zondag 18 februari 2007

Shooting dogs


Gisteravond de flim '' Shooting dogs '' gezien, na hotel Rwanda de tweede indrukwekkende film over de genocide welke in april 1994 plaats vondt in Rwanda. Het verteld het verhaal van de Tutsi's die een veilig heenkomen zochten op de basis van de VN. De VN-soldaten mogen niet tussenkomen hun enige opdracht is het evacueren van de achtergebleven buitenlanders. In een schooltje bij Kigali vinden de Britse priester Christopher en de jonge leraar Joe zich plots in het midden van een catastrofe. Hoewel meer dan tweeduizend burgers toevlucht zoeken in de lokalen, vertrekt de eenheid Belgische blauwhelmen die er gelegerd zijn en laat de vluchtelingen zonder bescherming achter en deze worden dan ook afgeslacht door de Hutumilities. De film is in Rwanda zelf opgenomen en dat met behulp van overlevenden waardoor de film des te indrukwekkender wordt.


De film laat heel goed zien hoe beestachtig de slachtingen waren tijdens de genocide en legt nog beter de zwakte van de VN bloot. De VN in het leven geroepen na de tweede wereldoorlog onder het motto ' Dit nooit weer ' doelend op de holocaust in de tweede wereldoorlog. Maar na 1945 hebben er talloze genocides plaats gevonden over de hele wereld. Het log apparaat wat VN heet is niet in staat om te reageren op dit soort rampen. Misschien wil dat niet eens op dit soort dit gebeurtenissen reageren, want als je kijkt naar Dafur lijkt of ze niets van Rwanda geleerd hebben. Men moet zich daar in New York zich kapot schamen dat ze het zo ver hebben laten komen. Ik vindt dat de VN medeverantwoordelijk voor de genocide, want met voldoende mankracht en wapens was lang niet zo uit de hand gelopen. Door alleen maar toe te kijken zijn ze ernstig te kort geschoten. Door vriendjespolitiek, onduidelijke mandaten en veto's heeft de VN nergens in Afrika een poot om op te staan om zodoende strijdende partijen uit elkaar te houden. Maar nee de wereld keek en deed helemaal niets. Een opmerkelijk detail is dat de organisatoren achter deze vooropgezette genocide een lekker leven in Frankrijk genieten. Maar ja dat is maar Afrika, niemand weet wat hij of zij op 6 april 1994 aan het doen was, maar iedereen weet wel waar hij of zij was op 11 september 2001. Kortom een zeer trieste film die een zeer realitisch beeld geeft van wat de VN nu werkelijk is namelijk helemaal niets........
Deze film hoe schokkend die ook is, is zeker de moeite waard om te kijken, vooral wanneer je niet zo bekend bent met de genocide van Rwanda.

Geen opmerkingen: