Vandaag mensen was het zondag, en op zondag hoor je of naar de kerk te gaan of effe naar je ouders te gaan. Dus ik besloot een combinatie te maken van mijn verslaving en mn ouders. Dus ik ging weer es lopende naar mijn ouders toe, en dat doe ik graag en 4 keer per maand. Thuis komen is altijd leuk. Het is altijd het zelfde ritueel wat je te wachten staat. ik druk op de deurbel omdat ik te lui ben om zelf de sleutel ergens vandaan te vissen. Binnen gekomen is de eerte die je bespringt Sofie (de hond) Ouders vragen of het zwaar was of niet. Naar huis gaan is eigelijk een soort zekerheid, want wanneer ik het tochtje gemaakt van van ongeveer 22 km weet ik zeker dat. De wijn op tafel staat, japanse mix aanwezig is, goed eten op tafel staat, internet aanwezig is en gelegenheid om onder de zonnebank te gaan. Oja mn ouders zijn dan vaak ook aanwezig voor de gezelligheid. Dus loop ik graag die 22 km naar huis, dit keer was het best wel zwaar, want er stond een stevig zijde wind maar ja daar liet ik me niet van weerhouden. Heerlijk lopend langs het kanaal genoot ik van het lopen.
Vandaag leek het net of de lente in huize kleine was aangebroken, kleine SR was druk bezig tekeningen te maken van de nieuwe keuken hoe die er wel niet uit moest gaan zien enzo. Op de tafel lagen folders van de nieuwe auto. Op de keukentafel lagen wat proefmonsters van de nieuwe vloer en pa was ook al begonnen om het zwembad uit te graven. Kortom vernieuwingsdrang van hier tot Tokio of beter gezegd van hier tot Parbo. Maar goed ze kijken elke zondagavond naar de koffertjeslotterij dus voor dat pa klaar is met het uitgraven is het zwembad vast ook wel finacieel rond. Maar goed omdat ik niet wilde wachten tot het zwembad klaar is, ging ik me snel effe douchen. Daarna instaleerde ik me voor de buis want de Marathon van New York was er voor. En om voor de niet sporters New York Marathon is voor de hardloper alles net zoals voor een moslim Mekka heel veel betekend. Het was een spannende strijd zowel bij de dames als de heren. De dames waren eerder gestart en die wedstrijd was dus goed te volgend. Helaas voor de Nederlandse-Keniaanse loopster Lornah Kiplagat viel ze niet in de prijzen. Tja het blijft een marathon de Keniaanse Susan Chepkeme liep staat op kop en verrichte prachtig werk tot in Central park, daar begon ze onder het lopen te kotsen en te kotsen heel jammer, daardoor vloeiden al haar krachten uit maar ze bleef lopen. Helaas kon ze de nr 1 niet meer inhalen zodat Jelena Prokopcuka (letland) kwam te winnen. Heel jammer maar volgende keer beter, vorige jaar verloor ze ook al op deze manier. Bij de Mannen was Paul tergat de winnaar de wereldrecordhouder die in Berlijn 2:04 had gelopen liep hier in 2:09. Het werd een spannende uitsprint met Ramaala uit Zuid-Afrika de winnnaar van vorige jaar, Ramaala gaf alles en kwam na de finisch ten val. Kortom een spannende strijd!
Kortom het was weer een mooie loopdag, oja Groningen verloor in heerenveen van de plaatselijk voetbalvereniging maar ja gelukkig heeft dat niets met voetbal te maken.
Rogier
Geen opmerkingen:
Een reactie posten