Ik waan me een echte kampioen alleen de troffee, en de praalwagen voor door de stad ontbreekt maar het gevoel van kampioen zijn is er niet minder om. Ik heb de marathon niet gewonnen en Groningen is ook (nog) geen kampioen. Eigenlijk is het heel iets eenvoudigs waardoor ik me een overwinnaar voel. Ik heb namelijk gestreken en dat bijna al mijn overhemden en de gordijnen. Als ik aan iets een hekel heb is het wel strijken. Vaak doe ik het snel effe in de avond wat ik de volgende dag aan moet. Snel is nooit goed behalve bij het hardlopen dan, dus die overhemden zijn nooit super glad gestreken. Tot op deze zaterdag, ik was mijn gordijnen die gewassen waren aan het strijken, een klus welke ik al weken had uitgesteld maar nu toch eens ter hand nam. Bij daglicht strijken is toch weer anders dan in de donkere avond. Het strijken van de meters stof van de gordijnen verliep onder het genot van een lekker reggae deuntje beter dan verwacht. Ineens kreeg ik ook zin om overhemden te gaan strijken. Overhemden sommige heel makkelijk strijkbaar en anderen met hun opdrukken weer een stuk minder makkelijk strijkbaar. De eerste ging met allerlei vouwen harstikke mis, maar ik blijf strijdbaar. Nog een keer dus en het ging al beter, veel beter zelfs de vouwen waren verdwenen, de overhemd ook maar ja de vouwen waren eruit en daar ging het om toch? Na die eerste overhemd kreeg ik ineens zin om er nog eentje te doen, nu een wat moeilijker eentje met allerlei printen.Dat ging meteen best wel goed, en zo kreeg ik de smaak te pakken. Na 3 uur strijken had ik 2 gordijnen en 7 overhemden gestreken!!!!!!!!!
En dat is een Record, ee Personal Record!
Ach al doende leert men.......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten