TODAY BOSS-DAY

Vanavond is het zover, dan gaat het dak eraf in de Gelderdrome en ik ben erbij, mooier begin van een vakantie is niet denkbaar......

The boss is siki!!!!!

Springsteen aan het begin van je vakantie, leuker was niet denkbaar, maar het mocht niet zo zijn. The boss werd ziekjes en zegde daarom af, iedereen wordt wel eens ziek maar ja waarom nu net the boss? Maar ja ze wisten al dat hij morgen weer beter is dus saat het concert gepland voor morgen. we will see......................

Radio Nowhere

RADIO NOWHERE


I was tryin' to find my way home
but all I heard was a drone
bouncing off a satellite
crushin' the last lone American night
this is radio nowhere, is there anybody alive out there?
this is radio nowhere, is there anybody alive out there?

I was spinnin' 'round a dead dial
just another lost number in a file
dancin' down a dark hole
just searchin' for a world with some soul

this is radio nowhere, is there anybody alive out there?
this is radio nowhere, is there anybody alive out there?
is there anybody alive out there?

I just want to hear some rhythm
I just want to hear some rhythm
I just want to hear some rhythm
I just want to hear some rhythm

I want a thousand guitars
I want pounding drums
I want a million different voices speaking in tongues

this is radio nowhere, is there anybody alive out there?
this is radio nowhere, is there anybody alive out there?
is there anybody alive out there?

I was driving through the misty rain
searchin' for a mystery train
boppin' through the wild blue
tryin' to make a connection to you

this is radio nowhere, is there anybody alive out there?
this is radio nowhere, is there anybody alive out there?
is there anybody alive out there?

I just want to feel some rhythm
I just want to feel some rhythm
I just want to feel your rhythm
I just want to feel your rhythm
I just want to feel your rhythm
I just want to feel your rhythm
I just want to feel your rhythm
I just want to feel your rhythm

Springsteen BIO

Zijn eerste album verscheen in januari 1973: Greetings From Asbury Park, NJ. In september 1973 verscheen zijn tweede album: The Wild, the Innocent, and the E Street Shuffle. Hoewel deze albums in eerste instantie niet aansloegen, werden ze jaren later platina.

Springsteens doorbraak kwam echter pas bij zijn derde album: Born to Run (augustus 1975). Inmiddels had Springsteen (in 1974) de samenstelling van zijn band, de E Street Band gewijzigd. De lineup werd: Clarence Clemons op saxofoon, Steve Van Zandt op gitaar, Danny Federici op orgel, Roy Bittan op piano, Garry Tallent op basgitaar en Max Weinberg op drums. In 1975 bezocht Springsteen voor het eerst Europa en gaf op 23 november ook een optreden in Amsterdam (RAI).

De critici waren zeer lovend over Born to Run. Springsteens muziek werd vergeleken met de muziek van Jerry Lee Lewis, en zijn songteksten met die van Bob Dylan. Springsteen werd een fenomeen. Hij werd niet alleen geliefd bij zijn publiek, maar ook bij de grote media. Zo verscheen Springsteen tegelijk op de omslag van TIME Magazine en Newsweek. Veel fans werden aangetrokken door de muziek en de optredens van Springsteen, maar werden afgeschrikt door de overvloedige media-aandacht.

Mede vanwege de groeiende invloed van Jon Landau, de journalist die Springsteen eerder 'de toekomst van de rock n roll' noemde, ontstond een conflict tussen Springsteen en diens impresario, Mike Appel. In verband met een rechtszaak die Appel tegen Springsteen aanspande, kon Springsteen niet snel na Born to Run een nieuw album uitbrengen om het succes voort te zetten. In juni 1978 verscheen zijn vierde album, Darkness on the Edge of Town. Inmiddels hadden de punk en de new wave hem ingehaald, waardoor Springsteen niet meer "anders" was, maar opeens mainstream. Darkness on the Edge of Town werd een groot succes, vooral vanwege een energieke concertreeks. In oktober 1980 verscheen zijn vijfde album: The River (een dubbelalbum). Van dit album kwam Springsteens eerste top-10-hit: Hungry Heart. Inmiddels was Springsteen niet langer een "hype", maar een echt succes. Springsteen trok zich echter terug en nam het eenvoudige en donkere album Nebraska op (september 1982), zonder de E Street Band, en zonder tour om het album te promoten. In deze periode begon Steve Van Zandt een solocarrière onder de naam Little Steven & The Disciples of Soul, waarna hij de E Street Band verliet. Hij werd vervangen door Nils Lofgren.

In juni 1984 verscheen het album Born in the U.S.A., vergezeld van een twee jaar durende internationale tour. Springsteens fans maakten tijdens de tour kennis met Nils Lofgren én met een ander nieuw bandlid: achtergrondzangeres Patti Scialfa. Van het album 'Born in the U.S.A.' werden zeven singles een hit. Het album plaatste Springsteen hoog in de hitlijsten. Het titelnummer Born in he USA achtervolgde Springsteen nog lang, niet in de laatste plaats omdat velen (onder wie de Amerikaanse president Ronald Reagan) het nummer interpreteerden als een patriottische lofzang op de Verenigde Staten en de American Dream. In werkelijkheid was het een kritische beschouwing over de gevolgen van de Vietnamoorlog en de economische crisis. Tijdens de tour, in november 1986, bracht Springsteen het succesvolle live-album Bruce Springsteen & the E Street Band/Live 1975-1985 (5 LP's / 3 CD's) uit.

In 1987 verscheen opnieuw een introverter album, Tunnel of Love (oktober 1987). Dit album had voor het eerst betrekking op de thema's liefde en identiteit. 'Tunnel of Love' kreeg een persoonlijke kleur toen bleek dat het huwelijk tussen Springsteen en actrice Julianne Philips - bekend van de rol van Frankie uit de televisieserie 'Sisters' - stukliep. Het echtpaar scheidde in 1989. Tijdens de tour die volgde na de release van 'Tunnel of Love' kreeg Springsteen een relatie met achtergrondzangeres Patti Scialfa, met wie hij later in het huwelijk trad.

In november 1989 nam Springsteen afscheid van de E Street Band. In maart 1992 verschenen tegelijkertijd de albums Human Touch en Lucky Town. Eind 1992 nam Springsteen een MTV Unplugged-sessie op, die echter grotendeels plugged was. Het bijbehorende album verscheen in 1993. In de herfst van 1993 nam Springsteen het nummer Streets of Philadelphia op, voor de soundtrack van de film Philadelphia. Het nummer werd in 1994 een top-10-hit en Springsteen ontving er een Oscar voor Beste Song en een Grammy voor.

Inmiddels bracht Springsteen de E Street Band weer bij elkaar om een aantal nieuwe nummers op te nemen voor het Greatest Hits album dat in februari 1995 verscheen. In november 1995 volgde het album The Ghost of Tom Joad, opnieuw een introvert en bijna-akoestisch album, gevolgd door een solotour in vaak kleine theaters. De "Tom Joad" waar de albumtitel naar verwijst is de hoofdpersoon van de roman The Grapes of Wrath van John Steinbeck, over arme boeren uit Oklahoma die tijdens de crisis van de jaren '30 hun heil gingen zoeken in Californië. Voor de 'The Ghost of Tom Joad' kreeg Springsteen the Grammy Award voor de beste folk plaat van dat jaar. Tom Joad was al eerder bezongen door Woody Guthrie, van wie Bruce Springsteen verschillende nummers heeft gezongen.

In 1999 kwamen Springsteen en de E Street Band opnieuw bij elkaar, met nu zowel Nils Lofgren als Steve Van Zandt op gitaar. De gezamenlijke tour na de release van de 4-cd verzameling van nooit eerder uitgebrachte songs Tracks duurde tot halverwege 2000, waarna het album Live in New York City werd uitgebracht. Op verzoek van zijn fans nam Springsteen na "11 september" een nieuw studioalbum op met de E Street Band (voor het eerst sinds Born in the U.S.A.): The Rising (juli 2002).

In 2005 bracht Springsteen een nieuw soloalbum uit: 'Devils & Dust', waarvan het titelnummer door critici benoemd wordt tot de beste song over de inval van de V.S. in Irak. De solo-akoestische cd bracht Bruce Springsteen weer op tournee door Europa en de Verenigde Staten. Het concert in Nederland dat hij gaf op 19 juni 2005 staat in de boeken als beste solo-akoestische concert ooit gegeven in Nederland.

In 2006 werd ook 'We Shall Overcome: The Seeger Sessions' uitgebracht, een cd met daarop onder andere oude Amerikaanse Folk nummers die ooit gezongen zijn door Pete Seeger, vroeger 'het muzikale geweten van links Amerika' genoemd. Er volgde een korte Europese tournee met een 17-koppige band en daarna een Amerikaanse tournee. Op 16 mei 2006 stond Springsteen met the Seeger Sessions Band in een uitverkocht Heineken Music Hall in Amsterdam. Op 13 oktober gaf Springsteen met The Seeger Sessions Band een eveneens uitverkocht optreden in de Rotterdamse Ahoy'. Op 5 juni 2007 verscheen een live-registratie van deze show, gegeven in Dublin, op CD en DVD.

vervelen(d) die pubers

SPRINGSTEEN WEEK BIJ WARTAAL!!!!

The boss komt naar de gelderdrome en dat laat wartaal niet ongemerkt voorbij gaan. Deze week besteed wartaal aandacht aan de komst van de boss!!!!

"You'll Be Comin' Down"

"You'll Be Comin' Down"

White roses and misty blue eyes
Red mornings and nothing but grey skies
A cup of coffee, your heart shot clean through
Jacket you bought me gone daisy grey-blue
You're smilin' now but you'll find out
They'll use you up and spit you out now
Your head's spinnin' in diamonds and clouds
But pretty soon it turns out

You'll be comin' down now baby
You'll be comin' down
What goes around it comes around and
You'll be comin' down

Easy street and quick buck and true lies
Smile's as sad as those dusky blue skies
A silver plate of pearls my golden child
It's all yours at least for a little while
You'll be fine long as your pretty face holds out
Then it's gonna get pretty cold out
Endless streams of stars shootin' by
You got your hopes on high

You'll be comin' down now baby
You'll be comin' down
What goes around it comes around and
You'll be comin' down
For a while you'll go sparkling by
Just another pretty thing on high

[Sax solo]

Like a thief on a Sunday morning
It all falls apart with no warning
Satin sky's gone candy-apple green
The crushed metal of your little fine machine

You'll be comin' down now baby
You'll be comin' down
What goes around it comes around and
You'll be comin' down

You'll be comin' down now baby
You'll be comin' down
What goes around it comes around and
You'll be comin' down

Gypsy Biker (oefenen voor vrijdag)

GYPSY BIKER

the speculators made their money
on the blood you shed
your mama's pulled
the sheets up off your bed
the profiteers on Jane Street
sold your shoes and clothes
ain't nobody talking
'cause everybody knows
we pulled your cycle out of the garage
and polished up the chrome
our gypsy biker's comin' home

sister Mary sits with your colors
brother John is drunk and gone
this whole town's been rousted
which side are you on
the favored marched up over the hill
in some fools parade
shoutin' victory or the righteous
but there ain't much here but graves
ain't nobody talkin'
we're just waitin' on the phone
our gypsy biker's comin' home

we rode into the foothills
Bobby brought the gasoline
we stood 'round her in a circle
as she lit up the ravine
the spring high desert wind
rushed down on us
all the way back home

to the dead it don't matter much
'bout who's wrong or right
you asked me that question
I didn't get it right
you slipped into your darkness
now all that remains
is my love for you brother
lying still and unchanged
to them that threw you away
you ain't nothin' but gone
our gypsy biker's comin' home

now I'm out countin' whitle lines
countin' white lines and getting stoned
my gypsy biker's coming home

Reunie with the deafs

Afgelopen vrijdag was het zover, niet mijn vakantie begon maar ik had een heuse reunie. Een reunie van de middelbare school welke in reeds in 1991 verlaten had. In het begin twijfelde ik nog om te gaan, want het is immers zn lang geleden en met sommigen oudklasgenoten heb je via hyves wel regelmatig contact. Na wat aandringen van oudklasgenoten besloot ik toch te gaan, ik had het nog bijna gemist ook want was in de veronderstelling dat het op zaterdag was. Na het werk ging ik er lopende naar toe, was nog best een hele trip maar ja een loper als ik vindt dat niet erg. De school ligt in een rustige omgeving midden een het Ina boudierplantsoen waar ik vele voetstappen heb achter gelaten. De school was op de nieuwe uitbouw na weinig tot niets verandert, zelfs de gordijnen hingen er nog (verkleurd). De klaslokalen zelf waren nog net als vroeger alleen stonden er een rij computers in elk lokaal. Toen ik er les kreeg waren er nog niet eens geen computers, dus de school was met de tijd mee gegaan. In heb begin werd ik niet herkend, ja door een enkeling maar de meesten hadden geen idee wie ik was. Dat is niet zo gek, in die tijd liep ik met een bril en had een groot bos haar op de kop. Nu is het kaal en draag ik al jaren geen bril meer. Ik vond het niet zo erg dat ik niet meteen herkent werd want zo kon ik nog even rustig door het gebouw lopen.

Ik zag veel oudschool en klasgenoten waarvan sommigen nog duidelijk herkenbaar waren, en dat is ook niet zo moeilijk als je na zoveel jaar nog steeds het zelfde kapsel draagt. Anderen waren duidelijk ouder geworden, maar ja wat wil je ook het was immers 16 jaar geleden dat ik de meesten voor het laatst heb gezien. Er waren ongeveer 300 slechthorenden bij elkaar, en dan kan je misschien wel voorstellen hoeveel decibel aan lawaai dat opleverde. Ik heb me toen wel afgevraagd hoe ze hier een vergunining voor los gepeuterd hebben bij de gemeente. Zag het al voor mij dat er bij de politie talloze klachten over het lawaai binnen kwamen. Dat er geen bewaking was verbaasde me met zoveel dure gehoorapparaten bij elkaar, wel was er EHBO aanwezig, want vroeger boterde het niet zo tussen de Grunners en Fryzen dus mischien wilden ze daarop voorbereid zijn.

Op z on reunie ben je voornamelijk bezig om elkaar te vertellen wat je zoal doet en wat je uitgespookt heb de afgelopen 16 jaar, In mijn geval hadden ze beter een microfoon kunnen geven en dan had ik de hele meute in een keer kunnen doen. Grappig was ook te horen hoe het met de klasgenoten ging, en wat ze daadwerkelijk zijn gaan doen, waar een altijd een schilder wilde worden was nu een systeembeheerder. Velen meiden waren al moekes geworden, en anderen waren geen steek veranderd en nog net zo lelijk als vroeger. Veel leerkrachten bleken er nog steeds te werken en dat al die jaren lang! Je zal er zelf ook haast doof van worden lijkt me. Na wat gegeten te hebben werd er vrolijk doorgepraat en gedaan. Herinneringen werden naar boven gehaald, eigelijk net zoals oude mensen het doen. Later sprak ik nog een dame, die er ook op de school gezeten heeft. Na een tijdje van babbelen hebben we elkaars naamplaatje maar uitgewisseld, zoal vrijgezellen dat horen te doen op een vrijgezellenfeest ofzo. Later op de avond was ze toegevoegd op hyves. Kortom het was leuk!

Good old times

Wartaal goes Arnhem en wel op 30 november aanstaande! Na ongeveer 10 jaar ga ik '' the boss '' weer in levende lijve zien. Met the boss bedoel ik natuurlijk niemand minder dan Bruce Springsteen. In mijn jeugdjaren dreunde '' born in the usa '' door het ouderlijk huis. Mijn ouders vonden dat helemaal niet erg want dat was altijd nog beter dan het housemuziek wat toen nog niet eens bestond. Bij mijn eerste stereoset kreeg ik een heus verzamelwerk van Springsteen als kadoo. Maar goed in 1986 zag ik Springsteen voor het eerst in de kuip, met zijn tunnel of love tour. Ik was 13 en het was mijn eerste grote concert ooit en dat heeft ook veel indruk gemaakt. 50.000 mensen die zongen heel trevee born in de usa!. Later het zal rond 96/97 zijn geweest trad hij op in de ahoy, dit was wederom een geweldige ervaring, al is een stadionconcert natuurlijk nog het allermooist. Daarna heb ik de the boss gemist toen hij hier in het land kwam op te treden. Maar nu op 30 november ga ik dat weer inhalen want dan treedt hij op in de Gelderdrome te Arnhem.

Een kaartje kopen, daar dacht ik pas aan toen de het al uitverkocht was, en eigenlijk werd ik door mijn zus wakker geschud, want die hadden wel kaarten gehaald. De laatste keer dat ik kaarten voor bruce had gehaald gin de slaapzak mee. De hele nacht bij plato (muziekzaak) voor de deur, want ja echt weer internet bestond toen nog niet of op hele kleine schaal. Nu is de wereld compleet anders met internet. Natuurlijk was het concert al uitverkocht maar er stonden nog genoeg kaarten te koop op internet. De eerste was meteen al raak, een veldkaart voor de normaal prijs, helaas waren daar 2 mensen bezig geweest de kaarten te verkopen dus viste ik achter het net. Maar ik gaf de moed niet op en speurde verder, na een uurtje op het net had ik al de keuze uit tig kaarten. De een wilde er veel aan verdienen door het dubbele te vragen, een ander vroeg de gewone prijs. Uiteindelijk vond ik een eerlijke verkoper die zijn kaartje voor de normale prijs aanbood. Na effe gebeld te hebben was de deal rond. Vandaag om 2 uur afgesproken op het station, en na een praatje was de overdracht geld-kaartje een feit. De jongen gelukkig met zijn geld en ik blij met mijn kaart. Nou rest me nog om de teksten van de nieuwe Springsteen nummers goed te leren zodat ik vrijdag over een week probleemloos mee kan brullen!!!!



it's gonna be a long walk home
hey pretty darling, don't wait up for me
gonna be a long walk home
a long walk home

10 minuten

De zuiderzeelijn gaat definitief niet door!, Den Haag heeft na jarenlang van spelletjes spelen eindelijk de knoop doorgehakt en het noorden kan zijn snellere verbinding met het westen vergeten. Eerst werd er gedroomd over een zwevende trein maar dat werd door Den Haag meteen al afgeschoten. Dus werd er jaren gepraat over een alternatief. Na verloop van tijd was het wel duidelijk dat Den Haag niet al te veel moeite en geld in het Noorder wil steken. Wel wordt er (te) veel geld in het westen van Nederland. Natuurlijk kan je Groningen niet vergelijken met Amsterdam, maar toch lijkt het of geld daar geen rol speelt. Station bijlmer wordt zo effe voor 150 miljoen verbouwd, de snelwegen wat meer weg heeft van een stervende hartpatient wordt maar alsmaar geld in gestoken. In Den Haag lijkt het er op of men last heeft van kokervisus. In een zeer beperkte ruimte moeten er teveel dingen gebeuren. Heeft men echt niet door dat daar niet de toekomst ligt? Waarom een kunstmatig eiland in de noordzee bouwen, terwijl hier in het Noorden volop ruimte is voor groei? Tja Noorden ligt ver, erg ver lijkt me daar te denken. Ik ben blij dat ik dan zover van die drukte en rotzooi vandaan woon. Hoe kan je daar uberhaupt een lange duurloop van 30 km lopen zonder dat je eens geen auto, tram, vliegtuig of asfalt tegen komt? Geef mij Groningen maar, en dat zal er over een aantal x jaren ook in Den haag geroepen worden, wanneer het zorgenkindje helemaal morsdood is. Dan nog eens te zwijgen over het belachelijk idee van een nieuw eiland in zee te bouwen.

De zuiderzeelijn zal een tijdsbesparing hebben geleverd van 10 minuten. 10 minuten lijkt weinig, maar is veel als dat je laatste minuten van een marathon zijn. Het is niets als het te maken heeft met economische groei, en voor die 10 minuten hoef ik niet de drukte van het westen op de stoep. Liever die fooi van 2 miljard om hier de knelpunten te verbeteren, en van het zelfde geld de verbindingswegen met Noord-Duitsland en daarmee ook de rest van noordelijk europa te verbeteren. Daar hebben wij veel meer aan dan zitten wachten op Den Haag, want op Den Haag zit niemand hier op te wachten. Vooral met zn idee van We kunnen Den Haag letterlijk in de kou laten zitten door hier de gaskraan dicht te draaien, maar dan zitten de dushis daar in de kou en dat kunnen we ook niet hebben. Laat die 10 minuten maar en geef die doekoe, en het noorden gaat met de neus omhoog richting het oosten!!!!

Zondag

Het is zondagmorgen rond een uur of zeven. Ik sta naast mijn bed vandaag is het de dag van de zevenheuvelenloop, een wedstrijd in Nijmegen over 15 km waarvoor ik me al eenhalf jaar geleden voor in heb geschreven. Toen ik opstond ontbrak de zin om te gaan. Ik had mijn tas al gepakt dus ik kon eigelijk zo gaan, maar een reis van meer dan 3 uur (door werkzaamheden) heen en 3 uur terug onnam me de zin om te gaan. Eigelijk erg apart want het is een van de leukste lopen van Nederland. Even overwoog ik om toch te gaan, maar kroop toch weer heerlijk onder de warme wol. Rond half een werd ik weer wakker, rond die tijd zal ik zonder extra vertraging net aan zijn gekomen in Nijmegen. Andere keer beter dacht ik bij mij zelf en besloot dat er vandaag toch flink gelopen ging worden. Na zondags gerommel in huis toog ik in mijn outfit richting Hoogezand. In het begin stond er nogal een fris briesje maar ja dat is niet zo raar in November. Het zonnetje scheen en dat bracht weer heel wat mensen op de been in de stad. Na een rondje Euroborg liep ik langs het kanaal naar Hoogezand. Het ging moeilijker dan anders en dat is ook niet gek als je bekend dat het al weer weken geleden was dat ik een lange duurloop onder de zolen heb weggelopen. Het zonnetje doorbrak het mistige landschap waar ik me in bevond, en dat maakte het lopen dat het opeens vanzelf weer ging. Op een rustig tempo draafde ik verder heerlijk alleen. Rond die tijd zal ik eigelijk met 30.000 anderen de zevenheuvelen moeten bedwingen. Maar alleen lopend met om me heen alleen rust vond ik wel net zo lekker. Het laatste stuk verdween de zon, alsof het zeggen wilde dat je niets kadoo krijgt. Toen de zon verdween kreegi k het zwaar, de benen werden als lood en het koppie ging naar beneden. Maar ik bleef doorlopen, want aan alles komt een eind en na zn 3 km kwam ook aan deze duurloop van 22 km een einde. Het was weer zwaar, maar dat zijn alle eerste keren weer. Maar als de taak volbracht is volgt de voldoening en die was heerlijk!

Na het eten ging ik heerlijk onder de zonnehemel, de zon achterna..........

ik vraag en ik klaag niet
ik loop maar wat rond
tot de wind me vertelt dat ik mee moet gaan
de tijd is zo tijdloos
zolang ik niet leef
zolang ik niet vraag waar ik heen moet gaan
een laatste blik over mijn schouder gewoonweg hier vandaan
ik hoor en ik zie niet
ik kloot maar wat aan
als de nevel verdwijnt zal ik verder gaan
ik vraag en ik klaag niet
zolang ik beweeg
zolang er iets is dat me een reden geeft
een laatste blik over mijn schouder en gewoonweg hier vandaande zon achternaeen laatste blik over mijn schouder gewoonweg
hier vandaande zon achternade zon achternade zon achterna

Moed

Kipfingers

Het zat vandaag niet echt mee wat koken betreft. Dat is mij eigenlijk onbekend want mensen die bij mij hebben gegeten eens weten dat ik het in de vingers heb. Van tevoren toen ik naar de winkel liep had ik al mijn denkbeeldig boodschappenlijstje klaar. Maar ja een intern boodschappenlijst ben je zo weer kwijt. Toen ik vlug alles gescoord had kwam ik tot ontdekking dat ik nog een en ander vergeten was. Dan fabriceer ik wel iets dacht ik bij mij zelf toen ik door de snel donker wordende stad liep, want na een dag van werken heb je geen zin om weer voor een tweede keer moeilijk te gaan zitten doen in de winkel. Ik zette een lekker muziekje op en ging aan de slag in de keuken. Ui en knoflook vonden snel de weg naar de pan, daarna volgde het gehakt. Toen dit lekker er uit begon te zien deed ik het zakje kant en klare groentenmix erbij. Effe laten sudderen, en na de reclame ging ik vrolijk verder met de prut. Ik voelde me helemaal als Oliver James en die kookt ook heel wat af voor de lol. Om het een beetje pittig te maken doopte ik mijn gerecht in Mexicaan style. Hmm het rook heerlijk en het smaakte ook nog eens goed. De krieltjes werden al mooi bruin. De telefoon gaat, ik kan negeren maar zie dat het een leuke dame is. Maar ja mensen als er een leuk iemand belt onder het koken gaat het vaak mis. Het was een standaardgesprek van hoe is het met je moeder, hoe is het met je vader en hoe is het met de rest. Ik schijn leuke ouders te hebben want de meeste vriendinnen vragen me het. De koetjes en kalfjes drentelden vrolijk verder en ineens rook ik wat. Toen bedacht ik dat ik ook bezig was in de keuken, dus een snel ik bel je wel eens terug gooide ik de telefoon op de bank. In de keuken was mijn heerlijk gerecht bezig om zich om te vormen toch een zwart aangekoekt iets. Maar gelukkig kon ik de helft redden. Het leek mee te vallen, en het leek er sterk op dat ik toch nog kreeg te eten. Maar niets is minder waar, de krieltjes bleken nog niet gaar, dar de rest op het bord lag te dampen. Ik had het bord naast de pan op het fornuis gezet, Ik verklaarde de krieltjes gaar en gooide het bij de rest Ik pakte het bord, welke gloeiend heet was geworden. Ik branden mijn handen aan mijn eigen bord en van schrik liet ik het los, ik denk eerder gooide want bijna de maaltijd lag door de hele keuken heen! Brandende vingers het werden net kipfingers van moraaaa. Heb mijn vloekwoorden kennis weer eens flink bij geschaafd. Daarna half uur onder koude kraan met die handen terwijl ik de ravage in me opnam. Er zat nog een beetje in de pan, dat heb ik maar genomen helemaal geen zin om nog weer iets anders te regelen. Een paar uur later de brand trekt langzaam weg, maar ja het kan niet elke dag toppie in de keuken zijn toch????? De schoonmaak was een dubbele straf met verbrande vingers in een lekker heet sopje maar ja zo leer ik het bellen onder het koken wel af tenminste!

Maarre wie o wie heeft zien om morgen ( misschien als het bevalt de dagen,weken erna ook) voor mij te koken.

Miss Somalia 2007

Hier is ze dan eindelijk, miss Somalia 2007, in real life Ceilia geheten, lief of lief???

Bij ons in het noordern geven we nooit geen tien, maar voor haar maak ik een uitzondering!!!!!!!!!


een 10!!!!!

Legitimatie verplicht

Ik was het bijna vergeten, want ik liep haastig door de regen naar huis. Iets in mijn hoofd zei me dat ik nog naar de super moest gaan. Ineens zag ik een stel kinderen kleumen door de regen met hun zelfgemaakte lampion. Ze waren op jacht naar snoepgoed, want gister was het de sterfdag van Martinus welke leefde in 316 en in dienst was van de koning als ridder. In een barre sneeuwstorm trok hij rustig naar een Franse stad. Toen Martinus eindelijk bij de stad aankwam zag hij een arme man in slechts lompen gekleed. Hij had hier erg medelijden mee, zo erg zelfs dat hij zijn mantel door tweeën deelde en een helft aan de arme man gaf. S' nachts kreeg hij een droom, een grote droom want hij zag Jezus aan het kruis met zijn stuk mantel. Waarschijnlijk was dat het gevolg van teveel wijn welke hij kreeg van zijn mederidders die zich er voor schaamden dat zij niet zo als hij was. Maar goed Deze Martinus verliet het leger en werd bisschop. Op 11 november 397 overleed hij, en de kerk besloot dat Martinus geëerd moest worden op 11 november. Maar ja omdat we in Nederland leven kan zoiets niet op zondag gevierd worden omdat het dan de zondagse rust naar de kloten is, tja dat kan alleen hier.

Vanaf die tijd lopen er elk jaar op 11 november vraatzuchtige kids rond. Die bellen overal aan en zingen snel een liedje om daarna net zo snel snoep op te eisen. De meeste mensen werken hier vrolijk aan meen en dragen zo hun steentje bij aan wat extra dikke kids en pondje extra suikerziekte. Ik kan niet achterblijven en haalde nog snel de laatste minirepen op om bij de deur uit te gaan delen. Thuis gekomen controleerde ik de deurbel, want het zal sneu zijn als dat ding nu juist stuk zal zijn. Ik hing een bordje op met de tekst '' legitimatie verplicht '' , want natuurlijk hanteer ik een leeftijdsgrens voor dit feestje. Die grens ligt bij mij weten bij de 10 jaar (11 jaar voor zittenblijvers) Dus pubers op brommers krijgen niets, die versta je toch niet want zijn te beroerd om hun brommer uit te zetten. Ik geef ook niets meer aan complete families die de deuren bij langs gaan, want de papa's en mamma''es zingen zelf niet eens mee. Na 2 uur was de bak met chocola nog net zo vol als toen ik de zakken er kieperde. Na nog een uur uit het raam loeren wist ik het zeker, er zal dit jaar niemand komen. Ze zijn zeker stilletjes mijn huisje voorbij gegaan?, of wat meest logische is dat ze zijn blijven plakken in het centrum want daar valt wat te halen. Hier in deze buurt niet, want hier zitten teveel studenten en velen daarvan lopen gedwongen door de honger zelf nog. Hier haden ze voor een week eten kunnen scoren (elke dag een reep), ik denk dat ik ze bewaar tot volgend jaar want zo kan je het niet vergeten iets te halen...........

Of toch zelf maar effe eentje, misschien 2 of heel misschien 3 repen van opeten.........................

De beentjes gaan los!

De beentjes gaan los vanavond!!!! Lekker swingen op de klanken van Kassav!! en als het onderstaand text mag geloven gaan we voor even de herfst vergeten!

Ay, ay, ay, ¿ha llegado el otoño holandés!: lluvia fría, mucho viento y la sensación que el día se ha transformado en noche en un abrir y cerrar de ojos. ¡Pero es posible escapar! Por décimocuarta vez, la Noche de Baile Latino ( Latin Dance Night) - en De Oosterpoort en Groningen - será un ‘puerto franco tropical’ con, de nuevo, un programa para chuparse los dedos. Si lo deseas, puedes asistir a una fiesta en la que podrás escuchar música, o bailarla – como desees – tomar una copa o ‘tapear’. Mañana hará frío y, posiblemente, el día estará gris, pero, al anochecer, nos encontraremos todos, en la fiesta más ardiente de Holanda, envueltos por la magia latina, que te hará sentir diferente. ¡¡No faltes!!

Ai ai ai, de Hollandse herfst. Koude regen, harde wind en het gevoel dat de ochtend in een mum van tijd alweer is overgegaan in de avond. Maar ontsnapping is mogelijk! The Latin Dance Night in De Oosterpoort Groningen is voor de veertiende keer een tropische vrijhaven, met opnieuw een programma om je vingers bij af te likken. De top in het genre verzorgt een swingend feest waarnaar geluisterd, waarop gedanst en waarbij gedronken en gegeten kan worden. Morgen is het weer koud en donker, maar vannacht kruipen we met zijn allen onder een kleurige Latijnse parasol tijdens het warmbloedigste feest van Nederland......

Born to run

Vandaag gelukkig ruim voor het donker worden vrij, dus kon ik weer lekker lopen. De grote in de media opgeblazen storm was nog wat aan het naetteren, het goot zoals het alleen in Engeland kan gieten. Maar toch nam ik het besluit om te gaan lopen, want een dag niet gelopen is een dag niet geleefd zo simpel is het gewoon. fietsers probeerden zo snel mogelijk door de regen op hun plek te komen, voetgangers waren verscholen onder hun paraplus welke ze angstig in de harde wind vasthielden. Ik vindt zoiets alijd komisch om te zien, want zo lijkt het er op dat een paraplu het enige bezit is tijdens een regenbui. Ze vergeten een ding, namelijk dat ze niet van chocola zijn. Maar goed ik had voor eerst mijn winddichte onderkleding aan, en met deze harde wind was dit geen overbodige luxe. Ik liep mijn rondjes door het park, de weinige voorbijgangers keken me raar aan of ik niet helemaal goed was. Collega's die ik tegen kwam staken vertwijfeld hun hand op. Daar liep ik in de stromende regen, en het was heerlijk!!! Het park was voor mij alleen, de modderspetters vlogen me van alle kanten om de oren maar dat deerde me niet. Ik liep er heerlijk het leek net of de regen een soort rust gaf. Dat kan maar zo want in de zomer wordt er volop geblowt in het park en dat blijft natuurlijk allemaal in de bomen hangen en met die regen komt het allemaal naar beneden. De ene keer voelde ik me Haile Grebralaasie en weer een bocht later voelde ik me gewoon ik. De aanschaf van de nieuwe loopkleding bleek een goeie te zijn geweest, want ondanks al die regen bleef mijn kleding betrekkelijk droog. Het was heerlijk gewoon!!!! Na een uur alleen gelopen te hebben kwam ik een loopster tegen, totaal doorweekt en dr gezicht op onweer, misschien dat het haar eerste keer in de regen was. Een eerste keer is altijd wennen, en het doet vaak ook een beetje pijn maar daarna is het altijd fijn. Fijn om alleen samen met de regen te zijn, een te zijn met het beetje natuur in de stad en een met je gedachten. Ik weet niet of het door die loopster kwam maar een paar meter later schoot me er een flardt songtext van Springsteen in mijn hoofd.

Someday girl I don't know when
we're gonna get to that place
Where we really want to go
and we'll walk in the sun
But till then tramps like us
baby we were born to run

Zo is het precies, na regen komt de zon en een loper geeft nooit op al regent en stormt het ten top!

Ik weet het zeker, ik ben geboren om te rennen.......

Wat eten we vandaag??

Terwijl de helft van de derde wereld ligt te kreperen en god smeekt om eindelijk dood te mogen gaan zitten wij te zeuren over wat we wel moeten eten? Ja bekend verhaal he, het is immers een dagelijks zeurmoment geworden. Zal het vandaag eens een Franse kipfilet gelegd op een bedje van bosuitjes en groene groenten? Ja welke groene groente?, in deze tijd is bijna alles groen wat gezond (en betaalbaar) is. Ach misschien ook maar een keer struisvogelbiefstuk met krieltjes en groenten. Dat is eigeiljk te veel werk, dus gewoon maar een chineesje?, oo nee dat hebben we maandag ook al op ons bord gehad. Patatje met een vette chiliburger dan?, nee want dat is weer te vet en helpt ook niet om de herfstdepressie te verdrijven. Intussen zijn er weer wat Afrikanen verhongert of verzopen op weg naar de eerste wereld. Zij die na veel en veel honger dood zijn hebben eindelijk een luisterend oor bij god gevonden, maar niet heus want ook hij moet eten, en klokslag 6 staat er bij hem een dampend bord voor zijn neus. God zelf heeft niets tekort, zelfs 77 maagden tot zijn beschikking. Misschien haal ik wat goden door elkaar maar ja dat maakt niet uit want elke god zorgt goed voor zichzelf. Dat de mensen het zich zelf allemaal aandoen is natuurlijk waar want wie gaat nu in Sudan wonen? Eigen schuld dikke bult toch? Misschien als god eens tijd heeft kan hij de verhoudingen in de wereld wat herverdelen zodat die een niet uithongert en de ander zich niet dood eet, want daar hebben we het toch over? tekort en overschot zijn de lelijke woorden in dit verhaal. Dat de een dood mag van de honger,en een ander met vetzucht en pure overgewicht met allerlei middelen in leven gehouden wordt is natuurlijk niet helemaal eerlijk, Nee het is gewoon babaars! Dat je hier je dood kan eten, terwijl een continent verderop ze vechten om het beetje eten. Maar om effe weer bij het probleem van de dag te blijven wan nu opeens geen probleem meer is want je hebt het nu eindelijk op een rijtje, het wordt stampot, dus stampen maar!!!!!

hopelijk morgen (of overmorgen) wat minder gezeur en gewoon eten wat de pot schaft..............

Devil's arcade

Remember the morning we dug up your gun
The worms in the barrel, the hanging sun
Those first nervous evenings of perfume and gin
The lost smell on your breath as I helped you get it in
The rush of your lips, the feel of your name
The beat in your heart, the devil's arcade

You said "Heroes are needed, so heroes get made"
Somebody made a bet, somebody paid
The cool desert morning and nothing to save
Just metal and plastic where your body caved
The slow games of poker with Lieutenant Ray
In the ward with the blue walls, a sea with no name
Where you lie adrift with the heroes of the devil's arcade

You sleep and you dream, your buddies Charlie and James
And wake with a thick desert dust on your skin
[Instrumental]

Voice says "don't worry, I'm here
Just whisper the word tomorrow in my ear"
House on a quiet street, a home for the brave
A glorious kingdom with the sun on your face
Rising from a long night as dark as the grave
On a thin chain of next moments and something like faith
On a morning to order a breakfast to make
A bed draped in sunshine, a body that waits
For the touch of your fingers, the end of the day
The beat of your heart, the beat of your heart
The beat of your heart, the beat of your heart
The beat of your heart, the beat of her heart
The beat of your heart, the slow burning away
Of the bitter fires of the devil's arcade

kortom the boss is back, en zus geef me die kaart voor het concert...............

lieve dushi (16)

Het is alweer zondag, en vaste lezers van mijn blog vragen zich al af wanneer ' lieve dushi ' zal verschijnen. De ene keer ben ik er vroeg mee en de andere keer wat later. Maar traditiegetrouw is het zondag raak met lieve dushi, en wie het echt elke zondag wil lezen wacht gerust een paar uurtjes. Ook deze week ging weer snel voorbij dushi, je schreef me dat je verzoop in al je schoolwerk. Dat is niet zo mooi dushi, ik hoop voor je dat je zwemdiploma's hebt gehaald. Ik heb ze in elk geval wel dus in de hoogste nood kan ik je komen redden. Ik denk dat het iets tijdelijks is, want hoor er veel meer dushis euh dames over. Leuk is anders, ik heb het ook best druk op mijn werk maar dat is denk ik toch anders, als jij een zware schooldag heb gehad moet je daarna nog aan de studie. Gelukkig hoef ik dat niet meer. Daarom vindt ik het ook knap van je dat je het volhoudt en door blijft gaan.

Sinds deze week loop ik nu ook in de middag hard, en dushi je moet weten dat het echt lekker is. Het is heerlijk om er even tussen uit te kunnen effe de beentjes strekken. In ongeveer 40 minuten loop ik rond de 8 km, lekker relax. De motivatieproblemen die ik met het lopen had lijken nu als sneeuw voor de zon te zijn verdwenen. Het is eigelijk de ultieme gevoel van vrijheid,een soort kunta kinte (roots) gevoel, maar ja die vrijheid is van korte duur. Maar ja dat was voor Kunta Kinte ook zo. Nu overdrijf ik natuurlijk want ik ga graag (in tegenstelling tot Kunta Kinte) weer aan het werk. Verder is het zo dat je die ultieme vrijheid van lopen pas ervaart als je ergens loopt waar gaan hond is, ik loop in de middag tussen vrachtwagens, schoolkids en loslopende ambtenaren. Dus die gevoel van vrijheid valt ook wel mee, maar ja het is gewoon lekker om te lopen. Het voordeel ervan is dat je weer heerlijk fris weer aan het werk gaat. Misschien is het ook wel iets voor jou dushi, heerlijk lopen na een dag van goed je koppie er bij houden en je werkjes maken. Het begin zal moeilijk zijn maar daarna gaat het als een speer geloof me dushi, eerst uno km, en snel volgen er meer. Zoveel meer zelfs dat je eindelijk de 8 van Drachten eens loopt!!!

Ach we zullen wel zien, dus rustig dushi!!!!

mi stimba bo.

Mag het licht aan?

De donkere dagen komen er aan dus wordt er weer extra op de verlichting gelet, dan heb ik het natuurlijk niet alleen over de feestverlichting waar ze nu al druk mee in de weer zijn om die her en der in de stad te plaatsen. Zoiets heet gezellig, tenminste dat is de bedoeling. Zelf vindt ik daar niets gezelligs aan, voor mij is het alleen handig ivm slecht zien in de avond. Natuurlijk hebben we het ook nog niet gehad over het millieu aspect wat er bij komt branden met zoveel lichtjes, maar daar hebben onze grote vrienden van Groenlinks in de stad wel over na gedacht lijkt me. Maar ja ik heb niets te zeuren, want dankzij die lichtjes kom ik de donkere wintermaanden door, want ja die krengen blijven de hele winter hangen (mits er koper in verwerkt is) Ander punt zijn de lichtjes die fietsend Groningen aan moet hebben, want fietsers met een licht aan zijn zwaar in de minderheid. Ach het zal ons stadjers niet meer opvallen al die fietsers zonder licht, die overal door en over fietsen. Als eerder beschreven op wartaal gedragen ze zich als ware zelfmoordcommando's, en het gekke is dat ze nog raar van opkijken als voetgangers die op een voetpad lopen niet opzij springen voor hun.

Vanmorgen zag ik er nog eentje helemaal zonder licht, en duidelijk levensmoe toen ze snel door het rode licht reed. Toeterende auto, ze zwaaide alleen maar, alsof ze zeggen wou '' dat rode licht geldt niet voor mij '' dus auto nog maar eens toeteren. Kortom een drukte zo vroeg in de morgen. De regels zijn aangescherpt en nu mogen deze dwaze fietsers worden aangepakt, en zelfs een knipperlicht op tas of jas voldoet niet meer. Dat is jammer want dan zakt het percentage wat een goedgekeurde licht op de fiets heeft nog verder onder de 1 procent. Maar ja gelukkig is de stad nu helder verlicht met al die feestverlichting dus de fietsers zullen wel gezien worden. Daar komt ook nog eens bij dat met de feest maanden in aantocht de meeste studenten wel een of ander knipperende lichtje op de mijter of kerstmuts hebben zitten. Vandaag liep ik naar de jumbo en zag een bejaarde vrouw met haar rollator lopen, en blijkbaar heeft ze iets niet goed begrepen van al het nieuws over de onverlichte fietsers. Mevrouw had zelf aan beide armen twee banden bevestigd welke licht afgaven. Het leek wel weel vliegtuig, nee een vogel, supergirl?, nee gewoon een omaatje dus. Zal ik het mensje ooit eens omver gelopen hebben in het donker?, en dat ze daarom nu die verlichting mee draagt? Nee dat had ik wel geweten, enne het is wel zo dat die oma zich kwetsbaar maakt voor rovers, want die zien haar al van ver af aan komen. Maar misschien is ze daar met judo lessen ook op voorbereid. Bang als ik was voor klappen heb ik dat maar niet aan het dametje gevraagd.

Kortom rij veilig, rij met het licht aan, of rij niet (lekker politiek correct........