Ook ik geef toe....

Dit is een persconferentie omtrent mijn sportleven het hardlopen of door sommigen rennen genoemd, welke plaats vindt ergens in een achteraf zaaltje in het mooi Paramaribo. Na afloop zal alles duidelijk zijn en er is gelegenheid tot het stellen van niet al te moeilijke vragen. Na alle openbaringen in de wielersport wilde ik niet achterblijven. Ook ik klap uit de school die doping heet. Natuurlijk zocht ik eerst een heerlijk veilig onderkomen in Suriname, want tja als ik iets ga vertellen is het wel op een veilige afstand van moeders. Ik wil Suriname en natuurlijk meneer Venitiaan hartelijk danken voor hun gastvrijheid en voor het feit dat ze mijn zonden hebben vergeven. Daar ben ik hun voor mijn hele leven erg dankbaar voor. Maar goed dat wielrenners aan de doping waren mag bekend zijn, want zeg nu eerlijk al die bergen in Frankrijk, Spanje of Italie bedwingen in zn korte tijd? Daar heb je wel wat pepmiddelen voor nodig. Iedereen doet het en je zal haast zeggen met iedereen maar ja dit is (nog) geen soap. Ik zelf ben al jaren een fanatiek hardloper, wanneer blesures geen roet in het eten gooien loop ik veel en veel.Wijn alleen helpt ook niet echt de prestaties te bevorderen. Dus heb ik met de loopjaren het een en ander tegen beter weten in genomen. Aan de mijn doorzettingsvermogen en eigen kracht had ik niet genoeg, en toch wilde ik als overwinnaar over de streep komen. Laat een ander maar echt zweten zal ik gedacht hebben toen ik het voor het eerst in nam. Het spul komt van eigen bodem dus was het niet moeilijk om het tot mij te nemen. Na een eerste keer kan je eigelijk niet zonder, en zodoende is het bij mij een standaarduitrusting geworden bij langere wedstrijden en duurlopen. Jullie kunnen zeggen van mij wat je vindt, dat is namelijk je goed recht. Ik heb op dat moment gehandeld naar eigen goeddunken. Ik weet dat velen hun eigen doping gewoontes hebben in de sport, maar ja dat is geen excuus om het zelf te gebruiken. Van zeker 4 collega-lopers weet ik dat ze het toch zich nemen, maar ik laat het aan hun om tot openheid van zaken te komen. Natuurlijk ga ik weer door met de loopsport, vooral wanneer de woede van moeders is bekoeld zal ik me zeker weer op Nederlandse bodem wagen. Anders zie ik hier genoeg mogelijkheden tot lopen in dit switi kondre. Hierbij wilde ik het zelf laten, maar mocht de pers nog vragen hebben kunnen ze die nu stellen:

Ieniemienie van de niet al te wakkere Nederland krant: Meneer u lult maar over u doping gebruik maar heeft het ook in godsnaam ook een naam?

Antwoord: Ieniemienie wat dacht je van de enige echte GRUNNER KOEK namelijk die van Knols………

Dit was de laatste vraag, dank u allen voor u komst……


Neks no fout toch????????