Het was weer es zaterdag dus wedstrijddag. Dit keer ging ik naar Appingedam. Daar vond de Stadsloop over 10 km plaats. Dus ik ging maar weer effe treinen richting Daaam zoals ze het hier zo mooi in Groningen zeggen. Effe mijn start nr en weer een vreselijk mooie shirt gehaald, heel verwonderlijk was die deze keer niet wit maar een soort oranje. Na wat handjes geschud te hebben en wat gepraat met mijn Keniase hazen begaf ik me samen met Henk naar het startvak. Volgens mij hadden we gewoon bij de wedstrijd lopers moeten starten maar goed in het recreantenvak is het ook wel gezellig, net als bij voetbal als je dan tussen de gewone man zit is het ook vaak gezelliger dan wanneer je in een vipbox zit. Maar aangezien ik ook een gewone man ben voelde ik me in dat vak wel thuis. Er waren best veel deelnemers in het totaal iets van 1800 heb ik mijn laten vertellen. De start ging wel lekker en was snel op gang gekomen en had wel een goed gevoel dat ik wel es een goeie tijd kon gaan lopen. Eerste km ging in 4:12 ongeveer, en het ging nog steeds lekker. Tot dat we de bocht nemen en ergens in een week terecht kwamen. Verkeersdrempel 1 werdt zonder moeite genomen, maar die nummer 2 vloog ik er bovenop. Raakt uit balans en kwam met een smak op het wegdek terecht. Omstanders gillen en roepen van er is een gewond. Nou ja gewond is wel een zwaar woord.
ik stond langzaam op, mijn hoofd duizelde nog wat na en had last van mijn rug, waarschijnelijk kwam dat omdat iemand het nodig vond om zijn accics in mijn rug te planten. Ik nam de schade op, de val had een kapotte knie en wat schaafwonden aan arm en schouder opgeleverd. In de verte hoorde ik de trauma heli al aan komen, voor de gelegenheid hadden ze boxen aan hun heli bevestigd en er klonk Piant it Black over Appingedam heen. Ik kreeg wat water van de omstanders daar heb ik mijn wonden effe mijn uit gespoeld. Velen hadden natuurlijk gedacht dat ik uit ging stappen en het publiek ging bedanken voor hun steun. Maar als je dat denkt moet je snel maar verder lezen. Natuurlijk ging ik niet uitstappen, heb wel erger mee gemaakt dus ikke liep door. Al met al was het geen gezicht, leek net of ik door een verdwaalde poema was aangegeten. Intussen was mijn sok ook wat rood geworden want het bloede nog wel aardig. Na de finisch effe laten behandelen bij de EHBO. Na mijn val moest ik nog 8 km dus een goeie tijd zat er helaas niet in. Tog ben ik tevreden met mijn tijd van 46:22 welswaar een min langzamer dan in Winsum vorige week, maar als ik niet gevallen was was ik 3 min sneller geweest. Maar goed een volgende keer beter laten we zeggen en dan ga ik gewoon weer.........
Oe oehoe oehoerend hard !!!!!!!!!!!!
want van langzaam lopen heeft hij nog nooit van gehoord!
Rogier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten