Vandaag eindelijk es weer een film gekeken, namelijk Hotel Rwanda. Het gaat over de haast vergeten genoicde van 1994 in Rwanda. Toen maakten Hutus Tutis en gematigde Hutus op een vreselijke beestachtige manier af. De wereld keek toen toe en vond het niet nodig om in te grijpen. In het land waren VN soldaten aanwezig maar konden en mochten niets doen. In 3 maand tijd werden zn 1 miljoen mensen het slachtoffer van waanzin. De film gaat over een hotelmanager die koste wat kost de Tutis in zijn hotel wilt beschermen en dat doet hij door soldaten om te kopen en te paaien met goederen en geld. De film geeft ook goed weer dat de rest van de wereld Rwande letterlijk in de kou lieten staan, sinpelweg omdat er niets halen valt!
'We verspillen geen kogels aan kakkerlakken', zegt een Hutu-strijder die meteen daarop een weerloze man doodknuppelt. Als de genocide uitbreekt, denkt Paul Rusesabagina, manager van het meest luxueuze hotel van de hoofdstad, op de eerste plaats aan het redden van zijn eigen Tutsi-vrouw en kind. Naarmate het hem duidelijk wordt dat er geen internationale hulp te verwachten is, helpt hij meer en meer mensen. Terwijl de buitenlanders in allerijl worden geëvacueerd, biedt Rusesabagina, met gevaar voor eigen leven, bescherming aan 1200 mensen in zijn hotel. In de honderd dagen dat de vluchtelingen in het hotel verblijven, worden meer dan een half miljoen Tutsi's en gematigde Hutu's vermoord. Het besef van de verschrikkingen dringt ook door tot de mensen in het hotel. 'U denkt misschien dat we hen niet allemaal kunnen vermoorden?' zegt een Hutu-officier. 'We zijn al halverwege.'
Rwanda en genocide lijken synoniemen te zijn geworden. 'Rwanda' is het verschrikkelijke verhaal van een straatarm land waar mensen kerken binnen werden gedreven om daar levend te worden verbrand. Op pleinen bijeen gejaagd om met machetes te worden afgeslacht. Op straat aangehouden om te worden doodgeknuppeld. Die werkelijkheid is onloochenbaar, want goed gedocumenteerd. Tienduizenden pagina's zijn erover gepubliceerd in boeken, rapporten en studies van de VN en mensenrechtenorganisaties.
Die werkelijkheid is nu dus ook verfilmd. Hotel Rwanda vertelt het waargebeurde verhaal van hotelmanager Paul Rusesabagina. Tijdens de massaslachting onder de Tutsi’s biedt de Hutu Rusesabagina in zijn hotel onderdak aan duizenden Tutsi-vluchtelingen. De Canadese commandant van de VN-vredesmacht, Roméo Dallaire, staat machteloos. Hij ontvangt van de VN, ondanks zijn smeekbedes om meer troepen, geen enkele steun. In het heetst van de strijd vecht Paul Rusesabagina ook voor zijn eigen leven en dat van zijn (Tutsi-)vrouw en kind. Hotel Rwanda-regisseur Terry George weet de hel van toen in een zinderend drama recht te doen, zonder die expliciet te verbeelden. De cast van Hotel Rwanda telt internationale sterren als Don Cheadle, Nick Nolte, Sophie Okonedo en Joaquin Phoenix. Honderden overlevenden van de genocide hebben de moed gehad de gebeurtenissen als figurant na te spelen. Gezamenlijk zetten de makers de internationale gemeenschap in zijn hemd. De aanklacht die deze film is, is niet zonder gêne aan te zien. En ook niet zonder verlangen naar een antwoord op de moeilijke vraag hoe bij dit soort brandhaarden dan wél te reageren, bijvoorbeeld nu in Darfur. Onvermijdelijk komt dit dilemma tijdens het festival aan de orde.
Dankzij deze aangrijpende film zal de genoicde van Rwanda nooit vergeten worden!!!!!!
Rogier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten