanzelfsprekend een pasta. In Potsdam aangekomen ging ik vroeg slapen, want morgen zal de grote dag zijn.

zondag 25 sept M-DAY!!!!

Zondagochtend om 6 uur eraf, de grote dag !!!!! We gingen eerst met de autos naar de Messehalle envanuit daar met de metro naar Potsdamplatz, In de metro was het een al lopers met hun aanhang echt leuk om te zien. Iedereen leek gespannen en zenuwachtig en dat was ik ook. Ik was te laat bij het start vak aangekomen ongeveer 10 voor 9. Het startvak was al flink vol, daardoor moest ik samen met vele anderen naast het startvak wachten. De start begon en na een paar min begon het startvak F te lopen, de spanning steeg, Ik begon rustig aan te lopen. Zoveel mogelijk rechts omdat ik met mijn rechteroog het best zie. Al na 2 km sloeg het noodlot toe, ik werd door iets van achteren geraakt (denk aan een hardloper ) doordaar kwam ik ten val, de val stelde niets voor, een van mn drankflesjes was op de grond gevallen, een aardige dame raapte hem voor me op, dit had ik niet gezien en wilde hem ook tegelijkertijd oppakken, daardoor knalde ik keihard met mn neus tegen haar aan, auw auw auw. Een klein ogenblik dacht ik dat het gebroken was, maar gelukkig was het niet zo.

Vol goede moed liep ik verder in de mensen massa, 40.000 lopers en waarschijnelijk iets van 2 miljoen mensen langs het parcours. Het was een geweldige genot om daar te lopen, al hoewel ik al snel door had dat er een goeie tijd er voor mij vandaag niet in zat, ik had het wel in me, maar kon gewoon niet sneller lopen in de massa. Op een gegeven ogenblik was ik er zelfs beduusd van van al die mensen, zowel op het parcours al er naast. Al die mensen die je staan aan te moedigen, BRAVO BRAVO klinkt er uit vele kelen, kinderen die je een hand willen geven, ben zelfs gekust door een leuke dame (helaas geen adres van) Veel muziek onderweg, vele bandjes maakten er een muzikaal genot vanAl die verschillende mensen die er liepen, zuidafrikanen, denen, zweden, belgen, spanjaarden, portugezen, molukkers, mexicanen en de rest van de wereld!!!!! Sommige stukken van het parcours zag letterlijk zwart van de mensen, die allerlei vlaggen hadden enzo kortom de sfeer was echt onbeschrijfelijk!!!!! De hele wereld liep er en we liepen gebroedelijk naast en door elkaar. Intussen had ik me bij een tijd die bij me zal passen neer gelegd en liep mee in het feest!!!!! Het was warm, voor sommige te waren steeds meer menzen begonnen te lopen maar ik bleef lekker hardlopen en genieten van alles om me heen! Ik prijsde me zelf gelukkig dat ik meeliep en dit mee mocht maken, onderweg kwam ik Bertus zijn club tegen, daar nog effe wat mee gepraat.

Op de 34 km punt stonden mijn ouders op me te wachten, en daar liep ik in mijn triomtocht richting de Brandenburgerthor!!!!!! UNter de linden, en dan nog 2 km jaaa ik zal het halen, mijn beide handen gingen de lucht in toen ik de branderburger thor doorkwam, en dan de laatste 200 meters nog, zwart van de mensen BRAVO BRAVO BRAVO BRAVO klinkt het uit duizenden kelen en zie me zelf op een groot vidoescherm, ik ben blij ik ben trots en voel me vereerrd dat ik hier gelopen heb en de finisch overgekomen ben. Eigelijk was dit een van mijn relaxte marathons die ik gelopen heb, ik was niet echt vermoeid ofzo, geen blaren niets eigelijk heb alleen kunnen genieten. Na de finisch zie ik verschillende lopers neervallen, sommigen ervan hebben accuut hulp nodig, ambulances rijden af en aan, tja het was warm, ben verbrand op bepaalde plekkenen denk dat het 25 graden was op het einde De medialle die ik kreeg was een hele mooie! eentje met de afbeelding van Mizuki Noguchi de winnares bij de vrouwen!!!!!

Het mooiste is ook dat ik zonder blaren en eigelijk zonder spierpijn de rit voltooid heb! Mijn ouders wachtenden me op bij de reichstaggebouw en vanuit daar zijn we met de metro naar Alexanderplatz geweest, en daar met wat biertjes en lekker eten de afloop van de marathon gevierd! Zelfs daar nog rond gelopen. Na een paar biertjes nam de vermoeidheid wel enorm toe. Dus gingen we met de metro terug naar de auto, waar we nog wat lopers tegen kwamen. Eenmaal in Potsdam aangekomen vond ik het wel welletjes en dook rond half 10 mn bed in om meteen in een diepe slaap te vallen, dromend over alles!

maandag 26 sept.

De day after viel met de spierpijn reuze mee, eigelijk helemaal geen last. Alleen met traplopen voel ik de bovenbenen een beetje. Na een goed ontbijt gingen we nog effe de gebouwen bekijken in de Schloss Sanssouci. Hele mooie gebouwen er is zelfs eentje alleen neer gezet om de planten winters onderdak te kunnen zetten, echt idooit eigelijk maar wel heel mooi. Naar daar nog wat rond gewandeld te hebben kwamen we verschillende lopers tegen die min of meer wat stroef liepen. Ineens kwam ik Bertus (van Chatnrun) nog tegen in Potsdam, waar hij neer gestreken was met de groep. Dus toch nog een kleine greetsz. Zo zie je maar weer dat de wereldje wel klein is. Daarna zijn we nog in een groot overdekt winkelcentrum geweest, waar ik nog wat sportzaken heb bezocht en de nieuwste schoenen van nike en adidas beken heb. Na wat wijn te hebben in geslagen (bij aldi) gingen we richting hause. En zo kwam er een einde aan een superweekend!!

Rogier