donderdag 1 mei 2008

het is een nacht

Het is een nacht
die je normaal alleen in films ziet
het is een nacht
die wordt bezongen in het mooiste lied
het is een nacht
waarvan ik dacht dat ik `m nooit beleven zou
maar vannacht beleef ik `m





Vandaag eindelijk mijn eerste wedstrijd sinds tijden, volgens mij zit er zeker wel 6 maanden tussen de laatste wedstrijd. Dat mag een fanatieke loper zoals mij natuurlijk nooit gebeuren. De excuses heb ik alweer klaarliggen, en die zijn tijdgebrek, motivatieproblemen en duisternis. Maar vandaag begon ik mijn wederopstandig als loper en ging de 14 km lopen van de Nacht van Groningen. Wel een gok want had de afgelopen 2 week slechts een keer gelopen in het park. Maar wat is nu mooier dan lopen in je eigen binnenstad?, het parcours is er een om in te lijsten en bovenal erg bekend voor mijzelf het is immers mijn thuis. Maar goed half zeven was de start en 20 over zes was ik nog thuis, een voordeeltje dat je vlakbij de start aan de grote markt woont. Nadeel was toch wel de regen welke met bakken uit de hemel kwam. Nog 7 minuten te gaan dus moest nu wel echt weg. De gehoorapp gingen in een boterhamzakje waar ik van baalde en daar ging ik door de regen. Nat was ik natuurlijk al toen ik bij de start aankwam, besloot rustig te starten een snelle tijd niet in gedachten want dit was immers mijn eerste loopje weer sinds tijden. Ik kwam als allerlaatste over de start en na wat verloren mobiele telefoons ontwijkend zat ik aardig mijn ritme van een rustige duurloop. Al snel begon ik met mensen in te halen, wat eigelijk best leuk is met een conditionele achterstand van een olifant. Na 2 km wist ik dat ik vandaag niet te laatste zal finishen, net of dat iets uitmaakt maar goed. De eerste ronde verliep wel soepel over de voor mij overbekende wegen en paden, de tweede ronde ging ook lekker en kreeg steeds meer de ruimte en begon wat te versnellen. Heel even dacht ik eraan om een derde rondje (dus halve marathon) erbij te doen. Maar alsof mijn bovenbenen de gedachten konden lezen gingen ze protesteren en liet meteen dat idee varen. Als ervaren loper moet je naar lichaam luisteren en dat deed ik dan ook, het laatste stuk versnelde ik nog wat en kwam in een tijd van 1:14 over de streep. Geen tijd om over naar huis te schrijven maar het begin is er weer en zo weet ik waar ik naar toe moet waren de komende maanden tot 4 oktober, een datum die wel erg snel lijkt te komen. Maar zoals eerder gezegd een boer geeft nooit op!!!!!!!!

Geen opmerkingen: