Vanmorgen stond ik op, en het beloofde een maandagochtend zoals een maandagochtend bedoeld is. Met mijn broodje en kop koffie (er zat nog water in de senseo)zat ik wat over de teletekst heen te zappen. De Nos vertelde me dat er geen water was in Groningen door een onbekende oorzaak. Snel liep ik naar de kraan en draaide hem open. Er gebeurde niets, en daar stond ik in mijn badjas. Hoe moest ik me wassen en mijn tanden poetsen? Een liter spa rood bracht de uitkomst. Met dat litertje wasde ik het hoog noodzakelijke en werden de tanden gepoetst tot ze bruisend en glimmend wit waren. Met 1 litertje spa had ik me aardig gered voor een keer, zonder spa rood was het met een emmertje naar het Noorderplantsoen om daar water te tappen. Later bleek dat er een lek in de leiding zat waardoor maar liefst 220.000 mensen geen water tot hun beschikking hadden.
Je mist pas iets als het er niet meer is zeggen ze wel eens en dat bleek vandaag maar al te goed. Geen koffie, geen thee, geen wc en dat zijn de kleine dingen. Scholen werden gesloten, ziekenhuizen sloten grotendeels hun poliklinische deuren. Extra uitzendingen op het nieuws, en een crisiscomite was snel opgericht. De supermarkten waren de grote winnaars, want voordat ze hun deuren openen stonden er alle lange rijen mensen te wachten. Nadat eenmaal de deuren geopend waren die zelfde mensen zich als wanhopige figuren zich op het aanwezige flessen water storten. Het echte hamsteren werd voornamelijk door ouderen gedaan, zag een ouwe kerel met een kar vol flessen water. Maar ja die man had een goed excuus want die heeft de oorlog nog van dichtbij meegemaakt. Eigenlijk zijn we erg verwend in de westerse wereld,want er hoeft maar even iets anders te lopen dan anders en er is meteen paniek. Het valt me nog mee dat de vrachtwagens met nieuwe voorraad niet geplunderd zijn door het paniekvolk.
In grote delen van Afrika is water een kostbaar iets, daar komt het meestal niet uit de kraan. Daar moet je met je emmertje naar de waterput om daar lauwig water vol met vliegjes uit te halen. Daar mag je dan ook nog eens blij mee zijn. In 2001 was wartaal zelf in Ghana, en heeft daar ook met een emmertje moeten lopen. Je douchen, tanden poetsen, kleren wassen en toilet spoelen met een emmer water. Als je dit 3 weken doet leer je die dingen wat daar zo kostbaar is hier ook meer te waarderen. Na een paar uur was er weer water en vergaten de meesten hier het ongemak en irritatie van het ontbreken van het water....
Volgende keer toch maar effe wat langer de kraan leeg????
Geen opmerkingen:
Een reactie posten