maandag 5 september 2005
Ik, Safiya
Een vrouw die overspel pleegt, kan volgens het islamitische recht, de sharia, gestenigd worden: een menigte mensen gooit stenen naar de tot haar borstkas ingegraven vrouw tot de dood erop volgt. Niet te grote stenen, want dan zou ze bij de tweede of derde steen al dood zijn, en niet te kleine want die geven te weinig wonden. De Nigeriaanse Safiya Hoesseini werd in 2001 tot steniging veroordeeld. Reden: ze kreeg als gescheiden vrouw een baby. Maar dankzij haar advocaat en een internationale storm van protest werd ze gered. In haar indringende autobiografie, opgetekend door de Italiaanse journaliste Masto, vertelt ze haar leven vanaf haar vroegste jeugd tot aan haar nieuwe huwelijk. Met een nawoord van haar advocaat Abdulkadir Imam Ibrahim en van Masto. De zaak Hoesseini staat niet op zich zelf: in Nigeria zijn meer vrouwen (waaronder Amina Lawal, die ook na internationaal protest is vrijgesproken) tot steniging veroordeeld. Ook andere islamitische landen waar de sharia is ingevoerd kennen deze gruwelijke, onmenselijke straf.
Dit verhaal geeft naar mijn idee goed weer hoe de positie is van de vrouw in Noord-Nigeria. Hoe de extremisten hun zin krijgen door de shariawetten op nieuw in te voeren in 1999. De vrouw heeft een totaal ondergeschikte rol tegenover de man. De man die Safiya zwanger maakte gaat vrijuit omdat hij zn verklaring intrekt. Het is moeilijk voor te stellen dat zoiets bestaat, straffen die rechtsstreeks uit de middeleeuwen komen. Het is echt heel apart dat er mensen zijn die daarnaar leven, maar goed misschien is het ook wel heel moeilijk voorstelling van te maken omdat ik in een totaal andere wereld leef. Al met al is het een zeer indringende verhaal die je zeker gelezen moet hebben.
Rogier
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten