Van de week moest ik weer es langs het postkantoor in de Ebbinge, nou ja dat moest niet perse kan ook in het centrum terecht maar had een doos te versturen van 22 kilo dus daar ga je natuurlijk niet helemaal door de stad sjouwen lijkt me.
Ik trok een nrtje, nr 455 ik keek naar de muur waar de apparaat hangt wat de nummers aan geeft, zoals gewoonlijk waren ze nog maar bij nrtje 401. Op zich kan het snel gaan hoor als je alleen maar wat zegels enzo nodig bent. Maar hier staat de halve wereld in de rij, de bonte stoet van wachtenden bestaat uit aziaten, pakistanen, dushistanen, Afrikanen, Mongolen en hoe kan het ook anders Nederlanders. De laatste groep bestaat veeluit oud ouwe mensen die hun spaarcenten komen halen omdat ze iets kopen willen voor de kleinkinderen, en dan moeilijk doen dat ze niet een postzegel kunnen kopen maar meteen een heel velletje moeten afnemen van BV POST. Verder is het de Ghaneze hoer die haar heerlijk bijelkaar gewipt geld naar dr familie overmaakt in een of ander dorp in Ghana, maar de postmen weet niet waar hij het moet storten en tuurt behalve naar dr tieten een half uur in een of andere dik boek. De pakistanen halen een doos maar ze begraip niet dat ze moet betalen voor die doos, dus veel discussie heen en weer. De postmen is blij dat er een glazen want zit na de Pakistanen komen de antilianen. Vaak wachten hun matties buiten dus ze zijn altijd in de meerderheid. De antilianen zijn bijna allemaal slechthorend of doof want ze praten altijd errug luid dus dan kan je ook heeeel leuk verstaan wat ze zeggen. He swa ik kom me geld halen die van de asociale dienst enzo. Dan wordt er opeens gescholden en soms geschoten omdat de sociale dienst nog niets heeft overgemaakt. Daarna heb je de mongolen, die niets snappen en waar alles 20 keer aan uit gelegd moet worden. Intussen staat het vol in het postkantoor, jankende kinderen, stinkende honden (en mensen) en anderen die narig worden omdat het zo lang duurt. De tijd tikt door ook bij mij, ik wordt ook elke dag een dagje ouder. Daar heb ik altijd tijd genoeg om over onzinnige dingen na te denken. Zo had ik het daar in het postkantoor ook. Ik begon me af te vragen of Petrus boven bij de poort ook zn wachtsysteem heeft. Dat je na lang wachten weer wordt weg gestuurd omdat je geen geldige legitimatie bij je hebt, of dat je nog niet voldoende punten hebt dat je pas als je 30 flippos hebt ipv 26 wordt toegelaten binnnen de poorten. Nog met de film TROY in mijn achterhoofd besloot ik dat het voor mij nog lang geen tijd is om te gaan, dus bestudeerde ik de dames maar in het postkantoor.
En dan effe voor vijven PING PONG galmt het door het postkantoor zie ik eindelijk mijn nr op het bord verschijnen. Ik wordt helemaal gek ik trek mijn shirt uit en maak een vreugde danse met de nummerautomaat en maak wat saltos voor en achter over zo blij!!
Na 2 min plezier met de postjufvrouw verlaat ik alweer het pand waar ik in totaal 42 min aanwezig ben geweest.
Rogier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten