Bussen

Bussen

Vandaag ging ik weer eens richting Veendam, en omdat je daar niet kan komen (nog) met de trein werd het weer bussen. Dit houdt een in dat je een complete toertocht door de provincie mag maken. De busreis duurt dan ook 55 minuten, maar ja dat is altijd nog bijna 3 dagen korter dan mijn busreis naar Florence (liefde voor de club). Hardlopend zal ik er bijna 2,5 uur over doen dus tja wat zit ik dan te zeuren, ik had trouwens wel een goeie reden om niet lopend heen te gaan want had een mooi bosje tulpen mee. Het begon al lekker op het Centraal Station, bussen met de gekste nummers zoals 302, 629, 444 stonden kriskras door elkaar. Moet je naar Lelystad moet je lijn 730 hebben en die staat naast lijn 301 en 302 naar Fryslan staat weer ergens anders (dit waarschijnlijk vanwege de paspoortcontrole) Maar goed ik stond bij de juiste perron op de goeie bus te wachten, en die goeie bus kwam met maar 3 minuten vertraging en dat is best knap want als je rond half vijf de stad uit wilt is het een en al verkeer. De bus kwam en gelukkig stapten er maar een paar mensen in, gelukkig maar dacht ik want met al die regen wat er naar beneden viel kan je net zo goed met een stel natte honden in de bus zitten. Een blinde zal denken dat hij per abuis in het busje van de hondenkennel is gekropen. Ik prees me gelukkig met een plekje bij het raam in de halfvolle bus. Herinneren van overvolle bussen staan me nog duidelijk het netvlies, het vee op transport naar een of ander zuid-Europees slachthuis zaten ruimer. De bus vertrok en stopte weer vanwege een laatkomertje. Dat laatkomertje ging jawel naast mij zitten terwijl er nog genoeg andere plekken in de bus over was. Ben ik nu zo knap of is zij zo scheel dacht ik, ik dacht het alleen dus bleef de vraag intern ronddwarrelen. Maar aangezien ik niet de hele busreis als tonijn in een blik gesloten wilde zitten verplaatste ik me naar de achterbank, waar niemand zat. Eindelijk zette de bus zich weer in beweging, na 100 keer stoppen en langzaam rijden tussen het andere forensenverkeer wat allen tegelijk uit de stad wilde ontvluchten was de bus eindelijk maar toch uit de stad. In Hoogezand wilde een de bus in maar kon de stempelkaart niet vinden, en aangezien de chauffeur niet aan ontwikkelingshulp deed duurde dat ook weer zolang als het duurde. Wachtend voor het spoor, waar een trein op voortraasde waar ik in had kunnen zitten. Hoogezand uit en dan is het nog maar een klein stukje naar Veendam, de buschauffeur loeihard om de verloren tijd in te halen. Waarschijnlijk waande hij zich in de superbus van Wubbo Ockes of had te veel films gezien. Eindelijk was ik na bijna een uur op plaats van bestemming, en de bustrip herinnerde me haarfijn er aan hoe erge hekel ik aan de bus heb. In de stad ga ik nooit met de bus, alles wordt lopende gedaan. In Ghana ging ik wel met de bus, maar dat was om het avontuur en daar weet je ook wel dat ze daar alle tijd nemen. Ze rijden er in roestbakken vol met mensen en dieren, maar dat is leuk, hier niet, hier zijn we verwend en willen we zo snel mogelijk ergens zijn. Daarom, ja daarom trein of loop ik...............