maandag 23 juni 2008

Leeswerk

Vandaag 2 boeken over sport gekocht. Ik moet toch het EK drama maar van me aflezen toch?, en dat kan je niet beter doen dan met 2 boeiende boeken. De een gaat over de Tour van 1948 en de andere gaat eigelijk niet over sport maar over de vliegramp welke het kleurrijk elftal trof op 7 juni 1989 deze maand 19 jaar geleden.

Eindbestemming Zanderij



In de vroege morgen van 7 juni 1989 zet piloot Will Rogers van het SLM-vliegtuig Anthony Nesty een fatale landing in. Het vliegtuig, vernoemd naar de eerste olympische gouden-medaillewinnaar van Suriname, is op weg naar het vliegveld Zanderij in Paramaribo. Het toestel verongelukt in de jungle van Suriname, op nog geen twee kilometer van de eindbestemming. Aan boordt van het vliegtuig bevinden zich ook de spelers van het Kleurrijk Elftal. De voetballers van Surinaamse afkomst zijn gezichtsbepalende in het Nederlandse voetbal in die dagen. Die 73e juni zijn ze op weg naar Paramaribo om daar, in hun moederland, een toernooi te spelen. Van de achttien spelers van het elftal komen er veertien om. Drie overleven de ramp en één speler reisde zijn ploeg vooruit. De schrijver praatte met de overlevenden en de nabestaanden en geeft zodoende een getrouw beeld van de gebeurtenissen voor, tijdens, maar vooral na de ramp. De roofzucht van de militairen, de desastreuze verzorging van de lijken en de chaotische opvang op Zanderij van de nabestaanden komen hard voor het voetlicht. Ook de schuldvraag en de wijze waarop nabestaanden deze klap hebben verwerkt, worden nader toegelicht. Wat blijft is de herinnering aan jonge spelers met dromen, die nooit uitkwamen en het gevoel dat wonden niet altijd helen.



Wij waren allemaal Goden



Benjo Maso reconstrueert op basis van uitgebreid bronnenmateriaal de Tour de France van 1948. Een tijd dat wielrennen echt geen sport voor broekventjes was. De renners reden in landenploegen maar van ploegentaktiek was amper sprake. Schamel uitgerust werden de renners door uiterst barre weersomstandigheden gestuurd en bij pech moesten ze meestal de reparaties zelf verrichten. De televisie was er nog niet en aangezien de verslaggevers vaak ook niet in staat waren de renners rechtstreeks te volgen, namen de indrukwekkende prestaties nog straffere vormen aan. De reporters waren niet bang van overdrijvingen: "Uit een hel van sneeuw, water en ijs verrijst Bartali op stralende wijze, een aartsengel onder een korst van modder wiens doorweekte tenue de kostbare ziel van een buitengewoon kampioen verbergt."
Maso schetst etappe per etappe het koersverloop en de lezer wordt onverbiddelijk meegezogen in de verrassende ontknoping. Dit boek is zo onstuitbaar als de ontketende Gino Bartali op weg naar zijn legendarische ritwinst in Briancon.

Nu maar eens kiezen welke als eerste gelezen gaat worden......

Geen opmerkingen: