Born to run

Vandaag gelukkig ruim voor het donker worden vrij, dus kon ik weer lekker lopen. De grote in de media opgeblazen storm was nog wat aan het naetteren, het goot zoals het alleen in Engeland kan gieten. Maar toch nam ik het besluit om te gaan lopen, want een dag niet gelopen is een dag niet geleefd zo simpel is het gewoon. fietsers probeerden zo snel mogelijk door de regen op hun plek te komen, voetgangers waren verscholen onder hun paraplus welke ze angstig in de harde wind vasthielden. Ik vindt zoiets alijd komisch om te zien, want zo lijkt het er op dat een paraplu het enige bezit is tijdens een regenbui. Ze vergeten een ding, namelijk dat ze niet van chocola zijn. Maar goed ik had voor eerst mijn winddichte onderkleding aan, en met deze harde wind was dit geen overbodige luxe. Ik liep mijn rondjes door het park, de weinige voorbijgangers keken me raar aan of ik niet helemaal goed was. Collega's die ik tegen kwam staken vertwijfeld hun hand op. Daar liep ik in de stromende regen, en het was heerlijk!!! Het park was voor mij alleen, de modderspetters vlogen me van alle kanten om de oren maar dat deerde me niet. Ik liep er heerlijk het leek net of de regen een soort rust gaf. Dat kan maar zo want in de zomer wordt er volop geblowt in het park en dat blijft natuurlijk allemaal in de bomen hangen en met die regen komt het allemaal naar beneden. De ene keer voelde ik me Haile Grebralaasie en weer een bocht later voelde ik me gewoon ik. De aanschaf van de nieuwe loopkleding bleek een goeie te zijn geweest, want ondanks al die regen bleef mijn kleding betrekkelijk droog. Het was heerlijk gewoon!!!! Na een uur alleen gelopen te hebben kwam ik een loopster tegen, totaal doorweekt en dr gezicht op onweer, misschien dat het haar eerste keer in de regen was. Een eerste keer is altijd wennen, en het doet vaak ook een beetje pijn maar daarna is het altijd fijn. Fijn om alleen samen met de regen te zijn, een te zijn met het beetje natuur in de stad en een met je gedachten. Ik weet niet of het door die loopster kwam maar een paar meter later schoot me er een flardt songtext van Springsteen in mijn hoofd.

Someday girl I don't know when
we're gonna get to that place
Where we really want to go
and we'll walk in the sun
But till then tramps like us
baby we were born to run

Zo is het precies, na regen komt de zon en een loper geeft nooit op al regent en stormt het ten top!

Ik weet het zeker, ik ben geboren om te rennen.......