zaterdag 15 december 2007

lieve dushi (18)

Ik schrijf je deze brief dushi terwijl ik nog steeds vakantie vier, vakantie vieren in alle opzichten want zelfs lopen is deze week weinig van terecht gekomen. Ja dushi ik weet het het is slecht me alleen te verwennen met rotie en die wijn, en natuurlijk een stel goeie films. Maar ja dushi dat is voor mij vakantie. Ik slaap me nu standaard uit tot 11 uur in de ochtend, terwijl jij tegen die tijd allang weer flauw bent van je school. Maar ja jij komt zo aan de beurt over een dikke week en dan is het voor jou ook rotie,wijn en goeie films. Maar ja dan zit het er voor mij weer op. Stapels werk zal er te vinden zijn op mijn bureau, maar ja daar denk ik niet aan nu. Ik lig nu heerlijk onder de zon en bevind ik me lekker op het strand van Aruba, en wel die kant zonder de haaien, want dushi ik pas wel op dat moet je weten. Het witte strand wat me haast zeer doet aan mijn ogen is prachtig en zwaar in contrast met de lichtblauwe zee. Het strand is verlaten en helemaal voor ons alleen, maar ik zie je niet!, of misschien toch daar in de verte in de zee?. Kijk uit voor de haaien dushi!, roep ik hard., maar je stelt me gerust dat ze hier niet zijn en je zwemt rustig terug. Je komt uit het water op een manier waar Pamela Anderson jaloers op zal zijn geweest. Je speelt met je haar zodat het goed zit. Door je verschijning krijg ik een brok in de keel, en snel kijk ik om me heen of we echt de enige op het mooie strand zijn. Gelukkig zijn we dat, we hebben echt het al het moois voor ons alleen. Met sierlijke passen lopen je door het hete zand, maar het hete zand lijkt je niet te deren. Biertje? Vraag je wanneer je voor me staat, van de zenuwen weet ik niets uit brengen en stampel van euh, nee, euh jaaaa heerlijk! Je breekt de dop met je tanden af en houdt het ijskoude flesje bier wat je net uit de zee hebt opgedoken tegen mij wang aan. Op dat moment schrik ik wakker, ik lig helemaal niet met jou aan een mooi strand op Aruba maar op in een koude donkere logeerkamer van mijn ouders. Ik lag onder de zonnebank en kreeg het erg koud ineens, want buiten was het aan het vriezen en de kunstmatige zon van de zonnebank is al een tijdje geleden uit gegaan. Door de kou kwam ik ineens weer terug in koude kikkerland, maar je ben toch maar effe, al is het heel even met jou weg geweest naar het mooie strand. Waarom moest je me perse koud bier geven?, zuchtend kleedde ik me weer snel aan om weer wat warm te worden..


Mi stimba bo.............

Geen opmerkingen: