donderdag 23 juni 2005

22 juni 2005 Costa del north

Met dit weer krijg je echt het vakantie gevoel. Om een extra vakantie gevoel te krijgen ging ik vandaag ook maar naar het park. Het noorderplantsoen is eigelijk mijn achtertuin tis maar 2 min lopen. dus zo gauw ik uit mijn bed gerold was en het een ander gedaan had ging ik richting het water in het park.... Boek mee, water mee, handdoek mee en geld voor een ijsje. Om kwart over 12 was het al aardig druk aan het worden en de plekjes in de zon aan het water waren dan ook snel vol. Als je denkt dat het saai is om daar de hele middag te hangen heb je het goed mis. Er valt van alles te zien, ten eerste zijn het de dames die er bij lopen of ze ergens op het Spaanse strand aan het wandelen zijn. Een zwerver die een levenslied ten gehore brengt en hoopt op een leven na de dood. dames met hondjes, dames zonder hondjes kortom alles is voorhanden. In de zomer lijken sommige mensen ook een stuk aardiger voor elkaar, want kreeg zo maar een ijsje van iemand, geen dame helaas, maar die jongen had nog wat over. Aangezien ik van mn moeder heb geleerd dat ik niets mocht aannemen van vreemden wees ik het beleefd af. Dus las ik verder in het boek "Een man zonder woorden" af en toe draaiend net als een braadworst op een BQB. Een mooi stukje park als het Noorderplantsoen trekt mensen van allerlei rangen en standen aan, dus ook de wat minder socialen. de minder Socialen kregen mot met elkaar en vonden het nodig om ezeltje prik bij elkaar te doen met heuse messen en volgens iemand naast me ook bijlen (maar die zat een indianenverhaal te lezen dus) Gelukkig zat ik aan de toeschouwers kant en had dus een mooi overzicht op het strijdtoneel tussen de minder socialen. De politie die natuurlijk gebeld was rukte ook dan met groot materieel. Na wat stoot en boeiwerk werden de minder socialen afgevoerd, waarheen weet niemand. Dus dacht ik dat de rust was weer gekeerd en zat net weer lekker in mijn verhaal tot ik allerlei toeters en bellen hoorde politie met zwaailichten en weet ik veel, en zo maar uit het niets kwam er een bonte stoet wielrenners te voorschijn die met het laatste stukkie van hun ronde bezig waren. Tja denk je dat je rustig kan zitten lezen in zn park maar nee. En de zwerver? die zong onverstoorbaar door

Er is leven er is leven na de doooooood!!!!


Ps: je snapt wel dat van solliciteren weinig terecht komt nu effe.....

rogier

Geen opmerkingen: