vrijdag 25 november 2005

25 november 2005 Srefidensie



Beste mensen vandaag is het 30 jaar gelden dat Suriname onafhankelijk werd van Nederland, dus alle reden om vandaag nonstop Srananmuziek te draaien, rotie te eten en parbobier te drinken tot je er bij neer valt. Het vuurwerk zal ik er effe bij moeten bedenken, en de marathon die plaats vind zondag aanstaande zal ik in mijn gedachten lopen. 30 jaar verlost van Den haag dat is een hele tijd. Effe een stukkie geschiedenis in 1667 Aan het einde van de tweede Engelse oorlog werd het verdrag van Breda gestekend daarin werd vast gesteld dat Nederland Suriname kreeg in ruil voor Nieuw-Nederland (het latere NY) van de Engelsen. Eerst werdt het gebied Nederlands Gyana genoemd, maar na een herverdeling met de Engelsen kreeg het de naam Suriname. Vanaf die tijd gebruikte en misbruikte Nederland Suriname naar believen, zo kwam er een ongekende slavenhandel vanuit Afrika opgang, de slaven werden te werk gesteld op de talloze plantages in Suriname. Nederland profiteerde enorm van de rijkdom die het land Suriname kent rond 1765 floreerde vooral de suikerindustrie wellig in het land en later grondstoffen zoals hout, bauxiet, porselienaard, goud en in mindere mate nikkel, platina en ijzererts. Sporen van die supertijd voor de plantagehouders en Nederland kan je alle dagen nog weer terug vinden in voornamelijk Amsterdam. De statige panden aan de singels zijn mede door de opbrengsten en het misbruik van de slaven tot stand gekomen. Daarom snap ik ook niet precies waarom sommige Surinaamse matties van mij zo trots zijn op hun stad Amsterdam. Schrijfster C. Mc load verwoord dit uitstekend in haar boek Hoe duur was de Suiker? en lees ook Wij slaven van Suriname van Anton de Kom. Engeland schafte de slavernij al in 1834 af. Nederland volgde pas bijna dertig jaar later, op 1 juli 1863.

De overdracht door Nederland verliep onverwacht vreedzaam, zoals het niet in voormalig kolonie Nederlands-Indie was gebeurt. Het verdrag werd ondertekend door Juliana, Joop Den uyl en Ferrier (gouverneur en eerste President). Suriname kreeg van Nederland een soort van fooi van 3 miljard gulden. Dit is natuurlijk een schijntje als je bekijkt wat er allemaal moest gebeuren. De periode daarna was uitermate roerig de politici zaten er alleen voor zichzelf en mede hier hierdoor kwam Bouterse met een stel trawanten met het idee om een coup te plegen. Deze coup genaamd " DE REVO " lukt en zal tot begin jaren 90 zo blijven. De revo bracht niets goeds voor de gewone Surinamer. Helaas sloot Bouterse in de rij van andere Zuid-Amerikaanse dictators maakte van Suriname een militaire politiestaat en hielp Suriname grotendeels naar de verdoemtenis. Als een soort van wassen neus stelde Bouterse een burgerregering op, maar deze dansten naar de pijpen van Desi en hadden niets te zeggen, het was ook een komen en gaan van ministers en presidenten, zn 100 hebben van plek verwisseld. In de tijd dat Bouterse aan de macht was is nagezoeg het gehele goudvoorraad van Suriname verdwenen. Het volk leed honger en er was niets te verkrijgen in de winkels. Een dieptepunt waren de decembermoorden in 1982 waarbij 15 leden van de oppositie de dood vonden. Mede door de revo en de slechte situatie in het land vertrokken veel Surinamers naar Nederland. Ongeveer 350.000 Suris zijn naar Nederland gekomen terwijl het land anno 2005 450 000 inwoners telt. Suriname is net als Nederland een multi-cultureel land, de bevolking bestaat uit: Bosnegers, Creolen, Javanen, Chinezen, Hindostanen, Indianen, Blanken.
Begin jaren negentig kwamen er democratische verkiezingen in Suriname, waarbij het leek of er een stoelendans gaande was in nog geen 10 jaar kreeg Suriname 5 verschillende presidenten genaamd: Ramdat Misier, Shankar, Graanoogst, Kraag, Venetiaan, Wijdenbosch en wederom Venetiaan. Onder bewind van Wijdenbosch (de stroman van Bouta) gebeurde van alles in het land, er werd een brug over de Surinamerivier gebouwd, zakenreizen naar Ghana georganiseerd, kortom er werd met geld gesmeten. Er gesmeten met het weinige geld wat er was, Na nieuwe verkiezingen kwam Venetiaan weer aan de macht als president, welke eerder ook al eens een beurt gekregen had. Maar ja wat kan die beste man nu doen? naar mij idee houdt het zn beetje op met de medialles uit te reiken na de Suriname Marathon (onverwacht-parbo) Het arme land is te lang misbruikt door de kolonisator en daarna door ombekwaamden of beter gezegd schurken die er voor hun eigen portomonee zaten/zitten. Je kan als land heel wat willen maar zonder doekoe is het feest over. De fooi die ze 30 jaar geleden van Nederland kregen om het verder zelf maar uit te zoeken is al lang als sneeuw voor de zon verdwenen.

Het is natuurlijk ook niets voor niets dat bijna net zo veel Surinamers in Nederland zitten als daar in het Suriname zelf. Al snap ik dat niet echt, want dit land wordt met de dag ook verrotter, en dan heb ik het nog niet eens over de rol van zwarte piet. In de afgelopen 30 jaar is er veel gebeurd met het land Suriname, tja in 30 jaar kan gewoon veel gebeuren. Maar het met Suriname echt ooit eens toppie gaat worden betwijfel ik, er moet zoveel gebeuren, als eerste moet de economie stabiel zijn en er moeten voldoende inkomsten voor de overheid komen om te kunnen investeren, en dat doe je niet wanneer je de bauxietmijnen voor een appel en ei wegdoet, en zeker niet door de brandstofprijzen dratisch te verhogen of van de Surinaamse gulden een dollar maakt. Suriname moet kennis binnenhalen, moet jongemensen de kans geven zich te kunnen ontwikkelen en het land op hoger nivea te tillen. Voor dat dit mogelijk is moeten ze ook grote internationale bedrijven motiveren om in Suriname te investeren, en dan komt de kennis vanzelf.

Voor dat zo ver is zijn we vast weer 30 jaar verder, eerst nog maar effe een parbobiertje opentrekken!!!!!

Voor de Srananezen onder ons: een prettige Srefidensie!!!!!

Rogier

Geen opmerkingen: