Ik was het bijna vergeten, want ik liep haastig door de regen naar huis. Iets in mijn hoofd zei me dat ik nog naar de super moest gaan. Ineens zag ik een stel kinderen kleumen door de regen met hun zelfgemaakte lampion. Ze waren op jacht naar snoepgoed, want gister was het de sterfdag van Martinus welke leefde in 316 en in dienst was van de koning als ridder. In een barre sneeuwstorm trok hij rustig naar een Franse stad. Toen Martinus eindelijk bij de stad aankwam zag hij een arme man in slechts lompen gekleed. Hij had hier erg medelijden mee, zo erg zelfs dat hij zijn mantel door tweeën deelde en een helft aan de arme man gaf. S' nachts kreeg hij een droom, een grote droom want hij zag Jezus aan het kruis met zijn stuk mantel. Waarschijnlijk was dat het gevolg van teveel wijn welke hij kreeg van zijn mederidders die zich er voor schaamden dat zij niet zo als hij was. Maar goed Deze Martinus verliet het leger en werd bisschop. Op 11 november 397 overleed hij, en de kerk besloot dat Martinus geëerd moest worden op 11 november. Maar ja omdat we in Nederland leven kan zoiets niet op zondag gevierd worden omdat het dan de zondagse rust naar de kloten is, tja dat kan alleen hier.
Vanaf die tijd lopen er elk jaar op 11 november vraatzuchtige kids rond. Die bellen overal aan en zingen snel een liedje om daarna net zo snel snoep op te eisen. De meeste mensen werken hier vrolijk aan meen en dragen zo hun steentje bij aan wat extra dikke kids en pondje extra suikerziekte. Ik kan niet achterblijven en haalde nog snel de laatste minirepen op om bij de deur uit te gaan delen. Thuis gekomen controleerde ik de deurbel, want het zal sneu zijn als dat ding nu juist stuk zal zijn. Ik hing een bordje op met de tekst '' legitimatie verplicht '' , want natuurlijk hanteer ik een leeftijdsgrens voor dit feestje. Die grens ligt bij mij weten bij de 10 jaar (11 jaar voor zittenblijvers) Dus pubers op brommers krijgen niets, die versta je toch niet want zijn te beroerd om hun brommer uit te zetten. Ik geef ook niets meer aan complete families die de deuren bij langs gaan, want de papa's en mamma''es zingen zelf niet eens mee. Na 2 uur was de bak met chocola nog net zo vol als toen ik de zakken er kieperde. Na nog een uur uit het raam loeren wist ik het zeker, er zal dit jaar niemand komen. Ze zijn zeker stilletjes mijn huisje voorbij gegaan?, of wat meest logische is dat ze zijn blijven plakken in het centrum want daar valt wat te halen. Hier in deze buurt niet, want hier zitten teveel studenten en velen daarvan lopen gedwongen door de honger zelf nog. Hier haden ze voor een week eten kunnen scoren (elke dag een reep), ik denk dat ik ze bewaar tot volgend jaar want zo kan je het niet vergeten iets te halen...........
Of toch zelf maar effe eentje, misschien 2 of heel misschien 3 repen van opeten.........................
Geen opmerkingen:
Een reactie posten