Lieve dushi (14)

Het was weer een drukke week, en zoals vaak vliegt is deze week ook voorbij gevlogen. Dat vindt ik totaal niet erg want hoe sneller hoe beter toch? Het lopen ging een stuk minder deze week dushi, door tijdgebrek en geen zin kwam ik maar tot 1 keer lopen. Dat is natuurlijk voor een verslaafde als ik echt te erg. Maar ja zo doe ik mijn schoenen weer aan om weer naar Heysanti te lopen. het zal wel een soort schuld gevoel zijn van dat ik soms niet loop, of is het toch de drang om te presteren? Maar met gezonde drang kan je ver komen. Je drang om goed je best te doen op school heeft je al een eerste voldoende opgeleverd! Dat is mooi, ga zo door en dan ben je niet alleen de mooiste van de klas maar ook de slimste. Als het zo door gaat heb ik waarschijnlijk pech en hoef ik je helemaal niet meer te gaan overhoren! Maar ja het schooljaar is nog lang, dus ik hou hoop.

Gister was ik weer eens een keer naar de FC gegaan, het was baggerweer maar ja als echte Grunner ben je er gewoon bij. Voor de wedstrijd was er nog een indrukkend moment. ‘You’ll never walk alone’ werd ten gehore gebracht, dit in verband met het overlijden van de 13- jarige fc supporter Wesly die afgelopen zondag overleed na een oneerlijke strijd. De negentienduizend toeschouwers gingen massaal staan en hielden hun sjaaltjes in de lucht en besloten met een staande ovatie. Ik kende het jochie niet maar de hele entourage was indrukwekkend. Het geeft ook aan hoe oneerlijk en kort het leven kan zijn, vooral kort en daarom moet je genieten van elke dag.

Nou dushi gedraag je!


PS: heb je al gezien dat Grunn wel met 5 punten boven Heerenveen staat?

Engerds van het park

Iedereen kent ze wel, elk park, bos of winkelstraat heeft zijn eigen enge mannetjes. Mannetjes die je overal ziet op duiken. Van die mannetjes die in zich zelf gekeerd zijn en maar wat onverstaanbaars lopen te mompelen. In mijn achtertuin heb je ze ook, meerdere zelfs. Ik heb natuurlijk nu niet over hardlopers die er eng uit zien maar de echte engerds die je er elke dag wel een x tegen komt. Zo ging ik lopen vandaag en kwam er weer wat tegen, eentje die er eigelijk niet eng uit ziet kan eigelijk zo voor een boek en platenclub in de Herestraat gaan staan. Hij begint namelijk altijd met; heey hallo vriend, en het verhaal wat er na komt is ook vrij bekend. Eigelijk is dat ook altijd het zelfde, maar sommige woorden past hij aan het tijd van het jaar aan. Geld vragen voor het slaaphuis is logische dat je dan zegt dat je niet in die verrekte kou buiten wil slapen. De zomerversie ben ik effe kwijt maar zal ook wel iets zieligs in de trant van geef me die geld of ik verregen weer eens in een oerhollandse zomernacht! Ik reageer nooit, en van hem zal het wel een gewoonte zijn om iedereen aan te spreken, want waar moet ik in mijn strakke hardloopkleding nou geld tevoorschijn toveren als ik het zal willen geven. Even verder op zit er weer een enge man op een gitaar te rammelen en neemt af en toe een flinke slok goedkoop bier, er schijnt leven na de dood te zijn is zijn boodschap. Hij roept wat over mijn broekje, misschien vindt hij dat wel eng. Ze horen haast in het stadse straatbeeld thuis en ieder plekje heeft zijn eigen engerds nodig denk ik dan. Ik was lekker aan het lopen en deed na afloop wat rek en strekoefeningen, terwijl ik daar aan het rekken ben komt er een moeder met daar achter gefietst een klein meisje op een driewieler. Het meisje zal zn jaar of 3 a 4 zijn geweest. Het kind kijkt mij met grote ogen aan en het mondje valt open.Tja een hardloper in hardloopkleren is natuurlijk vreselijk eng! Kon dr nog niet waarschuwen want anders was ze zo tegen een eeuwen oude boom op gefietst. Later bedacht ik me dat ik nu voor haar de engerd van het park ben…………….

kleine wasje, grote wasjes...

Kleine wasjes, grote wasjes
Doe ze in je, wasmasjien
Laat maar lekker draaien
Steeds meer in de, wasmasjien
Kleine wasjes, grote wasjes
Stop ze in je, wasmasjien
Laat maar lekker draaien
Steeds meer in de, wasmasjien

Tja het kan eindelijk weer, ikke heb weer mijn eigen wasmachien en heb hem al lekker laten draaien. De oude hield ermee op en dus moest ik elke keer de vuile was naar moeders thuis brengen. Ik hang niet echt graag de vuile was buiten dus was ik driftig op zoek naar een wasmachine. Ik wilde een nieuwe perse want al die jaren dat ik op mezelf ben heb ik afdankertjes gekregen. Vaak via via van ouderen die overleden waren, maar ja dat is eigelijk zn wasapparaaat is eigelik het zelfde verhaal als een huisdier, want gaat het baasje dood volgt het beest ook snel daarna. Dat was met mijn apparaten meestal ook het geval. Nu heb ik een nieuwe gevonden van een niet te fout merk. Met de nieuwe waspoeder wordt mijn was witter dan ooit tevoren, en dat mogen ze best weten in Veendam en omstreken. Nu kan ik weer heerlijk wasjes draaien met mijn nieuwe eigen wasmachien!

Kleine wasjes, grote wasjes
Doe ze in je, wasmasjien
Laat maar lekker draaien
Steeds meer in de, wasmasjien
Kleine wasjes, grote wasjes
Stop ze in je, wasmasjien
Laat maar lekker draaien
Steeds meer in de, wasmasjien

wringen,
spoelen,
djoeglung,
wassen!!!

Wildersgekte

Afzien

Het lopen gaat niet zomaar vanzelf, en dat heb ik aan den lijve ondervonden zondag. Vandaag kwamen de finischfoto's online en jawel ik sta er een paar keer mooi op. Als je ze op groot formaat bekijkt zie je dat het zondag bepaald geen makkie was. Dat getuigt ook het aantal lopers van 33 wie in het ziekenhus zijn beland door oververhitting en uitdroging. Dat er nog 13000 bedrijvenlopers (zoals mooi gezegd ) nog langer (sommige meer dan 2 uur) dan mij nodig hadden om de finish zegt veel over de omstandigheden en misschien ook de getraindheid van de mensen.

Ach het leven van een loper gaat niet altijd over rozen, maar het is en blijft de mooiste sport!

Zegels kopen?

De aanstaande week begint de verkoop van de nieuwe kinderpostzegels ook weer. De stichting Kinderpostzegels Nederland organiseert elk jaar weer de verkoop van kinderzegels. De opbrengst daarvan gaat naar project voor kinderen tot 18 jaar over de gehele wereld. Timothy uit Zuid-Afrika, Hendrika uit Roemenië en Edward uit de Bijlmer worden er allemaal beter van. Daarvoor moeten schoolkinderen van de basisschool wel de straat op om die zegels te gaan verkopen. Jaarlijks gaan zn 250.000 kinderen de straat op om de zegels te verkopen. Daarmee worden de project wereldwijd gefinancierd. Dat is natuurlijk goed, want kinderen zijn en blijven een kwetsbare groep in de wereld.

Wie kent het niet. wie liep er niet als kind mee langs de deuren? Wedstrijdjes houden met klasgenoten wie de meeste formulieren vol krijg met afnemers van de zegels. Toen ik het las en eens rondvroeg of er bij iemand een of ander jeugdsentiment opvlamde keken ze me aan of ik gek was. Toen ik hoorde dat het startschot deze week gegeven wordt en weer duizenden kinderen langs de deuren gaan zag ik mijzelf als bassisschoolbroekie langs de deuren gaan. Dat was in die tijd geen eenvoudige opgave, ten eerste zat ik op een ‘’ speciale ‘’ school welke in Groningen gevestigd was (neem niet het poortje) en wij woonden toen ergens in een dorpje in Drenthe. De taxirit destijds duurde uren, want er moest eerst allerlei tuig elders in de provincie afgezet worden. Als ik dan thuis kwam op die woensdag middag was het snel een kop thee en een koekje en hup de straat op. Daar liep ik dan met het bestelformulier en een pen welke ik 10 keer uitgeprobeerd had of die het wel goed deed. Eerst ging ik langs de vaste afnemers. Die vaste afnemers bestonden uit wat oudere mensen die zweerden alleen van mij af te nemen. Maar volgens mij bestelden ze uit medelijden nog een setje bij mij, want de kinderen uit het dorp hadden toen op de woensdagmiddag allang hun slag geslagen voordat ik maar een naam op mijn lijstje had. Schijnbaar was ik een doorzetter want wist elke keer toch heel wat namen op de formulieren te krijgen, al moest ik er wel eens naar oma in Hoogezand maar ja het doel heiligt alle middelen toch? Daarom wist ik altijd 2 of 3 formulieren vol te krijgen, en had daarmee de hoogste score van de klas. Timothy blij, Hendrika blij, Edward blij en natuurlijk ik ook blij………..

Dus hoe blijer wil je het nog hebben?, dus mensen kopen die zegels woensdag!!!

Zie voor meer info: www.kinderpostzegels.nl

Lieve dushi (13)

Lieve dushi vandaag heb ik een lange dag gemaakt want om half zes ging hier de wakker, want ik ging hardlopen in Amsterdam met mijn werk. De dam tot damloop stond op het programma. Rond 6 uur naar de verzamelplek gelopen, het was dik 40 min. Samen met wat andere collegas gekeuveld tot we in Zaandam waren om daar de 4 mijl lopers af te zetten. Daarna gingen we door naar Amsterdam waar we al rond 10 uur waren terwijl half een de start voor ons was. Ja dush en toen namen het momument in op de dam, en waagden ons aan een korte inspectietocht op de wallen. Daarna begaven we ons in de mensenmassa, want die was er tjong tjonge. In het vak aangekomen waren er zn 2800 collegas paraat, en allen in hetzelfde shirt. Na wat opgedweept te zijn door een of andere zanger gingen we van start. Na een km had ik al wel door dat een snelle tijd er vandaag niet in zat. Maar ja met dit soort grote wedstrijden is genieten het enige woord. Een apart gezicht was dushi toen ik in de IJ tunnel liep samen met al die collegas in gelijke shirts, was een prachtig gezicht. Het weer was warm ik weet niet precies hoe warm maar na 2 km was mijn shirt al drijfnat. Tijdens die eerte kms was het oppassen geblazen want daar waren ze met de weg bezig en er was zoals ik het kon zien maar een strook beschikbaar. Rustig liep ik verder. De km-tijden liepen omhoog, maar had me daar eigelijk al een beetje bij neer gelegd. Het was ook mooi dat ik alleen tussen collega's liep en heel af en toe was plukjes andere lopers.

Na 11 km krijg ik de schrik van mijn leven, er gaat een loper neer, vlak voor mijn voeten. Ik was eigelijk bezig om die man in te halen dus dacht effe dat ik hem aangestoten had ofzo. De beste loper was onwel geworden, er was gelukkig meteen allerlei hulp. Zelf was ik me te pleuris geschrokken en had het effe een tijdje gewoon koud ondanks de wamte. Daarna gewoon weer rustig verder gelopen, veel water enzo. Daarna nog 2 keer opzij moeten gaan voor de ambulances, geen pretig idee en vooral niet als je zelf niet zo lekker loopt. Maar ja ik liep te midden van mijn collegas naar de finisch in een tijd van ruim 1 uur 33. het was mede door de drukte en warmte een zware opgave geworden. Na afloop gegeten en bij gekletst met lui van mijn werk in een speciale tent. Ik vond het een zeer leuk dag ondanks dat ik bijna nog nooit zo slecht gelopen heb als vandaag. Maar ja dushi je weet het, het gaat om het plezier en het deelnemen ervan! Rond half vijf gingen we met de bus terug en rond achten was ik weer in huis. Nu ben ik moe, moe van de lange maar leuke dag. Ondanks mijn slechte tijd ben ik toch in de middenmoot geeindigd zoals je het kan zien aan het gouden poppetje. Dat poppetje geeft mijn finishpositie weer in het deelnemersveld.





Ennu nu dushi heb ik een heet bed en een massage nodig!!!!!!

What am i to you?

What am I to you
Tell me darling true
To me you are the sea
Fast as you can be
And deep the shade of blue

When you're feeling low
To whom else do you go
See I cry if you hurt
I'd give you my last shirt
Because I love you so

If my sky should fall
Would you even call
Opened up my heart
I never want to part
I'm giving you the ball

When I look in your eyes
I can feel the butterflies
I love you when you're blue
Tell me darlin' true
What am I to you

Yeah well if my sky should fall
Would you even call
Opened up my heart
Never wanna part
I'm giving you the ball

When I look in your eyes
I can feel the butterflies
Could you find a love in me
Could you carve me in a tree
Don't fill my heart with lies

I will you love when you're blue
Tell me darlin' true
What am I to you
What am I to you
What am I to you

Norah Jones

Smiley 25 jaar!!!

Smiley is vandaag 25 jaar geworden!!! Na 25 jaar weet iedereen wie of wat een smiley is. Het teken J wordt op het WWW overal te pas en onpas gebruikt. Als je met sommigen mensen op msn of ander chatprogramma zit is het soms niets anders dan :) Maar ja beter dat dan een boze smiley toch? Smiley is niet zomaar bedacht want ene Fahlman gebruikte het symbool :-) op 19 september 1982 voor het eerst in een elektronische boodschap aan zijn studenten. Nadat een studentengrap over een besmetting op de universiteit voor onrust had gezorgd, was er een debat ontstaan over de grenzen van de humor binnen de instelling. Fahlman stelde een symbooltje voor om aan te geven welke boodschappen niet helemaal serieus bedoeld zijn. Dat is wel handig bedacht want zonder elkaar direct te zien kan er snel ruis in de communicatie komen. Wat als een grap begon werd een wereldwijde hit, en is eigelijk een dagelijks routine geworden in de hele wereld. :) En eerlijk zeggen, we kunnen er niet meer zonder......

Het lopen gaat door!

Het wordt weer vroeg donker, de kou komt eraan. Maar het lopen gaat hier altijd door, waar je ook vandaan komt. Zo ook voor de dames hier boven, zo lopen ze nog in Kenia en zo lopen ze hier tijdens de halve van Egmond in januari in de striemende kou, en het lijkt hun ook nog niets te deren ook!!

Lieve dushi (12)

Ook deze week ging weer snelletjes voorbij, ondanks het feit dat ik ziekjes werd. Tja het was niets ernstig maar ja wel vervelend. Ging van alles proberen om snel weer beter te worden dushi maar ja het heeft wel drie dagen geduurd. Een andere dushi had eens een tip om te gaan dansen maar ja dushi zoals je weet kan een hardloper niet echt dansen al zeg ik het zelf. Maar goed met flink wat pilletjes, vitamines en jawel likeur kwam ik aan het einde van de week weer in het land dr levenden. Nu alleen wat doof dus daarom schrijf ik je deze brief ook, want vindt het maar niets als je alles 10 keer moet zeggen voor ik je kan horen. Maar ja ook dat gaat wel over. Natuurlijk ging ik dit weekend weer hardlopen, want je weet dushi dat mijn lust en leven is, een week niet gelopen is een week niet geleefd, en dat was met het ziek zijn zeker zo. Vandaag ging ik in estafettevorm de Groningen Marathon lopen, en als laatste loper moestik 12,2 km lopen. Eitje maar ik voelde alles van de afgelopen week nog wel hoor tjonge tjonge, maar al het zieke zweet is er uit en moet zeggen dat ik me toppie voel. dat ondanks het feit dat ik na het lopen belaagd werd door een loper, deze man was nogal blij dat hij nog maar 1 (uno) km hoefde te lopen. In die vaag van blijheid gooide hij zijn waterfles naar mij toe en riep; Vangen!!!, maar ja dushi die man gooide het niet recht in mijn koker en kreeg het flesje recht in mijn gezicht! Geschrokken dat ik was draaide ik me om, om te zien welke gek dit gedaan had! Het was geen bekende, neem erger nog het was een FRYS!!!!, met een shirt met de fryse vlag er op doe je niet zomaar en vooral niet in Groningen. Ik kon het natuurlijk terug gooien, maar was heel beleefd en riep dat het nog goed afgelopen was, maar intussen dacht ik ***** zak!, wilde hem wel achterna om zijn flesje terug te geven. Ach die kwaadheid ebde al snel weg toen ik bedacht dat er sowieso 1 lieve fryse dushi aan de andere kant van de grens woont. Of ben jij ook een flessengooier?, en is dat daar gewoonste zaak van de wereld?. Ik geloof daar niets van en ga er vanuit dat het gewoon een lopende fryse gek was. Nu ga ik nog effe chillen dushi want morgen is het werken geblazen, nou doe je ding op school en maak die huiswerk braaf.

ps: Wat had je nou bij de friet?????

Mi stimba bo allemaal

Zaterdag loopdag!

Heerlijk gelopen vandaag, na die stomme griep ala verkoudheid was het weer een opluchting om weer met beide benen in de grond te stampen bij het Noorderplantsoen. Al ging het moeilijk maar ja gelopen heb ik. De eerste keer na ziek zijn loopt altijd kut,. Links en rechts werd ik ingehaald door fietsers en brommers erg irritant omdat dit me anders nooit gebeurt. Eigelijk was ik sinds vrijdag al aardig aan de beterende hand want toen werd er nog effe ‘’ gewoon ‘’ gewerkt. S avonds werd effe ‘’ gewoon ‘’ de fc bezocht. Dat laatst had zn geweldig positieve genezingseffect op mij dat mijn pa er van schrok. Roti eten na elven s avonds heeft ook een positieve invloed op het genezen. Nou ja ik koos er niet bewust voor om na elven pas te gaan eten maar de brommerjong van de rotishop vond het nodig om via Suriname om te rijden. Toen ik hem vroeg of hij via Suriname was omgereden, vroeg hij alleen maar of Groningen speelde vanavond. Maar voetbal of roti er weegt niets op tegen het hardlopen, en dat weet ik als zn beetje doorgewinterde loper. Vandaag weer 50 minuten lopen draven in het park, mensen wat lekker was dat. De luie zweet stroomde van alle kanten uit mijn lichaam, oja mensen dit is echt tig keer beter dan seks. De eerste kms ging vrij kut natuurlijk, het leek net of mijn lichaam weer moest weten wat hardlopen was. Soms lijkt mijn lichaam op een begint dementerende oudje, die na veel wroeten in de grijze cellen nog net naar boven kan halen waarom ze er nog is. Na 2 km had mijn lichaam dat punt dus ook bereikt en het lopen ging ineens van een oude trage trabi naar een vloeiende snelle Ferrari. Na 50 minuten vond ik dat het wel leuk geweest was, want morgen moet ik in estafettevorm verschijnen aan de marathon van Groningen. Heerlijk die zieke luie zweet eruit gelopen en nog leuker die Rita zien we noooooit meer terug!, ach ze zal toch niet samen met Geert Brokoprondo (district in Suriname) Blank oprichten?
Kortom mijn zaterdag is weer helemaal goed!!!!

Ex-comite

Hello Cruel world

Versuft en doof door de verkoudheid liep ik over straat, nou ja de verkoudheid maakt je niet duf maar die middeltjes die ingezet zijn om het te bestrijden wel weer. De noodzakelijke dingen moesten gedaan worden. Al was ik liever in thuis gebleven, toch maar effe in de kleren gestoken. De wereld draait gewoon door ook als je ziekjes bent. Het lijkt als een soort van slowmotion af te spelen. De zwerver benadert mij met de vraag die ik al 8 jaar hoor, alleen dit keer hoor ik hem niet, met een handgebaar poeier ik hem af. Door de straat zie ik een pizzakoerier die schijnbaar levensmoe is gewoon vol gas door het rode stoplicht racen. Optrekkende auto’s kunnen nog niet op tijd remmen, anders was er heel wat meer beleg op die pizza gekomen dan de bedoeling was. Met mijn wazige kop zie ik het allemaal, en even denk ik dat ik in een slecht droom of film ben beland. Heel ouderwets dump ik mijn acceptgiro’s bij DE bank naar binnen en loop weer terug. Dan komt er een dushi naast me fietsen, blijkbaar riep ze me al een hele tijd, maar ja ik niet horen en ik niet zien. Deze dushi is druk, en heeft schijnbaar veel te vertellen. Alweer zwanger? Oo sorry je vindt Jannes gewoon een toffe zanger? Nee dat was het blijkbaar ook niet. Ze wil met me dansen, sjansen en andere leuke dingen doen, maar mijn hoofd zit te vol met snot en ander grieperige dingen om dat leuk te vinden op het moment. Ik wimpel haar af met de woorden dat ik alles wel met haar wil doen als ik weer helemaal fit ben, dan ook echt alles. Blijkbaar werd het niet zo gewaardeerd, want zonder me te kussen fietste ze snel weg door het rode stoplicht meende ik een middelvinger te zien. Dat laatste kan natuurlijk ook een hallucinatie zijn, want die tabletten doen hun werk verdomd goed. Snel liep ik door naar de Jumbo om een voorraad vitamines in te slaan, daar wordt ik bijna ondersteboven gereden door zelfmoordcommando’s op de fiets, eigelijk zijn het studenten die het heel gewoon vinden om op het voetpad met een noodgang voorbij te racen. Vandaag heb ik geen zin om op zij te moeten stappen, en het geluk is met mij dat de aanstormende studente toevallig remmen op haar fiets had. De supermarkt is de vol en te druk, krijg medelijden met me zelf dat ik er door heen moet. Snel kort ik het denkbeeldige lijstje in mijn hoofd in om zo sneller weer buiten te staan. Snel het verkorte lijstje afgewerkt en ik stond weer buiten, missie geslaagd en snel weer naar huis, de zwever met zijn al bekende vraag negerend.

say goodbye
hello cruel world

Siki

Het is weer eens zover, ikke ben siki. De longen staan in brand, mijn neusgaten lijken net twee wilde stromende rivieren, s middag lijkt het er op of ik een eskimo ben met zomerkleding op de zuidpool, en s avonds eentje die vergeten is om zijn warme kleding uit te trekken op vakantie in een van de Spaanse costa. Natuurlijk kwam ik meteen in opstand en liep meteen naar de dokter. Volgens de dokter was het een virus wat mij parten speelde. Gelukkig geen vogelgriepje maar wel zoiets, dus was ik niet zo erg verbaasd dat er vanmiddag een vrachtwagen met grijper voor de deur stond. De weg afgezet en het ruimen kon beginnen, gelukkig voor mij kwamen ze niet binnen. Misschien dat het morgen gebeurt, maar morgen ben ik gewoon weer beter. Dat kan ook niet anders, want heb voor kapitaal aan genezende rotzooi in huis gehaald namelijk: manderijnen, keeldropjes, chorizo, stoomtableten, paracetemol, Noscapect (om de dokter tevreden te houden en een of ander genezende likeur. Dit alles maakt dat ik mij op dit moment superman voel, loop dwars door deuren en muren heen, redt een mooie dushi van een of andere Bokito. Dit gevoel zal helaas niet lang blijven en dan weet ik precies wat mijn plek is namelijk het bed.

Kortom ik ben siki graag ziekenbezoek op afspraak, geen fruit en geen bloemen.....................

Who is Tanja

Tot een paar weken geleden wist niemand op ouders en bekenden na wie Tanja was.Nu weet de hele wereld wie ze is. De voormalige studente Spaans uit Groningen verkoos het schijnbaar duffe studentenleven in Groningen voor het ruig bestaan bij de guerrilla-strijders van FARC in Columbia. Dom en naief zal je het kunnen noemen, maar zoiets doe je niet zomaar of je moet wel erg blond zijn. Dat laatste is ze niet, en loopt al zn 5 jaren mee met de FARC. Bijna gepakt door het leger, deze vonden haar dagboek. Door de vondst van haar dagboek (achtergelaten deze de vlucht) is er een ware hype om Tanja ontstaan. Idealisme is schijnbaar de drijfveer om voor een betere wereld te gaan vechten, dat vechten kan op vele andere manieren. Maar toegegven dat dit wel een van de spannenste manier is om er voor te strijden. Sommigen vergelijken haar met Che en dat is natuurlijk een veel te grote eer. Al weten wij niet wat ze daar allemaal uitspookt in de bossen van Columbia. Ze is een bekendheid op de Columbiaanse en Nederlandse tv. Er zijn zelfs al shirts van haar gemaakt. Het dagboek zal later pas goed verkopen wanneer ze door de CIA een kogel krijgt toebedeeld want zo is het immers ook Che vergaan. Maar misschien bevrijd ze Columbia wel, en wordt ze een of ander minister van een socialistisch Columbia? na een tijdje verveeld dat ook weer, en zoek ze een andere uitdaging in een of ander buurland, genoeg landen te redden van de ondergang.

Hasta la victoria siempre!!!

Lieve dushi (11)

Alweer zondag dus is het weer tijd voor jou dushi, die week vloog voorbij en het weekend nog sneller. Eerst was vrijdag in het geniep de grens over gestoken want ik had er een bruiloft. Nee dushi niet die van mijzelf maaar van een ander. Mijn tijd komt nog wel denk ik dan altijd als ik er sta, en aan de andere kant heb ik toch iets van het is toch maar effe levenslang. Maar goed gister wezen runnen in Winschoten waar ik de hele dag voor kwijt was, het runnen was snel gebeurd maar de gezelligheid erom heen duurde wat langer. Je wilt dat ik je ga sponsoren, dat is natuurlijk geen slecht idee van jou. Heb je al een beetje een idee hoe hoog het sponsorbedrag moet zijn? Zelf vindt ik het een beetje onzin, maar het zal wel nodig zijn. Zelf vindt ik dat er ook een beetje liefde bij moet komen kijken, alleen voor die doekoe gaan is niet altijd even goed toch dushi? Maar ja misschien is dat juist wel een van die eigennaardigheden van de hedendaagse (import)fries. Kijk naar die Alves van Heerenveen, die wordt alleen geil als die bergen met geld krijgt, en als hij zijn zin niet krijgt gaat die raar doen. Zo ben jij natuurlijk niet, want je wilt gewoon slim zijn. Wist je dushi dat wanneer je heel hard kan lopen je daar ook veel geld mee te verdienen is. Je moet er natuurlijk wel veel voor trainen en dan moet je je school ook laten. Maar die doekoe wat het oplevert is hoog geloof me. Maar ja sporten en dushi gaat niet goed samen, dat is net als water en vuur. Me ma zegt dat kleren de man maken, en dat de vrouwen daar het meest opletten. Dat is natuurlijk een feit waar ik op moet letten. Dus dushi heb ik mijn pak maar te voorschijn gehaald, want als we die sponsorovereenkomst tekenen gaan moet ik er wel een beetje er bij lopen toch??? Nou eerst maar eens over de inhoud hebben dat lijkt me een beter plan, gedraag je, doe je ding op school en tot volgende week!!!!


Mi stimba bo.

10 x 10

Vandaag stond er weer een wedstrijd op het programma, en dat was er niet zomaar eentje. Samen met 9 anderen liep ik de 100 km. Eerlijk zoals we zijn verdeelden we die 100 km onder die 10 man, dus we liepen elk 10 km. Vroeg van bed af want wilde rond half 11 in Winschoten zijn waar de run plaats vondt. Nog een beetje brak van de avond er voor liep ik naar het station om de trein te halen. De reis verliep voorspoedig en de machinist was zo aardig om zijn kennissen ergens zomaar de trein uit te laten stappen. Tja zoiet zie je alleen nog maar op het platteland. In Winschoten bleek dat de captian van de ploeg de boel (net als vorige jaar) weer goed gergeld had. Een mooie plek was geregeld en uiteraad de grunner kouke ontbrak ook niet. Ik was derde loper dus ik had nog even tijd om wat te kletsen en kennis te maken met teamleden die ik eigelijk alleen via het chatnrun forum kende. Eindelijk was het mijn beurt, en ik wachte gespannen in het vak af tot ik afgelost zal worden. Toen het voor mij tijd was te gaan lopen liep ik op een rustig gangetje weg, wilde namelijk nies forceren en in de tweede gedeelte wat meer tempo maken. De eerste km ging in 4.40 wel een aardig begintempootje. Maar helaas kreegi k in de derde km last van een bilspier. Het schoot er zomaar in en het lopen werd er ook niet soepeler op. Na een paar km gelopen te hebben met die pijnelijke bilspier was het ineens verdwenen. Daarna kon ik weer wat tempo maken, en haalde weer wat mensen in. Ondertussen genoot ik ook van de sfeer langs het parcour. De omwonenden aan het parcour hadden flink hun best gedaan en hadden hun straten versierd en ondersteunden de lopers met muziek, aplaus, water en weet ik veel nog meer. Uiteindelijk kwam ik in 51 minuten over de finisch, een tijd om snel te vergeten maar het hoogst haalbare gezien de onwillige spier. Daarna was het gezellig bijkletsen met de andere teamgenoten. Ook zag ik de finisch van de 100 km lopers, welke uit alle uithoeken van de wereld naar Winschoten gekomen waren. Ze werden allen binnen gehaald met aplaus en gejuich. Sommigen zo kapot dat ze waren vielen huilend in de armen van de EHBO mensen. Hoe kapot ze ook waren, de blijheid van een geslaagde missie was van hun gezichten af te lezen. Bij sommingen was er echter grote teleurstelling van hun gezichten af te lezen. Nou ja volgende keer beter denk ik dan maar, watn 100 km lopen doe je niet zomaar. Het lijkt op gekkenwerk, misschien is dat het ook wel. Maar ik heb voor allen grote bewondering voor alleen al het feit dat ze er uberhaupt aan zijn begonnen! Misschien wil ik dit ook wel eens, eerst een 50 km en dan zien we wel verder! Toen het team binnen was snel we snel wat gaan eten, en hebben toen Marco die de 100 km liep binnen gehaald!

Een gezellige dag, waarbij 1 chatnrunner op de 50 km in de prijzen viel, en 2 lopers die de 100 km hebben uitgelopen maakte het tot een geslaagde dag.

Zo ver weg

Passionele nachten
In het heetst van de strijd
Die tedere momenten
Die iedereen ons benijdt
We staan hier voor een tweesprong
En we weten niet waarheen
Ach zouden we niet beter blind zijn
Voor de wereld om ons heen

refr.:
Want ik wil jouw schouder om op te huilen
Jouw huis om in te schuilen
Maar alles wat ik wil lijkt zo ver weg
Zo ver weg van mij
Ja, alles wat ik wil lijkt zo ver weg

Zonde van de tijd
Maar wisten wij toen veel
En ach, we waren net achttien
En we hadden nog niet veel gezien
We deden alles samen
Nooit kon 't echt kapot
Ja, in al onze dromen
Stak de sleutel op 't slot

refr.

Nu, zoveel jaren later
En zoveel meer gebeurd
Ach, we voelen het nog steeds
Maar velen hebben 't afgekeurd
Och, laat ze nu maar praten
Laat ze nu maar doen
We doen nu wat we voelen
En denken nog veel aan toen

refr.

Zo ver weg van mij
Ja, alles wat ik wil lijkt zo ver weg
Zo ver weg van mij
Ja, alles wat ik wil lijkt zo ver weg

Road to victory

Artemio Franchi-stadion van Fiorentina, de Euroborg is een stuk huiselijker. Vandaag de stoute schoentjes aangedaan en de kaart gehaald voor de busreis. Niet op de trekker naar Madrid maar met de bus naar Florence, ach je moet wat over hebben voor je club laten we maar zeggen. 1450 km heen, kijken en 1450 km terug. Ik kwam, ik zag en ik overwon??

We zullen het zien op 4 oktober ...........

Nieuwe schoenen

Ik heb sinds een week nieuwe schoenen, en voor de verandering geen hardloopschoenen maar echte leren schoenen. Ze zien er heel stoer uit, en hebben een mooie bruine kleur. Probleem bij (vooral) leren schoenen is het inlopen. Ik heb moeilijke voeten en moeilijke voeten krijgen blaren op plekken waar je het zeker niet wilt. Schoenen inlopen, daar heb je duizenden en nog een adviezen voor. Van grootmoeders of gewoon via het web. De schoenen dopen in water en dan er mee gaan lopen zag ik niet zo zitten, want zo doopsgezind ben ik nu ook niet. Met natte sokken erin en dan maar lopen vindt ik maar een vies idee, maar dat idee kreeg ik meerdere keren voorgeschoteld. Zelf kwam ik op het prachtige idee om ze naar de schoenmaker te brengen. Die loopt ze vast wel voor mij uit, dus liep ik naar een schoenmaker. Die riep meteen van mooie dure schoen, mooie schoen, en wilde natuurlijk wel voor mij inlopen. Ik kreeg het bonnetje met de mededeling dat ik er drie dagen op moest wachten. Nou maar dat kon niet riep ik verschrikt uit, drie hele dagen? Zal jij effe drie hele dagen met mijn schoenen hier in de stad lopen pronken? De man keek me rustig aan en zei ja is mooie schoen. Drie dagen vond ik natuurlijk veel te veel van het goede, en na wat praten kreeg ik er een dag vanaf. 2 dagen zonder je nieuwe schoenen, zonder te weten waar de schoenmaker er mee heen zal lopen. Schoenen maakt de man zeggen ze wel eens, en zonder voel je wel erg kaal. Natuurlijk had ik mijn oude afgelopen schoenen aan, want het blote voetenwerk is nu eerst voorbij. 2 dagen lang zat ik te bedenken welke meiden de schoenmaker dankzij mijn schoenen versierd zal hebben. Vandaag snel in de pauze naar de schoenmaker gelopen, en ja hoor een hele rij jonge meiden die er ook toevallig moesten zijn. Nadat het groepje preutse meiden eindelijk geholpen waren legde ik mijn bonnetje op tafel. De schoenmaker keek nerveus, of hij iets stouts met mijn schoenen gedaan had. Hij zocht en bleef zoeken, misschien wel expres om de spanning op te bouwen. Hij riep op den duur zijn knecht erbij, en samen gingen ze zoeken. Ik riep het zijn die mooie bruine schoenen waren die je voor me zal utlopen riep ik. Toen ging er een lichtje branden bij de schoenmaker, hij riep ik haal ze uit de rekmachine. Ik dacht dat ik het niet goed gehoord had, en riep verbaasd ‘’ ik dacht dat je ze uit ging lopen voor mij? ‘’ terwijl hij met mijn schoenen aan kwam antwoordde hij even droog;Nee meneer daar heb ik mijn machine voor…….

Volgende keer maar eens dat van die natte sok uitproberen……….

Later als ik oud ben

Later als ik oud ben, dan koop ik gewoon een tv. Het lijkt vanzelfsprekend te zijn maar dat lijkt niet eens zo te zijn. Stel je bent al ver de 90 gepasseerd en je zit al jaren dag in dag uit te loeren naar een of ander goedkoop beeldbuisje met afmetingen die nu niet eens meer te koop zijn te loeren. Je hebt een aardige bankrekening in al die jaren opgebouwd, puur omdat je niets om uit te geven hebt. Op een dag denk je van verrek wat zal het toch mooi zijn als ik de nieuwslezer kon horen zonder dat het gehoorapp voluit aangezet moet worden. Of ik wil wel eens weten wat ze bij Goede tijden, slechte tijden te vertellen hebben. Nu wil je ook meteen iets goed, je bent dan wal al dik 90 maar wat maakt het uit, het geld meenemen in de kist kan later niet. Je geeft een van je kinderen de opdracht om eens te gaan kijken naar een goeie tv met alles er op en aan. Maar helaas voor jou heb je nog meer kinderen, en die denken er heel anders over. Die denken dat je als je oud bent niets meer te zeggen hebt en dat een tv niet meer nodig is en haast zonde is want stel je voor dat je morgen dood voor de tv zit. Niets meer te zeggen over je eigen geld, of erger nog niets te zeggen over wat jij wilt kopen. Die kinderen bleken via marktplaats dan een of andere goedkoop stront geval gevonden te hebben, die verder niemand wil hebben. Volgens mij krijg je dan als dik 90 jarige een beroerte van jewelste, 10 hart en hersensinfarcten, klaplong en god mag bedenken nog meer. Je eigen snotjongen die bepalen wat je wel of niet in huis haalt, die eigen snotjongen die je zelf met de paplepel groot heb gebracht. Die eigen snotjongen die bepalen even hoeveel en waar je zuurgespaarde geld aan uit zal geven. Natuurlijk zal het goed bedoeld zijn want tja het geld is zo weg en dat is jammer voor later. Ander verhaal wordt het natuurlijk als je tegen die tijd denkt dat je Hazes bent en de hele dagen ‘’ Zij gelooft in mij ‘’jengelt, maar in dit geval zijn we nog helemaal pienter. Als ik op die leeftijd was ging ik er meteen alles door heen brassen, ik zal er alles mee doen, casino, lingerie, duur eten, kleding, schoenen, meubels, gigolo of een dure hoer huren, hoge inzetten bij het kaarten in de aula en natuurlijk een dikke grote tv 4 meter bij 6 meter, met echt alles er op en er aan. Eentje met zn extra dure geluidssysteem, je weet wel zn eentje wanneer je hem volop zet dat ze in de hele provincie mee kunnen genieten. En als laatste actie zal ik onder het genot van een heerlijk wijntje mijn testament herzien, want dan gaat alles maar dan ook alles naar die aardige meneer van de tv-winkel…………….

ik loop, dus ik besta

Wanneer een verslaafde loper niet aan het lopen is, en wat zijn werk pauze heeft wat zal zn persoon aan denken? Juist aan lopen! Tenminste dat was wel zo in mijn geval vanmiddag, in de pauze liep ik door de stad en bedacht me dat ik na het werk weer heerlijk kon gaan lopen. Onbewust liep ik een boekenhandel binnen, die tot grote vreugde een aardige collectie aan boeken over hardlopen in de kast hadden staan. Het meeste was standaardwerk wat ik zelf wel in de kast heb staan. Samen met informatiebronnen zoals internet en ervaring ben ik rijkelijk bedeeld als het gaat om kennis over het hardlopen. Maar ja om wat te lezen over mijn passie is nooit weg natuurlijk. Mij koker viel op een boekje van Paul Rosenmuller die in 2003 gillend het politiek toneel in Den Haag verliet en zich meer gaan bezig houden met zijn andere passie namelijk hardlopen. Daarin kan ik hem natuurlijk geen ongelijk geven, want als je moest kiezen tussen politiek of hardlopen nou dat wist ik het wel. Rosenmuller heeft in het boek verhalen van toppers en amateurs bijeengebracht die elk hun eigen verhaal vertellen over hun beleving van hardlopen. Zo op het eerste bladdermoment ziet het er wel leesbaar en leuk uit, toppers zoals `Kamiel Maase en Lornah Kiplagat schijnen hun best gedaan te hebben met de pen. Thom de Graaf is schijnbaar als loper ook mislukt, getuige de titel van zijn verhaal ‘’ de haperende loper “ Na het schrijven van dit stukje ga ik me instaleren in bed om een begin te maken met boek. Het is wel zo dat nog 2 andere boeken nog liggen te wachten om uitgelezen te worden, maar ja hardlopen gaat nu eenmaal voor.

Kijkend naar de kaft vraag ik me af hoeveel Rosenmuller geoefend heeft op die pose, ach wat maakt het uit?, wij lopen dus wij bestaan!

Wanneer loop jij?

Lieve dushi (10)

Zo wat ging die week weer snel voorbij, het was om voor ik er erg in had. Dat kwam natuurlijk ook omdat ik dinsdag vrij had genomen. Je weet wel toen ging ik die halve marathon in Grunnen stad lopen. Daar deed ik mijn best met een gelopen tijd van 1. uur 49, zelf was ik er tevreden mee.,vooral omdat het mijn eerste wedstrijd sinds tijden was. Ik weet ut ik vermoeid je er alleen maar mee maar wilde je het toch vertellen, want reken maar dat ik jou ook aan het lopen krijg. Ook voor jou was het deze week de eerste keer weer. Je eerste keer school, dat is altijd wel spannend. Wel goed van je dat je meteen al wist dat je de leukste van de school bent. Maar ja dushi dat kan al snel wanneer je in Fryslan naar school gaat. Er gaat natuurlijk veel veranderen, nu niet elke dag meer tot laat die soaps kijken en natuurlijk elke avond blokken Elke dag je goed gevulde broodtrommeltje mee, en die ook elke dag braaf leeg eten. Jou overhoren doe ik natuurlijk maar al te graag, je weet toch biologie was en ben ik alitjd wel goed ingeweest. Nu vraag je me ook om je bestuursrecht in je hoofd te stampen. Weet je dushi dat is een erg droge stof, menig dushi valt hierbij in slaap, ik zal het proberen om het net zo leuk als dat biologie te brengen. Maar ja eerst zal ik zelf effe in die boeken moeten duiken. Hopelijk heb je ze gewoon in het Nederlands besteld en niet in dat rare fryse taaltje, want je weet hoe ik over dat taaltje denk. Je belt maar als je klaar bent voor die overhoring en dan kom ik zo spoedig mogelijk de grens over. Nu dushi ga ik lekker eten van mams, enne wanneer ga jij eens koken voor mij??? Je weet wat ik lekker vindt.Nou dushi doe je best op die nieuwe school en goed opletten, en niet te veel in de spiegel kijken want jij zelf en ik ook weten wel wie de leukste meisje van Frylan is enne vanavond op tijd op bed…….

Mi stimba bo….

wie of wat is nou dushi? een dushi is een dame (fictief of non-fictief) die ik elke zondag een brief schrijf. In deze brief kan het over alles gaan, serieuze dingen of gewoon hele gewone dingen van het leven.

Race the boat

Vandaag was het weer een loopdag, zoals de een de auto wast of de tuin doet loop ik meestal op zaterdag. Ik besloot gewoon maar op pad te gaan en te kijken welke route ik zal nemen, ik nam water mee voor het geval ik lang op pad zal zijn. Nadat ik het Noorderplantsoen uit was besloot ik er flink tegen aan te gaan en dus een lange route te nemen. Via Hoogkerk liep ik door vrij nieuwe wijken (de held, kranenborg) Bij het Reitdiep ging ik links richting het v, Starkenborghkanaal. Het is een van mijn vele lievelingsroute geworden, want ook al zit je zo dicht bij de stad het is er heerlijk rustig. Langs het van Starkenborghkanaal loopt een pad en daar kan je lekker lopen zonder dat je er iemand tegen komt. Toen ik bij het kanaal kwam voer er net een binnenvaartschip met een of ander goedje langs. De schipper en ik staken de hand naar elkaar op, en het leek net of op dat moment het startsein was gegeven voor een echte wedstrijd. De schipper voerde de snelheid wat op zodat het water tegen de boeg uiteen spatte in duizenden elementen. Ik had wel zin om wat snelheid te maken en begon ook stevig door te lopen wat nog wel effe uitkijken was want de regen had de structuur van het pad weer eens veranderd. Dat weerhield mij er niet van om stevig door te blijven lopen. Het schip tufte door en langzaam kwam ik langszij. De schipper en ik keken elkaar af en toen recht in de ogen aan, helaas voor hem mocht hij er schijnbaar niet harder. Met nog 2 km te gaan waagde ik het er op en begon aan een forse versnelling, zn eentje waarbij een spontaan irritante lopershoestje te voorschijn kwam. Na een paar keer spugen was dat ook weer weg, ik zette nogmaals aan, en zat nu op een lijn met het uiterst puntje van de boeg. De schipper had alles van zijn boot gevraag en bleef op eenzelfde tempo varen. Ik liep steeds verder bij hem weg tot zeker 30 meter. Nog een paar 100 meter te gaan, daarna zal het pad van het kanaal afwenden. Nog een keer zette ik flink aan, het ging lekker het ging goed. Nog 100 meter, ineens kom ik in een wolk van vervelende vliegjes terecht. Een compleet voorgerecht naar binnen gekregen, de rest van de familie vlieg die niet in mijn maag terecht gekomen waren zaten in mijn ogen, neus , oren en eigelijk overal waar je ze niet wilt hebben. Snel spoelde ik mijn ogen uit en liep verder want hoorde het schip weer naderen. Die laatste 100 meter gooide ik er alles uit. Op het einde van het pad bleef ik staan om me te ontdoen van de vieze vliegjes. De schipper voer voorbij en stak weer zijn hand omhoog en voer vrolijk verder naar de volgende loper die het tegen hem op zal nemen……..


Tja zn voorgerecht scheelt wel hoor, je eet van het hoofdmaal veel minder………..

Op de trekker naar Florence?

De boeren (de fc) zijn vandaag gekoppeld aan Fiorentina in de EUFA-cup. Fiorentina wat zijn thuisbassis in Florence heeft. De stad is alleen al zeer de moeite waard om te bezoeken. Op dit moment is wartaal aan het onderzoeken of het mogelijk is om de Groenwitten in Florence te ondersteunen. De snelste route van Groningen naar Florence (Italië) over 1442,4 km in ongeveer 13 uur en 35 minuten. Die ruim 1400 km doe je niet met de trekker, want dan zouden we al meteen na de eerste wedstrijden vanuit Groningen moeten vertrekken. Vliegen lijkt vooralsnog het duurst te zijn. Hardlopende is ook niet aan te raden want dan zal ik er zijn wanneer Groningen al lang en breed in mei de finale heeft gewonnen. De fiets zal op zich ook wel kunnen, lekker goedkoop en je verbrand een overdoses aan cal. Maar het zal stevig doortrappen worden, en aan gezien ik niet over de Lance Armstrong benen beschik laten we ook het fietsen achterwege. Over blijft de auto, en wanneer je met meerdere mensen gaat die om en om kunnen rijden is dat wel te doen. Zet nog 2 man met een Groen-Wit hart op de achterbank en je kan de kosten mooi delen. Of ik het daar live zie of gewoon in Grunn voor de buis van de week zal het blijken, maar een ding is zeker:

FLORENCE let maar op , want de boeren komen er aan!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

FORZA GRUNN