Ik dobberde al tijden op een grote rode luchtbed rond ergens op de onmetelijke grote oceaan.Het was er bloedheet zonder een zuchtje wind, de zon was druk bezig mijn hoofd te teisteren. Ik had het gevoel van tijd allang verloren en orienteerde me alleen nog op de dag en nacht. Hoe het kwam dat ik zo ronddobberde weet ik niet, maar aan mijn verbrandde huid en uitgedroogde lippen te zien moest dat al een hele tijd zijn. Ik was er niet alleen op die grote zee want sinds 3 zonsopgangen had ik gezelschap van 5 heuze haaien gekregen. Een daarvan een grote witte met hele grote tanden scheen de baas te zijn. Tja met zulk gezelschap waan je al snel in Jaws 4. De haaien bleven maar rondjes om mijn grote luchtbed zwemmen. Ze bleven trouwens wel op een redelijke afstand misschien dat de kleur van het luchtbed hun niet aanstond. Ik moest mezelf dwingen om geen zeewater te gaan drinken, want dan was het einde verhaal en dat zal zonde zijn want dit verhaal is nog maar net begonnen. Met het verstreken van de tijd verdwenen ook de haaien, de meesten gaven het op en gingen op zoek naar iets anders eetbaars. Alleen die grote witte haai die bleef. Hij kwam steeds dichterbij het luchtbed, en ik had helemaal niets om mij te kunnen verdedigen. Als het beest me te pakken zal krijgen zal het een bloedige toestand worden wist ik want heb alle afleveringen van Jaws gezien.
Intussen was het weer donker geworden en de oceaan werd steeds wilder, de golven steeds hoger. Het zal niet zo lang meer duren voor het luchtbed overspoeld zal worden en ik daardoor een makkelijke prooi voor de haai zal worden. Wonderlijk genoeg bleef ik drijvende op het luchtbed. In de verte zag ik licht,. Het was een boot! Een grote boot met vel lampjes, ik begon als een gek te zwaaien. Mijn hele lichaam deed er pijn van. De boot leek recht op mij af te komen zonder dat ze me zagen in het donker. Het kwam steeds sneller op me af, de haai hield het ook voor het gezien en zocht zn vrienden weer op. Ik zwaaide als een gek, maar het hielp niet. Ineens doemde de enorme boeg voor me op en zag nog net de letters TITANIC 2 staan en boem…………… Later veel later, leek ik ergens op een stuk strand te liggen, en de golfjes zeewater bereikten mijn lippen. Ook daar was het heerlijk zonnig en vertikte het daarom mijn ogen open te doen. Ik lag er vredig na tijden af van een dobberende luchtbed, geen haaien om me heen kortom vrede. Ineens maakte een grotere golf mij helemaal weer tot positieven. Met schrik deed ik mn ogen open, verdwaasd keek ik om me heen. Ik lag helemaal niet ergens aan een verlaten strand maar doodgewoon in mijn bed. Niets geen zeewater maar mijn eigen gekwijl had er voor gezorgd dat mijn kussen zeiknat was. Mijn hoofd bonkte, mijn keel deed zeer, draaiend hoofd en bloedheet dat zijn natuurlijk wel symptomen die niet zo vreemd zijn na zn avontuur op zee, maar nee ik was gewoon ziek………………..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten