woensdag 21 februari 2007

Op slot

Binnenkort krijgen tbsers die op verlof gaan een nieuw speeltje namelijk de knieslot. Wanneer een Tbs-ers een stap te veel naar de vrijheid zet kan de begeleider met een druk op de knop hem op de knieën doen dwingen. Dat lijkt me wel heel handig, vooral als je op zn druk station van bijvoorbeeld Utrecht loopt en je verliest je tbs-er effe uit het oog. Het is ook handig wanneer je zelf naar de plee moet, effe op het knopje drukken en je tbs-er zit op zijn knieën. Ik vraag me wel af hoe zoiets er uit komt te zien, is het net zo groot en opvallend als een wielklem? Wanneer dat zo is durf ik te wedden dat veel tbsers niet eens meer naar buiten willen, en ze hebben eigelijk ook wel gelijk want voor je het weet worden ze toegezongen midden op Utrecht centraal Het is een tbser zeker die op verlof is zeker….. Dat zal natuurlijk reuze zielig zijn want ook dat soort lui hebben recht op een doorstart. Voor mij mogen ze zn slot er wel standaard inbouwen en er nooit meer uit halen. Komt een meervoudige verkrachter te dicht in de buurt van een vrouw wordt het slot meteen geactiveerd. Middels met een zendertje kan een veegwagen van de tbs-kliniek hem komen afhalen. Maar ja dit mag vast niet, de politiek roept van moord en brandt en het slot kan bij de vuilnis. De discussie om het tbs-slot laait weer op nadat een tbser weer vreselijke dingen doet in zijn proeftijd. Dat is Nederland op zijn smalst zoals ze wel zo mooi zeggen.

Voor mij zelf kan zn slot ook uitkomst bieden, en nu moet ik natuurlijk wel meteen bij vermelden dat ik geen erge dingen doe of van plan ben te gaan doen. Maar toch als verslaafde van de levensstijl wat hardlopen heet is het erg moeilijk om stil te zitten met een blessure. het mag dan ook geen verrassing zijn dat ik van het weekend stiekeme geprobeerd heb te lopen. Nou ja stiekeme was het niet want kwam zeker 4 straatgenoten tegen. Maar het stiekeme gedrag van mij werd al naar een paar meter afgestraft, zeg maar 200 meter. Toen riep mijn geblesseerde voet me via ingewikkelde signalen een halt toe. Dan is het eigelijk al te laat, want pijn betekend dat je te ver bent gegaan. Dus ik kon weer 200 meter terug lopen. De overburen hebben vast van alles gedacht. Helaas door mijn drang om te lopen hou ik er misschien wel langer last van dan nodig is. Met een knie slot was dit vast niet gebeurd, knieslot is in mijn geval niet het juiste woord, we kunnen dan beter spreken van een voetslot. Maar ja met deze zachte tempraturen buiten is het natuurlijk ook wel erg verleidelijk en daar komt nog eens bij dat de loopschoenen me elke dag vragend aankijken wanneer we weer eens aan de loop gaan. Voor mij is het lopen alweer een eeuwigheid terug, natuurlijk stel ik me aan want heb eind januari voor het laatst echt gelopen en dat was in Apeldoorn. De voet heeft tijd nodig om het een en ander van Apeldoorn te verwerken, ik moet mn voet natuurlijk wel de tijd geven en daarom is een knieslot of beter gezegd een voetslot wel een hele uitkomst. Wel de sleutel ervan thuis latend zodat ik met mijn goeie been de hinkstap kan uit proberen………

2 opmerkingen:

Anoniem zei

haha, toch even proberen...
ik ken het, de drang is dan net te groot! gelukkig is het inderdaad iets onschuldigs, zoals hardlopen anders zou je zeker in aanmerking komen voor een knieslot ;-)

doe rustig, dan mag je des te sneller weer op pad!

Anoniem zei

Dat betekend dus dat we geen TBS-ers in de Marathon zien ? Is denk ik erg lastig lopen met zo'n knieklem ;-)