Derde kerstdagloop

Vandaag was het eindelijk zover, de derde kerstdagloop dat betekende niet alleen dat ik kan lopen weer maar ook dat de kerstdagen voorbij waren. Niet dat die zo erg waren maar toch het is altijd wel een opluchting. Maar goed om 8 uur in de morgen ging ik van huis uit, om Henk te treffen want samen zouden we naar Deventer reizen waar we werden opgepikt door Eric. Je zal hier kunnen spreken van combivervoer. We waren lekker op tijd in Arnhem, en daar was het niet alleen koud maar ook ontzettend druk. Ik vraag me nu wel af hoeveel mensen er aan deel hebben genomen. Maar goed na wat andere chatnrunners getroffen te hebben kleedde ik me om in een eveneens zo bomvolle kleedhokje. Het was er zo vol dat ik per ongeluk iemand anders zijn loopschoenen aantrok, gelukkig voor ons beide kwamen we daar net op tijd nog achter.

Maar goed de race zelf, ik kwam zonder al te hoge verwachtingen naar Arnhem en dat wil zeggen dat ik niet kwam om te winnen. Het is meer om een beroerd loopjaar af te sluiten en aanstaande jaar vrolijk weer verder te gaan met lopen. Dit was immers maar mijn vijfde wedstrijd en dat terwijl ik het jaar ervoor wel 25 heb gelopen. Maar goed besloot rustig aan te beginnen, want het parcour was niet al te vriendelijk voor mensen met een kokerzicht. Maar ja zoals jullie wel weten laat ik me daar niet door kennen dus liep gewoon de race. Weliswaar op een aangepaste tempoo maar ja dat mocht de pret niet drukken. Het is een schitterende route, met veel natuurschoon, het enige jammerlijke er aan is dat er weing tot geen publiek langs de kant staat. Maar ja dat komt ook door het koude en donkere weer. Na het startschot zoek ik vaak wel iemand om mee op te lopen, en dat was deze keer niet anders. Ze droeg een pet dus makkelijk in het oog te houden voor iemand die niet al te goed ziet. Ze had een lekker gangetje dus kon ik mooi voor haas spelen, al is op dit moment niet echt duidelijk wie nu echt de haas was. Na zn 13 km besloten ineens echt te gaan lopen, daarvoor had ze me wat zachte G s toe gefluisterd en ik haar wat toegeknauwd * en zo kwamen we er achter dat zij uit Limburg kwam en ikke dus uit Groningen. Mooiste stuk was wel de bult op weg naar de brandtoren, je moet er zelf maar gaan kijken een keer want dat is zeker de moeite waard. We hadden de vaart er best wel in nu, maar de gevreesde geitenbult moest nog komen. Toen we daar kwamen viel het best wel mee, alleen erg uitkomen voor de oneffenheden en voor de rest leek het meer op een geitenkaas dan bult maar ja ieder zn ding. Daarna nog effe het gas er op ope en soort van zandweggetje met allerlei kuilen en bulten. Natuurlijk lieten elkaar niet kennen, dus gooiden we er alles uit wat we hadden in de laatste paar 100 meters. Dit had tot gevolg dat we gelijk over de finish kwamen in een tijd van 1:52: nog wat. Voor haar was het een PR! en dat is op zn zwaar parcours als deze wel knap! Met deze tijd kan ik best tevreden zijn al is het lang geen toptijd voor mij maar goed na dit zeer apart verlopend loopjaar kan ik hier alleen tevreden op terug kijken.


Na afloop wezen douchen, weer bomvolle kleedkamer en douches. Als je niet beter wist zal je je zelf wanen in een of ander concentratiekamptafereeltje Lange rij mannen voor de douches. Het klinkt eng maar het valt best wel mee, en het bevestigde eigelijk alleen mijn gevoel, dat gevoel van dat ik goed geschapen ben. Maar goed het feest werd daarna nog voort gezet in de kantine van Ciko. Daar was namelijk een greetz van de gezelligste hardloopclub van Nederland en Belgie namelijk ChatnRun. Het was gezellig, er was voldoende bier en helaas wat minder bitterballen maar dat werd ruimschoots goedgemaakt door de vele andere aanwezige warme dingen. Nadat we luidkeels '' the roof, the roof, the roof is on fire '' zongen vonden de kantinebeheerders dat het wel welletjes geweest was en begonnen op te ruimen. Omdat ik en Henk ook nog een reis te gaan hadden naar het hoge noorden pakten we onze spullen om daarna in de trein in als een stel tevreden kinderen in slaap te vallen.......